Fic. my. hero academia. (aizawa) ฮาเร็มรัก ของนายขี้เซา

ตอนที่ 4 : ตอนที่ 4. ฝึกงานหรือโดนกินกันเนี่ย

วันเปิดเรียน

ไอซาวะและยามาดะเดินเข้ามาในห้องตามปกติ แต่ท่าทางของยามาดะดูจะเหนื่อยมาก ทุกๆคน ต่างคุยกันเรื่องที่ถูกคนทักตามท้องถนนจากงานกีฬาโรงเรียน

"เฮฮฮ!! คุณอันดับ1 ทำไมยามาดะถึงดูหอบแตก ขนาดนั้น"ริวคิวเดินมาทักไอซาวะและถามถึงยามาดะที่นั่งหอบเพราะความเหนื่อย

"ไอซาวะคุง นายโดนทักบ้างรึป่าว ตอนนี้นายดังที่สุดเลยรู้ไหม"อีดะเดินเข้ามาทักไอซาวะอีกคน

"ไม่อ่ะ.....ฉันไม่ได้เดินมาตามท้องถนน ฉันวิ่งกระโดดตามตึกมา ...ส่วนเจ้ายามาดะมันดันเสือกตามฉันมาเอง..เลยนั่งหอบแตกอย่างงี้ไง"ไอซาวะตอบกลับไปง่ายๆแล้วเดินไปนั่งที่โต๊ะ

ครืด !!

ทันทีที่ได้ยินเสียงประตูเปิด ทุกคนเลยกลับไปนั่งที่ของตนอย่างเรียบร้อยทันที

"สวัสดีจ๊ะเด็กๆ วันนี้เราจะมาตั้งชื่อฮีโร่ของพวกเรากันนะ"

เฮฮฮฮฮ!!!!!!!

นักเรียนทุกคนต่างร้องโห่ออกมาอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

"สิ่งนี้จะเชื่อมโยงไปถึงการเสนอชื่อจากฮีโร่มืออาชีพที่จะเรียกไปฝึกงานนะจ๊ะ"อาจาร์ยพูดพร้อมกับชี้ไปที่กระดานดำ

ไอซาวะ   4556

คิวริว  2456

อีดะ. 434

เนมุริ 323

เคียวโกะ 234

ยามาดะ. 200

ชิน.     135

ซากุระ  23

ซึเกะ.    20

เดอิ       16

ฮะตะ.    15

เท็ตสึ     12

"สุดยอด.,.ไปเลยนะ ไอซาวะคุง นายถูกเสนอชื่อเยอะมากเลย"เคียวโกะพูดแสดงความยินดีกับเพื่อน

"ถึงได้รับเสนอชื่อเยอะไป แต่ก็ต้องเลือกแค่ที่เดียวไม่ใช่หรอ"ไอซาวะพูดอย่างไม่สนใจอะไรมาก

"แน่นอนชื่อที่เหมาะสมก็เป็นก็ส่วนสำคัญ เพราะชื่อของพวกเธอจะเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกไงล่ะ ฉันให้เวลาคิด 15. นาที. เลือกดีๆนะเด็กๆ"

.

.

.

.

.

15.นาทีผ่านไป

.

"ใครที่พร้อมก็เดินขึ้นมาได้เลย "อาจาร์ยพูดขึ้นมาหน้าชั้น

เนมุริเป็นคนแรกที่เดินออกไปทันที

"ชื่อฮีโร่ของฉันคือ...  .ฮีโร่เรท18+ มิดไนท์ !!!

"เอาชื่อนี้ จริงดิ  สมแล้วที่เป็นเนมุริ!!!!เพื่อนๆในห้องต่างตกใจกับชื่อฮีโร่ของเนมุริ

"กะแล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ ไปนั่งที่ได้"

..

.

.

.

.

"โชตะ นายตั้งได้รึยัง ฉันตั้งได้แล้วนะ "ยามาดะหันมาถามไอซาวะ

"ยังเลย. นายช่วยตั้งให้ที"

"ชื่อที่เหมาะกับโชตะก็ต้อง อืม....อิเรเชอร์ เฮดไง.."

"อืม....เอาชื่อนี้ก็ได้  "

.

.

."คนต่อไป"

ยามาดะเดินออกไปอย่างตื่นเต้น

"ชื่อของฉันคือ วอยช์ ฮีโร่ พรีเซ็นต์  ไมค์"ยามาดะพูดไปทำท่างแร็ปเพลงไป

"อืม โอเค กลับไปนั่งที่ได้  ต่อไปคนสุดท้าย พ่ออันดับ1"

ไอซาวะเดินออกไปที่หน้าชั้น

"ชื่อของผม....อิเรเชอร์ เฮด "

"อาโอเค...กลับไปนั่งที่ได้ ในเมื่อพวกเธอได้ชื่อกันหมดแล้ว การฝึกงานครั้งนี้จะใช้เวลาหนึ่งอาทิตย์ เลือกสถานที่เหมาะสมสำหรับตัวเองหน่อยล่ะ. ครูต้องการคำตอบจากพวกเธอในวันนี้หลังพักกลางวัน.  ก็ให้เอาใบลงชื่อมาส่งครูด้วย เอาล่ะจบคาบโฮมรูมได้ "อาจาร์ยพูดชี้แจงกับนักเรียนแล้วก็เดินออกจากห้องไป

ครับ/ค่ะ

.

.

.

.

.

.

หลังพักกลางวัน

"เอาล่ะ ทุกๆคนเอาใบลงชื่อสำนักงานที่จะไปฝึกงานมารวบรวมที่ฉันเร็วเข้า"อีดะ ประกาศออกไปให้เพื่อนในห้องเอาใบลงชื่อมาส่งที่เขาเพื่อที่จะรวบรวมไปส่งอาจาร์ย

"เฮ้ย โชตะ นายไปฝึกงานกับใครหรอ"ยามาดะเดินเข้ามาทักไอซาวะ

"ก็นี่.....ไง"ไอซาวะยื่นใบสำนักงานให้ยามาดะดู

"โอ้โห้!!!...โชตะ ...นายได้ไปฝึกงานกับท็อปฮีโร่ เลยหรอ"

"อา ......ฉันคิดว่าหน้าจะเหมาะกับสายพลังแบบฉันน่ะ"

"แสดง....ว่าเราไม่ได้ไปที่เดียวกันสินะ"

.

.

"เอาไปส่งกันเถอะ"

.

.

.

.

.

.____________________________________

_____________________________________

  ..เช้าวันฝึกงาน

"เอาล่ะ นักเรียนตั้งใจฝึกงานให้ดีล่ะ แล้วอย่าเสียมารยาทกับฮีโร่มือโปรน่ะ "อาจาร์ยเดินมาส่งนักเรียนที่สถานนี

"ครับบบ/ค่ะะ"

"ไปแล้วนะ....โชตะ. บายยย"ยามาดะโบกมือบายบ่ายไอซาวะ

.

.

.

ไอซาวะขึ้นรถไฟจากสถานนีแล้วไปลงที่ เมืองโยโกฮามะ  ที่เป็นที่ตั้งของสำนักงานฮีโร่อันดับ 3

.

.

.

เมื่อไอซาวะมาถึงที่สำนักงานเขาได้เปิดประตูเข้าไป เขาก็ได้เจอกับ.....

"ว่าไง. . . .   .มาแล้วหรอ"

"เฮ้ย!!!!รุ่น....รุ่น...รุ่นพี่ฮาคามาตะ มาได้ไง"ไอซาวะตกใจที่เห็นฮาคามาตะนั่งอยู่ที่สำนักงาน

"ก็ที่นี่....เป็นสำนักงานพ่อฉันนิ...ก็ปกติอยู่แล้ว"

"เฮฮฮฮ!!!!!!   ไม่เห็นรู้เลย"

"อ่าว? ...ไม่รู้หรอ..แต่ก็ชั่งเถอะ...2-3 วันนี้พ่อฉันไม่ค่อยว่าง เลยให้ฉันมาดูแลและฝึก..นาย..น่ะฝากตัวด้วยนะ"

"ห๊าาาาา ฝึกกับคุณหรอ...."ไอซาวะตกใจกับคำพูดของฮาคามาตะ

"อาาา ฉันจะฝึกให้เก่งเลย (จะกินให้หมดทัังตัวเลย) "ฮาคามาตะพูดออกมาพร้อมยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

"เฮ้ย!!!ถ้าฝึกกับคุณผมไม่เอาหรอก"ไอซาวะพูดพร้อมกับจะเดินหนีออกจากสำนักงาน

.

.

"เฮ้ย!!!!อะไรกันเส้นด้ายพวกนี้ เฮ้ย!!อัตลักษณ์ของคุณหรอ!!"ระหว่างที่ไอซาวะจะเดินออกไปแต่ก็ถูกอัตลักษณ์ของฮาคามาตะที่เป็นเส้นด้ายยีนต์ มัดเอาไว้

"ฉันไม่ให้...นายไปไหนหรอกน่ะ เพราะฉะนั้นอย่าดื้อนะ เจ้าแมวน้อย"

"คุณคิดว่าจะใช้อัตลักษณ์ของคุณมาจับผมงั้นหรอ แค่ผมลบมันทิ้งก็ไม่มีผลแล้ว"

"ก็น่ะ.....แต่มันก็ลบได้ชั่วขณะไม่ใช่หรอ เพราะฉะนั้นห้ามขัดขืน "

"ชิ!!!!ก็ได้"

"ให้มันได้เเบบนี้สิ งั้นก็ตามฉันมา"ฮาคามาตะเลิกจับไอซาวะแล้วสั่งให้เขาเดินตามไป

.

.

.

"เฮ้ย!!!!ห้องนี่ห้องอะไร"ไอซาวะที่เดินตามเข้ามาในห้องของฮาคามาตะได้ถามว่าห้องนี้ห้องอะไร

"อ๋อ.....ห้องส่วนตัวของฉันเอง พักผ่อนได้ตามสบายเลย"

"อ๋องั้นหรอ"ไอซาวะเดินไปที่โชฟาแล้วนั่งลงตามปกติ จนเผลอหลับไป   จนเวลาผ่านไป

.

.

.

"เฮ้ย!!ตื่นได้แล้ว"ฮาคามาตะเดินมาปลุกไอซาวะที่นอนอยู่

"ห๊าาา ฝึกหรอ"ไอซาวะรีบลุกขึ้นมาด้วยความกระตือรือล้น

"เปล่าหรอก นี่ก็ได้เวลาทานข้าวแล้ว ฉันเลยปลุกนายมาทานข้าวน่ะ"

"เอ๋ ....ทาน...ข้าว..หรอ..นี่กี่โมงแล้วอ่ะ"

"อืม ....ตอนนี้เวลา ..17..45. นาทีแล้ว. ไปทานข้าวกันเถอะ"

"อ่าวหรอ ...นี่ผมหลับไป 5 ชั่วโมงเลยหรอ"

"อืม...ป่ะไปทานข้าวกันเถอะ นายจะกินอะไรล่ะ เราจะไปทานข้าวข้างนอกน่ะ"

"อืม.....ไม่รู้อ่ะ ...สำหรับผมกินอะไรก็ได้"

"งั้น.....เนื้อย่างเกาหลีไหม"

"อืม......ได้ครับ"หลังจากที่ตกลงกันว่าจะกินอะไรไอซาวะและฮาคามาตะก็พากันไปที่ร้านเนื้อย่างที่อยู่ใกล้ๆสำนักงาน

_______________________

___________________________________________

@ร้านเนื้อย่าง

ไอซาวะและฮาคามาตะเดินเข้ามาในร้าน และเดินไปนั่งที่โต๊ะแล้วสั่งเนื้อเกาหลีมา2ชุด. พวกเขาทั้งสองคนย่างไปกินไป

.

.

"เฮ้ย!!ปากเลอะหมดแล้ว มานี่ม่ะ ฉันเช็ดให้"ฮาคามาตะที่เห็นไอซาวะปากเลอะเลยหยิบผ้าเช็ดปากมาเช็ดให้ไอซาวะ

"เออ....เดี๋ยวผม...."

"เอาเถอะ...น่า"ฮาคามาตะหยิบผ้าขึ้นมาเช็ดปากให้ไอซาวะอย่างนุ่มนวล

"เออ..........อือ.."ไอซาวะที่จ้องมองหน้าของฮาคามาตะที่อยู่ใกล้ๆก็เกิดอาการใจเต้นขึ้นมา

.

.

"อืม.........อ่ะ ..เสร็จแล้ว อิ่มแล้วรึยัง"

"อืม....อิ่มแล้วครับ"

"งั้นกลับกันเถอะ ป่ะ"

.

.

ไอซาวะและฮาคามาตะเดินออกจากร้านเนื้อย่างแล้วเดินข้ามถนนไปอีกฝั่ง. เพื่อที่จะกลับสำนักงาน

ระหว่างทางก็มีเหตุ...วิลเลิน4คน บุกธนาคารแล้วชิงเงินไป

"รุ่นพี่.....นั่นมัน..วิลเลิน..นิครับ มันกำลังวิ่งไปทางนั้นแล้ว"ไอซาวะชี้ทางที่วิลเลินวิ่งหนีไปให้ฮาคามาตะดู

"งั้นนายรออยู่นี่ ....เดี๋ยวฉันไปจับมันเอง"

"ผมขอไปด้วยเถอะนะครับ นะครับ"

"อา. ....งั้นก็ตามมา" 

.

.

ฮาคามาตะและไอซาวะวิ่งตาม

วิลเลินไปที่โกดังแห่งหนึ่งที่วิลเลินวิ่งมา 

.

"นี่เจ้าพวกวิลเลิน ......พวกแกไปปล้นเงินธนาคารมา ถือว่าผิดมากๆเพราะฉะนั้นยอมมอบตัวกับตำรวจซะ"ฮาคามาตะพูดข่มขู่พวกวิลเลิน

"เชอะ....เป็นแค่เด็กแท้ๆ เฮ้ยจัดการมันเลย แค่เด็กนักเรียน2คนเท่านั้นเอง" วิลเลินพุ่งเข้ามาจะจัดการฮาคามาตะและไอซาวะ

"เฮ้ย ทำไมใช้อัตลักษณ์ไม่ได้ โอ๊ย!!!"

ไอซาวะใช้อัตลักษณ์ลบอัตลักษณ์ของวิลเลินแล้วฮาคามาตะใช้อัตลักษณ์ของตนจับมัดวิลเลินไว้กับที่

"เชอะ....อะไรกัน ...แพ้ให้กับเด็กเนี่ยนะ"วิลเลินที่ถูกมัดไว้เลยพยายามที่จะดิ้นออกแต่ก็ทำไม่ได้

"หัวหน้า เอายังไง"

"เอายังไงล่ะ. ...ยอมแพ้สิ"

"เชอะ...ไม่ยอมแพ้ให้เด็กแบบพวกเเกหรอก เว้ย"วิลเลินตัวหนึ่งที่มือหลุดมาได้ ได้ปาเข็มที่มีของเหลวสีใสใส่ฮาคามาตะ

"โอ๊ย!!!!!อะไรเนี่ย"ฮาคามาตะที่โดนเข็มปาใส่ก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาทันที

"ชิ!!!!  ......รุ่นพี่..เป็นอะไรไหมครับ"ไอซาวะใช้ผ้าจับกุดจับวิลเลินตัวนั้นไว้ แล้ววิ่งไปดูฮาคามาตะ

"เออ....ไม่เป็นไร...โทรแจ้งตำรวจเถอะ"

"ครั....ครับ".

 หลังจากที่ไอซาวะโทรแจ้งตำรวจแล้วเมื่อตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุก็ได้จับวิลเลินไป แล้วสอบถามไอซาวะ 

ไอซาวะให้ปากคำเสร็จก็เลยพาฮาคามาตะกลับมาที่สำนักงานและพาเข้าไปพักที่ห้องส่วนตัวของฮาคามาตะไอซาวะพยุงฮาคามาตะไปที่เตียง

ในขณะนั้นเอง. ฮาคามาตะทรุดลงกับเตียงพร้อมกับหอบหายใจแรงๆ  

"รุ่นพี่.....เป็นอะไร..ไปครับ"ไอซาวะเลยเข้าไปดู

หมับ!!! ตุบ!!  ฮาคามาตะไม่ตอบอะไรเขาคว้าตัวไอซาวะเข้ามาแล้วกดเขาลงไปนอนบนเตียงโดยฮาคามาตะขยับตัวขึ้นมานอนคร่อมเขาอยู่

"รุ่นพี่!!  คุณจะทำอะไร ออกไปน่ะครับ"ไอซาวะพยายามจะผลักฮาคามาตะออกแต่ก็ไร้ผล

ฮาคามาตะถอดเสื้อของเขาออกแล้วโยนทิ้ง และจ้องมองไปที่ไอซาวะ

"รุ่นพี่.. นี่คุณเป็นอะไรไป"ไอซาวะที่พยายามจะผลักฮาคามาตะออกอีกครั้งแต่ว่า....

แควก!!!ฮาคามาตะฉีกกระชากเสื้อสีดำของไอซาวะออกจากกัน เผยให้เห็นผิวขาวซีดของไอซาวะ

"รุ่นพี่.....อย่าทำแบบ?" ไอซาวะไม่ทันได้พูดจบ แต่ก็ถูก

ฮาคามาตะบดขยี้ริมฝีปากอย่างรุงแรง เรียวลิ้นของฮาคามาตะสอดเข้ามาในโพรงปาก ของไอซาวะแล้วตวัดลิ้นไปมา    

.

.

ฮาคามาตะจูบไล่จากปากลงมาที่ซอกคอดูดเลียซับความหวานจากร่างกายของรุ่นน้องอย่างรุนแรงเพราะเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้

"อ่าา..หยุดเถอะนะ....รุ่น..พี่.."ไอซาวะพยายามดิ้นอย่างสุดความสามารถแต่ก็ไม่เป็นผลอีกเช่นเคย

ฮาคามาตะทำการถอดกางเกงที่ไอซาวะใส่ออกมาพร้อมกับกางเกงชั้นใน เขาก้มลงดูดท่อนเอ็นของไอซาวะด้วยปาก

"อ่าาา    รุ่นพี่ ขอ...ร้อง...พอ...เถอะ อ่าา"ไอซาวะ

ร้องออกมาเพื่อให้ฮาคามาตะหยุด

ฮาคามาตะไม่เอ่ยอะไรเพราะเขาควบคุมตัวเองไม่ได้  สองมือใหญ่ยกสะโพกของรุ่นน้องให้สูงอยู่ในระดับเดียวกับเขาก่อนจะจับใส่ท่อนเอ็นยัดเข้าไป

ทีเดียวจนสุด

"อ้าาาาาาาา.....รุ่นพี่"ไอซาวะร้องลั่น

ฮาคามาตะระบายอารมณ์ทั้งหมดของเขาไปที่

สะโพก เขากระแทกท่อนเอ็นเข้าไปช่องทาง

บอบซํ้าของไอซาวะซํ้าแล้วซํ้าเล่า

.

.

"อ้าาาาาาา อือ อ้าาาา"ไอซาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้ก็เลยยอมปล่อยให้เขาทำตามใจ. เพราะเป็นห้องส่วนตัวของฮาคามาตะที่อยู่ชั้นบนสุดของสำนักงานเลยไม่มีใครได้ยินอะไรเลย

.

.

"อื้อ. .อ้าาาาาา..... รุ่นพี่"ไอซาวะทั้งเจ็บทั้งเสียว. ทำให้นํ้าตาซึมจากขอบตาไหลไม่หยุด

.

.

.

จนเวลาผ่านไป ..ฮาคามาตะ.. ก็หมดสติสลบไป

"

.