ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Some you need .( lukai ft.baekkai)

    ลำดับตอนที่ #13 : Chapter 8

    • อัปเดตล่าสุด 15 มิ.ย. 57


    Chapter 8

    ตั้งแต่ที่ขี่รถออกมา ผมกับพี่ลู่หานก็ไม่ได้พูดคุยกันตลอดทาง บรรยากาศน่าอึดอัดมากเลย

    โครกกกกกก~

    ตอนนี้ท้องของผมรู้สึกปั่นป่วนไปหมด นี่รีบมากจนไม่ได้กินข้าวขนาดนั้นเลยหรอเนี้ย

    หิวหรอ ?พี่ลู่หานถามขึ้นหลังจากที่ปล่อยเสียงท้องร้องจ๊อกๆ ต้อง คนอร์คัพโจ้ก

    นิดหน่อยครับ ....ผมตอบทั้งๆที่มองออกไปข้างนอก ผมว่าเราออกมาไกลเกินไปแล้วรถพี่ๆก็หายไปหมด

    งั้นอดทนหน่อยนะ แถวนี้ไม่มีร้านสะดวกซื้อเลย เดี๊ยวพี่จะหาร้านของชำให้ละกัน

    ครับ ผมตอบพี่ลู่หานพร้อมมองมือเรียวที่กอบกุมมือผมเอาไว้ ผมอมยิ้มกับการกระทำของพี่เขา

    ไม่นานเราก็เจอร้านขายของเล็กๆที่อยู่บนทางกลางป่า แต่ผมก็ไม่คิดอะไรมาก เพราะคงมีไว้ขายให้นักท่องเที่ยวมั้ง

    ผมเดินไปหยิบของกินและเครื่องดื่มต่างๆอย่างสบายอารมณ์ อาหารที่ทำให้พวกเราไม่ต้องแวะบ่อยๆ ไม่ง่วง ไม่เหนื่อย 

    สักพักผมเห็นคุณยายแก่ๆคนหนึ่งเดินออกมา แต่น่าแปลกที่ตัวแกดูสั่นกลัวยังไงไม่รู้.... หรือแกอาจมีโรครึป่าว

    ยายครับ ราคาเท่าไหร่ครับ? ผมยืนอยู่หย้าเคาท์เตอร์อย่างอารมณ์ดี พลางมองพี่ลู่หานยืนรอที่ข้างรถอย่างสบายใจ

    “ 80,000 วอน นะ พะ พ่อ หนุ่ม ยายแกตอบเสียงตะกุกตะกัก

    แปปนะครับ วิ่งกำลังวิ่งออกไปเอาตังค์กับพี่ลู่หานแต่ก็ต้องหยุดชะงังเมื่อ...

    คลิ๊ก

    น้องจงอินไม่ต้องจ่ายด้วยเงิน หรอกครับ เสียงเล็กๆเหมือนเคยได้ยินที่ไหน ทำให้จงอินหันไปมองช้าๆ

    พี่แบคฮยอน !!!” จงอินอุทานออกมาเบาๆ เพราะลู่หานอยู่ข้างนอก แถมแบคฮยอนยังทำท่าปิดปากให้จงอินดู

    ผมหันหน้าไปทางคุณยายเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่ปรากฎว่าหัวของแกเละมาก มีเลือดจำนวนไม่ถ้วนที่เปื้อนเสื้อผ้าของแก ผมเห็นลูกน้องของพี่แบคฮยอนเอาหมอนออกจากปืนลำนั้น

    ปืนเก็บเสียงสินะ

    พี่แบคฮยอนผลักผมให้ออกไปหน้าร้าน หน้าพี่ลู่หานตกใจมาก ผมพยายามออกแรงวิ่งไปหาพี่ลู่หานแต่พี่แบคฮยอนดึงผมเอาไว้

    ปล่อยแฟนกู เดี๊ยวนี้ พี่ลู่หานพูดเสียงเย็น

    กูจะปล่อยให้โง่ทำไม พี่แบคฮยอนตอบอย่างไม่สะท้าน

    กูบอกให้ปล่อยแฟนกู...พี่ลู่หานกัดฟันกรอด

    จะว่าไปเนี่ย แฟนมึงนิน่าสนใจนะไอ่ลู่ มิน่าละมึงถึงได้หลงนักหลงหนา !!” แบคฮยอนเพิ่มบีบที่ข้อมือบาง

    โอ๊ย!!!”  จงอินนิ่วหน้าเพราะอาการเจ็บที่ข้อมือ เผยให้เห็นรอยแดงๆที่รอบข้อมือ

    พี่ลู่ หนีไปผมมองหน้าพี่ลู่ด้วยสายตากังวล แหม่ขอดูเหมือนพระเอกสักหน่อยเถอะ

    ไม่จงอิน ถ้าเราไป เราต้องไปด้วยกัน !!”  ไม่นะ อย่ายอมมันง่ายๆอย่างนี้สิจงอิน....

    เอามันขึ้นรถไป แบคฮยอนสั่งผู้ชายอีกนับสิบคนที่ยืนอยู่รอบๆผมกับพี่ลู่

    ก่อนที่ผมจะใส่ใจกับสิ่งรอบตัวผมก็ต้องช็อคครับ ไอ้พวกควายถึกทั้งหลายเข้าไปซ้อมพี่ลู่ ผมวิ่งเข้าไปเพื่อจะเข้าไปช่วยพี่ลู่หาน แต่ไอ้หน้าฮิปโปมาจากไหนก็ไม่รู้มาจับที่เอวผม

    อี้ !!  สกปรก เอามือของแกออกไป ฮึก!!”  ผมตวาดใส่หน้ามัน แต่ผมก็ต้องยอมแรงถึกๆยังกับควายของมันครับ

    “ ไม่นะ มึงอย่าทำพี่ลู่  ไม่ !!!!  ฮึก “ ความรู้สึกหน่วงเวลาเห็นคนอื่นทำร้ายคนที่เรารัก มันเจ็บมากครับ ผมเจ็บจนคิดว่าผมหายใจผมเหมือนจะหมดยังไงยังงั้น

    “ กูบอกให้ปล่อยพี่ลู่ !!! ฮึก ” น้ำตาของผมไหลลงมาอย่างหนัก ภาพที่อยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ มีผู้ชายรุมกระทืบพี่ลู่หานอยู่  ไม่นะ ไม่

    “ กูปล่อยให้ ปล่อยพี่ลู่!!!  ฮือ ฮึก ฮือออออ” ผมเข่าอ่อนอย่างหมดแรง เมื่อเห็นตาพี่ลู่กำลังจะดับสนิท รอบฟกช้ำทั้งเลือดที่มุมปากและโพรงจมูก ทำให้ผมใจเสีย

    “ พี่ลู่ อย่า! อย่า !หลับตานะ ฮึก....” ผมตะโกนบอกพี่ลู่อย่างพอมีหวัง พี่คริส พี่มินซอก พี่ชานยอล พี่เทา เซฮุน คยองซู พวกนายอยู่ไหน ทำไมไม่มาช่วยเรา

    แบคฮยอนที่มองดูลู่หานโดนลูกน้องร่างยักษ์ตัวเองซ้อม หึ ก็แค่มาเฟียกระจอก โดนแค่นี้ทำจะตาย

    ผมหันไปมองจงอินที่ดิ้นพล่านอยู่นานเพราะคนรักตนเองโดนซ้อมอย่างหนัก

    “ อ่าน่าสงสารจริงนะเด็กน้อย.....แต่หยุดร้องไห้ได้แล้ว เราสองคนต้องเล่นเกมกันต่อนะ เกมอะไรดี เกมน้องจงอินเสียตัว.....ดีไหมละครับ “    

    เห้ย พวกมึงจะทำอะไรกูนะ ผมร้องลั่นเพราะจู่ๆก็โดนลากไปที่ๆเตียงของเจ้าของร้านนั้น ร่างของผมกระแทกเข้ากับฟูกเก่าๆอย่างน่าอนาถ

    “ มึงจะเอาจงอินไปไหน !!! “ ลู่หานพยายามฝืนร่างกายของตัวเองของตัวเองเพื่อจะยื้อคนรักของเขาเอาไว้

    "กูเคยบอกแล้วไงลู่หาน ว่าแฟนมึงนะ น่าสนใจ..." แบคฮยอน ลากลิ้นสากผ่านหูจนถึงลำคอของจงอิน

    "ไม่!! ฮะ ฮึก พี่ลู่ช่วยจงอินด้วย  ฮึก!" จงอินพยายามสะบัดหน้าหนีสัมผัสอันน่ารังเกียจนี้

    "งั้นกูก็จะพิสูจน์ความรักของพวกมึง กูจะทรมาณพวกมึง หึ!!"

    " ได้ถ้ามึงรักจงอินมาก งั้นมึงก็คอยดูได้เด็กนี้แล้วกัน ถ้ามันมีราคี มึงยังจะรักมันมั๊ย !! "

    แบคฮยอนเลิ่กเสื้อจงอินขึ้น เผยให้เห็นยอดอกสีสวย แบคฮยอนดูดยอดอกสีสวยจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบ ท่ามกลางเหล่าลูกน้อง ที่มองเรือนร่างจงอินตาเป็นมัน

    "ไม่นะ ไม่ พี่ลู่ ช่วยด้วย อ๊าาาาาาาา!!!!!!"  แบคฮยอนเมมกัดยอดอกจงอินอย่างหลงใหล ขณะที่มืออีกข้างหนึ่งก็บีบที่บั้นท้าจงอินอย่างเมามัน

    คลิ๊ก

    "เอามือออกจากน้องกูเดี๊ยวนี้ ไอ้บยอน!!"

     อยากให้ไรท์พิม NC มั๊๊ยอะ 5555 ไรท์เซียน NC นะจะบอกให้

    ฝากเม้นด้วยนนะ เห็นยอดวิวแล้วชื่่นใจนิดหน่อย รอเม้นอยู่น้ราาาา

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×