[Fic BTS~VKook] Change it? เปลี่ยนมารักนายได้ไหม!?

ลำดับตอนที่ #18 : Chapter 17 :: หึง (ขั้นวิกฤติ (ระยะสุดท้าย))

 

 

Chapter 17 :: หึง (ขั้นวิกฤติ (ระยะสุดท้าย))

 

#Jung Kook Part#

 

        ผมตื่นขึ้นมาพลางขยี่ตาของตัวเองไปมา ก่อนจะหันไปมองไอ้วีที่อยู่ข้างหน้า เขายังคงกอดผมอยู่แหะ ^^ ผมยกแขนของวีออกจากตัวอย่างเบามือ เฮ้อ~! ทำไมผมมาอยากเข้าห้องน้ำเอาตอนนี้เนี่ย!? >^<

 

ไอ้จินหายไปไหน?

 

         ผมหันกลับไปดูอีกด้าน แต่ก็ไม่พบจิน สงใสคงไปเข้าห้องน้ำเหมือนกันมั้ง? -__-^ ผมคิดก่อนจะลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ และเป็นอย่างที่ผมคิด.. มีคนอยู่ในห้องน้ำ

 

 "ไอ้จิน มึงอยู่ในห้องน้ำใช่ป่ะ?" ผมถามพลางเคาะประตู

 

         "อะ.. เออ" มีเสียงตอบกลับมาด้วยแหะ.. ผมยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำ และไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออก ..ไอ้จินที่ใบหน้าเต็มไปด้วยน้ำ (สงใสคงเพิ่งล้างหน้ามา) เดินออกมาจากห้องน้ำ พลางมองหน้าผม และสงสายตาที่เย็นชา จนผมแทบจะเดาไม่ออกว่ามันกำลังคิดอะไรอยู่..
 

 

"มึงเป็นไรมากป่าวเนี่ย? -__-^"
 

"..จองกุก.. ถ้ากูบอกว่า..กู..รักมึง..ล่ะ?"
 

"อะ.. ไอ้จินมึงพูดบ้าอะไรว่ะ? กูไม่เล่นด้วยนะเว๊ย!"
 

"กูพูดจริงๆ กูรักมึง!"
 

"แต่กู.. ไม่ได้รักมึง ไอ้จิน"

 

        ผมบอกจินไปตรงๆ จริงๆ ผมก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าทำไมผมถึงได้ตอบไปแบบนั้นโดยไม่ต้องคิดเลยด้วยซ้ำไป ..แต่ทำไม..? ผมต้องคิดหนัก เวลาวีถามแบบนี้กับผมล่ะ

 

"เพราะไอ้วีใช่มั๊ย? มึงรักมัน!"
 

"อะ.. เออกู...! อุ๊บส์~!"

 

        จินดันตัวของผมให้ติดกับกำแพง ก่อนจะกดริมฝีปากลงบนริมฝีปากของผมอย่างรวดเร็ว ผมพยายามขัดขืน แต่ก็สู้แรงของไอ้จินไม่ได้เลยซักนิด และไม่คิดไว้ก่อนเลยว่าไอ้จินจะจูโจมผมเร็วขนาดนี้.. ให้ตายดิว่ะ! ความรู้สึกของผมตอนจูบกับไอ้วีแตกต่างกับไอ้จินมากเลยด้วยซ้ำไป! ผมไม่ได้จูบตอบจิน แต่กลับพยายามดันตัวเองให้ออกจากตัวของเขาแทน

 

พรึด~!!

 

เหมือนมีแรงอะไรบางอย่างมากระชากตัวของไอ้จินให้ออกห่างจากตัวของผม..

 

 

#V Part#

 

ห้านาทีที่ผ่านมา~

 

        ผมตื่นขึ้นมาเมื่อรู้สึกเหมือนเตียงมันโล่งๆ แปลกๆ -__-;; ..และเป็นอย่างที่ผมคิด จองกุก กับไอ้จิน! ไม่อยู่!!

 

        ผมรีบวิ่งออกจากห้องนอนทันที ให้ตายดิ! ไอ้จินกับจองกุกไปอยู่ที่ไหนกันว่ะ!? ข้างล้าง ในห้องครัวก็ไม่มี! ไปอยู่ที่ไหนกันว่ะ!? หรือว่า.. ห้องน้ำ! ผมรีบวิ่งไปทางห้องน้ำอย่างรวดเร็ว 

เล่นหายไปพร้อมกันทั้งสองคนแบบนี้จะให้ผมทำยังไงเล่า! ..อีกนิดเดียวก็จะถึงห้องน้ำแล้ว ทำไมผมถึงรู้สึกว่าตัวเองวิ่งช้าอย่างงี้ว่ะ!?

 

...ผมฉงักเท้าเมื่อวิ่งไปถึงหน้าห้องน้ำ.. ภาพที่ผมเห็นคือ ไอ้จินจูบกับไอ้ตัวเล็ก!!!

 

        ผมไม่รอให้เวลาผ่านไปมากกว่านี้.. ผมรีบเดินไปฉุดตัวของไอ้จินออกมา จากนั้นก็ปล่อยหมัดข้างขวาใส่แก้มของมันทันที แบบไม่ต้องคิดอะไร

 

"ไอ้เชี้ยจิน!! มึง!!!"

 

 

#Jung Kook Part#

 

        "อะ.. ไอ้วี!?" ผมพูดพลางมองวีที่กำลังปล่อยหมัดใส่ไอ้จินแบบไม่หยั้งมือ และเปลี่ยนไปเป็นวีแทนที่เป็นคนโดนต่อยอย่างอึ้งๆ ก่อนจะเอื่อมมือมาแตะที่ริมฝีปากของตัวเอง พร้อมกับถูไปมาแรงๆ หลายๆ ที ผมไม่อยากจะจำเลยแหะ! สิ่งที่ไม่ควรจะเกิดขึ้นกับผม แต่แล้ว มันก็เกิดขึ้นมาจนได้! ..นี้ผมเป็นคนต้นเหตุให้พวกเขาทะเลาะกันเหรอ? ทำให้เพื่อนที่เคยสนิทกันโคตรๆ ต้องมาทำร้ายกันถึงขนาดนี้เลยเหรอ?

 

        "หยุด!!!" ผมตะโกนออกไปสุดเสียง แต่ก็ไม่สามารถหยุดสองคนนั้นไม่ให้ต่อยกันได้เลย..!! ทำไงดีๆๆ ให้ตายดิ! ในสถานการณ์แบบนี้ผมคิดอะไรไม่ออกเลยจริงๆ คิดดิว่ะไอ้จองกุก!

 

.

.

!
.

.

 

        ".. ถ้าพวกมึงไม่หยุด! ..กู..! จะกระโดดลงไปทางหน้าต่างนี่!!" ผมชี้ไปยังบานหน้าต่างกระจกใสที่เปิดทิ้งไว้.. และเป็นอย่างที่ผมคิดไว้ ไอ้สองคนนั้นรีบผละออกจากกันทันที -__-;; คนที่หนักสุด.. ไม่มีอะ! เพราะมันเท่ากัน เจ็บตัว มีรอยฟกช้ำ และมีเลือดตกเหมือนกันด้วย! ให้ตายเหอะ! ไอ้สองคนนี้แม่งโคตรกล้าเลยว่ะ! "กูผิดเองแหละ! ถ้ากูไม่ให้พวกมึงมาอยู่ที่นี่เรื่องทั้งหมดมันก็คงไม่เกิดขึ้น!! ถ้าจะต่อยอะ! ต่อยกูดิ กูเป็นคนผิด!"

 

"ไม่!! กูไม่ต่อยมึง!!" สองคนนั้นพูดพร้อมกัน

 

        "ความผิดกู! มึงไม่เกี่ยวจองกุก! กูเป็นคนเริ่มทุกอย่าง ความผิดของมึงด้วยไอ้จิน! มึงจูบจองกุก!!"
 

"เฮ้~! ไหนมาโทษกูล่ะ!? คนผิดมึงคนเดียว ต่อยมาได้!"
 

"หรือมึงอยากโดนอีกถ้ายังไม่พอ!!" วีทำท่าจะต่อยไอ้จินอีกครั้งจนผมต้องรีบเข้าไปห้าม

 

"นี่!! หยุดเลยไอ้วี! มึงด้วยไอ้จิน! นี่จะทะเลาะกันไปถึงไหนว่ะ!?"

 

"จนกว่ามันจะเลิกยุ่งกับมึง!!" สองคนนั้นพูดพร้อมกัน

 

"ไอ้จิน! >O< // ไอ้วี! -__-;;" อีกครั้ง -3-;;
 

"มึงพูดพร้อมกูห่าไรว่ะ!?!" และอีกครั้ง -[]-;;

 

        "โธ่โว๊ยยย!!" วีสบทก่อนจะเดินเข้ามาฉุดมือของผมอย่างแรง ผมรู้ว่าเขาโกธรที่เห็นไอ้จิน..จูบผม และยิ่งจินที่เป็นเพื่อนสนิทด้วยยิ่งแล้วใหญ่...

 

        "โอ๊ย!" ผมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด วีจับข้อมือของผมแน่นและแรงมาก จนผมรู้สึกถึงความเจ็บปวดของวี เขาก็คงเจ็บปวดเท่ากับผม หรืออาจจะมากกว่าด้วยซ้ำไป..

 

"เฮ้ยๆ! มึงจะพาจองกุกไปไหนว่ะ!?"

        วีไม่ฟังที่จินพูด เขาลากผมให้เข้ามาในห้องนอนอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ล็อกประตูก่อนที่จินจะเข้ามาได้ และเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า ก่อนจะลงมือดันมันให้ไปติดกับประตู

 

         "ไอ้วี!! มึงเปิดประตูให้กูเดี๋ยวนี้!!" เสียงทุบประตูของจินยังคงดังต่อไปเรื่อยๆ และไม่มีท่าว่าจะหยุด

 

 

"ไอ้วี มึงจะทำอะไรว่ะ?"
 

"มึง.. จูบกับมัน!" วีชี้ไปทางประตู
 

"อะ.. เออ..กู..ไม่ได้ตั้งใจ"
 

"มึง..!"

 

        วีทำท่าจะต่อยผม เฮ้! จริงดิ! ผมหลับตาปี๋ พร้อมรับความเจ็บปวดที่จะตามมา แต่กลับกลายเป็นสัมผัสที่อ่อนโยนที่เส้นผม ก่อนจะเปลี่ยนไปเป็นริมฝีปากที่ร้อนฉ่าแทนที่ลงมาประกบบนริมฝีปากของผมอย่างร้อนแรง ผสมกับความหึงหวงที่เห็นผมหายไปพร้อมกับไอ้จิน และความโกธรที่เห็นจินจูบผม

 

"กูขอโทษ.."

 

        ผมพูดพร้อมกับผลักหน้าอกของวีให้ออกไป น้ำใสๆ ก่อเกิดขึ้นมาในตาของผม ทำให้เห็นภาพตรงหน้าเหมือนเป็นภาพเบรอๆ ก่อนจะเอ่อล้นออกมาเป็นสายในที่สุด นี่ผมร้องไห้เหรอ? ทำไมกันล่ะ? น้ำตาบ้านี้ก็ไหลออกมาไม่หยุดเพราะห้ามไม่อยู่ "จองกุก! มาขอโทษกูทำไมว่ะ? มึงไม่ผิด กูเองที่ผิด!" วีเอื่อมมือมาเช็ดคราบน้ำตาออกจากใบหน้าของผมอย่างอ่อนโยน ก่อนจะโผล่เข้ากอดผม

 

        "ฮึก~..มึงไม่โกธรกูเหรอ?"  ผมพยายามกลั้นน้ำตาไว้ ถ้าวีตอบมาว่าเขาโกธรผม ผมคงร้องไห้หนักกว่านี้..

 

        "ไม่.. ใครจะไปโกธรมึงลงเล่า ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย~! ชอบทำให้คนอื่นเป็นห่วงอยู่เรื่อยเลย! ต่อไปจะไปไหนมาไหน มึงต้องรายงานกูทุกเรื่อง! รู้มั๊ย? ^^" เขาผละออกจากผม พลางเอื่อมมือมายีหัวของผมเล่น ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ผมอีกรอบ.. ผมพยักหน้าพลางยิ้มๆ ให้เขา ก่อนจะล้มตัวนอน

 

        "บอกให้โง่ดิ ^^" ผมพูดกับตัวเองเบาๆ หวังว่าเขาคงไม่ได้ยินนะ >^<

 

 

#คืนนี้พี่จินนอนข้างนอกค่ะ! กำลังอกหักด้วยสิ~ ใครว่างช่วยมาดามหัวใจให้เฮียเค้าหน่อยเร็ว! >[]<#

 

เหมียว หง่าว