Watashi wa ...(ฉันคือ...)

ลำดับตอนที่ #22 : 〖KNB〗右肩の蝶┃รับสมัครตัวละคร(Sakayuki Shiromitsu)

APPLICATION

"คิๆ คุณนี่ละก็...แต่เอาเถอะค่ะ..ยังไงฉันก็ชอบที่คุณเป็นแบบนี้"

บท : สมบัติของขั้วอำนาจ 06 /คุโรโกะ เท็ตสึยะ

นามสกุล - ชื่อ : ซาคายูกิ ชิโรมิซึ(Sakayuki Shiromitsu)

ชื่อเล่น : ชิโรมิ[ชิโระ](Shiromi[Shiro])

เพศ : หญิง

อายุ : 17 ปี

สัญชาติ : ญี่ปุ่น

ชั้นปี : มัธยมศึกษาตอนปลายปี 3

ลักษณะรูปร่างหน้าตา : มีผมยาวสลวยสีน้ำตาลดำ มีดวงสีฟ้าหม่น..แต่ทว่า..มันกลับดูใสและแวววาว มีปากและจมูกเล็กน่ารัก มีผิวที่นุ่มและขาว(และเวลาดึงจะยืด(?))เหมือนโมจิ..(?) มีหน้าอกคัพB และสูง 168 ซ.ม น้ำหนัก 52 ก.ก

ลักษณะการพูด : พูดแทนตัวว่าฉันแทนคนอื่นว่าคุณ และมักจะใช้คำสุภาพ จะพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ฟังดูแฝงเหมือนมีอะไรทั้งๆที่ไม่มี..แต่บางครั้งก็อาจจะมีอะไรแฝงก็เป็นด้ายยย เวลาโกรธจะพูดเสียงดังและฟังดูน่าเกรงขามและจะไม่ใด้ใช้คำสุภาพแบบปกติแต่จะเป็นแบบเด็กผู้หญิงธรรมดาทั่วๆไปพร้อมกับแทนคนอื่นด้วยคำว่าแก เวลาเศร้าหรือเสียใจจะพูดด้วยน้ำเสียงปกติแต่จะพูดแบบขาดตอนนิดหน่อย เวลาเขินหรืออายก็จะพูดด้วยเสียงที่ปกติไม่ได้แหลมมากจนผิดปกติเพราะมันทำให้เธอเสียความเป็นกุลสตรีของเธอไป(?)และเธอก็จะเฉไฉไปเรื่องอื่น(..?)..เช่น..
“สวัสดีตอนเช้าค่ะ..และก็ถ้าไม่เป็นการเสียมารยาทมากเกินไป..ไม่ทราบว่าคุณได้ทานอาหารเช้ามาแล้วรึเปล่าคะ เพราะว่าฉันทำข้าวปั้นมาไม่ทราบว่าคุณจะสามารถช่วยทานหน่อยได้ไหมคะ?”
“เอ๊..ฉันเป็นแบบนั้นเหรอคะ..หึ..ถ้างั้นก็ขอขอบคุณด้วยความจริงใจเลยล่ะค่ะ”
“หึ..ถ้าคิดว่าคนอย่างคุณสามารถที่จะมาแทนที่ฉันได้ ก็ลองดู..เพราะว่าไม่ว่ายังไงเขาก็ต้องเลือกฉันอยู่แล้วนี่เนอะ”
“ปัญญาอ่ะ..ไม่มี? สมองอ่ะ..ไม่สมประกอบ? ความรู้ล่ะ..เป็นศูนย์..อ๊า..สรุปแล้ว..แก!..ก็เป็นแค่เศษสวะที่ไม่มีใครเอาแค่นั้นสินะ!!ฮะๆๆ!!”
“ฉันขอโทษที่อาจจะรบ...กวนแล้วก็สร้าง...ความรำคาญให้คุณมากเกินไป”
“งั้น..หลังจากนี้..ฉันก็ขอตัว..แล้วก็ลาก่อน...ค่ะ”
“เขิน..? อ๋อค่ะ..เขิน..แก้มแดงนี่ถือว่าเขินหรือคะ?..อา..ถ้างั้นพวกผู้หญิงพวกนั้นคงจะเขินมากกันตลอดเวลาเลยสินะคะ..แก้มแดงเชียว^^"//ยิ้ม(แด่ท่านที่ไม่เข้าใจนะคะ..น้องหมายความถึงผู้หญิงที่แต่งหน้าทาแก้มแดงจัดนะคะเลยแอบไปพูดระรานคนอื่นเข้า)(แต่งแก้มแดงขนาดนั้นเขาเรียกว่าค่อนข้างจะไปทางอ่อยแล้วล่ะค่--)

เป็นคนที่สุภาพและมีมารยาทสมเป็นกุลสตรี

ชิโรมิเป็นเด็กที่สุภาพ ไม่ก้าวก่ายเรื่องของใครโดยไม่จำเป็น มีมารยาท พูดเพราะ รู้จักที่ต่ำที่สูง รู้จักกาลเทศะ กิริยามารยาทก็เพียบพร้อมสมกับที่ถูกสั่งสอนมาตั้งแต่เด็กๆ อีกทั้งยังเป็นคนที่ทำอาหารเก่ง ถนัดเย็บปักถักร้อย งานบ้านงานเรือนทำได้ไม่มีปัญหา แถมก็ต้องออกมาเพอร์เฟค 100 % อีกด้วย

เป็นคนที่อ่อนโยนและรักสงบ(?)

ชิโรมิเป็นคนที่อ่อนโยนก็ผู้คนรอบข้างและเป็นคนที่รักสงบไม่ชอบเรื่องที่ใช้กำลังหรือข่มเหงใคร..แต่ว่าถ้ามีใครมาหาเรื่องเธอก่อนหรือมารังแกเธอ..หรือแม้กระทั่งมาใส่ร้ายเธอทำให้เธอถูกว่า แม้เธอจะไม่ผิดเลยก็ตาม...ชิโรมิก็อาจจะไม่ได้เป็นชิโรมิคนที่อ่อนโยนคนเดิมก็ได้นะ..ชิโรมิถือว่าเป็นคนที่ถ้าไม่มีธุระ งาน หรือภารกิจใดๆที่ทำให้เธอต้องอยู่กับใครหรือทำงานกับใคร ชิโรมิก้ไม่แม้แต่จะคิดที่จะเข้าไปร่วมวงสนทนาหรือสุงสิงกับคนพวกนั้นซักเท่าไหร่..เพราะสำหรับเธอมันอาจจะดูน่ารำคาญที่ต้องคอยพูดคุยแลกเปลี่ยนความเห็นกันไปมาและก็กรี๊ดกร๊าดกันแบบ...

อย่าให่เธอโกรธหรือรำคาญจะดีกว่า..คำเตือนคือ..ระวังตัวไว้ให้ดี

ถามว่าทำไมถึงต้องระวังเธอตอนที่เธอโกรธ..นั่นก็เพราะว่าชิโรมิจะไม่ใช่ชิโรมิอีกต่อไป..เธอจะกลายเป็นสัตว์ประหลาดที่บ้าคลั่ง...หรือถ้าให้พูดตามประสาคนปกติก็คือ..คนที่ชอบเห็นคนอื่นเจ็บปวด ชอบความซาดิสต์ ชอบเสียงกรีดร้องและโหยหวน..แต่บางครั้งถ้าเกิดเสียงนั่นมันไม่ได้ดั่งใจเธอละก็..ต่อไปก็คงเป็นหน้าที่ของเธอเองแล้วล่ะที่จะเป็นคนทำหน้าที่สร้างเสียงโหยหวยเอง..และถ้าเธอลงไปจัดการเองแล้วละก็เธอจะไม่มีความปราณี ไม่มีการอ่อนข้อ ไม่มีการยอมให่เด็ดขาด และไม่มีใครสามารถหยุดเธอได้ และที่สำคัญไม่มีใครรอดไปได้ถ้าชิโรมิได้หมายหัวไว้แล้ว

ไม่ได้เป็นนางเอกผู้แสนดีและถ้าจะร้าย..ก็ร้ายมาก!!

ชิโรมิไม่ได้เป็นนางเอกแสนดีที่ยอมให้ใครรังแกอยู่ฝ่ายเดียว..ชิโรมิเป็นคนที่แค้นใครแค้นจริง แค้นนี้ต้องชำระ ดีมาดีกลับ ร้ายมาร้ายกลับ ชิโรมิไม่ชอบการยอมใครหรือก้มหัวให้ใครถ้าไม่ใช่หน้าที่

ไม่หยิ่งและไม่ถือตัว..แต่มีต้องมีท่าทางที่สง่างามตลอดเวลา(?)

ชิโรมิเป็นคนที่มีท่าทางและกิริยาสง่างามแต่ไม่ถือตัวและไม่หยิ่ง..ถึงจะมีท่าทางที่เปรียบได้กับเจ้าหญิง..เอ๊ะ..ดูเว่อร์ไปเหรอ..อ่า..งั้นแค่คุณหนูก็ได้..มั้ง...ก็เธอเป็นคุณหนูอยู่แล้วนี่นา555...อะ..แต่ก็ไม่ได้มีอาการเอาแต่ใจเหมือนคุณหนูตามปกติหรอกนะเพราะเธอ..ไม่ชอบให้คนอื่นช่วยในภาระของเธอเอง

เป็นคนที่ยิ้มง่ายและไม่ชอบทำหน้าบึ้งตึง

ชิโรมิเป็นเด็กที่ชอบยิ้มให้กับคนรอบข้าง สร้างรอยยิ้มให้คนรอบข้าง คนที่เธอห่วงใยและรัก แม้เวลาที่เศร้าเธอก็จะยิ้มออกมาเพื่อให้ทุกๆคนไม่ต้องห่วงเธอ..มักปั้นหน้ายิ้มเสมอจนบางครั้งดูเหมือนหลอกตัวเอง? ไม่ชอบให้ใครเห็นน้ำตาเพราะทำให้เธอดูอ่อนแอ ไม่ชอบแสดงหน้าบึ้งตึงหรือหงุดหงิดให้คนอื่นเห็นเพราะมันทำให้บรรยากาศมืดมน

ประวัติส่วนตัว :ชิโรมิเป็นลูกสาวคนเล็กเพียงคนเดียวของตระกูลเก่าแก่ตระกูลหนึ่ง..ถามว่าเธอเป็นลูกคนเดียวไหม..ไม่เธอมีพี่น้อง 3 คนรวมตัวเธอเองด้วยแต่เธอเป็นคนเดียวที่เป็นผู้หญิงทำให้ถูกดูแลสั่งสอนในเรื่องกิริยามารยาทเป็นพิเศษและหนักกว่าพี่ๆอีก 2 คน..และเมื่อใดก็ตามที่เธอทำได้ไม่ดีเท่าทีควรก็จะถูกตำหนิและถูกกักขังในห้องเป็นเวลา 1-3 คืนโดยไม่ให้ออกไปไหนเลย..ฟังดูไม่เป็นอะไรมากนัก..แต่ถ้าเจอบ่อยๆจะทนไหวไหมล่ะ..อ่า..มันก็ต้องมีกันบ้างแหละที่เธอจะเก็บกดละนะ..พอเธอโตขึ้นเลยมีบางครั้งที่เธอเผลอทำร้าย(?)คนรับใช้ของเธออยู่บ่อยๆแต่ถึงเธอจะขอโทษไปแล้วและถึงแม้เธอจะเผลอลงมือไปต่อคนรับใช้คนนั้นแค่ครั้งเดียว..แต่ไม่รู้ทำไมคนรับใช้ของเธอต้องถึงขั้นขอลาออก?..เธอทำเกินไปอย่างนั้นเหรอ..ไม่นี่นา..แต่ถ้าเกินไป..ก็ไม่ใช่ความผิดฉันนี่นา...ยิ่งนานวันเธอเริ่มที่จะไม่ชอบพ่อและแม่ของเธอขึ้นเรื่อยๆ..ตอนแรกว่าอะไรนะ..แค่ขังไว้ในห้อง..แต่ทำไม..ไปๆมาๆอดข้าว..ต่อไปล่ะ..ต่อไปอีกล่ะ..ถ้าต่อไปเรื่อยๆล่ะ..คงจะมีถึงขั้นล่ามโซ่เลยละมั้ง...แต่ก็ไม่รู้เพราะอะไรที่เธอยังทนทำตามที่พวกเขาสั่งด้วยใบหน้าที่เหมือนจะยิ้มแย้มและหัวเราะตามปกติ..แต่แล้ววันที่โชคเข้าข้างก็มาถึงเมื่อพ่อของเธอประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต..ส่วนแม่ของเธอที่รอดมาได้นั้นก็กลับมาเป็นคุณแม่ที่แสนใจดีคนเดิม..เอ๊ะ..หรือที่ท่านใจร้ายกับฉันเป็นเพราะอิทธิพลจากพ่อกันนะ..หลังจากนั้นชิโรมิก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขเรื่อยมาโดยที่ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้เธอกระทบกระเทือนใจ..แต่นิสัยด้านนั้นของเธอ..จะหายไปรึเปล่านะ...ไม่หรอก...ถ้าอยากพิสูจน์ก็ลองมาหาดูเองสิ...(ยิ้มแสยะ)

ความสามารถพิเศษ : มีหูที่ดีมาก สามารถแยกเสียงต่างๆได้แม้มันจะดังและตีกันมั่วแม้เสียงลมหรือฝีเท้าก็คงไม่พ้นเธอหรอก

ชอบ : ของที่เป็นสีพลาสเทล – มันทำให้สบายทั้งตาและจิตใจ / ของที่เป็นออกแนวเยลลี่หรือพุดดิ้ง – มันดูน่ารักสำหรับเธอและแน่นอนว่ามันน่าอร่อย55

เกลียด : ของที่เป็นสีออกแนวดำๆเทาหรือน้ำตาล – สีมันชวนเธออ้วกอย่างยิ่ง / สิ่งของเหนียวหนืดหรือขนเยอะๆ – ขนลุก น่ารังเกียจ ขยะแขยง

กลัว : ไฟ – ตอนเด็กๆฟ้าเคยผ่าลงมาที้นไม้หลังบ้านทำให้ไฟลุกแต่ไม่ถึงขั้นไหม้บ้าน

แพ้ : ไม่มี

งานอดิเรก : ส่วนใหญ่(เวลาอยู่โรงเรียน)มักจะเสียเวลากับการนั่งฟังเพลงพร้อมกับเหม่อ แต่ถ้ามีเวลามากก็จะนั่งคิดสูตรอาหารใหม่ๆหรืออกแบบชุดต่างๆ

เป้าหมายในชีวิต : การทำให้คนที่เธอรักยิ้มและมีความสุขตลอดไป

เพิ่มเติม :- ต้นไม้ที่โดนฟ้าผ่าลงมาเป็นต้นที่เธอเก็บเงินซื้อมาเป็นต้นแรกทำให้เธอรักมันมาก
- พี่ชายทั้ง 2 ของชิโรมิไม่ได้มีบทบาทในชีวิตของชิโรมิมากนัก(มั้ง)เพราะถูกสอนมารยาททำให้ไม่ค่อยได้เจอกันแต่ชิโรมิก็รักพี่ทั้ง 2 มากเพราะคอยมาดูแลเธอตอนที่ถูกกักบริเวณบางครั้ง(พิมพ์ขังบ่อยๆเดี๋ยวจิตต--)และก็รู้ถึงความซาดิสต์ของชิโรมิด้วยมีชื่อว่าซาคายูกิ เทเอดะ/ซาคายูกิ คาซาฮิ

คุยกับตัวละคร

- สวัสดีค่ะ ลองแนะนำตัวหน่อยสิคะ?

ตอบ : “ค่ะ ฉันชื่อว่า ซาคายูกิ ชิโรมิซึ จะเรียกว่าชิโรมิหรือชิโระก็ได้นะคะ..แต่ถ้าเราสนิทกันอีกหน่อยฉันก็คงจะยอมรับให้คุณเรียกฉันว่าชิโระได้อย่างภูมิใจเลยล่ะค่ะ”//ยิ้ม

- เหตุผลที่เข้าเรียนโรงเรียนโทเอน?

ตอบ : “แน่นอนค่ะ ทำตามที่ใจฉันต้องการและตามความปรารถนาของผู้ปกครองค่ะ”

- รู้สึกอย่างไรกับการที่โดนเลือกให้มาเป็น 'สมบัติ' ของหนึ่งในขั้วอำนาจโรงเรียนโทเอนคะ?

ตอบ : “ต้องรู้สึก..อืม ภาคภูมิใจรึเปล่าคะ?...หึ แต่ว่าก็แอบรู้สึกสนุกนิดหน่อย..นั่นแหละค่ะ”(แสยะยิ้มเบาๆ)

- รับทราบแล้วค่ะ หวังว่าพวกเราจะได้พบกันอีกนะคะ

ตอบ : “ฉันเชื่อว่าวันนั้นต้องมาถึงค่ะ..ลาก่อน”

คุยกับผู้ปกครอง

- สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นก็ขอขอบคุณที่ตัดสินใจมาสมัครนะคะ !

ตอบ : “ค่ะ ไม่เป็นไรค่า เราพร้อมจะมาเสม--”

- เรียกไรท์ว่าตะวันก็ได้ค่ะ แล้วทางนั้นชื่ออะไรเอ่ย?

ตอบ : “ฮิโมริ เดสส>< จะเรียกว่าฮิฯหรือโมริก็ได้นะคะ!”

- ถ้าไม่ติดจะยัดหรือรับกลับคะ? (แต่ถึงจะยัดก็ยังเด่นอยู่นะคะ ไม่ใช่ตัวประกอบแน่ๆ)

ตอบ : “ยัดสิคะ55แต่ไหนๆแล้วก็อยากจะติ---ถถถ.ยัดให้แบนไปเลยก็ได้อีกนะค--”

- ขอให้โชคดีค่า! ขอบคุณอีกครั้งที่มาสมัครน้า

ตอบ : “คร้าบบผมม><”