คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : กลางห้างสรรพสินค้า(100%)
"กุญแจ ตื่นได้แล้วลูก" เสียงแม่อันแสนใจดีของฉันพูดขึ้น ฉันจึงตื่นอย่างง่ายดาย[ลองไม่ตื่นดูสิ มีหวังบ้านแตก-.,-]
ว่าแล้วฉันตรงดิ่งไปอาบน้ำอาบท่า แล้วโทรไปหานัท เพื่อนซี้ปึ้กของฉัน^o^
"บ๊องชู้ว์!!??"เอ่อ.. มันจะรับโทรศัพท์ด้วยท่าทางกวนๆเสมอแหละค่ะ-.,-
"นัท วันนี้ไปเซ็นทรัลกันป่ะ"
"อ่ะนะ .. คงไม่ได้หรอก เพราะว่าฉันมีนัดไปเซ็นทรัลกับกุญแจแล้ว"อ่า..แล้วกุญแจนี่ใครวะ-*-กวนใช่ย่อย เพื่อนตรู-*-
"จ้า..เจอกันนะ บ้านแกนะ!!"ฉันพูด
"ได้ๆ"นัทตอบกลับมา
ปิ๊บ!!!~~
อ้อ..!!ลืมแนะนำตัว อิอิ..ฉันชื่อ กุญแจ พีรพรวิบุตร ค่ะ ชื่อเล่นก็กุญแจนั่นแหละ^^
ฉันนั่งแท๊กซี่ไปถึงบ้านนัท แล้วพากันไปห้าง..
-------ณ ห้างสรรพสินค้า--------
"กุญ เดี๋ยวฉันมานะ ไปฉี่ก่อน แหะๆ ปวดปัสสาวะ - -"
"รีบๆนะ"ฉันพูด
"จ้า"แล้วยัยนั่นรีบวิ่งเตลิดไปเลย ท่าวิ่งของยัยนั่นน่าขำมาก ฉันยังต้องกลั้นหัวเราะเลยอ่ะ
ฉันเองก็เดินดูของดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยๆ เจอของถูกก็คว้าไว้ใส่ตัวเสมอ.. อีกอย่าง มือถือที่ฉันใช้ก็เงินผ่อนซะด้วย - -[เด็กม.5อย่างฉัน..มีฉายาธิดาเงินผ่อน] อิอิ
แล้วนี่ทำไมนัทยังไม่มาอีกล่ะ ตกส้วมตายรึไง-,.-
~ ตู๊ดด..ๆๆๆ ~[คือฉันใช้ระบบสั่นแล้วไม่รู้จะเขียนอะไรดี-.,-]
"จ้ะ อยู่ไหนแล้วเนี่ย นานจัง ต้มอุจจาระกินอยู่หรือไง"ฉันพูด
"บ้านแกดิ นี่ ฉันอยู่บ้านอ่ะ พอดีว่าพ่อเรียกไปทำงานด่วน"
"จ้าๆ ไม่เป็นไรๆ ตั้งใจทำงานละกัน แม่คนสันหลังยาว"ฉันพูดแล้วก็วางโทรศัพท์
แหม..>< แต่มันก็อดอารมณ์เสียไม่ได้ นัดมาแล้วยังกลับไปอีก อะโด่วว..!!
เอ๊ะ!! ขนคิ้วยาวแล้ว หาที่โกนดีกว่ามั้ย
ฉันตรงดิ่งไปที่ร้านมีดโกนหนวด
"นี่ของฉันนะ"ฉันพูดเมื่อมีคนมาแย่งมีดโกนอันสุดท้ายของฉันไป
"ของผมตะหาก คุณจะเอาไปทำอะไรได้"
"ของฉัน!!"
"ของผมนะ.. นี่มันมีดโกนหนวดนะคุณ!!"
"ฉันจะเอาไปโกนคิ้ว"
"เดี๋ยวคิ้วพังหรอก แผนกเครื่องสำอางก็ขายมีดโกนคิ้ว"
"ฉันขี้เกียจเดิน เอามานี่นะ"แล้วฉันก็ดึงจากมือเขา แล้วแล่นไปทันที
"อะไรกันยัยนั่น- -"เขาพึมพัมกับตัวเอง แล้วขำอย่างเอ็นดูกุญแจ
------ฝ่ายกุญแจ-------
กรี๊ดดด ให้ตายเหอะ นายนั่นเป็นใครกันนะ>< ถึงไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษซะเลย [หล่อนคงจะมีความเป็นสุภาพสตรีตายล่ะ- -]
คิดแล้วมันน่าอารมณ์เสียจริงๆ-*-
------กลับบ้าน--------
"กลับมาแล้วค่ะแม่~~"ฉันพูดแล้วรีบขึ้นไปบนห้อง โทรหายัยนัททันที
"นัท แกรู้รึป่าว วันนี้ฉันอารมณ์เสียมากๆเลยล่ะ><~"
"อะไรกัน แค่ฉันไม่เป็นเพื่อนแกเดินเซ็นทรัลแค่นี้เองนะ T^T"นัทพูด
"ป่าวหรอก ก็แค่ไปเจอไอ้ผู้ชายเฮงซวย หน้าดีก็งั้นๆ หัวก็ตั้งโด่เด่ ขาวซีดปานศพก็ไม่เชิง ปากจัด แถมยังไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ แล้วแถมยังไม่มีเหตุผลเอาซะเลย"
"ฉันว่านะ ถ้านายนั่นโดนแกว่า ว่าปากจัด นายนั่นคงจะปากจัดมากขนาดจากโลกไปดาวพลูโตแล้ววนกลับมาอีกรอบเลยล่ะ เพราะฉันว่าในโลกนี้ไม่มีใครปากจัดได้เท่าแกหรอก"นัทพูด มันจะเข้าข้างเพื่อนมันมั้ย -.,-
ให้ตายสิ อารมณ์เสียชะมัด"นัท ถ้าแกไม่เข้าข้างฉัน แกก็เงียบไปเลยนะ ชิ><"
"หึ พูดชะเชอะ ชิชะ อะไรกัน คิดว่าน่ารักนะน่ะ แหม..ฉันก็แค่แสดงความคิดเห็นเอง"
"ฉันไม่รู้เว้ย พรุ่งนี้เปิดเทอมแล้วนะ เตรียมตัวเตรียมใจดีๆเถอะแก"ฉันพูด
"รู้แล้ว .. ไม่รู้ว่าเทอมสองมันจะเรียนขนาดไหนกันนะ"นัทพูด
"ปีหน้าก็เอนท์แล้ว ดูเด็กเรียนอย่างฉันสิ โฮะๆๆ"ฉันพูด
แต่ก็จริงนะ อ้าว.. ฉันพูดจริงนะคุณผู้อ่าน หึหึ!! ฉันน่ะเรียนเก่ง ยัยนัทได้เป็นหัวหน้าห้องแต่ฉันน่ะประธานนักเรียนเชียวนะ ปีที่แล้วฉันก็เป็นดามเมเยอร์ด้วย สวย เก่ง มั่นอย่างฉัน เพอร์เฟกค์มั้ยล่ะ^^
"จ้า แม่คนเก่ง ตายแล้ว นี่ฉันต้องไปซักผ้าแล้ว แค่นี้ก่อนนะจ๊ะ"นัทพูด
"จ้ะ"ฉันพูด
ปิ๊ป..~
ฉันนอนกลิ้งเกลือกไปมาสักพัก แล้วแม่ก็พูด..-*-
"กุญแจ มีผู้ชายมาหาลูก ใครน่ะ"แม่พูด
เอ๊ะ!!?? ผู้ชายที่ไหนนะOoO
-------------จบตอน-------------
คุยกันหน่อย:: เรื่องนี้ก็เรื่องแรกในชีวิตอ่ะค่ะ โครงเรื่องก็วางมา2เดือนแล้ว ติชมกันได้นะคะ นางเอกชื่อกุญแจ พีรพรวิบุตร ส่วนนัทก็ชื่อจริงคือ ณัฐริกา ภัคดีปรีดาบุตร ติชมด้วยนะคะ เม้นๆให้กำลังใจสักนิดค่ะ
ความคิดเห็น