เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม
เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
My heart เจ้าสาวของผม
"แต่ง ๆ ไปเถอะ อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองนั่นแหละ" ... ไม่คิดว่าประโยคนี้จะเกิดขึ้นจริงกับชีวิตผม
ผู้เข้าชมรวม
256
ผู้เข้าชมเดือนนี้
8
ผู้เข้าชมรวม
มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีการบรรยายเนื้อหาที่เกี่ยวกับความรุนแรงสูง, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“แม่ครับผมไม่แต่ง!”
“แกต้องแต่ง! อายุก็ไม่ใช่น้อย ๆ แล้วมัวรออะไรอยู่”
“ก็มันยังไม่มีใครถูกใจนี่ครับ แล้วดูแม่สิจะให้ผมแต่งกับใครก็ไม่รู้”
“อยู่กันไปเดี๋ยวก็รักกันเองแหละ”
“แม่!!”
ดูแม่ผมสิครับนี่มันสมัยไหนแล้วยังไม่เลิกหัวโบราณกันอยู่อีก ความรักมันไม่ใช่ใครก็ได้หรือเปล่าวะ เราเถียงเรื่องนี้กันเป็นรอบที่ร้อยแล้วมั้งแต่ครั้งนี้เหมือนแม่ผมจะเอาจริงไม่ปล่อยผ่านเหมือนที่แล้วมา
ผมชื่อซันเดย์เรียกเดย์เฉย ๆ ก็พอหรือจะเรียกไอ้เหี้ยเดย์ก็ได้แล้วแต่ ปัจจุบันมีร้านสักกับอู่ซ่อมรถเป็นของตัวเอง ผมจบช่างยนต์นะใจมันรักเลยหุ้นกับเพื่อนเพื่อเปิดร้าน ส่วนช่างสักมันเป็นแค่ความชอบส่วนตัวเฉย ๆ
เมื่อครู่นี้คือบทสนทนาระหว่างผมกับคุณแม่จอมบงการ ไม่สิ! คุณแม่สุดที่รักต่างหากล่ะ เอะอะจะหาคู่ให้ผมอย่างเดียวเลยความรักคืออะไรผมยังไม่เข้าใจมันด้วยซ้ำแล้วแบบนี้ชีวิตคู่จะรอดเหรอ อายุแตะเลขสามแล้วก็จริงแต่เพิ่งจะเริ่มสร้างตัวได้ไงแม่ไม่เข้าใจอะ คนมันยังไม่พร้อมเว้ย
“เป็นเหี้ยไรทำหน้าอย่างส้นตีน” ไอ้แจ็คเอ่ย
“มันมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้นแหละมึงก็รู้อยู่”
“นี่แม่มึงยังไม่เลิกหาเมียให้อีกเหรอวะ” ไอ้แม๊กกับไอ้กราฟเสริมขึ้นมาบ้าง
“เออดิ กูสามสิบแล้วนะไม่ใช่สามขวบ เมื่อไหร่แม่จะเลิกบังคับกูสักทีก็ไม่รู้” ผมพูดออกไปอย่างไม่สบอารมณ์มากนัก ลำพังตัวเองยังเอาไม่รอดเลย แม่นะแม่คิดอะไรอยู่
“ฮ่า ๆ แต่งได้ก็อย่าได้นี่หว่านี่มันสมัยไหนแล้ว อยู่กันไม่ได้ก็แยกย้ายกันไปเรื่องปกติ”
“มันง่ายเหมือนพวกมึงพูดก็ดีสิจีมิน” ผมว่าพลางถอนหายใจออกมาหนัก ๆ ชีวิตคู่งั้นเหรอแค่คิดก็ปวดหัวแล้ว
“หรือไม่งั้นมึงก็จ้างใครมาเป็นแฟนสักคนสิ บางทีแม่มึงอาจจะล้มเลิกการแต่งงานก็ได้”
“จ้างใครล่ะ สมัยนี้ยังมีคนรับจ้างเป็นแฟนอยู่อีกเหรอ แล้วแม่กูดื้อรั้นที่หนึ่ง พวกมึงก็รู้ว่าเขาเปลี่ยนใจง่ายซะที่ไหน”
“ถ้าอย่างนั้นก็โชคดีเพื่อน พวกกูช่วยหาทางออกได้เท่านี้”
“...”
“พี่กลับได้เลยนะคะไม่ต้องสนใจคำพูดของผู้ใหญ่หรอก”
“ทำไมเธอไม่ปฏิเสธ?”
“แล้วพี่ล่ะคะทำไมไม่ปฏิเสธ”
“กูปฏิเสธแล้วแต่พูดไปก็เท่านั้น”
“ก็คงไม่ต่างกัน”
“บอกตามตรงว่ากูไม่อยากแต่ง”
“หนูก็ไม่อยากแต่งกับพี่หรอก”
“ทำไม? กูออกจะหล่อ”
“หลงตัวเอง! หล่อมันกินไม่ได้สักหน่อย”
“เพลง!”
“โอ้ย...หนูชื่อมิวสิก”
“มันเรียกยากกูจะเรียกแบบนี้มีปัญหาอะไรไหม”
“ไม่มีค่ะ หนูเข้าใจว่าพี่แก่แล้ว”
“มึงแม่ง!”
“พอหยุด! เลิกเถียงกันได้แล้ว”
“เออ ไม่มีใครยอมใครเลยจริง ๆ”
“เถียงกันแบบนี้โบราณว่าลูกดกนะ หัวปีท้ายปีเลย”
“ไม่หัวกลางท้ายอะไรทั้งนั้น ฝันไปเถอะว่าจะได้เห็นขาอ่อนหนู”
“อยากเห็นตายแหละยัยตุ๊กตายาง”
“ตุ๊กตายาง... ของเล่นผู้ชายใช่ไหมคะ ต้องสวยมากแน่ ๆ ถ้างั้นหนูจะถือว่าเป็นคำชม”
“เฮ้อ... กูเครียด!”
... : ฮ่า ๆ
ผลงานอื่นๆ ของ KhanomThai Story ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ KhanomThai Story
ความคิดเห็น