นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
Yuri on ice (victuri)
ค่ำคืนความรักอันงดงามดั่งเทพเเห่งความรักอย่างอีรอสระหว่างโค้ชผู้โด่งดังอดีตนักกีฬาเหรียญทองกับหนุ่มน้อยผู้หวังประกาศความรักผ่านบทเพลงเเห่งรักบนลานน้ำเเข็ง ปล.ncจ้า
ผู้เข้าชมรวม
724
ผู้เข้าชมเดือนนี้
7
ผู้เข้าชมรวม
724
หมวด : รักหวานแหวว
อัปเดตล่าสุด : 18 ธ.ค. 59 / 22:44 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
Hi
หายหน้าไปนานมากเลย
เรากลับมาเพื่อสนองneedตัวเองละ5555
ขอขอโทษไว้ล่วงหน้า
หากภาษาการเขียนภาษาไทยของเราเเย่ลง
เพราะตอนนี้เรียนอยู่ที่ตปท.ไม่ได้ใช้ภาษาไทยเลย
เอาละ มาเรื่มบทบนเตียงกันเถอะ5555
ขอขอบคุณภาพจากpinterestคร่าาาาา
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เสียประาศนลเพียั่วเสี้ยววิ ะรรมารนำเหรียทอมอบให้เเ่ร่าายที่ยืนยิ้มเเ้มปริอยู่ร
ลาลานน้ำเเ็ ่อนะาม้วยารถ่ายภาพ เเละ interview
ทันทีที่ร่าเ้าายน้ำเเ็เินออมาาลานน้ำเเ็ ร่าหนุ่มทั้สอโผอเ้าหาันอย่าปิิยินี
รอยยิ้มเเห่วามสุลี่ออไม่มีทีท่าะหุบล
"ยูรินะเเล้วนะ...เท่านี้--"
"ผม..อบ วิเอร์ที่สุเลยรับ..อบว่าารเส็อี"
ร่าบาพูพลานำมือเาท้ายทอยอย่าเิน
นัย์าสีฟ้าายสีเเวบวับ วาอันเ็มไป้วยวามปรีาับำพูอร่ารหน้า
"ยูริ.."
"รับ?"
" ไปันเถอะ"
"ไป?"
.
.
.
ทันทีประูถูล็อ ร่าหนาผลัร่าบาลบนเียเี่ยวาม้วยริมฝีปาร้อนรุ่มที่โหยหาเวลาเเสนหวานเเบบนี้มา
นาน เารอให้ร่าบานะ เาอทนรอ รอเเล้ว รอเล่า เพื่อเวลานี้ เเ่เวลานี้เท่านั้น
ล้ินหนาเเทรเ้าโพรปาอุ่น วัวาหาวามหวานาร่ารหน้า มือหนาเลื่อนรูิปลอย่ารวเร็ว
.
.
"อ้ะ---ฮ้า" เสียราัึ้นามัหวะประบริมฝีปาอย่าร้อนรุ่มั่เปลวเพลิ
"วิ--อืมมม-เอร์" มือทั้สอเผลอิเส้นผมสลวยอร่าสูที่เปรอปรนเเ่นลาอยู่
"ุ--" ร่าบาเรลำัวเพราะใล้ถึีำัเเ่็้อผ่อนลายลเพราะวามื้อึอรูผู้สอน
"ไ้ที่เเล้วนะ..."
"ทำไมุทำเเบบนี้ละ?" ร่าบาถามเสียหอบ่อนมอเา้วยสายาเเบบเียวันที่เาใ้ในรั้ที่เเ่ัน
สายาอออ้อนอวามรัาร่าราันเเห่ลานน้ำเเ็
"ฮึ.." ร่าสูไม่พูอะไรเเ่ใ้นิ้วเรียวยาวสัมผัสุยอเเละยับไปมาเิหยอล้ออย่าสุสัน์
"ืนนี้ ั้นะทำให้นายไ้รับวามรัเเห่อีรอสที่เเท้ริเอ" วาฟ้าใสายเเววเ้าเล่ห์ ้อมอร่าายนวล
อย่าเ็มที่เิมเ็มัหาที่มีอยู่มามายในิใ
"เเ่่อนอื่น....ทำให้หน่อยสิ....ทำเเบบที่ั้นทำให้นายั้เเ่เริ่ม"
ริสิ ร่าสูยัไม่ไ้ถอเสื้อผ้าอัวเอเลย ร่าบาลืนน้ำลายลอ้วยวามัวลเเละื่นเ้นในเวลาเียวัน
เาำลัะไ้สัมผัสร่าายอันสวยามที่เฝ้ามอมานาน
ยูริันัวึ้นนั่่อนะปลระุมเสื้อทีละเม็ไปเรื่อยๆ นเหลือเพียายเปล่า
ลิ้นร้อนบาๆลาผ่านล้ามเนื้อเเ็เเรที่ผ่านสนามเเ่มานั่อนั หุ่นเพรียวยาวส่าสวยาม
(ทำไมุถึไู้ีเพียนี้นะ วิเอร์)
ริมฝีปาสวยสัมผัสับเเ่นลาหนา่อนะอ้าปารับมันมาทั้หม
เาพยายามทำให้ีที่สุเท่าที่เาะทำไ้
มือหนาเลื่อนมาสัมผัสับศีรษะน้าล่า่อนะันเ้าอออย่า้าๆ
"อื้อ---อืม"
ไม่นานนัน้ำาวุ่น็เิมเ็มโพรปาอร่าน้อย
"ลืนให้หมนะ วามรัอั้น "
ยูริไม่อบอะไรเเ่ทำามอย่าว่า่าย
"เอาละ มาเริ่มบทเรียนันเลยีว่า"
มือหนายาเรียวอร่าน้อยึ้นอย่า่ายายทำให้ยูริเอนัวลับไปนอนเหมือนเิม
่อนะเเทรอร้อนเ้าไป้าในภายในร่าายอันบริสุทธิ์
"อ้าาาาาาา" วาเบิว้า้วยวามเ็บปวที่ไม่เยไ้รับ
"อย่าเรนะ" ร่าสูเอ่ยอย่าเหนื่อยหอบเเละริ่มยับสะโพ
"วิเอร์..วิ...ฮ้า" ร่าบายื่นมือโอบรอบลำออร่าสู
ริมฝีปาหนาลี่ยิ้มออ นัย์าฟ้า้อใบหน้าเเ่ำ่อนะโน้มัวลไประิบ
"รันะ ยูริอั้น"
ยูริเบิามว้า หัวใน้อยๆเ้นไม่เป็นัหวะราวับเสียระิบเมื่อี้เป็นเสียอเทวาผู้มอบวามรั
เสียระิบเเสนหวานวนเวียนอยู่ในหัวอเา
"รัเหมือนันรับ"
ร่าบาหันไปยิ้มให้ รอยยิ้มนั้นทำให้หัวใร่ารหน้าเ้นอย่ารวเร็ว
วามสุในวใเเปรเปลี่ยนเป็นัหวะยับที่เเสนรุนเเรเเ่ลับอ่อนโยนในเวลาเียวัน
สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ สวบ
ร่าายทั้สออันเเน่นาม้วยุมพิเเสนหวาน ลิ้นร้อนทั้สอสัมผัสพัวพันันไม่มีทีท่าะหยุล
๊วบ
"ไม่ไหวเเล้ว...อ้า..ฮ้า"
"มาออพร้อมันนะ"
"รับ...อื้อ" ร่าบานานรับเเละประบริมฝีปาาม้วยน้ำาวุ่นทั้สอที่หลั่ไหลรินออมา
"น้ำอวิเอร์ร้อนมาเลย..."
"อบมั้ยละ?"
"รับ...อบที่สุเลย"
ทั้สอหนุ่มยิ้มให้ัน่อนะมสู่ห้วเเห่นิทรา
บ
ผลงานอื่นๆ ของ Era Edward ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Era Edward
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น