ไม่ได้ตั้งใจจะหลอก

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของการปลอมตัว

                                        ฉันนาราอิ  ลูนะน้องสาวของนาราอิ   ลูกิโกะ  อายุ16เท่ากัน 

แค่เราเกิดห่างกันนิดหน่อยก็อยู่คนละชั้นแล้วลูกิโกะฉันเกิด23.54น.อยู่ม.4
  ฉันเกิด24.22น.อยู่ม.3
      
"เร็วๆหน่อยสิลูกิโกะ" ฉันเรียก 

"รู้แล้ว รู้แล้ว"   ลูกิโกะตอบ 

 ในที่สุดฉันก็มาถึงโรงเรียนเสียที โรงเรียนฉันน่ะขึ้นชื่อเรื่องเข้มงวดมากเลยล่ะ
เพราะเป็นโรงเรียนม.ต้น  ขณะที่ฉันกำลังคิดอะไรเพลินอยู่นั้นก็ดันเดินไปชน
ผู้ชายคนหนึ่งซึ่งอยู่ม.ปลาย(โรงเรียนม.ต้นเป็นทางผ่านของโรงเรียนม.ปลาย)
  
 "โอ้ย! เจ็บ" ทันใดนั้นพวกรุ่นพี่ผู้หญิงก็หันมาทันทีและจ้องฉันด้วยสีหน้าโกรธ
แค้น

"ขอโทษค่ะ ฉันไม่ทันระวัง" ฉันรีบตอบ

"นี่เธอทำอะไรคาโอกิ น่ะ"  รุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้นและดึงคอเสื้อฉัน ฉันหลับตาปี๋

"พอเถอะฉันไม่เป็นไร" รุ่นพี่คาโอกิบอก

 "แต่มันทำคาโอกิคุงเจ็บนะ มันต้องชดใช้" รุ่นพี่ผู้หญิงตอบ

 "ฉันบอกว่าไม่เป็นไรไงล่ะ แล้วฉันก้ไม่ได้ขอให้เธอช่วยนะ"รุ่นพี่คาโอกิตอบ
เสียงดัง  รุ่นพี่พวกนั้นจึงยอมปล่อยฉันไป

"เกือบตายแล้วเรา"ฉันพึมพัม และรีบไปเรียนทันที
  
"สวัสดีจ้ะลูนะ"

"สวัสดี  ยูยุ" ฉันพูดพร้อมวิ่งไปกอดและร้องไห้

"เธอเป็นอะไรรึเปล่า ลูนะ" ยูยุพูดด้วยสีหน้าไม่ดี

"ฉันเกือบโดนพวกรุ่นพี่รุมตบนะสิ  น่ากลัวจัง"

"ไม่เป็นไรนะ เราไปเรียนกันเถอะ" ยูยุพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พวกเราก็เริ่มเรียน ฉันมักเป็นแบบนี้เสมออ่อนแอมากจนเหมือนเด็กน้อยและวันนี้ก็ผ่านไปด้วยดี
 
แต่มันก้มาหยุดที่ตอนเย็นนี้อยู่ดีๆลูกิโกะก็พูดขึ้นว่า
"ลูนะ ช่วยปลอมตัวเป็นฉันทีสิ" 

 "หะ หาฉันน่ะหรอ ทำไมล่ะ"แล้วลูกิโกะก็น้ำตาไหลแล้วพูดว่า(จะว่าไปลูกิโกะอ่อนแอกว่าฉันอีก) 

"ฉันอกหักน่ะ ฉันไปสารภาพรักแล้วเขาปฏิเสธมา ขอร้องปลอมตัวเป็นฉันหน่อย 
  ฉันอายจนไม่อยากพบหน้าเขา ฉันอยากให้เธอปลอมตัวเป็นฉันจนปิดเทอม "
    
คืนนั้นลูกิโกะอ้อนวอนฉันทั้งคืนจนฉันต้องตอบตกลง
 
"ลูนะตื่นได้แล้ว"ลูกิโกะพูด

"เช้าแล้วหรอเนี่ย"ฉันพูด แล้วลูกิโกะก็ยื่นสมุดเล่มหนึ่งให้แล้วพูดว่า

"ข้อมูลทั้งหมดอยู่ในนี้"และลูกิโกะก็ลากฉันมาโรงเรียน
ม.ปลาย

เช้าวันนี้แหละเรื่องวุ่นๆก็เกิดขึ้น




ช่วยเม้นเราให้หน่อยน้าและขอโทษที่มันสั้นไปนะคะ