ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : No.1 รับน้อง?
No.1
"นี่นะหรอ โรงเรียนที่มีเรื่องเล่าแปลกๆก็ดูธรรมดานี่หน่า"ชายหนุ่มแว่นกรอบหนาเตอะ มองดู
โรงเรียนที่มาสมัครอย่างพิจารณา มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากโรงเรียนเอกชนธรรมดาสักเท่าไร
"เอาล่ะ ชุดพร้อม เอกสารพร้อม ลุย!"ชายหนุ่มตรวจความเรียบร้อยของตนเอง แล้วเดินเข้ารั้ว
ไป...โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อข้ามผ่านรั้วนี้เข้าไปจะมีเรื่องที่รอคอยเค้าอยู่บ้าง...
"เห้ย ไอเฉิม!"เสียงของผู้ชายในกลุ่มนึงที่ยืนอยู่ตรงทางเดิน
"หืม?"ผมหันไปมองนิดนึงแล้วทำเป็นไม่สนใจ เดินผ่านไป
"เห้ย! ไอ้น้องรุ่นพี่ทักแล้วเมินหรอวะ"ผู้ชายที่อ้างตนว่าเป็นพี่ เข้ามาดันให้ผมหันไปหา
"ผมเปล่าเมินครับ"ผมตอบด้วยเสียงเรียบๆ
"แล้วที่เรียกไม่ได้ยินหรอไง ห๊ะ!"อะไรของพี่เค้าวะ จะมาหาเรื่องผมทำไมเนี่ยคนยิ่งรีบๆอยู่
"ได้ยินครับ แต่ผมไม่ได้ชื่อเฉิม...ขอตัวนะครับ"ผมเลี่ยงเดินออกมา
"เห้ย! อยากมีเรื่องหรือไง"เขาวิ่งเข้ามาจับต้นแขนแล้วบีบแน่น
"ป ปล่อยครับ มันเจ็บ"ผมบิดต่วเพื่อจะให้หลุดจากการเกาะกุม
"เห้ย! พวกนาย"ผมหันไปมองตามเสียง เป็นผู้ชายหน้าตาดีมาก มากกว่ารุ่นพี่ที่กำลังทำร้ายผม
ด้วยซ้ำ สูง ขาว มีกล้ามนิดๆ ท่าทางน่าจะทำเกี่ยวกับพวกสภนักเรียน มีแถบผ้าสีแดง ติดอยู่บน
ต้นแขน
"ระ รุ่น พี่ฮัน"ผมมองดูรุ่นพี่ที่มีท่าทีเกรงผู้ชายอีกคนอย่างเห็นได้ชัดเจน
"ปล่อยแล้วขอโทษเค้าซะ"คนที่พวกนี้เรึยกว่าพี่ฮัน พูดด้วยเสียงเรียบๆ หน้าตานิ่งๆ แต่สายตา
กับมองอย่างดุดัน
"อ เอ่อ พี่ขอโทษนะ"รุ่นพี่ปล่อยแขนผมเป็นอิสระ แล้วก็ขอโทษผม แต่สายตายังคงโกรธผมไม่
หาย
"ขอบคุณครับที่ช่วยผม"ผมเดินเข้าไปขอบคุณพี่ฮันหลังจากรุ่นพี่พวกนั้นเดินออกไป
"หึ ระวังไว้ด้วยล่ะ การรับน้องใหม่ยังมีอะไรที่มากกว่านี้"พี่ฮันพูดแล้วก็เดินจากไป เอ้!? การรับ
น้อง?
"นายโอคามิ เรตาสึ"เสียงชองครูผู้รับสมัครนักเรียนประกาศชื่อเรียกผมเป็นคิวต่อไป"เชิญคุณที่
ห้องผ.อ.คะ
"ผมเดินเข้าไปประตูที่ครูคนสวยชี้บอกว่านั้นคือห้องผ.อ. ผมสงสัยมานานแล้ว นักเรียนทุกคน
ที่มาสมัคร ทุกคนต้องเข้าไปคุยกับผ.อ.เป็นรายบุคคล ซึ่งผมก็พึ่งเคยเห็นเนี่ยล่ะ
"ขออนุญาติครับ"ผมเปิดประตูเข้าไป ในห้องเต็มไปด้วยฟอนิเจอร์หรูหรา ตกแต่งโทนสีเข้ม
ผ.อ.น่าจะเป็นผู้ชายในความคิดของผม
"เชิญคะ"แต่ต้องผิดคลาด ผ.อ.เป็นผู้หญิง แถมสวยด้วย สุดยอดเถอะ ตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียน
ผมยังไม่เห็นครูผู้ชาย หรือบุคลากรผู้ชายเลยสักคน แต่นั้นก็เป็นเรื่องดี การเรียนในโรงเรียนชาย
ล้วน แล้วให้มาเจอครูผู้ชายด้วยกันอีก คงน่าเบื่อแย่
"สวัสดีครับ ผมโอคามิ เรตาสึครับ"ผมแนะนำตัวออกไป
"สวัสดีจ๊ะ เธอสินะ ที่เป็นนักเรียนที่มีคะแนนติดtopระดับประเทศ"เธอถาม
"ใช่ครับ"ผมตอบ
"อ่า ไหนเธอลองหมุนตัวให้ดูสิ"คงตรวจความเรียบร้อยล่ะมั่ง"ครับ"ผมลุกขึ้นทำตามคำสั่ง
"หืม...ไหล่30 เอว24 "ห๊ะ! เขาพูดอะไรนะ"เอ่อ...เมื่อกี้พูดอะไรหรอครับ"ผมหันมาถาม
"ช่างเถอะ...เอาล่ะ เธอผ่าน แต่...ฉันขอถามอะไรเธอสักหน่อย"ผ.อ.เท้าคางมองผม เป็นสีหน้า
เป็นจริงจังอย่างรวดเร็ว
"มีอะไรหรอครับ"ผมถาม
"เธอคิดว่าเธอจะอยู่โรงเรียนนี้ได้นานแค่ไหน?"ถามแปลกๆแหะ กว่าจะเข้าโรงเรียนนี้ได้ ผมต้อง
สอบแข่งแล้วแข่งอีกเพื่อเป็นเด็กทุนให้ได้ "ผมต้องอยู่ให้นานอยู่แล้วครับ โรงเรียนแบบนี้ใช่ว่า
จะเข้าง่ายซะที่ไหนล่ะครับ"ผมพูดติดตลก
"งั้นก็ดี... ขอยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนของเรา"
.
.
.
.
.
.
"อ่ะ เด็กคนนี้ ฉันให้เธอรับน้องคนนี้ด้วยตัวเอง ว่าไง?"ผู้เป็นแม่โยนเอกสารฉบับนึงมาให้ มัน
เป็นเอกสารที่เกี่ยวกับเด็กหนุ่มแว่นหนา ดูท่าทางเด็กเรียนมาให้...แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงได้สนใจ
ในตัวของเจ้าแว่นนี่ ทั้งที่ดูธรรมดา ไม่มีจุดเด่นอะไรสักอย่าง แต่ทำไมมันถึงดึงดูดให้ผมต้อง
ลอง
ค้นหากันนะ...
"หึหึ การรับน้องคนนี้ ขอเป็นหน้าที่ผมเอง"
"นี่นะหรอ โรงเรียนที่มีเรื่องเล่าแปลกๆก็ดูธรรมดานี่หน่า"ชายหนุ่มแว่นกรอบหนาเตอะ มองดู
โรงเรียนที่มาสมัครอย่างพิจารณา มันก็ไม่ได้แตกต่างไปจากโรงเรียนเอกชนธรรมดาสักเท่าไร
"เอาล่ะ ชุดพร้อม เอกสารพร้อม ลุย!"ชายหนุ่มตรวจความเรียบร้อยของตนเอง แล้วเดินเข้ารั้ว
ไป...โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อข้ามผ่านรั้วนี้เข้าไปจะมีเรื่องที่รอคอยเค้าอยู่บ้าง...
"เห้ย ไอเฉิม!"เสียงของผู้ชายในกลุ่มนึงที่ยืนอยู่ตรงทางเดิน
"หืม?"ผมหันไปมองนิดนึงแล้วทำเป็นไม่สนใจ เดินผ่านไป
"เห้ย! ไอ้น้องรุ่นพี่ทักแล้วเมินหรอวะ"ผู้ชายที่อ้างตนว่าเป็นพี่ เข้ามาดันให้ผมหันไปหา
"ผมเปล่าเมินครับ"ผมตอบด้วยเสียงเรียบๆ
"แล้วที่เรียกไม่ได้ยินหรอไง ห๊ะ!"อะไรของพี่เค้าวะ จะมาหาเรื่องผมทำไมเนี่ยคนยิ่งรีบๆอยู่
"ได้ยินครับ แต่ผมไม่ได้ชื่อเฉิม...ขอตัวนะครับ"ผมเลี่ยงเดินออกมา
"เห้ย! อยากมีเรื่องหรือไง"เขาวิ่งเข้ามาจับต้นแขนแล้วบีบแน่น
"ป ปล่อยครับ มันเจ็บ"ผมบิดต่วเพื่อจะให้หลุดจากการเกาะกุม
"เห้ย! พวกนาย"ผมหันไปมองตามเสียง เป็นผู้ชายหน้าตาดีมาก มากกว่ารุ่นพี่ที่กำลังทำร้ายผม
ด้วยซ้ำ สูง ขาว มีกล้ามนิดๆ ท่าทางน่าจะทำเกี่ยวกับพวกสภนักเรียน มีแถบผ้าสีแดง ติดอยู่บน
ต้นแขน
"ระ รุ่น พี่ฮัน"ผมมองดูรุ่นพี่ที่มีท่าทีเกรงผู้ชายอีกคนอย่างเห็นได้ชัดเจน
"ปล่อยแล้วขอโทษเค้าซะ"คนที่พวกนี้เรึยกว่าพี่ฮัน พูดด้วยเสียงเรียบๆ หน้าตานิ่งๆ แต่สายตา
กับมองอย่างดุดัน
"อ เอ่อ พี่ขอโทษนะ"รุ่นพี่ปล่อยแขนผมเป็นอิสระ แล้วก็ขอโทษผม แต่สายตายังคงโกรธผมไม่
หาย
"ขอบคุณครับที่ช่วยผม"ผมเดินเข้าไปขอบคุณพี่ฮันหลังจากรุ่นพี่พวกนั้นเดินออกไป
"หึ ระวังไว้ด้วยล่ะ การรับน้องใหม่ยังมีอะไรที่มากกว่านี้"พี่ฮันพูดแล้วก็เดินจากไป เอ้!? การรับ
น้อง?
"นายโอคามิ เรตาสึ"เสียงชองครูผู้รับสมัครนักเรียนประกาศชื่อเรียกผมเป็นคิวต่อไป"เชิญคุณที่
ห้องผ.อ.คะ
"ผมเดินเข้าไปประตูที่ครูคนสวยชี้บอกว่านั้นคือห้องผ.อ. ผมสงสัยมานานแล้ว นักเรียนทุกคน
ที่มาสมัคร ทุกคนต้องเข้าไปคุยกับผ.อ.เป็นรายบุคคล ซึ่งผมก็พึ่งเคยเห็นเนี่ยล่ะ
"ขออนุญาติครับ"ผมเปิดประตูเข้าไป ในห้องเต็มไปด้วยฟอนิเจอร์หรูหรา ตกแต่งโทนสีเข้ม
ผ.อ.น่าจะเป็นผู้ชายในความคิดของผม
"เชิญคะ"แต่ต้องผิดคลาด ผ.อ.เป็นผู้หญิง แถมสวยด้วย สุดยอดเถอะ ตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียน
ผมยังไม่เห็นครูผู้ชาย หรือบุคลากรผู้ชายเลยสักคน แต่นั้นก็เป็นเรื่องดี การเรียนในโรงเรียนชาย
ล้วน แล้วให้มาเจอครูผู้ชายด้วยกันอีก คงน่าเบื่อแย่
"สวัสดีครับ ผมโอคามิ เรตาสึครับ"ผมแนะนำตัวออกไป
"สวัสดีจ๊ะ เธอสินะ ที่เป็นนักเรียนที่มีคะแนนติดtopระดับประเทศ"เธอถาม
"ใช่ครับ"ผมตอบ
"อ่า ไหนเธอลองหมุนตัวให้ดูสิ"คงตรวจความเรียบร้อยล่ะมั่ง"ครับ"ผมลุกขึ้นทำตามคำสั่ง
"หืม...ไหล่30 เอว24 "ห๊ะ! เขาพูดอะไรนะ"เอ่อ...เมื่อกี้พูดอะไรหรอครับ"ผมหันมาถาม
"ช่างเถอะ...เอาล่ะ เธอผ่าน แต่...ฉันขอถามอะไรเธอสักหน่อย"ผ.อ.เท้าคางมองผม เป็นสีหน้า
เป็นจริงจังอย่างรวดเร็ว
"มีอะไรหรอครับ"ผมถาม
"เธอคิดว่าเธอจะอยู่โรงเรียนนี้ได้นานแค่ไหน?"ถามแปลกๆแหะ กว่าจะเข้าโรงเรียนนี้ได้ ผมต้อง
สอบแข่งแล้วแข่งอีกเพื่อเป็นเด็กทุนให้ได้ "ผมต้องอยู่ให้นานอยู่แล้วครับ โรงเรียนแบบนี้ใช่ว่า
จะเข้าง่ายซะที่ไหนล่ะครับ"ผมพูดติดตลก
"งั้นก็ดี... ขอยินดีต้อนรับสู่โรงเรียนของเรา"
.
.
.
.
.
.
"ขออนุญาติครับ"เสียงของชายหนุ่ม รูปร่างสูงโปร่ง เดินเข้ามาใน ห้องทำงานของแม่ตัวเอง
"อ่ะ เด็กคนนี้ ฉันให้เธอรับน้องคนนี้ด้วยตัวเอง ว่าไง?"ผู้เป็นแม่โยนเอกสารฉบับนึงมาให้ มัน
เป็นเอกสารที่เกี่ยวกับเด็กหนุ่มแว่นหนา ดูท่าทางเด็กเรียนมาให้...แต่ไม่รู้ทำไม ผมถึงได้สนใจ
ในตัวของเจ้าแว่นนี่ ทั้งที่ดูธรรมดา ไม่มีจุดเด่นอะไรสักอย่าง แต่ทำไมมันถึงดึงดูดให้ผมต้อง
ลอง
ค้นหากันนะ...
"หึหึ การรับน้องคนนี้ ขอเป็นหน้าที่ผมเอง"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น