ดนุกร...ซ่อนใจรัก

 สวัสดีค่ะ, นักอ่านทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิยายที่ผู้เขียน เขียนทิ้งไว้นานมากแล้วในเว็บอื่น แต่เพราะมีเรื่องต่างๆ เข้ามาในชีวิตจึงไม่สามารถลงต่อได้หมด เรื่องก็ได้แต่ค้างคาเข้าไว้ แต่มันนานมากแล้ว และแต่งลงในอีกเว็บหนึ่งต่างหาก เมื่อมีโอกาสเขียนจนจบ เลยอยากเอามาเผยแพร่อีกครั้ง เผื่อว่าถ้าหากยังมีน้องรุ่นเก่าๆ ที่ยังอ่านอยู่ จะได้ไม่รู้สึกค้างคา

     ในเรื่องนี้จะมีภาษาอังกฤษแทรกเข้ามาค่อนข้างเยอะนะคะ พี่เข้าใจว่าบางคนอาจจะไม่ชอบใจ ว่าทำไมเหมือนคนพูดภาษาไทยคำอังกฤษคำ แต่โดยมากแล้วตัวละครของพี่จะอยู่ในสังคมต่างประเทศเป็นเวลานาน การที่จะพูดปนเป็นเรื่องปกติ (ไม่ได้กระแดะ) แล้วในปัจจุบันนี้ เราใช้ภาษาทับศัพท์กันเยอะมากโดยที่ไม่รู้ตัว เว็บที่ลงนี่เป็นเว็บสำหรับเด็กที่รักการอ่าน แต่แปลกที่พี่คุยกับเด็กส่วนใหญ่จะบอกว่ากลัวภาษาอังกฤษ พี่เลยรู้สึกว่าถ้ามีนิยายที่สอดแทรกภาษาอังกฤษเข้ามาบ้าง มันน่าจะทำให้การเรียนรู้น่าสนใจยิ่งขึ้น

     

     อีกสักพักพี่อาจจะมารีวิวหนังสือนิยายภาษาอังกฤษ เผื่อมีเด็กที่สนใจอยากอ่านเป็นเล่มภาษาอังกฤษจริงๆ (ที่ไม่ใช่แปลไทยแล้ว) เพื่อจะได้พัฒนาภาษาอังกฤษของตัวเองให้ดียิ่งๆ ขึ้น เพราะในตอนแรกเมื่อพี่ไปอยู่ที่อเมริกาก็เป็นอย่างนั้น เมื่อสามสิบกว่าปีที่แล้ว อินเตอร์เน็ตตามบ้านยังไม่มี ที่เราจะเรียนรู้ได้มาจากทีวี และหนังสือ พี่บอกเลยว่าภาษาของพี่ค่อนข้างดีมาก (คึจนคนส่วนมากจะไม่คิดว่าพี่เป็นคนไทย ทั้งที่ตอนไปก็อายุวัยรุ่นแล้ว) และพี่ว่าส่วนใหญ่มาจากฐาน Vocab ( คำศัพท์) ที่กว้างกว่าคนต่างชาติทั่วไปของพี่ ชึ่งก็ได้มาจากการอ่านหนังสือนิยายนี่แหละ โม้มานานเดี๋ยวคนจะหาว่าขี้โม้ ดังนั้นขอจบลงเท่านี้นะคะ ขอให้มีความสุขกับการอ่าน 

     เรื่องนี้จะลงจนจบนะคะ

ส่วนจะพิมพ์เป็นเล่มหรือไม่ ต้องดูสถานการณ์ค่ะ

ผู้เขียนอาจเอานิยายเรื่องที่เป็นเรื่องก่อนมาลงด้วย แต่เรื่องนั้นเคยตีพิมพ์แล้ว ขอดูก่อนว่าหมดสัญญาหรือยัง (น่าจะ...หมดแล้วนะ) ถ้าไม่มีอะไรติดขัดก็จะลงเรื่องนั้นด้วย

ขอขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่ให้ความสนใจนะคะ

ณรางคนาง

ปล. จะขอบพระคุณอย่างมากถ้ามีคนตอบคอมเม้นท์บ้าง (อย่างน้อยก็เป็นกำลังใจให้นักเขียน เราจะได้ไม่รู้สึกว่า...อิปร้านี่...พรํ่าเพ้อไปคนเดียว)

“Sometime, The Darkness Hide What The Light Cannot Heal”

บางครั้งความมืดก็ช่วยปกปิดสิ่งที่แสงสว่างไม่สามารถรักษาได้

บางครั้งความชั่วร้ายกลับเข้ามาปกปิด  ในขณะที่ความดีงามทำอะไรไม่ได้

ดนุกร แก้วศิลา จำไม่ได้แล้วว่าใครเป็นผู้กล่าว เขารู้เพียงว่า มันคือคำบรรยายของชีวิตเขาที่ดีที่สุด

ชีวิตที่กระพร่องกระแพร่งมาตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาไม่เคยคาดคิดว่า ในช่วงเวลาเลวร้ายที่สุดในชีวิต เขาจะมีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ก้าวเข้ามา ทำให้ชีวิตเขามีความหมายอีกครั้ง แต่ก็เหมือนเคย...ชีวิตที่ไม่เคยได้อะไรมาฟรีๆ แล้วครั้งนี้...เขาจะต้องแลกมันด้วยอะไรอีก...ราคาที่เขาต้องจ่าย มันจะสูงเกินกว่าที่เขาคาดคิดไว้ไหม...เขาต้องขายจิตวิญญาณให้ซาตานด้วยหรือเปล่า...Do I have to sell my soul to the Satan, in order to survive?

ถ้ามีคนกล่าวว่า อุปสรรคในชีวิตคือยาชูกำลัง ดนุกรก็อยากจะตอบว่า เขาน่าจะกินยาชูกำลังมากพอที่จะต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับกัปตันอเมริกาได้ เพราะตั้งแต่เมื่อเขาย้ายมาอยู่อเมริกา เขาต้องต่อสู้กับทุกอย่าง ความเหงา ความกลัว หรือแม้แต่กับโชคชะตาที่ราวจะไม่เคยเข้าข้างชีวิตของเขาเลย เริ่มตั้งแต่ที่ กว่าเขาจะได้เป็นพลเมืองของประเทศนี้ ก็กินเวลานับสิบปี

สิบปีที่ดนุกรต้องใช้ชีวิตราวกับเป็นโรบินฮู้ดในป่าคอนกรีตที่ไม่ใช่บ้านเกิดเมืองนอนของตัวเอง กว่าเขาจะได้มาในสิ่งที่ใจต้องการ ทุกอย่างก็ดูจะยากเย็นเหลือเกิน แม้แต่คราวนี้ความรักของเขา กว่าจะเผยออกมาได้ก็ต้องใช้เวลานานเหลือเกิน

เขาได้แต่หวังว่า...ในท้ายที่สุดแล้ว...พระพรหมแห่งโชคชะตา จะเข้าข้างเขาเสียที

ให้มันรู้ไปสิว่าคนเรา Unlucky in game แล้วจะ Unlucky in love ด้วย