คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 : ทำความรู้จัก
อนที่ 2 : ทำวามรู้ั
ผม่อยๆ ยับเปลือาทีละนิๆ นสามารถปรับโฟัสไ้ ภาพแรที่ผมเห็นือเพานสีาว ที่นี่ที่ไหน? ทำไมผมถึมาอยู่ที่นี่? และำถามนี้ทำให้หวนนึไปถึเรื่อที่ที่เิึ้น...
ผมเอผู้หิน่ารันั่อ่านหนัสือบน้นไม้...อ่าฮะ แล้วไ่อว๊าา
...เราสบาัน ผมใเ้น อ่าาา ผมหวั่นไหว....
.........................
.........................
เฮ้ยยยย!!!!! ผมเป็นลม!!!!!!!! โอ้ยายๆๆๆ เป็นลม่อหน้าสาวมันไม่เท่ห์เลยนะไอ้นัรบ!!!! เเถมเป็นผู้หิที่น่ารัอี!!!!!
"ื่นแล้วหรอ"
น้ำเสียนิ่ๆ แ่มีวามหวาน นุ่ม ละมุน ที่ัอยู๋้าๆ เียทำให้ผมหันไปมอ อ่าาาา นาฟ้านี่นา *O* ีัื่นมา็มีนาฟ้าอยู่้าเีย ถ้าื่นมาแบบนี้ทุวันมันะีนาไหนะ *O*
"เธอ..." ผมพูไ้แ่นั้นเพราะเมื่อเธอละสายาาหนัสือในมือมามอผม มันทำให้ผมเลื้มไปอีรั้ อ่าาาา เธอสวยั
"นายเป็นลมน่ะ" ่ะ...ไม่เห็น้อบอผมเลย ผมไม่อยาไ้ยินมานนน TOT
"เอ่อ..."
"ถ้านายื่นเเล้วันไปนะ" เธอเ็บหนัสือในมือใส่ในระเป๋าแล้วลุึ้นเรียมะเินออไป แ่ผมระเ้ัวเอาเียแล้วึมือเธอไว้ไ้ทัน "ทำอะไรอนาย -*-"
"เอ่อ...อย่าน้อยๆ เธอ็วระบอื่อเธอ่อนสิ" เลิ้มไปอีนิ นอะไรมือนิ๊มมมนิ่ม โหยยย นุ่มนิ่มสุๆ อ่ะ
"...ทำไมัน้อบอ"
"มัน...มันเป็นมารยาทนะ" เอาแล้ววว ใเ้นอีแล้ววว
"ั้น...่อนอื่นเลย นาย้ออบใัน"
"โอเ อบในะ ^__^" รอยยิ้มพิา ไม่อยาบอเลยว่าสาวๆ นไหนที่เห็นรอยยิ้มผม้อละลายทุทีแหละ
"สอ...ันเป็นรุ่นพี่ นายวรมีสัมมาารวะมาว่านี้"
"หา? -O-" ระ...รุ่นพี่หรอ?? เฮ้ยยยย บ้าหรอ!! เธอหน้าเ็นานี้เลยหรอ!! ให้ายสิ ผมนึว่าเธอเป็นรุ่นน้อะอี ัว็เล็อย่าับแมว ใระไปิว่าเป็นรุ่นพี่
และใ่...ผมเห็นเน็ไท์สีน้ำเินนั่นแล้ว เธอเป็นรุ่นพี่ริ้วย
โรเรียนผมเป็นโรเรียนเอนที่มีั้แ่ระับอนุบาล ประถม มัธยมและมหาวิทยาลัย ึ่เรื่อแบบ็ะแ่าันออไปามระับ
โยที่ ม.ปลายะสวมเรื่อแบบยูนิฟอร์มโรเรียนับเน็ไท์ เร 10 ลายส๊อสีแาว เร 11 สีแ และเร 12 สีน้ำเิน
"ทำไม สสัยอะไร -*-"
"ป่าว แ่เธอ...เอ่อ...ัวเล็" ผมะไม่บอหรอนะว่าเธอหน้าเ็ เี๋ยวเธอะหาว่าผมอบเธอ ึ่็ใ่ ผมอบเธอล่ะ T^T แ่ั้แ่เิมา ผมยัไม่เยอบใรริๆ ัๆ ันนี่นา มันเลยทำัวไม่ถู เินๆ ประหม่าๆ ยัไไม่รู้
"นี่นาย!!" เหืมอนเธอะโรธแฮะ ผมทำอะไรผิ? "ให้ายสิ อายุน้อยว่า็วระเารพันบ้า ันเป็นรุ่นพี่นายนะ"
"แ่ปีเียว เธอะอะไรนัหนา" ผมล่ะอยาบปาัวเอริๆ ะเถียเธอทำไมเนี่ย!!!
"นี่น้อะ พี่ะถือะว่าเรื่อนี้ไม่เยเิึ้นแล้วัน เพราะะนั้น พี่ไปเรียน่อนนะะ ^^*" เฮ้ยยย เธอแทนัวเอว่าพี่ับน้ออ่า ไม่เอาๆๆ ผมไม่อบให้เธอเรียผมว่าน้อ ไม่มีใรเาอยาให้ผู้หิที่ัวเอรัเรียว่าน้อหรอนะ มันเหมือนะบอว่า ผมูเเลเธอไม่ไ้หรอ ผมเป็นแ่น้อาย ไม่เอาไม่อบ แ้่วนๆ
"อย่าเรียันว่า น้อ -*-"
"ทำไม?? น้อๆๆๆๆๆๆ อุ๊ปส์!! OxO"
ผมึมือเธอที่ถูผมับเ้ามาสุแรนเธอเเ้ามาหาผม ผมใ้มืออี้าับหน้าเธอไว้แล้วประบปาผมับปาเธอเพื่อให้เธอหยุเรียผมแบบนั้นะที แ่ปาเธอนุ่มั ผม้อเ็บไปเพ้อเเน่เลยอ่าาา *O*
"อื้อออ" เธอิ้นๆ เพื่อที่ะหนีออาารุามผม (เอ่อ ผมไม่ไุ้ามอะไรนะ อย่าใ้ำพูแปลๆ สิ ^^;;) นเมื่อผมพอใแล้วึปล่อยให้เธอเป็นอิสระ (โหยย เสียายยย) "นะ...นาย!!!!"
"รับ? ^_^"
"ไอ้เ็บ้า!!!!!"
อ่าว ผมทำอะไรผิ? ทำเธอเรียผมแบบนั้นล่ะ TOT (ไม่รู้หรือแล้ไม่รู้ยะ)
"นาย...ไอ้เ็ลาม ไอ้เ็นิสัยไม่ี เ็เลว เ็...!!!"
"โอ๊ยป้า! พอแล้ว!" ผมทนไม่ไหวแล้วนะ เธอเอาแ่เรียผมว่าเ็ๆๆๆ ทำไม!! ผมเิ้าว่าแ่ปีเียวเอนะ!!
"นะ...นายเรียันว่าไนะ O_o"
"ป้า ป้าๆๆๆ ถ้าเธอยัเรียว่าน้อ ัน็เรียเธอว่าป้า ถ้าป้ายัไม่หยุโววายนะ ผมะทำมาว่าูบ!!" เอ่อ...ไม่รู้อะไรลใให้ผมพู T^T เธอ้อเลียผมแล้วเเน่เลย อยาบปาัวเอริๆ T^T;;
"...นะ...นาย...โอ๊ยยย!!" หมือนเธอสะิหลุไปแล้วรับ เธอวิ่ออไปาห้อพยาบาลทันที ฮืออออ ผมอโท ผมมันโ่เอ TOT
แล้วไ่อล่ะทีนี้ ทำให้นที่ัวเออบเลียเนี่ยนะ TOT;;; ผูอายไปเลยีมั้ยไอ้นัรบบบบบบบ
ความคิดเห็น