คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : EP.5 ห้าม
EP.5
ห้าม [R18+]
-Jung Kook Part-
"นายอยู่ไหน ..วี!"
ขอร้อง... จะเป็นเขาหรือใครก็ได้
พาผมออกไปจากที่นี่ที..
"ไม่มีใครได้ยินหรอกครับ~
..เก็บเสียงหวานๆ ของคุณไว้ครางตอนอยู่ใต้ร่างของผมก็พอ.. จองกุก"
"มะ.. ไม่เอา อึก~
..วี"
"วีเหรอ? ไหนบอกว่าไม่มีแฟนไงครับ?"
ถึงผมจะไม่ชอบหน้าเขาเท่าไหร่
แต่ตอนนี้มีแค่หมอนั้นเท่านั้นที่จะช่วยผมได้
ไอ่บ้าเอ๊ย!~
..ไหนใครบอกว่าคิดถึงฉันไง!?
"อึก~
..ปล่อย"
"ไม่เอาครับ อย่างอแงไปสิครับคนดี"
มือหยาบเลื่อนมาดึงรั้งต้นแขนของผมจนเซเข้าไปอยู่ใกล้ พร้อมกับฉุดเอวให้เดินไปทางหลังผับตรงทางเดินมืดสลัวอย่างง่ายดาย
เพราะแรงของผมไม่รู้ว่าหายไปไหนหมด
"ฮะ~..
นายอยู่ไหนน่ะ.. วี!!!"
ผลั่กกก!!~
"โอ๊ย!~"
ผมร้องขึ้นมาเมื่อถูกผลักจนหลังของตัวเองกระแทกกับกำแพงอย่างจัง
"อยากแหกปากไปนักเลย
อีกไม่นานนายก็ได้ร้องเต็มที่แน่" มือหยาบฉุดลากข้อมือของผมให้เซล้มลงบนเตียง
"ปะ...ปล่อย"
..ผมกลัว
..กลัวทั้งๆ ที่เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มานักต่อนักแล้ว
และควรจะชินกับมันซักที ..แต่ทำไมผมถึง..
"ฮึก~
..วี"
ผมไม่เข้าใจ..
..ไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงได้เอ่ยเรียกแต่ชื่อของคน
คนนั้น.. คนที่ผมไม่เคยรู้จักเขาดีเลยซักนิด แต่ผมกลับอยากเจอเขาในเวลานี้..
..ทั้งๆ ที่รู้ว่าเขาอาจจะไม่มาหาผมก็ได้
"อึก~
..ฮือ~" ผมร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิมเมื่อคนตรงหน้าพยายามลวนลามผมมากขึ้น
และเรียวแรงกลับไม่เหลืออยู่เลยซักนิด..
"จองกุก!!!! นายอยู่ไหนว่ะ!!?"
"ฮะ!~ วะ...! อื้อ!~"
"มาเร็วจริงๆ~"
ว่าหลังจากที่เอื่อมมือมาปิดปากของผม
แควกกก!~
เสื้อของผมถูกฉีกออกมาก่อนที่เศษที่หลุดออกมาจะถูกคนตรงหน้านำมามัดที่ปากและข้อมือของตัวเอง
"อยากจะร้องให้ใครช่วยก็ร้องไป~"
"อื้อ~"
.
.
.
.
.
-V Part-
"..วี!!!"
"เชี้ย.. จองกุก!"
ผมรีบผละออกจากผู้หญิงร่างบางตรงหน้าก่อนจะหันไปตามเสียงเรียกชื่อของตัวเอง
..ให้ตายสิ ผมลืมไปได้ยังไงว่าที่นี่มันอันตรายแค่ไหน
..แล้วทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ได้ว่ะ จองกุก??
"จะไปไหน...!"
"ผมขอตัว" ผมสบัดมือออกจากการฉุดรั่งของอีกคนก่อนจะรีบวิ่งตรงไปตรงโซฟาตัวเดิมที่จองกุกเคยนั่ง
แต่ตอนนี้กลับไม่มีแม้แต่ใครซักคนเลย ..ที่จะมีก็แต่ แก้วค็อกเทลที่แตกกระจายอยู่บนพื้น
"โธ่เว๊ยยย!!~
..ไอ่เชี้ยวี! มึงแม่งโง่สัส!" ผมทึ่งหัวตัวเองไปมา ไอ่บ้าเอ๊ย!
ผมลืมไปได้ยังไงว่าที่นี่เป็นคลับผิดกฎหมาย การที่จะมีการซื้อขายของผิดกฎหมายย่อมมีอยู่แล้ว
..รวมไปถึง ยาเสพติด อาวุธทุกประเภท และ...
"บอกกูมาว่าไอ่เชี้ยที่เอาตังให้มึงพาจองกุกไปไว้ไหน!!!?"
ผมรีบตรงดิ่งไปทางพนักงานเสิร์ฟคนเดิมที่รับเงินของผู้ชายคนนั้น ก่อนจะกระชากคอเสื้อที่มันสวมอยู่มาถามเสียงดัง
"ยะ.. อยู่หลังคลับ..!!"
"เหอะ!~
..สัส! กูรู้ว่ามึงใส่อะไรลงไปในน้ำนั้น! ..ถ้าจองกุกเป็นอะไรไปมึงไม่ตายดีแน่.."
ผมสะบัดปกคอเสื้อของคนตรงหน้าก่อนจะรีบวิ่งไปทางห้องพักหลังคลับ
"แล้วมันห้องไหนว่ะเนี้ย!?"
ผมวิ่งมาจนถึงห้องพัก ก่อนจะเจอห้องที่ถูกใช้งานอยู่ห้าห้อง.. แล้วจองกุกถูกพาตัวมาที่ห้องไหนว่ะ!?
"จองกุก!!!! นายอยู่ไหนว่ะ!!?"
"..."
..ไม่มีแม้แต่เสียงตอบรับจากคนตัวเล็กนั้น
แล้วจะให้ผมทำยังไงว่ะ!!?
"อ้าว.. วี แกมาหาใคร..!"
"นัมจุนฮยอง ผมขอป่วนคลับฮยองซักสิบนาทีนะ"
"เอ่อ.. ตามสบาย"
ผมยิ้มรับคำตอบของคนตรงหน้า
ก่อนจะรีบวิ่งไปเปิดประตูห้องพักห้องแรก..
"กริ๊ดดด!!~"
"สัส! ..ขอโทษครับ"
ไม่ใช่!
"อยู่ไหนว่ะ!?"
คิดดิวะไอ้วี ..จองกุก
มึงคิดว่าจองกุกจะถูกพาไปห้องไหนว่ะวี??
..ไม่รู้แล้วแหละ!
ผมวิ่งไปเปิดห้องถัดไปเรื่อยๆ
บางห้องผมโดนถีบส่งออกมาก็มี
..หน้าห้องที่สี่
ผลักกก!!!
ผมไม่เปิดประตูด้วยกุญแจเหมือนครั้งก่อนๆ
เพราะควมรู้สึกมันบอกผม..
"จองกุก!!"
แล้วผมก็เจอ..
"ไอ้เลวเอ๊ยย!!!!~"
ผมรีบดึงคอเสื้อของไอ่ชั่วนั่นให้ออกห่างจากจองกุกก่อนจะซัดหมัดใส่ใบหน้าหล่อนั้นรัว
แพล้งงง!!!~
"อย่ามาแตะต้องคนของกู!!!"
ผมพูดขึ้นมาหลักจากผลักไอ้เชี้ยนั้นจนเซล้มใส่ตู้กระจก ก่อนจะดึงคอเสื้อที่มันสวมอยู่และลากออกไปนอนนอกห้อง
"ฮยอง ..ผมฝากมันหน่อย"
ผมตะโกนบอกนัมจุนฮยองที่ยืนดูเหตุการณ์ของผมแบบงงๆ
"อะ.. เอ่อๆ"
ผมกลับเข้าไปในห้องเดิม
ก่อนจะเจอเข้ากับจองกุกที่นอนอยู่บนเตียงในสภาพที่ถูกปิดปากและตรงข้อมือที่ถูกไอ่เลวนั่นมัดไว้แน่น
"จองกุก.."
ผมรีบเข้าไปแกะผ้าที่มัดมือออกและปลดผ้าที่ปิดปากออกไปให้พ้น ก่อนจะกอดอีกคนแน่น
"..ไม่เป็นไรแล้วนะครับ" พูดพร้อมกับลูบผมอีกคนเบาๆ จองกุกกอดตอบผมแน่นพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ฉัน ..อึก~"
"ไม่ร้องไห้นะครับคนดี"
ผมเอื่อมมือไปเกลียน้ำใสที่เอ่อล้นออกมาจากขอบตาของอีกคนเบาๆ
"วี.. ขอร้อง"
คนตรงหน้าเอื่อมมือมาฉุดรั้งต้นคอของผมเข้าไปใกล้ก่อนจะกระซิบบอกผมเบาๆ "..จูบฉัน
..อื้อ~"
ไม่รอตอบ ผมกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากเล็กของจองกุกพร้อมกับลิ้นที่ถูกสอดแทรกเข้าไปในโพลงปากของอีกคนอย่างง่ายดาย
"..ฮะ~! มากกว่านี้"
"ฉันอาจจะหยุดมันไม่ได้..."
คำพูดของผมถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอเมื่อคนตัวเล็กหยุดมันด้วยริมฝีปากของตัวเอง..
..ผมอาจจะทนไม่ไหว
"อึก~
..อื้อ~" ผมมองรอยซ้ำบนตัวของจองกุกตั้งแต่ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยรอยน้ำตาไปจนถึงหน้าท้องสวยนั่นกับเสื้อผ้าที่ฉีกขาดก่อนจะก้มลงลบมันด้วยริมฝีปากของตัวเอง
เรียวปากเลื่อนไปกดจูบลงบนหน้าผากมนพร้อมกับกัดปลายจมูกของอีกคนเบาๆ
ไล่วนไปตามแก้มเนียนนั่นก่อนจะจบลงที่ริมฝีปากแดงสวย ..ฝังรอยจูบลงบนซอกคอของคนใต้ร่างก่อนจะเลื่อนไปที่หน้าท้องเบน
..ว่าแล้ว
ผมหยุดมันไม่ได้..
มือที่อยู่ไม่สุขเริ่มเลื่อนไปตามแผ่นหลังบางก่อนจะสอดแทรกเข้าไปใต้กางเกงตัวบางที่คนตัวเล็กใส่สวมทับอยู่
"..อ๊า~"
..อ๊าก~! ให้ตายสิ! ..เสียงเล็กๆ นั่นยิ่งทำให้ผมอยากจะทำให้เด็กนี่เป็นของผมอีกครั้งชิบหาย~
"ฉันจะไม่หยุดจนกว่านายจะบอกให้ฉันเลิกทำมัน"
ว่าพลางเลื่อนมือเข้ากอบกุมแกนเล็กก่อนจะขยับขึ้นลง
"อ๊า!~..
อึก~"
ไม่นานนักน้ำสีขาวขุ่นก็ถูกปลดปล่อยออกมาเพราะฤทธิ์ของยา
"ฮะ!~
..แฮก~"
"ฉันจะไม่ทำมันมากไปกว่านี้"
"..ทำไม?"
"ที่ฉันมาช่วยนายไม่ได้หมายความว่าฉันอยากมีอะไรกับนายหรอกนะ..
อีกอย่าง.."
"...??"
"..เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
ที่เรามีอะไรกันในวันนั้นเพราะมันคือหน้าที่ ที่เราต้องทำ"
..รู้สึกเจ็บแฮะ~
"อ่า~
..อยากกลับบ้านไหม? เดี๋ยวฉันไปส่ง ขืนนายกลับไปคนเดียวคงแย่แน่
..แล้ว..." ผมว่าพร้อมกับหันไปดูเสื้อผ้าของจองกุก ก่อนจะถอดเสื้อยีนส์ที่ตัวเองใส่อยู่มาสวมให้อีกคน
"ใส่นี่ไว้ซะ"
"เออ.. ขอบคุณนะ"
"หัดขอบคุณแบบนี้ก็น่ารักดีหนิ
^^"
"อืม.."
"ไหวไหม?"
ผมถามแต่ไม่รอให้อีกคนตอบ อุ้มอีกคนขึ้น "คนอะไรไม่รู้ว่ะ ..ตัวนั๊กหนัก"
"วี!"
"ฮ่าๆๆ ..ลุกขึ้นมาด่าคนอื่นแบบนี้
จองกุกคนเดิมกลับมาแล้วสินะ? ..กลับบ้านกัน"
"ฉันไม่อยากกลับบ้าน"
"หื้อ? งั้นไปบ้านฉันดิ~ ..มาต่อที่ค้างกัน"
"บ้าเหรอ!?"
"ล้อเล่นหรอกน่า~"
ผมอุ้มจองกุกออกมาทางหลังผับมาที่รถของตัวเอง
ก่อนจะขับกลับบ้านของตัวเอง ..ใช้เวลาไม่นาน ผมกับจองกุกก็มาถึงบ้าน ตอนนี้ชูก้าฮยองกับโฮซอกฮยองคงหลับไปแล้วเพราะตอนนี้ก็ปาไปตีหนึ่งครึ่งแล้ว
"วางฉันลงดิ
นายจะอุ้มฉันอีกนานไหม?"
จองกุกพูดขึ้นมาหลังจากที่ผมพาเขามาจนถึงห้องนอนของผมแล้ว ผมค่อยๆ
วางจองกุกลงบนเตียงก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆ จองกุก
"นายไปอาบน้ำก่อนก็ได้นะ
ผ้าขนหนูอยู่ในห้องน้ำน่ะ"
"แล้วนาย??"
"หรือนายอยากให้ฉันอาบด้วยล่ะ??"
"ไม่มีทาง!"
.
.
.
"อ่า~ ฉันจะต้องทำยังไงถึงจะได้นายมาอยู่ที่นี่กับฉันทุกวันนะ? ..ถ้านายแต่งงานกับฉันคงไม่ได้อยู่ดี
ผิดหวังจังแหะที่กฎหมายไม่ค่อยจะยุติธรรมเท่าไหร่"
"บ่นอะไรของนายอยู่คนเดียวน่ะ?"
"ปะ.. ป่าว"
ผมรีบหันกลับไปตอบจองกุก
ก่อนจะชะงักไปเมื่อตาไปสะดุดเข้ากับเสื้อคลุมอาบน้ำที่คนตัวเล็กใส่อยู่
..ถ้ามันเป็นแค่เสื้อผมจะไม่ติดใจอะไรกับมันมากหรอกครับ แต่นี้จองกุก!! จองกุกใส่มัน คิดดูสิว่าข้างในนั้นไม่มีอะไรปกปิดอยู่เลย!! อ๊าก! ผมคิดไปไกลแล้ว กลับมาๆๆ คัมมอนพลีสส!!
"นายพอจะมีเสื้อผ้าให้ฉันใส่ไหม"
"มะ ..มีๆๆ
อยู่ในตู้เสื้อผ้าอะ"
"อ่า.. จริงสิ
กางเกงใน"
"...!!"
"..ไม่ใส่ซักวันคงไม่เป็นอะไรหรอกมั่ง?"
"..!!!!??"
ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!!!!!!!!
จองกุกจะไม่ใส่กางเกงในนอน!! แถมนอนห้องเดียวกับผมอีก!!?
วีสิบ่ทนค่ะ!!!!
(??)
--------------------------------------------------------------ไรท์--------------------------------------------------------------
วันนี้มาแบบเรท 18+ ค่ะ =.,= นิดๆ หน่อยๆ พอหอมปากหอมคอ ชอบเม้นค่าเม้นนนน ช่วงนี้บอกตรงๆ ไรท์ไม่ว่าง เดี๋ยวพอปิดเทอมไรท์ก็ว่างแล้วแหละ แต่ขึ้นม.สี่ไรท์ก็ต้องขยันเรียนหน่อย แต่ก็ยังจะแต่งฟิคต่อค่ะ!! ฟิตไว้ค่ะ ฟิต!!! ถามว่าไรท์สิงสถิตอยู่ในเด็กดีนายไหม?? ก็ประมาณสามปีอะ ตั้งแต่ยังไม่เป็นติ่ง -*-
ติดตามตอนต่อไปนะค่ะๆๆ รักรีทท >[]<
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น