คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : -Chapter 2- [100%]
-Chapter 2-
ภูต
'ฉันจะดูแลเธอ'
'ตัวแค่นี้เนี้ยนะจะดูแลฉันได้ =__=;;' ฉันพูดกับเด็กคนหนึ่งที่จู่ๆ ก็โผลมาตรงหน้าเฉยเลย
'แต่ฉันเป็นภูต ถึงฉันตัวเล็กกว่านี้ฉันก็ดูแลเธอได้~'
'นายต้องการอะไร?'
'ยอมให้ฉันดูแลเธอ ทำสัญญากับฉัน'
'ทำไมฉันต้องทำ?'
'เพราะฉันเป็นคนกำหนดชีวิตเธอไง ^^'
'ฉันไม่ทำ'
'..ฉันรู้ในสิ่งที่เธอคิดและทำทุกเรื่อง ทุกฝีก้าว ทุกคนที่เข้ามาหาเธอ ทุกที่ ที่เธอไป ฉันจะตามเธอไปถ้าเธอไม่ยอมทำสัญญากับฉัน!!'
'ทะ.. ทำไมต้องตะคอกด้วยอ่ะ! TOT'
'จะทำไหม?'
'ถ้าทำจะมีผลอะไรกับฉันไหม?'
'ฉันจะปกป้องเธอ สัญญานี้มีผลและระยะเวลาตามที่ผู้ทำต้องการ หนึ่งนาทีของชะตาชีวิตคือหนึ่งเดือนของการทำสัญญา'
'สามนาที ฉันทำสัญญาสามเดือน'
'ได้'
.
.
.
.
"เฮือกก!~"
ฉันฝัน!
แถมฝันนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่ฉันอายุประมาณห้าขวบได้ ฉันฝันแบบนี้ตั้งแต่ห้าขวบยันสิบหกอะคิดดู! ..แต่ครั้งนี้แปลกไปอย่างหนึ่ง ทุกครั้งที่ฉันฝันเด็กคนนั้นไม่เคยปรากฏตัวให้ฉันเห็นเลยซักครั้ง แต่ครั้งนี้กลับมาปรากฏตัวให้เห็นและฉันยังไปตกลงทำสัญญาที่แลกกับชีวิตไปสามนาทีนั้นอีก ..แถมฉันยังรู้สึกว่าเด็กคนนั้นหน้าคล้ายวีตอนเด็กมากอ่ะ =__=;; นี่ฉันคิดถึงเมนจนเก็บเอาไปฝันใช่ไหม?? ..ตอบ!
"อีกแล้วว~~! ..เฮ้ออ~~!"
"(ชื่อคุณ)"
"หือ?? ใครน่ะ?"
"(ชื่อคุณ)"
"ฉะ.. ฉันถามว่าใคร??"
"ฉันมาหาเธอแล้ว" เสียงทุ้มต่ำที่เคยได้ยินเมื่อวานดังขึ้นข้างๆ หูของตัวเอง
"นะ.. นายเป็นใคร?"
"ฉันเป็นคนกำหนดชีวิตเธอ"
"ฉันถาม..." จู่ๆ ความปวดหัวก็เข้ามาเล่นงานฉัน ก่อนที่ฉันจะล้มลงไป และเข้าสู่ภวังค์..
.
.
.
-ปัจจุบัน-
"กะ...เก็ทเอาท์!" ฉันพูดพลางชี้ไปที่ประตู บอกตรงๆ นะว่าฉันไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าจะได้มีวันไล่โอปป้าที่แสนรักเลยแม้แต่น้อย.. แต่มันจะเป็นจริงๆ TOT
อะ...ออกไปแล้ว =3=;;
ฉันรีบอาบน้ำให้เสร็จและรีบออกไปดูห้องของตัวเอง.. และพบว่า..!
"กริ๊ดดดด!!~"
มาแค่สามคนฉันก็แทบจะล้มทั้งยืนแล้วนะ! แต่นี้เล่นมาทั้งวงและเอ๋อ!? >[]<
"เธอจะกริ๊ดทำไมเล่า?"
"ห๊ะ!?"
มะ.. เมื่อกี้ใครพูดนะ!?
"ฉัน...เป็นคนกำหนดชีวิตเธอ" คะ.. คำพูดนี้มัน..!
"ฉันบอกแล้วไงว่าอย่าใช่พลังไปกับเรื่องพวกนี้" << ชูก้า
"ฮยองอ่า แต่ถ้าผมไม่พูด (ชื่อคุณ) ก็ไม่หยุดกริ๊ดสิ ..ว่าแต่ผมฮยองก็ใช่พลังเหมือนกันแหละ" << วี
"อย่าเถียงกันดิ" << แร็พม่อน
"ใช่ๆ ผมเห็นด้วยกับนัมจุนฮยอง" << จองกุก
"เดี๋ยวสิ! นี่มันเกิดอะไรขึ้นอะ?? พวกคุณมาอยู่ที่นี่ได้ไง??"
"แค่ฉันกับเธอ พวกนี้ไม่เกี่ยว" << วี
"นายพูดแบบนี้หมายความว่าไง? เราทำงานกันเป็นทีมนะ" << จิน
"บอกฉันทีสิ" << ฉัน
"ก็บอกแล้วไง~" << วี
"พวกเรายังคุยกันไม่จบนะวี =__=;;" << เจโฮป
"ฉันงง.."
"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟังทีหลัง" << วี
"#^<[_&*฿@+++ >[]< =3=^" ฉันมองหน้าทุกคนสลับกันพูดจนรู้สึกเวียนหัว จริงๆ แล้วอยากจะเป็นลมตั้งแต่อยู่ในห้องน้ำแล้วด้วยซ้ำ "ฉะ.. ฉัน..." มึนหัวจัง.. ให้ตายสิ..
"(ชื่อคุณ)!!" เสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินดังขึ้นมาก่อนที่ตัวเองจะล้มลงไปกับพื้น.. ไม่สิ รู้สึกเหมือนตัวกำลังลอยด้วยซ้ำ..
.
.
.
.
.
.
อะ.. อะไรนะ!?
ลอย!!?
"เฮือก!~~ O__O" ฉันรีบเด้งตัวขึ้นนั่ง แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่บนเตียง แถมยังห่มผ้าอยู่เลย!
ฉันฝัน.. อีกแล้วเหรอ?? =__=;;
"ปล่าวหรอก (ชื่อคุณ)"
"ออมม่าาาา!!~~ >[]<"
"จ้าลูก~" เสียงของออมม่าดังขึ้นมาจากด้านล่าง
"ออมม่าา!~ TOT"
"เธอจะเรียกหาออมม่าอีกนานไหมหา?? =3=^"
"โฮ~ ฉันอยากตาย T^T"
"จริงสินะ ฉันควรบอกให้เธอรู้ไว้เรื่องหนึ่ง"
"ฉันฝันใช่ไหม??"
"เธอควรฟังฉัน =*="
"ทำไมกัน??"
"(ชื่อคุณ)"
"วี??"
"(ชื่อคุณ)!! -[]-;;"
"ไม่จริงน่า!?"
"จากนี้ไป ฉันจะดูแลเธอทุกฝีก้าว"
"...!!?"
"(ชื่อคุณ)"
"..."
"(ชื่อคุณ)!!!!"
"นะ.. นายมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง แล้วเรื่องวง เรื่องเพลง อัลบั้ม คอนเสิร์ต อาร์มี่ เวลา ซ้อมเต้น ซ้อมร้องเพลง ออกกำลังกาย ไหนจะ..!"
"พอ! ฉันทำได้ก็แล้วกัน ทำแบบนี้มันคือหน้าที่ของภูตอย่างฉันอยู่แล้วนี่"
"ภะ.. ภูต!?"
"พอครบสามเดือนสัญญาทั้นหมดจะหมดไป ความทรงจำของเธอ ฉันก็แค่ลบเรื่องระหว่างเราออกไป แค่นั้นแหละคือหน้าที่ของฉัน.."
"ทะ ..ทำไมต้องเป็นฉัน?"
"เธอนี่น้า~ ฉันไม่ค่อยอยากพูดมากเท่าไหร่หรอกนะ ยิ่งใช่พลังในการอ่านภาษานี่แล้วฉันต้องมานั่งอธิบายให้เธออีก มันเปลืองพลังของฉันนะรู้ไว้ซะ! ..แล้วก็ เธอฟื้นแล้วนี่? หลบไปฉันจะนอน" คนตัวสูงว่าก่อนจะออกแรงผลักตัวของฉันให้ออกห่าง
"อะ...อะไรกันเนี่ย!?"
"อื้ออ~! อย่ามายุ่งน่า~!"
"...!!? =[]=;;"
นี่เหรอภูตที่คอยดูแลฉันน่ะ!?
.
.
.
.
##ไรท์ขอโต้ดด ไรท์ไม่ว่างง่า ไรท์แต่งสองเรื่องวีกุกไรท์ใกล้จะจบแล้วไรท์เลยต้องรีบปั่นอ่ะ TOT##
t
h
e
m
y
b
u
t
t
e
r
ความคิดเห็น