ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : เด็กที่มาใหม่
Jack Frost
และเห็นชายที่สวมฮู้ดสีน้ำเงิน กางเกงสีน้ำตาล เกาะอยู่ตรงหน้าต่าง
เขาเปิดหน้าต่างออกและพูด
“สวัสดีขอรับ ท่านเทพแห่งเหมันตร์”
“ไม่ต้องเรียกเป็นทางการขนาดนั้นก็ได้ เรียกว่า แจ็ค อย่างเดียวก็ได้”
“ข้าอยากให้ท่านไปหาคนที่จะสืบทอดพลังของท่านมา”
“โห………เรื่องง่ายๆ…….แต่ข้าไม่สนหรอกนะ”
“แต่นี่เป็นคำขอร้องจากท่านแองเจิลลีน่านะ”
“เฮ้อ ยัยนั้นอีกแล้วหรอ ชอบเอางานมาให้ทุกที” เขาทำปากยื่นไม่พอใจ
“ขอร้องหล่ะ” เขาวิงวอน
.
.
.
.
ในเช้าวันรุ่งขึ้น ทั้งสี่ถูกเรียกให้ไปที่ตำหนักของชายผู้นั้น
“ทุกคน ข้าจะแนะนำให้รู้จัก นี่ คือ โนว่า ตั้งแต่วันนี้ เธอจะมาอยู่ที่นี่”
“เจ้าเป็นมนุษย์รึ?!?...” เพิร์ลเอ่ยถาม
“อืม ถามยังกะพวกเจ้าไม่ใช่มนุษย์เลยนะ”
(ก็ไม่ใช่น่ะสิ//ลูเจ้ตต้า)
“เอ่อ…..”
“ถ้าไม่มีอะไร ฉันไปก่อนนะ” โนว่าพูดและเดินจากไป
“หน๊อย! ทำไมเป็นคนแบบนี้ ไม่สบอารมณ์เลย” เอร่าพูดด้วยความอารมณ์เสีย
“คงยังปรับตัวไม่ได้มั้ง อย่าถือสาเลย”
“งั้นพวกเราก็ไปฝึกกันเถอะ”
ย้อนไปเมื่อคืน
“คุณเป็นใครกัน” เด็กน้อยถามและมองชายหนุ่มแห่งหิมะ
“เจ้ามองเห็นข้าด้วยรึ เด็กน้อย?” เขาถามด้วยน้ำเสียงดีใจ
“ก็เห็นสิคะ ถ้าไม่เห็นหนูจะถามหรอ?”
“คือ…ที่ข้ามาเพราะว่าอยากพาเจ้าไปที่ที่นึง เพราะข้าเห็นเจ้านั่งอยู่คนเดียวในห้องมานานมากแล้ว ไม่ยอมเป็นพบเจอใครเสียที”
“ค…คุณรู้?”
“รู้สิ…. งั้นจะมากับข้ามั้ย?” แจ็คกล่าวและยื่นมือไปหาเด็กน้อย
แต่เด็กน้อยกลับปัดมืออันหนาวเย็นนั้นออก
“ไม่…ไม่…หนูไม่เอา” เธอพูดด้วยน้ำเสียงลังเลและถอยไปอยู่มุมห้อง
“อย่า…เข้า..มา”
“ใจเย็น…ข้าไม่ได้มาทำร้ายหรือลักพาตัวเจ้า”
“….”
“ข้ามาเพื่อพา..เจ้าไปหาเพื่อนใหม่น่ะ….อยากไปมั้ย?”
“ไม่…ไม่...” เธอทรุดตัวลงและกอดเข่าตนเอง
“งั้นดูนี่นะ” แจ็คกล่าวและเสกเกล็ดหิมะสวยๆออกมา
“ว้าววววววววววววววววววววววววววว”
“สวยมั้ย” เด็กน้อยพยักหน้า แจ็คค่อยๆหลอกล่อให้เด็กคนนั้นมาอยู่ในอ้อมกอดของเขา
แต่เด็กน้อยกลับฉุดสติกลับมาได้ทันและถอยห่าง
“งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ เด็กเอย”
กลับมาปัจจุบัน
“ทำไมนางถึงได้เย็นชาเยี่ยงนี้นะ ข้าไม่ชอบเลย”
“แต่นางคนนั้นคือผู้ที่ถูกเลือกนะ”
“ก็จริง...”
“จะให้มารวมสู้กับคนแบบนี้เนี่ยนะ”
“อย่ามองคนจากภายนอกสิ”
“มันก็ใช่นะ….”
ในตอนแรกพวกเธอก็ไม่เปิดใจเท่าไหร่ แต่เมื่ออยู่ด้วยกันไปนานๆแล้ว
พวกเราก็เปิดใจให้กันและยอมรับซึ่งกันและกัน ทุกคนเปิดเผยอุปนิสัยที่แท้ออกมา
(โนว่าเนี่ย ก็มีมุมเฮฮาเหมือนกันสินะ//เอร่า)
ณ บัลลังก์ของแองเจิลลีน่า
“ท่านแองเจิลลีน่าขอรับ” ร่างชายปริศนาคุกเข่าก่อนที่จะเอ่ยออกไป
“มีอะไรรึ”
“โนว่าน่ะ ไม่มีพลังอะไรในตัวเลยขอรับ แล้วแบบนี้จะสู้ได้รึขอรับ”
“ได้สิ เพราะนางคือผู้ที่ศรัทธาในตัวแจ็ค และผู้ที่ศรัทธาในเทพองค์นั้นคือผู้ที่ถูกเลือก”
“แล้วทำไม..” เขาอึกอักอยู่สักพักและก็ตัดสินใจพูด
“ ข้าไม่เข้าใจเลย แค่ศรัทธาเองขอรับ ใครๆก็ทำได้
แล้วที่นี่จะยืนยันได้เยี่ยงไรว่าเจ้าคือผู้ที่ได้รับเลือก”
“แจ็คจะดูออกเอง ด้วยสายตาของเขา เขาไม่เคยมองใครผิดหรอกนะ”
“แล้วทำไมไม่สร้างเด็กให้ครบตั้งแต่เรียกเริ่มเลยหล่ะขอรับ?”
“เพราะว่า ข้าอยากให้เขาได้รู้ว่า ยังมีคนศรัทธาในตัวเขาอยู่
โดยไม่ต้องเสกหิมะในห้องให้เห็น ฮะๆ”
“ท่านแองเจิลลีน่า มันไม่ค่อยตลกเลยนะขอรับ”
“555 เจ้าเนี่ยนะ ไม่ต้องกังวลหรอก ทุกอย่างจะดีขึ้น
ในตอนนี้ เจ้าเองก็รวบรวมได้ครบแล้ว ที่เหลือก็แค่ฝึกฝนให้ชำนาญ แค่นั้นเอง”
“ในบางที ท่านก็คิดง่ายเกินไปนะขอรับ ในตอนนี้ ท่านเสียพลังไปมาก
การที่จะฟื้นพลังมหาศาลอย่างที่ท่านเคยมีกลับมา มันใช้เวลานานอยู่นะขอรับ”
“นั้นก็จริง…แล้วเด็กๆเป็นไงบ้างหล่ะ?”
“เด็กๆทุกคนสนิทกันแล้วขอรับ ทำไมรึขอรับ”
“เปล่า สนิทกันก็ดีแล้ว เอาหล่ะ ไปได้แล้ว”
สิ้นเสียงแองเจิลลีน่า เขาก็หายไปทันที
“ข้าขอโทษ ที่ทำให้พวกเจ้าต้องมีชะตากรรมแบบนั้น”
.
.
.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น