คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : Chapter 9 100%
Chapter 9
คลิ๊ก
เสียงปืนข้างหลังทำให้ผมละกิจกรรมที่กำลังทำกับจงอิน หื๊มมมม เสียดายแฮะ จะบอกอะไรให้นะ จงอินนะ กำลังตื่นอยู่ละ หึหึ
ผมละปากออกจากร่างกายของจงอินมือผมเลือนต่ำลง...... ตามด้วยที่เสียงตวาดของอู๋ชานยอลตามา
“ เอามืออกไปจากน้องกูเดี๊ยวนี้ไอ้บยอน !!!” ชานยอลจ่อปืนที่ขมับของแบคฮยอน มันไม่ได้ทำให้ผมกลัวเทาไหร่หรอกนะ แต่ผมว่ามันน่าสนุกมากว่า.......
“ พะ ชานยอล ฮึก …” จงอินโผเข้าหาพี่ชายความกลัวทั้งหลายบอกผ่านน้ำตามาหมดทำให้เสื้อชานยอลชุ่มได้ง่ายดาย ความต้องการทางร่างกายคืออะไรกัน …..
“ โว๊ะ โว้ โว้ว ใจเย็นสิชานยอล เราคุยกันดีๆก็ได้” แบคฮยอนค่อยๆหันหน้ามาคุยกับชานยอล พร้อมส่งยิ้มยียวนมาอย่างไม่เกรงกลัว
พวกชานยอลเอะใจตั้งแต่ลู่หานเลี้ยวไปอีกทางกับพวกเขา แถมไม่ติดต่อมา เมื่อนานเกินไปที่การเดินทางไม่เป็นตามแผน มินซอกเริ่มจับพิกัดของจงอินกับลู่หานจนมาเจอพวกแบคฮยอนกำลังรุมกระทืบน้องเขยเขา นั้นก็ยังไม่ตกใจเท่าไอ้บยอนจะปล้ำจงอินต่อหน้าลู่หานและพวกเขาเลย
หลังจากผละตัวออกมาได้ จงอินรีบวิ่งไปหาลู่หานอย่างรวดเร็ว
“พี่ลู่ เป็นไรมากมั๊ย?” จงอินประคองร่างลู่หานให้นอนอยู่บนตักก่อนที่จะมองเหล่าพี่ๆของตัวเองจัดการกับพวกนั้น
แต่ไม่นานนักเสียงเล็กแหลมของแบคฮยอนก็ก้องไปทั่ว
“ ไอ้เหี้_ย ปล่อยกู!!!” ผมมองตามเสียงพี่แบคฮยอนที่กำลังปัดป่ายมือของพี่ชานยอลที่กำลังรวบตัวไว้
“มึงทำอะไรกับน้องกูไว้ มึงลืมแล้วหรอ ?” ชานยอลกัดฟันพูด
“ เหอะมึงคิดว่ากูอยากเล่นด้วยรึไง กูแค่ต้องการจงอิน ไม่ได้ต้องการมึงสักหน่อย ” แบคฮยอนแค่นหัวเราะ
“มึงต้องได้รับบทลงโทษที่ทำกับพวกกู ไอ้บยอน !!” ขณะที่ชานยอลกำลังจะเงื้อมัดใส่หน้างามๆของแบคฮยอนก็
“ ชานยอล เราต้องไปแล้ว ”
คริสเอ่ยเรียกน้องชายเพื่อจะได้หาที่พัก เพราะอีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะมืดแล้ว เค้าคงไม่อยากพักกลางป่าหรอกนะ
“ฮึ๊ย!!” ชานยอลละมืออกจากไปหน้าแบคฮยอนอย่างหัวเสีย
สักพักรถของพวกชานยอลออกไป ผมได้แต่หัวเราะอย่างสมเพชตัวเอง
RRRRRRRRR
‘ครับ’
(สำเร็จมั๊ย?)
‘ไม่ครับ’
(ทำไมแกโง่เง่าแบบนี้ไอ้น้องเลว!!)
‘เหอะ งั้นพี่ก็เลวไม่ต่างจากผมหรอก แบคบอม’
(ถ้าทำไม่สำเร็จแกไม่ต้องกลับมา...)
‘ถ้าพี่อยากได้โด คยองซูไปเป็นเมียพี่นัก พี่ก็ผ่านผัวมันก่อนแล้วกัน’
ติ๊ด
ไม่ใช่ว่าผมต้องการที่จะทำลายครอบครัวชานยอลหรอกนะ ผมไม่ได้ต้องการจงอินด้วยซ้ำ ผมทำไปเพราะคำสั่งของพี่ชาย หึ....สะใจพี่ชายผมแล้วหละ ชานยอลคงไม่มีทางมารักคนน่ารังเกียจอย่างผมหรอก ได้เข้าใกล้ แต่ไม่เคยมีความสุข....เจอกันทุกครั้ง ในแววตาของเขา สายตาของเขา แทบจะไม่มีผมเลยด้วยซ้ำ....
ผมขับรถกลับไปที่บ้านก็โดนทั้งพ่อทั้งพี่ชายว่า พ่อผมนะอยากได้จงอินจนตัวสั่น ถึงกับให้ผมไปชิงมา ส่วนคยองซูอะไรนั้นพี่ชายผมอย่างได้ไง จริง สองพ่อลูกนี่ไม่ใช่พ่อกับพี่ผมแท้ๆหรอก ก็แค่มาเกาะแม่ของผม ช่วงที่คุณพ่อของผมเสียชีวิตแล้วคุณแม่มาล้มป่วยอีกคน สองพ่อลูกบังคับให้ผมเป็นแบบนี้ ถ้าผมไม่ทำตาม...ผมก็คงจะเสียคนสำคัญของผมไปอีกแน่
'แบคฮยอนอ่า วันนี้ไปเดทกับซูโฮนะคับ' คนตัวขาวเกาะแขนคนสูงแกว่งไปมา
'แต่แบคต้องอยู่ดูแลคุณแม่นี่น่า ไว้วันหลังได้มั๊ย?'
'อ่า แต่ฉันอยากไปดูคุณแม่ฮโยรินเหมือนกันนะ นะ นะ นะ แบคฮยอนอ่ะ' คนตัวเล็กส่งเสียงงุ้งงิ้งอย่างหน้ารักทำให้ผมอดใจไม่ได้
.
.
‘วันนี้ คุณแม่ทานข้าวได้เยอะเลยนะครับวันนี้’
‘ก็เพราะว่าที่ลูกสะใภ้ของแม่มาเยี่ยมนั้นแหละ ฮ่าๆๆ’ ฮโยรินหัวเราะอย่างชอบใจเมื่อจุนมยอนยิ้มหวานให้
‘เห็นมั๊ยแบค แบคต้องพาเรามาหาคุณแม่บ่อยๆนะคุณแม่จะได้หายไวๆ ใช่มั๊ยครับ?’ ซูโฮยิ้มหวานให้เธออีกครั้ง
‘แบค เรากลับแร้วน่า คิคิ จุ๊บ’ ซูโฮเขย่งเท้าจุ๊บที่มุมปากของแบคฮยอน ก่อนที่จะขึ้นแท๊กซี่ไป
‘ทุกวันนี้ นายก็พวกผิดเพศสินะ ’ แบคบอมพูดใส่แบคฮยอน
‘แต่ฉันก็ไม่ได้ไปเกาะใครกิน เหมือนพวกบ้างพวก ’ แบคฮยอนเหยีดยิ้มให้
‘หึ๊ ฉันก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าระหว่างความรัก กับแม่ของแก แกจะเลือกอะไร...’
‘กะ แก จะทำอะไร?’ แบคฮยอนถามเสียงสั่น
‘ทำยังไงก็ได้ ที่จะทำให้แม่แกยกหุ้นให้พ่อฉัน กิจการทุกอย่าง สมบัติ บ้านหลังนี้ ให้ฉฉัน ’
‘สารเลวที่สุด !!!! ยังไงฉันก็ไม่ทำ ’ แบคฮยอนเดินกลับเข้าไปในบ้านอย่างหัวเสีย
RRRRRRRRRRRRRRR
‘บะ แบค ช่วย ..ช่วยเราด้วย’ ซูโฮโทรมาหาแบคฮยอนก่อนที่เสียงนี้จะหายไปพร้อมบุคลคนๆนี้
ขอโทษนะซูโฮ ที่เราปกป้องนายไม่ได้.....
และแบคฮยอนจะไม่ยอมเสีย “ชานยอล” ไปเด็ดขาด นี่คือคำปฎิธานของผม....
Talk.
ช่วงนี้จะเล่าเรื่องผ่านแบคฮยอนไปก่อนนะคะ เพราะข่าวแบคทำให้ใจไรท์คิดไรไม่ออกเลย แต่จะพยายามาอัพนะคะ
ความคิดเห็น