Trace Mission

ลำดับตอนที่ #1 : P R O L O G U E

Prologue

มนุษย์ทุกคนย่อมมีสิ่งเหล่านี้..

ความรัก.. สิ่งที่หลายคนมองว่าเป็นสิ่งที่สวยงามดั่งของขวัญของพระเจ้า

แต่..

ทว่าความรักนั้นเปรียบเสมือนดาบสองคม..หากสมหวังนั่นคือของอันล้ำค่าที่สุดในชีวิต   
  ถ้าหากผิดหวัง.นั่นคือคำสาปที่สามารถเปลี่ยนคนให้กลายเป็นปิศาจร้ายได้

ความโลภ.. บางคนกล่าวว่ามันคือ.ความปรารถนาอันน่ายกย่อง

แต่..

ทว่าบางสิ่งบางอย่างที่มันมากเกินไปมักจะส่งผลร้ายแรงกลับมาเสมอ ความโลภก็เช่นกัน    
     ความอยากนั้นทำให้คนเราสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อสิ่งเหล่านั้นโดยไม่สนวิธีการ

ความโกรธ..ทางจิตวิทยาได้กล่าวไว้ว่ามันเป็นอาการหนึ่งเกิดขึ้นเพื่อเตรียมความพร้อมในการป้องกันตัวเองจากสิ่งที่มากระทบต่อตัวเรา

แต่..

ในทางศาสนาความโกรธคือซาตานร้ายตัวหนึ่งที่ครอบงำเราเพียงชั่วคราวเท่านั้น    
  ทว่าเพียงชั่วครู่นี้เองมันสามารถผลาญทำลายล้างทุกสิ่งทุกอย่างให้มอดไหม้ได้ดั่งไฟโลกันต์

และสุดท้าย..

ความหลง..หลายคนมักเข้าใจว่ามันเป็นเพียงอารมณ์รักๆชอบๆเพียงชั่วคราว

แต่..

แท้ที่จริงแล้วความหลงก็ถือเป็นกิเลสที่น่ากลัวไม่แพ้กิเลสอื่นๆของมนุษย์เลยแม้แต่นิดเดียว   
       หลงระเริงกับสิ่งที่ตนมีจนทำให้เกิดความประมาทซึ่งจะนำพาความวิบัติมาสู่ตัวเอง

   ความรัก..ความโลภ..ความโกรธ..ความหลง

หรือกิเลสทั้งสี่ของมวลมนุษย์นั่นเอง

และสิ่งเหล่านี้คือบ่อเหตุแห่งวินาศกรรมและโศกนาฏกรรมบนโลกใบนี้ทั้งสิ้น

อย่างเรื่องราวที่ฉันกำลังจะเล่าต่อไปนี้..มันคือโศกนาฏกรรมที่เกิดจากความรัก..ความโลภ..ความโกรธและความหลงผูกร้อยเรียงกันจนกลายวังวนแห่งการแก้แค้นไม่มีที่สิ้นสุด..

‘Fake’ สัญลักษณ์แห่งการหลอกลวงและเสแสร้งถูกนำมาใช้เป็นชื่อเรียกของฆาตกรโรคจิตคนหนึ่งผู้เรียกขานตัวเองว่า ‘เพชฌฆาต’ ผู้มอบความตายอันงดงามให้แก่บุคคลผู้คู่ควร

แท้ที่จริงแล้ว..ใครอยู่เบื้องหลังหน้ากากนั่นกันแน่!

 

CRY .q