คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1...~เกี่ยวก้อยสัญญา~
"เกมส์เอ้ย! มาช่วยลุงยกทางนี้หน่อยมา!" ลุงชม หัวหน้าคนสวน ตะโกนเรียกเด็กหนุ่มที่กำลังง่วนอยู่กับการแต่งกิ่งต้นมะยมจากอีกฝั่ง
"จะไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับลุง!" เกมส์ตะโกนป้องปากตอบกลับไป วางกรรไกรตัดกิ่งในมือ ป้ายเหงื่อไคลที่ผุดเต็มหน้า สะบัดคอซักสองสามทีไล่ความเมื่อยขบ ก่อนเดินลัดสนามจะไปช่วยงานตามที่โดนสั่ง...
"เอาพวกนี่ไปไว้ที่หน้าตึกใหม่นะ" ลุงชมชี้ไปทางกระถางต้นลีลาวดีสีขาวกลุ่มใหญ่ที่เพิ่งลงดินได้ไม่นาน
..
..
ร่างสูงชะงักค้างเล็กน้อยเมื่อภาพที่มองเห็นระหว่างใบสีเขียวชอุ่มของต้นลีลาวดีเป็นเหล่าวัยรุ่นหนุ่มสาวมากมายในชุดเครื่องแบบโรงเรียนแห่งนี้เดินกันขวั่กไขว่เต็มลานกว้าง...
วันนี้วันปฐมนิเทศสินะ... เขาพึมพำขึ้นมาเบาๆ อดมองหลายๆคนในเครื่องแบบเหล่านั้นไม่ได้ นึกภาพตัวเองมีโอกาสได้เรียน ได้อยู่ในชุดเครื่องแบบนั่น มีเพื่อน มีแฟน...ปุ่น.... ก่อนรีบส่ายหัวเบาๆไล่ความคิดไร้สาระให้หมดไป
แค่ได้งานทำ โชคก็เข้าข้างเขามากพอแล้ว...ยังจะหวังอะไรอีกเล่า... เด็กหนุ่มคิดอย่างปลงๆ ก่อนจะเดินอ้อมไปอีกทางเพื่อไปวางเจ้าต้นไม้ต้นใหญ่นี่เสียที หากแต่ภาพกลุ่มเด็กสาวตรงหน้าเกือบทำให้เด็กหนุ่มเผลอปล่อยมือที่โอบอุ้มกระถางต้นไม้อยู่... ดีที่สันชาตญาณทำให้เจ้าตัววางมันลงได้ทัน เกมส์เพ่งมองภาพตรงหน้านิ่งค้างราวอยู่ในภวังค์แห่งความฝัน
ปุ่น...เธอมาอยู่ที่นี่ ได้ยังไง นี่ไม่ใช่ฝันใช่มั้ย...เด็กหนุ่มพุ่งตัวไปหมายจะถามไถ่ให้แน่ชัด แต่ขาเจ้ากรรมก็ดันไปสะดุดกระถางลีลาวดีที่ตั้งขวางอยู่ซะนี่ ร่างสูงชะงักกึก ไม่ยอมย้ายหรือก้าวหลบให้พ้น...
ต้นลีลาวดีกำลังบอกอะไรกับเขา? เตือนสถานะภาพตัวเองใช่มั้ย?... ถึงนั่นจะใช่ปุ่นจริงๆ อย่างเขาก็คงไม่มีหน้าไปพบเธอได้...บางที การปล่อยความรักครั้งแรกไป ไม่ไล่ตามอดีต..อาจเป็นทางที่ดีที่สุดของทั้งสองฝ่ายก็ได้...
----------Â---------¸---------¹---------º---------»---------¼---------½---------¾---------¿---------Á--------
'ปุ่นๆ...สัญญานะ...โตขึ้นพวกเราจะแต่งงานกัน' เด็กชายตัวน้อยวัยเพียง 5 ขวบ ยื่นนิ้วก้อยเล็กป้อมไปให้สาวน้อยใส่กระโปรงบานสีชมพู...สาวเจ้าค้อนขวับจนผมแกละสะบัดไปคนละทาง...
'ไม่อาว...ไม่มีแหวนหมั้นปุ่นไม่แต่ง' เด็กหญิงแก้มแดงทำปากพองลมก่อนเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งๆ
'ง่า...แหวนหมั้นเหรอ' เด็กชายหน้าเสียไปเล็กน้อย ก่อนมองซ้ายเหลียวขวา หาของที่พอจะเป็นแหวนให้ว่าที่เจ้าสาวของเขา...พลัน แววตาคู่น้อยก็เหลือบไปเห็นกระป๋องน้ำอัดลมสีแดงที่ถูกเตะจนบู้บี้...คาดว่าคนดื่มคงมักง่ายดื่มแล้วทิ้งไว้เกลื่อนกลาด...ขาสั้นๆรีบวิ่งไปยังเป้าหมายทันทีก่อนดึงจุกเปิดฝาออกอย่างยากลำบากด้วยแรงอันน้อยนิด...เมื่อได้ของที่ต้องการ...หน้าใสๆของเด็กชายก็ผุดรอยยิ้มร่า ก่อนวิ่งตรงมาหาปุ่น...สาวน้อยในดวงใจของเขา จนหอบแฮ่ก
'อะ...นี่แหวนหมั้น' เขายื่นแหวนอะลูมิเนียมไปทางเด็กหญิง ก่อนริมฝีปากสีแดงอมชมพูจะกล่าวออกมาด้วยความหวังเต็มเปี่ยม...'ทีนี้ปุ่นแต่งงานกับเกมส์ได้แล้วนะ' เขามองนิ้วนางเล็กๆของเธอ...หวังจะให้มันยื่นมารับของขวัญเล็กๆน้อยๆจากเขาและยอมรับคำขอนี้เสียที...
'หวา...ทำไมกระจอกจัง' เธอแกล้งสะบัดหน้าไปอีกทาง...ขณะที่ดวงตาสีดำขลับคู่น้อยแอบเหล่ไปยังของที่เพื่อนคนนี้ยื่นมาให้...ในใจก็อยากรับอยู่หรอกนะ...แต่ถ้ารับมาง่ายๆ...ก็ไม่สมฉายา น้องปุ่น นางฟ้าประจำซอยน่ะซี๊...
'น่า...รับไปเหอะ...พอเกมส์โตขึ้นจะทำงานหาเงินเยอะๆมาซื้อแหวนเพชรให้ปุ่นวงเท่านี้เลย' เกมส์อ้าแขนกว้างแสดงท่าทางประกอบ ทำเอานางฟ้าตัวน้อยๆยิ้มจนตาหยี....
'ปุ่นรักเกมส์ที่สุดในโลกเลย!' เด็กหญิงตัวน้อยเขย่งปลายเท้าไป'จุ๊บ'เบาๆที่แก้มของเกมส์เพื่อนรัก ทันทีที่ริมฝีปากสีชมพูสดสัมผัสกับแก้มนุ่มๆ ดวงหน้าใสสีขาวผ่องของเด็กชายก็แปรเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อ... เจ้าตัวน้อยที่เคยซนจนคนเขาระอาไปทั้งซอย...บัดนี้...ม้วนตัวอายแก้มแดงราวกับเคอะเขินเสียเต็มประดา...ช่างเป็นภาพที่หาดูได้ยากจริงๆ...นางฟ้าตัวน้อยๆของเราเสียอีก...แทนที่ควรจะเป็นฝ่ายอายกลับหัวเราะคิกคักสนุกสนานกับท่าทางอายๆของเพื่อนรัก...การแกล้งคนมันสนุกอย่างนี้เอง >o< …
'ตกลง...ปุ่นจะแต่งงานกับเกมส์นะ' เด็กชายพูดย้ำขึ้นอีกครั้ง...พวงแก้มยังไม่หายจากสีชมพูดีนัก...
'อืม...' เด็กหญิงปุ่นเอียงหน้าไปมาก่อนทำท่าครุ่นคิด'แต่งมั้ง...'
'อย่ามั้งสิ ปุ่น...แต่งงานกับเกมส์นะ' เทวดาตัวน้อยเริ่มทำหน้าเครียด
'แหม...เกมส์ไม่เชื่อปุ่นเหรอ...เกี่ยวก้อยสัญญากันเลยก็ได้มา' ปุ่นยื่นนิ้วก้อยไปข้างหน้าอย่างงอนๆนิดๆ...แต่ก็ทำให้เด็กชายที่เคยบูดบึ้งแย้มรอยยิ้มขึ้นมาพลัน...
'สัญญานะ...เราสองคนจะรักกันตลอดไป' เขาเอื้อมนิ้วก้อยไปเกี่ยวคล้อง
'อืม...สัญญา' หลังเสร็จงานวิวาห์ย่อมๆของทั้งสอง...นิ้วเล็กๆก็ยังคงเกี่ยวกระหวัดกันไว้เป็นหนึ่งเดียว...ราวกับจะย้ำเตือนถึงชะตากรรมของทั้งสองที่จะผูกสัมพันธ์กันด้วยดวงใจตราบนานเท่านาน...
_______________________________________________________________
เพิ่งโผล่หัวมาค่ะ =//////=
ความคิดเห็น