รักหวานอมเปรี้ยว

ลำดับตอนที่ #3 : (>__

                                                                                          (>_<:)นายเองหรอ(:>_<)



“ไหนว่ะใครคนไหนบังอาจมาหัวเราะนังโซดาแกตาย”  

“ชั้นเอง”   ไอ้ต้าร์ตอบ     “อ้อ!นายนี่เองกล้าดียังไงมาหัวเราะฉัน”    



“แล้วจะทำมัย โง่ล้มเองมันน่าหัวเราะมั้ยล่ะ”    

“ไอ้หน้าจืด เป็นเด็กใหม่แล้วยังจะปากดีอีก ขอโทษชั้นมาเดี๋ยวนี้นะ”      



“โซดาใจเย็นก่อนต้าร์ด้วย เค้าคงไม่ได้ตั้งใจ”น้ำเย็นรีบห้ามศึกก่อนที่มันจะบานปลาย



“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ หลังห้องนะมีเรื่องอะไรกัน นี่พวกเธอไม่เห็นหัวฉันเลยหรอ

ตะโกนด่ากันปาวๆแยกย้ายกันไปนั่งได้แล้ว”

    

เสียงอาจารย์ตะโกนด่า หลังจากนั่งที่เรียบร้อยแล้ว

โซดาก็พบว่าตัวเองต้องนั่งข้างไอ้หน้าจืด



“ยัยน้ำเย็นแกมานั่งตรงนี้ทำมัยที่อื่นมีเยอะแยะ”    

“ก็ชั้นรู้จักกับต้าร์เค้ามาก่อนนะ ก็เลยมานั่งกับเค้า”

  

“อ้อ!ไอ้หน้าจืดนี่ชื่อต้าร์หรอ”    “นี่ยัยเบื๊อกเทอว่าใครหน้าจืด ชั้นออกจะหล่อ”  

“ไอ้ต้าร์กรูว่ามรึงเงียบซะทีเถอะกรูรำคลาน หวัดดีคับผมชื่อเคนะคับส่วนไอ้ปากสุนัขนี่ชื่อต้าร์พึ่งเข้าใหม่นะคับ” เคแนะนำตัว  



“ดีค่ะชั้นน้ำเย็น นี่โซดาเพื่อนรักชั้นยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ส่วนชั้นกะต้าร์เคยเรียนด้วยกันสมัยประถมนะ ใช่มั้ยต้าร์”   “อือ”



“เย้!หมดคาบแล้วไปกินข้าวกันดีกว่า ไปน้ำเย็นชั้นไม่อยากอยู่ใกล้พวกนี่ไม่รู้ว่าฉีดยารึยัง”    

โซดารีบชวนน้ำเย็นไปกินข้าวแต่ก็ยังแอบกัดต้าร์อีก



“เออไปเถอะว่ะไอ้เคกรูชักจะเหม็นหน้าคนแล้วเดี๋ยวกรูจะกินอะไรไม่ลง”  

ต้าร์ไม่ยอมให้โซดากัดอยู่ฝ่ายเดียว



ต่างฝ่ายก้เลยแยกย้ายกันไปกินข้าวเพราะสูญเสียพลังงานไปเยอะแล้ว

เมื่อไปถึงโรงอาหารโต๊ะก็เต็มหมดแล้ว  



“เป้นงัยล่ะเพราะแกนะแหละมัวแต่ไปทะเลาะกับต้าร์เค้าเลยไม่มีโต๊ะนั่งเลย”  

น้านโดนยัยน้ำเย็นเป็นชุดเลยกรู  



“เออขอโทษไม่เป้นรัยหรอกเดี๋ยวก็มีคนลุก เห็นมั้ยนั่นไงมีแล้ว

แต่เฮ้ย!ไอ้หน้าจืดกับเพื่อนมันมานั่งแล้วอ่ะ งั้นแกไปซื้อข้าวก่อนเดี๋ยวฉันจัดการเอง”



ว่าแล้วเทอก็เดินไปที่โต๊ะที่เหลือแต่เคนั่งคนเดียว

ตาทึ่มนี่จัดการง่ายกว่าไอ้หน้าจึดอีก    



“นี่นายอ่ะนายมานั่งที่เราได้งัยอ่ะ ที่ตรงนี้เรานั่งมาประจำเลยนะตั้งแต่เราอยู่ม.3

จนตอนนี้ม.4แล้วเราก็จะนั่งมันต่อไป”   (ขอรับรองนังนี่มันโกหกมันเคยนั่งที่ไหนล่ะตรงนี้)



“อ้าว โซดานั่นเอง    ที่เทอหรอ    อือโทษทีนะชั้นไม่รู้อ่ะ   พอดีชั้นกับไอ้ต้าร์เห็นว่ามันว่างๆอยู่ก้เลยเดินมานั่ง  

งั้นชั้นไปหาที่นั่งใหม่ล่ะกัน   ขอโทษอีกทีนะ”  เคทำหน้าจ๋อยแล้วก้ลุกจะเดินไป  



แต่โซดาก็เอื้อมมือดึงแขนเคไว้แล้วบอกว่า  



“งั้นนั่งด้วยกันก้ได้ ไปหาที่ตอนนี้ก้คงไม่มีที่นั่งหรอก อีกอย่างชั้นหลอกนายด้วยแหละ

จิงๆชั้นไม่เคยนั่งตรงนี้หรอก ล้อเล่นนะอย่าโกรธนะตาทึ่ม”  



“ว่าใครตาทึ่มยัยเบื๊อก เทอนี่ร้ายจิงๆเลย”

แล้วเคก้ยื่นมือไปตีหน้าผากโซดาเบาๆ  จากนั้นทั้งสองคนก้นั่งคุยกันอย่างหนุกหนาน



แล้วต้าร์ก้เดินมาแล้วโวยวายว่า  

“ไอ้เคมรึงหั้ยยัยเบื้อกมานั่งด้วยทำมัย”  



  “ก้อไม่เห้นเป้นไรเลยนั่งด้วยกันก้ด้าย เนอะโซดาเนอะ”  



“ช่ายแล้ว อ้าวน้ำเย็นมาพอดีมานั่งๆ อ้าวไอ้หน้าจืดมานั่งซิยืนบื้อเป็นหมาแด_กแฟ้บอยู่ได้55+”  

โซดาไม่พูดป่าวกับทำหน้ากวนตรีนใส่ทำให้ต้าร์หมั่นไส้ไม่น้อย ส่วนน้ำเย็นกับเคก้พากันกลั้นหัวเราะ



ต้าร์เลยต้องจำจัยนั่งลงไม่งั้นคงต้องเป็นหมาแด_กแฟ้บจิงๆ



“เออ ไอ้เคมรึงจำไว้ น้ำเย็นก้เหมือนกันเสียแรงเป็นเพื่อนเก่ากันมา” ไอ้ต้าร์งอน  



“เฮ้ยน้ำเย็น เค ดูสิงอนยังกับกระเทย เป็นกระเทยหรอว่ะ55+ ”ยัยโซดาได้ทีแซว



“กินกันได้แล้วชั้นหิวแล้ว”น้ำเย็นเผยทาสแท้จอมตะกละออกมา แล้วทุกคนก้ลงมือสวาปามอาหารทุกอย่างที่อยู่ตรงหน้า

ท่ามกลางการกัดกันของโซดากับต้าร์



*******************

คุยกันๆ  ตอนนี้ยาวมากๆเลยอ่ะ  ขอบคุณทุกคนที่โพสต์หั้ยเรานะ      มีรัยก้อติชมได้นะ