คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : Chapter XXXVIII :: โกธร
Chapter XXXVIII :: โกธร
"อื้อ!~" กดริมฝีปากลงบนริมฝีปากของอีกคนก่อนจะเลื่อนลงไปตรงซอกคอขาวพร้อมกับขบเม้มรุนแรง.. แขนทั้งสองข้างของคนตัวเล็กพยายามผลักดันร่างสูงให้ออกห่าง แต่กลับไม่เป็นผลเพราะมือทั้งสองข้างของร่างสูงกดทับลงมาที่แขนของตัวเอง "ปล่อย!"
"ไม่!"
"ขอร้อง.. กูไม่อยากเจ็บปวดอีกแล้ว!"
"...!"
"..ฮึก!~"
"มึงบ้าไปแล้วจองกุก! ทั้งๆ ที่เพิ่งเจอกับมันแค่วันเดียว มึงรู้จักมันดีแล้วเหรอไง"
"เอ่อ! ใช่~ แล้วไง!? ถึงจะแบบนั้นก็เถอะ.."
"..."
"..."
"..ได้"
"...!"
"เชิญ ..ตามสบาย"
"..."
"..." ผมไม่พูดอะไรต่อ แต่เดินออกจากห้องไป.. ในหัวของตัวเองตนนี้แทบว่างเปล่า..
'มันจบแล้วใช่ไหม?'
คำถามนี้ผุดขึ้นมาในหัวของผม.. ให้ตายสิ! ทำไมผมถึงได้ยอมคนตัวเล็กง่ายๆ แบบนี้? ทั้งๆ ที่พยายามแทบตายกว่าจะได้มีจองกุกมาอยู่ข้างๆ ต้องรอมานานแค่ไหนถึงคนตัวเล็กจะยอม? ..ผมคิดก่อนจะเช็ดเลือดที่แผลตรงริมฝีปากของตัวเอง.. นี่ผมทำรุนแรงกับจองกุกเกินไปหรือเปล่า??
"เชี้ยเอ๊ย!! ..นี่กูคิดอะไรว่ะเนี้ย!?" ผมสบถก่อนจะรีบวิ่งกลับไปที่ห้องของตัวเอง
"จองกุก!"
"..." แต่คนตัวเล็กกลับไม่อยู่
"ไปอยู่ไหนน่ะ?? ..แล้วเมาแบบนั้น..! โธ่เว๊ย!!~ ..มึงต้องการแบบนี้จริงๆ เหรอจองกุก??"
.
.
.
(ตูดดๆๆ ..ติ๊ด!~ ขออภัย..)
"โธ่เว๊ย! โทรไปก็กดตัดสายแถมยังปิดเครื่องอีก! จองกุกมึงอยู่ไหนว่ะ~!?"
.
.
.
.
#Jung Kook Part#
ผมเดินออกมาจากห้องของวี ก่อนจะเดินออกไปเรื่อยๆ และไม่คิดกลับหอด้วย! ..เพราะรู้อยู่แล้วว่ายังไงเขาก็ต้องไปตามหาผมที่นั้นอยู่ดี
ครืดดดๆๆ~!
และใช่ตอนนี้คนที่อยู่ในความคิดของผมโทร. มาแล้วไง
'My Love'
"ฮึก.." ผมยิ้มจางๆ ให้กับชื่อที่เขาเมมเบอร์ไว้ในโทรศัพท์ของผม
.
.
.
'จองกุก~ มึงเมมเบอร์กูว่าไง?'
'V ไง'
'เปลี่ยนเดี๋ยวนี้เลย >^<'
'จะให้เปลี่ยนว่าไง?'
'เอามาเดี๋ยวเปลี่ยนเอง' เขาดึงโทรศัพท์ออกจากมือของผม ก่อนจะเอาไปพิมพ์ และส่งมันคืนให้กับผมในเวลาไม่กี่วิ
'My Love เนี้ยนะ!? =__='
'ก็ที่รักของฉันไง กูก็เปลี่ยน.. นี้ไง~ ^^' วีพูดพร้อมกับส่งมือถือมาให้ผมดู 'เหมือนกันเปี๋ยบ'
'ไม่เอาอ่า..'
'น่านะๆ >[]<'
'เฮ้อ~ ก็ได้..'
.
.
.
ติ๊ด!~
ผมกดวางสายก่อนจะปิดเครื่องทันที..
ปึก!~
"อ๊ะ.. ขอโทษฮ่ะ"
"..จองกุก?"
"ซะ.. ซองโอ?"
"นายมาทำอะไรแถวนี้เนี้ย? แถมยังดูเหมือนยังเมาอยู่เลยนะ แล้วนี่ปากนาย?.."
"ฉัน.. ไม่รู้"
"วีล่ะ?"
"อย่าพูดถึงคนนั้น.."
"ทำไม? ..เฮ้~ นายร้องไห้หนิ?? มีอะไรบอกฉันได้นะ"
"เปล่า"
"ไม่บอกก็ไม่เป็นไร แล้วนายจะบอกฉันได้หรือยังว่ามาที่นี่ทำไม ตรงนี้มันหน้าบ้านของฉันเลยนะ ^^"
"เหรอ? ฉันแค่เดินมาเรื่อยๆ ไม่รู้จะไปที่ไหน แค่นั้น.. อึก~!" จู่ๆ อาการปวดหัวขั้นรุนแรงก็ก่อเกิดขึ้นมากับผม จนต้องยกมือขึ้นกุมขมับของตัวเองไว้แน่น ขาทั้งสองข้างก็กลับไม่มีแรงไปซะดื้อๆ..
"เฮ้!~ จองกุก!" คนตรงหน้ารีบเข้ามารับตัวของผมไว้ได้ทัน
"ขอบคุณนะ..." พูดยังไม่ทันจบ ตาทั้งสองข้างมันกลับปิดลงไปเหมือนคนไม่มีแรง..
.
.
.
.
"อืออ~" ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา ก่อนจะพบว่าสถานที่ ที่ผมอยู่ตอนนี้ไม่คุ้นตาเลยแม้แต่น้อย.. แล้วอีกอย่าง ผมกำลังนอนอยู่บนโซฟาของบ้านใครไม่รู้!
"ตื่นแล้วเหรอจองกุก?"
"ซองโอ!? ..ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง??"
"นายเมา แล้วก็สลบ.. สุดท้ายฉันเลยต้องแบกมาที่นี่ไง"
"วีล่ะ? ..ขอตัวนะ"
"เดี๋ยว..!"
"ขอโทษที่ทำให้เสียเวลานะ" ผมรีบลุกและวิ่งออกจากบ้านหลังนั้น ..ให้ตายสิ! นี่ผมจำอะไรไม่ได้เลย แถมทางก็ไม่คุ้นด้วยตอนนี้ก็มืดแล้วด้วย.. ..ผมคิดพลางหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาอีกคน แต่มันกลับถูกปิดเครื่อง
'แปดสิบสายที่ไม่ได้รับ' ผมมองข้อความในมือถือหลังจากเปิดเครื่องแล้วเรียบร้อย ก่อนจะโทร. กลับไปหาเขา
.
.
.
.
#V Part#
"ไอ่ม่อน.. มึงมาดื่มเป็นเพื่อนกูหน่อยได้ไหมว่ะ?" ผมพูดพลางยกขวดเหล้าขึ้นมาดื่ม
(มันจะเที่ยงคืนมึงยังโทร. มาปลุกกูอีกไอ้เชี้ยวี!)
"กูไม่มีคนระบาย"
(มึงมีเรื่องไร?)
"..จองกุกบอกเลิกกู"
(อะไรนะ!?)
.
.
.
.
"อย่างที่กูบอก ..จองกุกเมาแล้วบอกเลิกกู ..อึก!~ แถมยังบอกว่าถ้าหันไปคบกับไอ่ซองโอตั้งแต่แรกคงไม่เป็นแบบนี้!"
"ซองโอ ไอ่บ้านั้นแย่งมึงได้ทุกอย่างจริงๆ"
"ไอ่ซองโอคอยดูดิกูจะฆ่ามึงด้วยมือของกูเอง อึกๆ~!"
"มึงอย่าดื่มมากดิว่ะ นี่จะปาไปสามขวดแล้วนะเว๊ย!"
"สี่~ ก่อนที่มึงยังไม่มา กูกินไปแล้วขวดหนึ่ง~"
ติ๊ดๆ~~ ติ๊ดๆ~~
"จินโทรมาว่ะ"
"..."
"ฮัลโหล.. กูมาดื่มเป็นเพื่อนไอ่วีอะ...มึงจะบ่นอะไร? ..อือๆ กูกลับก็ได้ =__=;;"
"เมิงจะกลับแล้วใช่ป่ะ~?"
"อื้อ"
"ไปที่ไหนก็ไปเลยไอ่เพื่อนเลวเอ๊ย!~ =3=;;"
"บายเพื่อน~"
"เอ่อ~ อึก~" ผมยกมือขึ้นบ๊ายบายมันก่อนที่ไอ่ม่อนจะเดินออกจากประตูไป
"กูแม่งอิจฉามึงฉิบ!~ กำลังไปได้สวยสิท่า~ เฮอะๆ~ อึก~"
ตืดดดๆ~~!
'My Love [Jung Kook <3]'
"งายย~ มึงจะโทร..!"
(ไงวี)
"ไอ่เชี้ยซองโอ!!"
(พูดกับเพื่อนเก่าดีๆ หน่อยสิเพื่อน~)
"โทรศัพท์ของจองกุกไปอยู่ที่มึงได้ไง!?"
(จองกุกมาหากูที่บ้านแหละ ตอนนี้นอนอยู่บนโซฟาแถมยังเมามากด้วย~)
"มึงอย่าทำอะไรจองกุก..!"
ติ๊ด!~
(ดูเองแล้วกัน ..ตูดด!~)
"ไอ่เชี้ยเอ๊ย!"
ผมรีบเปิดดูข้อความที่ซองโอส่งมา ..ก่อนจะพบว่ามันคือรูปที่จองกุกนอนอยู่บนโซฟาและมีใครอีกคนนอนคร่อมตัวของคนตัวเล็กไว้ ..ใบหน้าที่อยู่ใกล้กันจนแทบจะติดกันอยู่แล้ว!
"ไอ่เลวเอ๊ย!!" ผมรีบโทร. กลับไปเบอร์เดิม แต่มันกลับปิดเครื่องหนีผมอ่ะ!
.
.
.
.
##ชอบเม้นค่า##
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น