ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Watashi wa ...(ฉันคือ...)

    ลำดับตอนที่ #11 : [Fic KNB] Forbidden Love รักต้องห้ามกับคุณน้องสาว(Sakamichi Hiyomi)

    • อัปเดตล่าสุด 27 ต.ค. 59



    Application




     "นะ.นายนี่ละก็!!..ทำไมลืมฉันไปได้ล่ะ.."

     

    บทที่สมัคร:: น้องสาวคิเสะ

     

    ชื่อ-นามสกุล:: ซาคามิจิ ฮิโยมิ(Sakamichi Hiyomi)

                                                           

    ชื่อเล่น:: ฮิโยมิ(Hiyomi)

     

    อายุ:: 15 ปีเกือบจะ 16 แล้ว

     

    เชื้อชาติ/สัญชาติ:: ญี่ปุ่น

     

    ลักษณะภายนอก:: มีรูปร่างเล็กเมื่อเทียบกับคนอื่นแต่ความจริงฮิโยมิสูงตามเกณฑ์และมีใบหน้าค่อนข้างกลมเรียวนิดหน่อยมีดวงตาสีม่วงแต่ส่วนใหญ่มักจะมองเป็นสีออกม่วงดำๆเพราะโดนแสง มีผมสีบลอนด์ทองยาวและมักจะมัดจุกข้าวปั้น(?)ไว้ด้านซ้ายและจะติดกิ๊ปไขว้เป็นกากบาทเสมอ

     

    ส่วนสูง/น้ำหนัก:: 163 ซ.ม./49 ก.ก

     

    ลักษณะนิสัย:: ฮิโยมิเป็นเด็กที่ไม่ชอบเรื่องยุ่งยากและวุ่นวาย(ไม่เข้าสังคม..ประมาณนั้น)เพราะมันน่ารำคาญและเธอขี้เกียจแก้ปัญหาเหล่านั้น ทำให้เธอไม่ค่อยชอบพูด..เพราะพอฮิโยมิพูดทีไรมักจะทำให้เกิดเรื่องบ่อยๆ..อาจจะเพราะเป็นคนที่พูดตรงและไม่อ้อมค้อม ชอบพูดขวานผ่าซากละมั้ง แต่เธอก็ไม่ได้เย็นชามากเท่าไหร่นะ! ฮิโยมิออกจะเป็นเด็กร่าเริงและมองโลกในแง่ดีแต่เธอก้ไม่ค่อยจะแสดงออกมาบ่อยเท่าไหร่และมักจะเมินคำพูดไร้สาระอยู่เสมอแต่ถึงจะเมินแต่ก็แอบเก็บเข้ามาจำบ้างนิดหน่อยถ้ามีหัวข้อการพูดที่น่าสนใจละนะ..เป็นคนที่ไม่ค่อยมีเพื่อนคบเพราะทำตัวแบบคล้ายๆปิดกั้นตัวเองจากคนอื่น  ไม่ชอบให้ใครมานินทาแต่ก็ไม่เคยออกปากด่าแต่ถ้าทำให้เธอฉุนละก็...ชะตาขาด!!แน่นอน...และที่สำคัญเธอยังทำอะไรที่ผู้หญิงทำไม่เป็น!ไม่ว่าจะงานบ้าน ทำอาหาร หรือแม้กระทั้งให้ไปซื้อของยังซื้อไม่ครบหรือซื้อผิดทั้งๆที่เขียนใบไว้ให้แล้วแท้ๆด้วย..เธอถนัดหลายอย่างที่ใช้กำลังแต่ก็ไม่ทำบ่อยหรอก..ขี้เกียจ..แต่สิ่งที่เธอมักจะทำประจำมีไม่กี่อย่างคือ อ่านหนังสือ/เล่นบาส/เล่นโทรศัพท์..แค่นั้นเอง เธอไม่ชอบคนตอแหลและพวกขี้อวด พวกชอบพูดจาโม้ตัวเองและว่าคนที่ต่ำกว่า ไม่ชอบผู้หญิงที่แรดและร่าน ไม่ชอบผู้ชายเพลย์บอยและพวกที่หว่านเสน่ห์ไปทั่ว เพราะมันทำให้คุณค่าในตัวเองลดลง ฮิโยมิคิดอย่างนั้น ฮิโยมิไม่ชอบออกนอกบ้านและมักจะเอาแต่นอนเล่นในห้องของตัวเองเป็นส่วนใหญ่เพราะมันทำให้เสียพลังงาน..ฮิโยมิอาจจะดูเหมือนเป็นคนที่เฉื่อยชาแต่ความจริงเธอก็แค่ไม่อยากที่จะไปยุ่งวุ่นวายกับใครก็เท่านั้น..อะ..บอกไปรึยังนะว่าเธอ..ก็ไม่ได้เก่งเรื่องการเรียนอะไรขนาดนั้น..แต่ถามว่าเธอมีความคิดพอไหม..ขอตอบว่าพอก็แล้วกันนะ..เพราะถึงเธอจะไม่ค่อยได้ไปพบปะหรือเจอกับใครมากมาย แต่เธอก็รู้กาลเทศะเงียบในเวลาที่ควรเงียบ..และพูดเวลาที่ควรพูด...อ่า..เพราะเคยมีใครบางคนพูดกับเธออย่างนี้ล่ะ..แถมเผลอๆเธอยังสงสัยเสียด้วยซ้ำว่าผู้หญิงบางคนจะตะโกนดังลั่นเพื่อเรียกร้องความสนใจทำไมกัน...มันก็คงดูแย่สำหรับฮิโยมิ..แต่มันกลับกลายเป็นเรื่องปกติของคนรอบๆตัวเธอซะแล้ว..บางคนอาจจะมองเธอเป็นคนหัวโบราณ..แต่เปล่า..ฮิโยมิก็แค่ไม่ชอบ..มันก็เหมือนคล้ายๆคนอย่างที่ฮิโยมิเกลียดล่ะนะ..

     

    ประวัติ::ฮิโยมิเป็นลูกสาวของเจ้าของบริษัทหลักทรัพย์ใหญ่ยักษ์..แต่เพราะอย่างนั้นทำให้พ่อแม่ของเธอไม่ได้กลับมาที่บ้านบ่อยๆและพี่สาวของเธอก็ดันต้องไปเรียนที่โรงเรียนประจำตั้งแต่เธอ 6 ขวบ ทำให้ไม่ได้กลับบ้านอีก..ทำให้เธอต้องอยู่บ้านคนเดียว..แต่แล้วก็ถูกพี่สาวที่คิดว่าจะไปดีแล้ว(?)บอก(บังคับปนสั่ง)ให้ไปอยู่กับลูกพี่ลูกน้องของพี่สาวก่อน..ตอนเธอ 12 ปี...ทำให้ฮิโยมิต้องลากสังขารตัวเองไปรอถึงหน้าบ้านของลูกพี่ลูกน้องคนนั้น..ซึ่งเธอซึ่งไม่ชอบเรื่องวุ่นวายกลับดั๊นไปเจอเรื่องวุ่นวายเข้าระหว่างทาง..ฮิโยมิที่กำลังจะกรี๊ดแตกเพราะเธอเดินไปไหนไม่ได้เพราะเสียงมันดังและน่ารำคาญมาก..แต่ก็ได้คิเสะที่พี่สาวของฮิโยมิบอกมาว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องผ่านมาช่วยได้ทัน..ทำให้เธอเปิดใจคุยกับคิเสะอย่างปกติ..ถึงจะไม่ค่อยตอบหรือถามคิเสะเท่าไหร่..และถึงเธอจะรับมือไม่ค่อยไหวกับเขาเท่าไหร่น่ะนะ..แต่ถึงคิเสะจะอายุมากกว่าและถือว่าเป็นพี่ชายของเธอแต่เธอก็ไม่คิดที่จะเรียกคิเสะว่าพี่ชายหรอกนะ..ถึงบางเวลาจะดูเป็นผู้ใหญ่แต่ส่วนใหญ่ก็มักจะงอแงใส่เธอเวลาที่เธอไม่เล่นด้วยบ่อยๆ= =..และยิ่งพอตอนคิเสะรู้ว่าฮิโยมิเล่นบาสเท่านั้นแหละ!งอแงใส่บ่อยกว่าเก่าอีก!..จนช่วงนั้นฮิโยมิไม่เล่นบาสไปซักพักใหญ่ๆเลย555แต่สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหวจนต้องไปเล่นบาสเพื่อระบายความอยากของเธอ..ก็นะ..ไม่ได้ออกแรงนานๆแล้วก็ครั่นเนื้อครั่นตัวเนอะ...แต่นั้นก็เลยเป็นโอกาสที่คิเสะจะได้เล่นบาสกับฮิโยมิ..มีหรือที่เขาจะปล่อยไป..แต่ก็คงไม่พ้น..คิเสะก็ทำท่าของเธอได้เช่นกัน..แต่ก็ไม่ถึง 100% คิเสะทำได้แค่ 98% ซึ่งส่วนที่หายไปก็ไม่รู้ว่าคืออะไรแต่คิเสะก็ยังทำได้ไม่เต็มร้อย...แต่ถึงจะทำท่าของฮิโยมิไม่ได้ครบร้อย..แต่เขาก็ชนะฮิโยมิทุกรอบ..ทำให้ฮิโยมิวีนออกมา..และนั่นก็เป็นครั้งแรกที่คิเสะเห็นว่าฮิโยมิวีน..แต่หารู้ไม่ว่านั่นก็คือการวีนครั้งแรกของฮิโยมิเช่นกัน

     

    สิ่งที่ชอบ:: ทานขนมหวาน – เพราะเธอเป็นพวกต้องการน้ำตาลมากกว่าปกติ 2-3 เท่า พอไม่ได้กินแล้วจะรู้สึกมึนหัวหรือร่ายกายจะร้อนแปลกๆ..(?)
    หิมะ – เพราะมันถึงมันจะเย็นแต่มันก็นุ่มนิ่มสำหรับฮิโยมิ

     

    สิ่งที่ไม่ชอบ:: การอยู่ท่ามกลางคนมากมายหรือการอยู่ในที่ๆคนแออัด – เนื่องจากฮิโยมิเป็นพวกไม่เข้าสังคม(?)จึงไม่ชอบที่ๆคนเยอะ..เพราะเธอถือคติที่ว่า..ที่ๆคนเยอะมักจะมีเรื่องปวดหัวมาให้เสมอ

     

    สิ่งที่เกลียด:: การพ่ายแพ้ – เพราะหลังจากที่แพ้คิเสะบ่อยๆก็เลยทำให้มีนิสัยที่อยากชนะขึ้นมา(นิดหน่อย..มั้ง(?))

     

    สิ่งที่กลัว:: เรื่องสยองๆ – เพราะถึงเธอจะไม่พูดแต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่ฟัง..แถมยังจำได้ดีจนนอนไม่หลับไปเกือบอาทิตย์ทุกทีเลยด้วย..

     

    ความสามารถพิเศษ:: จำอะไรต่างๆได้ภายใน 3 ครั้ง/มักจะพูดอะไรเป็นลางสังหรณ์ค่อนข้างจะแม่น

     

    แพ้:: ฝุ่น

     

    ลักษณะคำพูด::  จะพูดลงท้ายด้วยค่ะ คะ แต่ถ้าสนิทกันหรือคนที่เธอไม่เคารพก็จะไม่ลงท้าย ชอบเรียกทุกคนที่พูดด้วยว่านายไม่ว่าจะเป็นรุ่นพี่/เพื่อนหรือรุ่นน้อง..แต่ถ้าก็ผู้ใหญ่ก็จะเรียกว่าคุณตามด้วยชื่อ พูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่ดูมีอำนาจ โทนเสียงอยู่ในระดับปานกลาง เธอร้องเพลงเสียงสูงไม่ได้แต่พูดเสียงสูงได้..เวละโกรธจะใส่อารมณไปใส่เสียงมากและเสียงดังทำให้ใครหลายๆคนหันมามองได้ เวลางอนก็จะพูดอะไรสั้นๆน้ำเสียงอ่อยๆ..เวลาที่เศร้าก็จะพูดด้วยน้ำเสียงที่ต่ำลงและแสดงถึงความจริงใจสุดๆ
    “ทำไมนายต้องมาท้าฉันอยู่เรื่อย..ห๊ะ
    !

    “อืม..ไม่เอาหรอก..น่ารำคาญจะตายไปค่ะ”
    “อืม../อา../อ่อ..”
    “ขอโทษที่ทำทำให้ลำบากใจนะ..”
    “รุ่นพี่แล้วยังไง
    !..นายทำตัวแบบนี้ไม่มีใครเขาอยากจะนับเป็นรุ่นพี่หรอกนะ!!
    “อา..ถ้านายหลงทางก็ไปหาพี่ที่ประชาสัมพันธ์เอานะ”
    “ไม่เอาหรอกค่ะ...ถึงเธอจะเข้ามาหาฉันยังไง..แต่สิ่งที่เธอทำไว้ก็ไม่หายหรอกนะคะ”

    งานอดิเรก:: อ่านหนังสือ/เล่นโทรศัพท์

     

    เพิ่มเติม:: - ฮิโยมิชอบนั่งริมหน้าต่างมากกและมักจะนั่งอ่านที่ๆของตัวเองเสมอ..คือไม่ชอบไปห้องสมุดนะคะ
    -  ฮิโยมิไม่เคยร้องเพลงให้ใครฟัง ปกติจะร้องคนเดียว

     

     

    ~~Talk One ~~

     

    เธอชื่ออะไรเหรอ? แนะนำตัวหน่อยสิ

    -“ชื่อฮิโยมิ..ซาคามิจิ ฮิโยมิ..ค่ะ”//ก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ

     

    คุณคิดว่าตัวเองนิสัยยังไงเหรอ

    -“ก็ไม่รู้สิคะ เรื่องแบบนั้นคิดไปก็ปวดสมอง”//เงยหน้าขึ้นมาแปปนึงก่อนจะอ่านหนังสือต่อไป

     

    ถ้าคุณแอบชอบคนๆนึงคุณจะทำยังไง

    -“อา..ฉันไม่มีความรู้สึกแบบนั้นหรอกค่ะ...แต่ถ้าเป็นจริงๆขึ้นมาก็คงเริ่มจะเป็นเพื่อนก่อนละนะ”//ปิดหนังสือแล้วหลับตาลง

     

    และถ้าคนนั้นเป็นพี่ชายคุณล่ะ

    -“หา!เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ..ก็คนเป็นพี่น้องกันรักกันไม่ได้นี่นา...อ๊ะ!แต่ฉันไม่มีพี่ชายนะคะ!(เงยหน้าขึ้นมาแล้วทำตาโต)..แต่ว่าถ้าเป็นไปได้จริงๆก็อยากจะรักเขาคนนั้นต่อไปค่ะ(ยิ้มน้อยๆ)

     

    งั้นขอให้โชคดี ลาก่อน

    -“ขอบคุณที่เสียเวลากับคนอย่างฉันค่ะ”//ก้มหัว

     

     

    ~~Talk to Shiro~~

    (ผปค.ตอบนะคะ)

     

    โย่วววววว ไรท์ชื่อมาชิโระ เรียกชิโระก็ได้ ผปค.ชื่ออะไรเหรอ

    -“ชื่อ ฮิโมริ ไงล่า แต่จะเรียกว่าฮิฯเฉยๆหรือโมริก็ได้นะ^^

     

    คิดว่าฟิคนี้เป็นไงบ้างอ่ะ จะได้ปรับปรุงถูก แฮะๆ

    -“ดีสิ ต้องดีแน่ๆเลย55 เอาเป็นว่าพยายามเข้าน้า><

     

    ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้อ่ะ

    -“แน่นอน เพราะชอบยังไงล่ะ><

     

    ทำไมถึงอยากให้ลูกคู่กับคนๆนั้นอ่ะ

    -       “เพราะว่าเป็นตัวละครที่ชอบในอันดับต้นๆเลย55”

     

    ถ้าติดแต่ไม่ได้คู่ที่ต้องการอ่ะ

    -“ก็อาจจะผิดหวังนิดหน่อยละนะ...แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก!! เรารับได้อยู่.”

     

    ถ้าไม่ติดจะให้ยัดบทหรือรับกลับคะแต่แน่นอนไม่ใช่ตัวประกอบธรรมดาคะ

    -“ยัดก็ได้นะ55ขอแค่ฉากหวานนิดนึงก็ยังดีน----”

     

    ขอบคุณที่ส่งลูกที่น่ารักมาให้นะคะและขอบคุณที่มาสมัครด้วยคะ

    -“ไม่เป็นไรจ้า55 มาส่งด้วยความรักล้วนๆ555”

     

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×