คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 1 (ต่อ) แรกพบ... >3 (อยากตาย)
บทที่ 1 (ต่อ)
แรกพบ... >3 (อยากตาย)
“อนนี่เร็วสิคะ เราจะไป...”
เสียงของซอฮยอนหยุดลงเมื่อเธอเหลียวหลังกลับไปพบกับแทยอนที่กำลังนั่งลงกับพื้นพร้อมกับผู้ชายผิวขาวอีกคนที่นั่งลงบนพื้นไม่ต่างจากแทยอน โดยที่เขาพยายามลุกขึ้นและดึงแทยอนขึ้นเมื่อร่างสูงพอประมาณของเขาลุกขึ้นยืนได้
“อนนี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”
ซอฮยอนเอ่ยถามเมื่อเธอเดินมาหยุดอยู่ข้างๆแทยอน แทยอนส่ายหน้าเป็นคำตอบก่อนที่เธอจะเงยหน้ามองคนตรงหน้า
“ขอโทษด้วยครับ ผมไม่ทันระวัง”
คนตรงหน้าเอ่ยด้วยรอยยิ้ม แทยอนส่งยิ้มให้เล็กๆก่อนจะตอบว่าเธอไม่เป็นไร
“มีอะไรหรือเปล่าแบคฮยอน”
เสียงที่ดังข้างๆชายหนุ่มนามว่า แบคฮยอน ส่งผลให้แทยอนและซอฮยอนหันสายตามายังร่างสูงโปร่งของชายคนหนึ่งที่ปรากฏขึ้นข้างๆ แบคฮยอนทันที และแม้น้ำเสียงของเขาจะดูปกติแต่หน้าตาของเขาดูงัวเงียอยู่ก็ทำให้รู้ว่าเขาคงเพิ่งตื่น แต่ถึงอย่างนั้นใบหน้าของเขาก็ยังคงหล่อเหลาอยู่ดี
“ไม่มีอะไรหรอกคริส ฉันแค่เดินชนคน แต่เธอบอกฉันว่าเธอไม่เป็นไร ใช่หรือเปล่าครับ”
แบคฮยอนเอ่ยถามอีกครั้งก่อนจะหันมายิ้มให้แทยอนอีกเป็นครั้งที่สอง
“ค่ะ ฉันเองก็ไม่ทันระวังเหมือนกัน ต้องขอโทษด้วยนะคะ”
แทยอนบอกก่อนจะโค้งตัวให้แบคฮยอน
“โอ้ ไม่ต้องโค้งตัวให้ไอ้นี่หรอกครับ มันซุ่มซ่ามแบบนี้ประจำแหล่ะอย่าโทษตัวเองเลย”
ชายหนุ่มผิวเข้มใบหน้าคมสันเอ่ยขึ้นเมื่อเขามายืนข้างๆคริสเจ้าของร่างสูงโปร่งที่กำลังยืนหาวอยู่ แทยอนพยักหน้าน้อยๆกับคำพูดของชายหนุ่มใบหน้าคมสันก่อนที่เธอจะหันมาหาซอฮยอนที่ยืนยิ้มแหยๆส่งมาให้
“หุบปากไปเลยไค”
แบคฮยอนบอกไคด้วยใบหน้าโกรธแค้นที่ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าต่อหญิงสาวทั้งสอง
“แทยอน ซอฮยอนทำไมยังไม่ลงไปข้างล่าง จะสายแล้วนะ”
เสียงที่ดังขึ้นจากด้านหลังชายหนุ่มทั้งสาม ส่งผลให้พวกเขาต้องหันหน้ามายังต้นเสียงในทันที หญิงสาวร่างเล็กใบหน้าคล้ายตุ๊กตากำลังเดินตรงมายังแทยอนและซอฮยอนอย่างรวดเร็ว โดยที่เธอไม่หันสายตามายังพวกเขาทั้งสามเลยแม้แต่นิดเดียว (พวกเขาเป็นเพียงฝุ่นสินะ)
“กำลังจะลงไปแล้วค่ะอนนี่ อนนี่ไปกันเถอะค่ะ”
ซอฮยอนเอ่ยบอกเจสสิกา ก่อนที่เธอจะเอ่ยชวนแทยอนให้เดินตามเธอมาโดยที่เธอไม่ลืมโค้งให้ชายหนุ่มทั้งสามที่มองเธอและแทยอนด้วยใบหน้าที่เปี่ยมด้วยรอยยิ้ม
“พวกเธอคือนางฟ้าจริงๆ ฉันอยากตาย”
ไคเอ่ยขึ้นเมื่อซอฮยอนและแทยอนเดินห่างออกไปจากเขาก่อนที่พวกเธอจะลงลิฟต์ไปพร้อมกับเจสสิกา แบคฮยอนเองพยักหน้าเห็นด้วยกับไค ก่อนที่พวกเขาจะเดินเข้าห้องไปด้วยใบหน้าเศร้าสร้อยที่ไม่ต่างกันเลยสักคน
“อยากตายจริงๆนั่นล่ะ แต่เธอเป็นคนนี่ แค่สวยเหมือนนางฟ้าเท่านั้นเอง ทำไมเราจะคว้าเธอมาไม่ได้”
คริสบอกก่อนที่เขาจะหันหลังเตรียมตัวเดินเข้าห้อง
“แกจะคว้าเธอไหน... คว้าอะไร”
ซูโฮที่อยู่ด้านหน้าคริสเอ่ยถามเมื่อเขาเปิดประตูห้องออกมาพอดี
“เปล่าไม่ได้คว้าเธอไหน ฉันจะคว้าเมฆมากอด”
คริสบอกด้วยรอยยิ้มเล็กๆก่อนที่เขาจะเบียดซูโฮเดินเข้าห้องไป
“ไอ้พวกนี้ พูดอะไรแปลกๆ”
ซูโฮพูดกับตัวเองก่อนที่เขาจะเดินเข้าห้องไปพร้อมกับอาการมึนงง
ปฏิบัติการแช่งโดยยุนอา ‘ขอแช่งให้หาปลากินไม่ได้ทั้งชาติเลยคอยดูสิ’
ช่างเป็นการแช่งที่แสนเจ็บปวดจริงๆ ตึงๆๆๆๆ (ล้มระนาว)
...........................................................
โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
ความคิดเห็น