คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Wrecking Ball END
Wrecking Ball 3/3 (End)
“วันนี้ ผมเตรียมของสำคัญจะมาง้อจงอิน....”
ผมตื่นมาในตอนบ่ายซึ้งถึงเวลานัดของผมที่คู่รักชานแบคจัดไว้ให้แล้ว
RRRRRRR
“เหี้ยฮุน ตื่นยังวะ!!!”
“อื้ออ กูกำลังตื่น…”
“อย่าทำให้เสียแผนนะมึง! กว่ากูจะคิดแผนได้แทบตายห่า”
“กูว่ามึงควรบอกตัวเองแหละไอ้ห่า ถ้ามันโดนกูแม้แต่นิดเดียวกูฆ่ามึงแน่!!”
“คร๊าบบบ รีบๆมาละมึงจงอินจะมาถึงแล้ว “
“เออ!” แล้วเซฮุนก็ตัดสายไป พลางลุกออกจากเตียงมองชุดหรูที่แขวนไว้หน้ากระจกอย่างอมยิ้ม ก่อนที่จะไปอาบน้ำชำระร่างกาย เซฮุนขวากุญแจรถออกไปยังหน้าบ้าน
“อ่าาาา วันนี้ฉันจะไปเซอร์ไพร์นายแล้วนะเด็กดีของฉัน” เซฮุนยิ้มแก้มปริพร้อมมองของในมือ....มันอยู่ในกล่องเล็กๆที่มีผ้ากำมะหยี่สีขาวห่อหุ้มไว้
เซฮุนตะบึ่งรถออกมาจากบ้านด้วยความเร็ว รอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความสุขของเขา ในดวงตาเผยไปด้วยความเจ้าเหล์
“จงอินนี่ นายต้องยอมฉันแน่ ๆ” เซฮุนยกย้มก่อนที่จะเร่งความเร็วเพื่อให้ไปถึงที่หมาย
ตัดไปทางด้านจงอิน
RRRRRRR~
“อื้อออออ” จงอินควานหามือถือที่กำลังแผดเสียงไปทั่วห้องนอนของเขา
“ยอบอเซโย?” จงอนรับสายด้วยน้ำเสียงง่วงงุน
(นี่จงอิน ตื่นรึยัง) ปลายสายทักมาอย่างสดใส
“หือ แบค ยังไม่ตื่นเลย ไม่จำเป็นต้องตื่นด้วยซ้ำ.....” เพราะรู้ทั้งรู้ว่าตื่นมาก็ต้องคิดถึงคนๆนั้นอยู่ดี
“คือวันนี้ฉันอยากจะชวนนายออกมากินขนมนะ นะ นะ จงอิน” แบคฮยอนพูดอยากออดอ้อน
“อื้อ กี่โมงละ ?”
“บ่ายนี้ อีกครึ่งชั่วโมงนายต้องมาถึง !”
“อะเคร อื้ออออ” แล้วจงฟุบลงไปกับหมอน ก่อที่จะอาบน้ำแล้วแต่งตัวสบายๆออกไปข้างนอกพร้อมจักรยานของมินซอก
ตอนนี้เซฮุนสังเกตุคนที่รออยู่ในร้านขนมหวานที่แบคฮยอนโทรบอกไว้ด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าไร้เดียงสาของจงอนไม่ว่าดูอีกสักกี่ครั้ง มันก็ทำให้เขาใจเต้นแรงเสมอ
แกร๊ก เสียงเปิดประตูของร้านไม่ได้ทำให้จงอินเลกสนใจนตยาสารเล่มนี้เลย....นิตยาสารแหวนแต่งงาน
แต่จงอินก็ต้องลละสายตาจากหนังสือเล่มนั้นจนได้เพราะรู้สึกได้ถึงแรงดึงเก้าอี้จากฝั่งนั่งตรงข้ามของตัวเอง
“ไง....” เซฮุนเอ่ยทักจงอินที่ตอนนี้ทำหนน้าเล่อหลาไปแล้ว จะน่ารักไปไหนนะ
“ไป จะไปไหนก็ไปให้พ้น ฮึก !”แค่เห็นหน้าคนใจร้าย มันก็เจ็บแล้วละ
“พี่มีเรื่องจะคุยด้วย...”.
“ไม่ผม มะ ไม่อยากคุยกับ ฮึก “ คนใจร้ายแบบนี้ จงอินพยายามกลั้นเสียงสะอื้นตัวเองไว้ให้ถึงที่สุด
“แต่เราต้องคุยกัน!!!!” เอาอีกแล้วเมื่อไหร่นะ จะเลิกตวาดใส่เขาสักที.....
“ผมไม่มีอะไรจะคุย” จงอินลุกพรวดออกจากร้านไป เซฮุนเห็นเหตุการณ์เช่นนั้นก็ตกใจมาก แล้วรีบวิ่งตามจงอินไป....
ขณะที่เซฮุนวิ่งตามจงอินที่ข้ามถนนไปเอารถจักรยาน อยู่ๆก็มีรถBMW สีดำพุ่งมาชนเซฮุนอย่างแรงจงอินเห็นภาพเหตุการณ์นั้นต่อหน้าต่อตา
ร่างเซฮุนทรุดลงไปกับพื้นเสื้อผ้าเประเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดง มือข้างหน้าพยายามยื่นมาข้างหน้าเพื่อจงอิน จงอินวิ่งมาที่เซฮุน น้ำตาของจงอินเริ่มไหลมาเป็นทาง พร้อมสติที่เริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“พี่ฮะ พี่เซฮุน ฮึก อย่าเป็นอะไรไปนะฮะ !”จงอินรู้สึกได้ว่าตอนนี้เสียงเขาสั่นระรั่วท่ามกลางถนนที่ไม่ค่อยมีผู้คน
เซฮุนเงยหน้ามองอีกคนที่น้ำตาใสไหลรินไม่หยุดหย่อนพร้อมคำพูดต่างๆนาๆที่ทำให้เขา “รู้สึกดีชะมัด”
“จะ.. จงอิน อึก ! ..พี่ขอทะโทษ สำหรับทุกส่งที่พี่ทำกับจงอินลงปะ..ไป อึก!”
“พี่ไม่ต้องพูดอะไรแล้ว!ฮื่อ ฮึก ผมจะพาพี่ไปโรงพยาบาล ฮึก!!”
เซฮุนย้มให้จงอนก่อนที่กระสำลักของเหลวสีแดงออกมา
“พี่เซฮุน !!!”
“จงอิน ยะ ยกโทษให้พี่ ดะได้มั๊ย...” เซฮุนทำเสียงโอดควญ
“ผมไม่เคยโกรธพี่เลย ฮึก !พี่อย่าจากผมไปไหนนะ ถ้าไม่มีพี่แล้วผมจะอยู่กับใคร ใครจะคอยดูแลผม ฮึก!”
“งั้น พะ พี่ขอจงอินเป็นอย่างสุดท้ายก่อนที่พี่จะตายได้มั๊ย .....”
“พี่อย่าพูดแบบนี้ ฮึก!!”
“แต่งงานกันนะจงอิน”
“ครับ ผมจะแต่งงานกับพี่” มันเป็นความสุขที่ดีที่สุดในชีวิตของจงอิน แต่ก็เต็มไปด้วยความเสียใจเช่นเดียวกัน หลังจากที่จงอินตกลง เซฮุนดวงตาของเซฮุนก็ปิดสนิท จงอินปล่อยโฮออกมาอย่างไม่อายใคร
“ผมรักพี่ได้ยินมั๊ย ผมรักพี่ ฮึก!!”
“รักพี่จริงๆหรอ?”
“รักมาก ผมรักพี่คนเดียวพี่คือชีวตผม ฮึก!”
แต่เดียวนะ
จงอินก้มลงมองคนที่อยู่ในอ้อมอกตัวเองที่นอนหลับตายิ้มแก้มปริ
พลั่ก
“โอ๊ย !!”
“ไอ้พี่เซฮุนบ้า ฮึก เล่นอะไรเนี่ย” จงอินพลักเซฮุนพร้อมลุกขึ้น แต่เซฮุนก็รั้งแขนจงอินไว้แล้วดึงจงอินหันมาทางเขา หน้าของจงอินชนกับแผงอกของเซฮุนอย่างจัง จงอินบ่นเสียงอู้อี้ทำให้เซฮุนปิดปากจงอิน ด้วยปาก......
“อื้อออ !!“จงอินรู้สึกว่าตัวเองขาดอาศหายใจก็เริ่มทุบอกเซฮุนอย่างเบาๆ เซฮุนถอนปากออกมาอย่างอ้อยอิ่งพร้อมกับ...
“แต่งงานกับพี่นะจงอิน “เซฮุนจ้องเขาไปในตัวตาชุ่มน้ำของจงอินที่กำลังใสระรึกเพราะความตื้นตัน
“แต่งครับ ผมจะแต่งงานกับพี่คนเดียว” เซฮุนเอื้อมมือไปหยิบกล่องผ้ากำมะหยี่ที่ตกลงบนพื้นอยู่ไม่ไกลนักมาวางไว้ที่หน้าจงอินพร้อมเปดมันออก
แหวนเพรชสีเงินถูกหยิบมาใส่มือจงอินด้วยความสสุขที่มีให้กัน แต่งงานกับผมนะครับ คม จงอิน เซฮุนคุกเข่าลงข้างหนึ่งในท่าขอแต่งงานกับจงอิน พร้อมจูบที่หลังมือ
“ครับ ผมจะแต่งงานกับคุณ โอ เซฮุน”
คิม จงอิน รัก โอ เซฮุน ที่สุดเลยครับ
Chanbaek
“หย๊า! หย๊า! โอ เซฮุน นี่ฉันให้มาง้อนะ ไม่ได้มาปล้ำเพื่อนฉันกลางถนน!!” แบคฮยอนที่กำลังอาละวาดหลังจากเห้นเซฮุนกับจงอินดีกันแล้ว แต่มันก้ดีอยู่หรอก ถ้าไม่ติดว่ามันเกนแผนท่วางไว้
“แหม่ ที่รัก คนเรามันก็ต้องมีบทตัวเองมั้งส”
“มึงใช่มั๊ยชานยอล!! ที่แนะนำเพื่อนมึงแบบนร้ คืนนี้ห้ามเขาห้อง!”
“มะ เมียจ๋าาาาา TT”
ชานยอลอยากจครายครับท่านผู้อ่าน ไม่น่าไปช่วยไอ้ฮุนมันเลย
END . J Thank u .
ความคิดเห็น