THE LILY ให้ตายสิ! ฉันรักเธอเข้าแล้ว

ลำดับตอนที่ #5 : ㊛Second❀

B ♔ W

บทที่2

     พอฉันจัดแจงที่นั่งเสร็จ ในห้องก็เต็มไปด้วยนักเรียน หลังจากนั้นมิวะ ก็จูงมือฉันเดินไปเข้าแถว เพราะตอนนี้เกือบแปดโมงแล้ว

เฮ้อออ ทำไมคนเยอะแบบนี้เนี่ยย

08:20

     หลังเคารพธงชาติเสร็จสรรพ ตอนนี้ก็เป็นเวลาที่พวกคณะกรรมการนักเรียนจะมาประกาศต่างๆรวมถึงพวกซิสเตอร์ด้วย(มิวะบอกมาอีกทีน่ะ) น่าเบื่อจังเลยย

‘’ยินดีต้อนรับสู่ เซนต์แมร์รี่คอนแวนต์ ทั้งนักเรียนเก่าและนักเรียนใหม่ ในตอนนี้ไม่ว่าใครจะมาจากไหน พวกเราทุกคนเป็นนักเรียนของเซนต์แมร์รี่คอนแวนต์ทั้งหมด ไม่มีการแบ่งแยกใดๆทั้งสิ้น ฉันในฐานะผู้อำนวยการของที่นี่ก็มีความดีใจเป็นอย่างยิ่ง ที่จะอบรมพวกเธอให้เป็นคนดีของสังคม…’’

     เบื่อว่ะค่ะ เมื่อไหร่จะพูดจบคะ หนูเมื่อยขาแล้วน้า

‘’ต่อไปนี้ ฉันขอเชิญคณะกรรมการนักเรียนทุกๆคน เชิญค่ะ’’

‘’สวัสดีค่ะ หวังว่ายังจำกันได้นะคะ พวกเรา คณะกรรมการนักเรียนค่ะ ประกอบไปด้วย ประธานนักเรียน รองประธานนักเรียน ผู้คุมกฎสารวัตรนักเรียน พวกเราสี่คนทำหน้าที่ร่วมกันค่ะ โดย ผู้คุมกฎกับสารวัตรนักเรียนจะทำงานร่วมกัน ส่วนฉันที่มีหน้าที่เป็นรองประธานทำงานร่วมกับประธานนักเรียนค่ะ’’  เจ๊ผมสีน้ำตาลที่บอกว่าตัวเองเป็นรองประธานพูดด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ก็งั้นๆแหละ ทำไมทุกคนต้องทำเหมือนคณะกรรมการนักเรียนเป็นฮีโร่ขนาดนั้นด้วย ไม่เข้าใจเลยจริงๆ อย่างยัยคนที่อยู่ด้านหน้าฉัน ก็เอาแต่ชื่นชมอยู่นั่นแหละ จะอะไรนักหนา

‘’ดูท่านประธานสิ สง่าจังเลยนะเธอ ดูดีทุกอิริยาบถจริงๆ ฉันละปลื้มจริงๆ><’’ นั่นไง พูดยังไม่ทันขาดคำ

‘’ท่านประธาน เชิญค่ะ’’ หืมม ดูเหมือนว่า ยัยรองประธานจะพูดจบแล้วนะ ต่อไปเป็นท่านประธานเหรอ จะใครมันก็เหมือนกันน่ะแหละ เฮ้ออ เบื่อ

‘’สุดท้าย  ฉันอยากจะพบว่าที่เลขาของฉัน กรรณฐิการ์  วรชัยสกุลวงศ์ ว่าที่เลขาของประธานนักเรียน”

อาโย่โหยว นั่นมันชื่อฉันนามสกุลฉัน ไม่ผิดแน่ แต่ว่าท่านประธานมีอะไรกับหนูเหรอคะ

ฮือ ฮา

‘’ใคร คือ กรรณฐิการ์ ออกมาเดี๋ยวนี้ อย่าให้ฉันไปตามถึงในแถว” จ๊ากก ตามถึงในแถวเลยเรอะ  เอาไงดีวะไอ้คิวท์  แกไปทำอะไรอีกเนี่ยย จะออกไปก็อาย จะให้เค้าตามถึงแถวก็ไม่ดีมั้ง

‘’นับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่ออกมาฉันจะไปหาเอง’’ เหวยยย ทำไงดี ทำไงดี๊

‘’หนึ่ง’’ ทำไงดีวะ

‘’สอง’’  สองแล้วอ๊า

‘’สา..’’

‘’ฉันเองค่ะ!!’’  แงงง ตะโกนออกไปแล้วดังด้วย สองเอฟ*ได้มั้ง  ฉันเดินออกไปอย่างกล้าๆกลัวๆ  แกตายแน่ยัยคิวท์

ทุกคนฮือฮากันใหญ่เลยอ้ะ  ฮือฮาทำไม คิวท์กดดันนะคะTOT

‘’…’’   เงียบทำไมค้า หนูอยู่นี่แล้วค่ะTT

‘’เอ่อ คือ มีอะไรรึเปล่าคะ’’

‘’นักเรียนทุกคนแยกย้ายเข้าห้องได้ ซิสเตอร์กำลังรออยู่’’ เมินเค้าทำไม เสียใจนะT^T

‘’พวกเธอก็กลับไปก่อนละกัน’’ พี่ประธานหันไปบอกพรรคพวก(ห๊ะ)

‘’เธอ…ทำไมตอนเจ็ดโมงไม่มารายงานตัวที่ตึกR เมื่อวานไม่มีใครโทรไปบอกเธอเหรอไง  !!’’ แงงงง อย่าตะคอกสิ เค้ากลัววTT

‘’ก็…หนูก็นึกว่าโทรผืด นึกว่ามีกรรณฐิการ์อีกคน นึกว่าไม่ใช่หนูนี่ แล้วอีกอย่างหนูไม่เห็นรู้เรื่องเลยเรื่องเลขาอะไรนั่นน่ะ คนไม่รู้ย่อมไม่ผิดสิ’’ ก็คนมันไม่รู้จริงๆนี่

‘’ถ้างั้น ฉันจะบอกให้อีกครั้งก็ได้ว่า เธอคือ กรรณฐิการ์  วรชัยสกุลวงศ์ แผนกศิลป์-ภาษาญี่ปุ่น ม.407 นักเรียนโรงเรียนเซนต์แมร์รีคอนแวนต์  ว่าที่เลขาของประธานนักเรียน  ไม่ต้องสงสัยว่าทำไมถึงมีว่าที่อยู่หน้าตำแหน่ง เพราะเธอยังไม่ได้รายงานตัวการเป็นส่วนหนึ่งของคณะกรรมการนักเรียน ลงชื่อในใบนี้ซะ!!! ‘’ หงุดหงิดแล้วนะโว้ยยยยยย เมื่อยขาก็เมื่อย เมื่อยคอด้วย ทำไมประธานบ้านี่ต้องสูงกว่าฉันด้วย อยู่ๆก็ตะคอกใส่แถมยังยัดเยียดแบบนี้เลยเหรอฟระ ด้ายยยยยยย

แควก!

‘’ไม่อยากเป็นโว้ย อยู่ๆก็มาบอกแบบนี้ ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย  แล้วถ้าอยากให้มีตำแหน่งนี้นักก็ไปหาคนอื่นสิ ทำไมต้องเป็นฉันด้วยเล่า ไม่เอาด้วยหรอก!!’’ 

‘’เหอะ เธอคิดว่าแค่ฉีกทิ้งก็หมดปัญหางั้นเหรอ ไม่มีทางหรอก เหตุผลที่เธอต้องมาเป็นน่ะเดี๋ยวถ้าเธอรับตำแหน่งนี้ไปเธอจะรู้เอง ฉันอ่านประวัติเธอมาหมดแล้ว ฉันถึงให้ตำแหน่งนี้กับเธอไง แล้วใบนี้น่ะ ฉันมีให้เธอฉีกทิ้งอีกเยอะ ไม่ต้องห่วง ถ้าเธอหนี ฉันก็จะตามจนสุดหล้าฟ้าเขียว จำเอาไว้!!!’’

    แกคิดผิดจริงๆยัยคิวท์ที่มีเรื่องกับเค้า  ลืมไปเลยว่าเค้าเป็นประธาน ฮืออ ต่อจากนี้ไป ฉันต้องอยู่ไม่เป็นสุขแน่เลย  ใครก็ได้ช่วยที แงงงงงง

__________________________________________________________________________
ประธานมาแล้ว หนูคิวท์จะเป็นอย่างไรต่อ ติดตามตอนหน้าค่าา
Ordinary