ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Afraid of love 1
"
"
ข้าแน่ใจ แค่ไปเที่ยวไม่เห็นมีอะไรเสียหาย" ไฮต์สวนขึ้นมาทันที ความต้องการของเขาจะสนองบ้างไม่ได้เลยหรือ"
"
"
"
แต่หากมันมิได้สนุกอย่างเช่นที่เจ้าคิด"หากมิได้สนุกทำไมท่านจึงได้ออกไปบ่อย"ข้าไปตรวจความเรียบร้อยไม่ได้ไปเที่ยวเล่น"ท่านพี่.....ท่านให้ข้าไปเถอะนะ" เมื่อเห็นว่าพูดเฉยๆไม่เป็นผล ไฮต์จึงหันมาอ้อนแทน"
ไฮต์........" เซนต์เรียกน้องชายตนเองเสียงดุ เขาไม่ชอบให้ไฮต์ทำเช่นนี้ เพราะไฮต์เป็นชาย กิริยาเช่นนี้ต้องให้ผู้เป็นหญิงทำและอีกอย่างมันทำให้เขาใจอ่อนด้วย"
ข้าจะให้เจ้าไปก็ได้" ไฮต์ยิ้มหน้าบานเมื่อได้ยินคำอนุญาต แต่ก็ยิ้มได้ไม่นานเมื่อเซนต์พูดประโยคต่อมา"
"
แต่เจ้าต้องโตกว่านี้เสียก่อน"ข้าโตพอแล้ว" ไฮต์กอดอกแน่นอย่างไม่พอใจ ใครๆก็หาว่าเขาเด็กทั้งที่เขาก็โตมากแล้ว"
"
หากเจ้าโตเจ้าก็ควรรู้ว่าสิ่งใดควรสิ่งใดไม่ควร"แล้วข้าทำสิ่งที่ไม่ควรตรงไหน" ไฮต์ไม่เข้าใจสิ่งที่พี่ชายพูด"
"
"
เจ้าอยากไปเที่ยวเล่นนอกเมือง"แค่ไปเที่ยวมันเป็นสิ่งไม่ควรตรงไหน"เจ้าช่างดื้อนักไฮต์" เซนต์ส่ายศีรษะไปมาอย่างอ่อนใจกับความดื้อรั้นปนเอาแต่ใจของน้องชายผู้นี้"
"
หากข้าดื้อ ข้าก็ติดมาจากท่านนั่นแหละ"พอเถอะ" เซนต์เปลี่ยนเรื่อง"
ตกลงท่านพี่จะให้ข้าไปได้หรือไม่" ไฮต์ถามคำถามเดิมที่เขาถามมันหลายครั้งเหลือเกิน"
"
"
"
"
หากเจ้าอยากไปจริงๆ........เจ้าก็ไปทูลขอเสด็จพ่อแทนก็แล้วกัน"ท่านพูดเช่นนี้ไมได้นะ"ทำไมข้าจะพูดไม่ได้"ท่านก็รู้ไม่ใช่หรือว่าท่านพ่อไม่อนุญาตให้ข้าไปแน่ ไม่เช่นนั้นข้าก็ไม่มาขอท่านพี่หรอก"เจ้าคิดว่าข้าจะให้ไปอย่างนั้นหรือ" เซนต์เป็นฝ่ายย้อนถามบ้าง"
ข้าคิดว่า............." ไฮต์ก้มหน้าคิดก่อนจะพูดขึ้น"
"
"
ท่านต้องให้ข้าไปอย่างแน่นอน"เหตุใดเจ้าจึงคิดเช่นนั้น"เพราะ......ท่านเป็นพี่ของข้า ท่านรักข้า และข้าก็รักท่าน" ไฮต์ยิ้มกว้าง คำพูดที่ไม่ได้แสร้งแต่หากพูดด้วยความจริงใจ"
เมื่อไฮต์ได้ฟังเช่นนั้นก็กระโดดกอดพี่ชายด้วยความดีใจ แม้ว่ายังไม่ได้ไปแต่เขาก็รู้ว่าอีกไม่นานต้องได้ออกไปเที่ยวสมใจแน่ เพราะเขารู้ว่ายังไงเซนต์ก็ต้องตามใจเขา และต้องหาเหตุผลมาพูดจนท่านพ่อใจอ่อนยอมให้ออกไปเที่ยวได้
ข้าตอบเจ้าตอนนี้ไม่ได้หรอก ไว้ข้าจะไปทูลถามท่านพ่อให้ และหากท่านพ่อไม่อนุญาตข้าก็ไม่สามารถช่วยเจ้าไห้เช่นกัน" เซนต์ไม่ได้ตอบตกลงแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
"
คิล เจ้าว่าข้าจะได้ไปเที่ยวไหม" เจ้าชายองค์น้อยเรียกมหาดเล็กคนสนิทเข้ามาพูดคุยอย่างอารมณ์ดี"
"
กระหม่อมว่า........."เราว่าเจ้าไม่ต้องตอบดีกว่า" ไฮต์ขัดขึ้นก่อนที่คิลจะเอ่ยจบประโยค เขารู้ว่าคิลเป็นคนตรง และก็เดาออกว่าคิลจะต้องตอบว่าไม่ได้ไปแน่"
"
พระเจ้าค่ะ"นี่" ไฮต์ลุกจากเก้าอี้มายืนจ้องตรงหน้าคิล ทำให้ผู้เป็นมหาดเล็กต้องก้มหน้ามองพื้นแทน"
"
พระเจ้าค่ะ"เจ้าอยากเป็นเจ้าชายไหม" คำถามของไฮต์เป็นผลให้คิลเงยหน้ามองเจ้าชายด้วยความไม่เข้าใจกับคำถาม"
"
"
เจ้าชายไม่ควรตรัสถามเช่นนี้"เจ้าต้องตอบคำถามของเราก่อนมิใช่หรือ"ใครต่างก็อยากที่จะมียศสาบรรดาศักดิ์กันทั้งนั้นพระเจ้าค่ะ" คิลไม่ตอบตรงๆแต่ตอบรวมๆแทน"
"
"
"
"
"
"
"
"
คิลมองเจ้าชายของตนอย่างห่วงใย แม้ว่าไฮต์จะเป็นคนร่าเริงแต่หากเหนื่อยมากเกินไปความร่าเริงก็ไม่สามารถปิดบังไปได้หมด และก็มีแต่เขาเท่านั้นที่จะต้องทำให้เจ้าชายกลับมาร่าเริงเช่นเดิม
แต่เราไม่อยากมีเลย เราอยากเป็นคนธรรมดา เจ้ามาเป็นเจ้าชายแทนเราเอาไหม"กระหม่อมมิบังอาจพระเจ้าค่ะ"อย่างนั้นหรือ"พระเจ้าค่ะ"คิล....."พระเจ้าค่ะ"เจ้าไม่เบื่อบ้างหรือไงที่ต้องพูดแต่คำว่า..พระเจ้าค่ะ.. ทำทุกอย่างซ้ำไปซ้ำมาอยู่ได้ทุกวันทุกวัน ไม่มีวันหยุด"ไม่พระเจ้าค่ะ"แต่เราเบื่อจะแย่" เจ้าชายองค์น้อยทรงลงนั่งกับพื้นคล้ายจะหมดแรง*************************************************************
"
ท่านพ่อคิดว่าอย่างไร" เซนต์เอ่ยถามทันทีเมื่อเล่าทั้งหมดให้บิดาฟัง"
"
"
"
"
"............"
"
"
"
"
"
แล้วเจ้าล่ะคิดว่าอย่างไร"ข้าคิดว่า........เอ่อ........คงจะไม่เป็นไรหากจะให้ไฮต์ออกไปเที่ยวบ้าง"เพราะเหตุใด"ข้า........"เพราะเจ้าไม่อยากขัดใจน้องใช่ไหม"เจ้าก็รู้ว่าไฮต์ดื้อและเอาแต่ใจเพียงใด แต่หากเจ้าก็ตามใจไฮต์เรื่อยมา"ข้าแค่..........."ข้ารู้ว่าเจ้ารักไฮต์มาก แต่หากตามใจเกินไปก็ไม่ดีทั้งต่อตัวเจ้าและตัวไฮต์เอง"ข้ารู้ แต่ครั้งนี้ไฮต์ต้องการไปมากข้าไม่อยากขัดใจ"ถ้าอยากไปจริงๆข้าก็ไม่ขัดหรอก" เจ้าเมืองอัลลาอันซ์เอ่ยขึ้นโดยไม่ขัดใจที่ลูกชายสุดที่รักจะออกไปนอกเมือง"
ท่านพ่อว่าอย่างไรนะ" เซนต์สวนถามทันทีเพราะคิดว่าเมื่อครู่คงจะหูฝาดไป"
"
"
"
เจ้าหูหนวกไปแล้วหรือไง"หากแต่ข้าต้องการฟังอีกครั้ง ข้าอยากมั่นใจว่าข้าฟังไม่ผิดไป"ข้ายอมให้ไฮต์ไปนอกเมืองได้ หากแต่ต้องให้คิลไปด้วย"ข้าไม่อยากจะเชื่อ" เซนต์บ่นกับตัวเอง แต่หากผู้เป็นบิดาก็ยังได้ยิน"
"
เจ้าออกไปได้แล้วข้าจะพักผ่อน"พระเจ้าค่ะ" เซนต์เดินออกมาอย่างงง ท่านพ่อไม่น่าจะมีรับสั่งเร็วขนาดนี้และหากยังเป็นรับสั่งที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ ทั้งที่เมื่อก่อนไฮต์จะไปไหนอีกทั้งมีข้าไปด้วยยังไม่ยอม แต่คราวนี้กลับอนุญาตอย่างง่ายดาย+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ร่างสูงโปร่งเดินไปที่ตำหนักของไฮต์ผู้เป็นน้องอย่างไม่รีบร้อนแต่ก็ไม่ได้ช้า คำตอบของท่านพ่อคราวนี้ เขารู้ว่าไฮต์ต้องดีใจวิ่งรอบเมืองเป็นแน่
"
คิล.........ไฮต์อยู่ไหม" เซนต์เอ่ยถามมหาดเล็กคนสนิท"
ไม่นานร่างสูงก็เดินมาถึงสวนเบติเตซ แม้ว่าสวนจะไม่ได้เล็กแต่ก็ไม่ได้มองหาร่างบางได้ยากนัก
เจ้าชายทรงเสด็จไปที่สวนเบติเตซพระเจ้าค่ะ" เมื่อได้คำตอบเซนต์ก็เปลี่ยนทิศทางเดินไปที่จุดหมายใหม่ทันที"
ทำมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ" เซนต์นั่งลงข้างๆเมื่อเดินมาถึง"
"
"
ท่านพี่..........พอดีข้าเห็นว่าอากาศดีเลยมานั่งเล่น"แต่ลมค่อยข้างแรงนะ เดี่ยวก็ไม่สบายกันพอดี"ไม่หรอกข้าออกจะแข็งแรง" ไฮต์ทำท่าเบ่งกล้ามโชว์พี่ชาย"
อย่างงั้นหรือ" เซนต์นำมือไปวางบนหัวไอต์แล้วขี้เบาๆ"
เลิกเล่นหัวข้าสักที" ไฮต์ปัดมือพี่ชายออก เขาไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัว มันทำให้ผมของเขาเสียทรง"
"
ผมเจ้านุ่มน่าเล่นออก"ท่านมาหาข้ามีอะไรหรือไม่" ไฮต์เปลี่ยนเรื่อง"
"
ข้าไปทูลขอท่านพ่อให้เจ้าแล้ว......"ท่านพ่อว่าอย่างไรบ้าง" ไฮต์สวนขึ้นทันที ตาโตมองหน้าพี่ชายอย่างหาคำตอบ"
"
"
"
"
เสด็จพ่อทรงอนุญาต"ท่านโกหกข้า"เหตุใดเจ้าจึงไม่เชื่อข้า"ข้าไม่ได้ไม่เชื่อท่าน หากแต่ข้าทรงมั่นใจว่าท่านพ่อไม่รับสั่งง่ายดายเพียงนี้แน่"ข้าบอกความจริงแต่เจ้า" เซนต์มองหน้าน้องชาย"
"
"
"
หากแต่คิลต้องไปกับเจ้าด้วย"มีอะไรอีกไหมที่ท่านพ่อทรงรับสั่ง"ไม่มี"ท่านไม่ได้รับสั่งให้จัดขบวนพาข้าไปหรอกหรือเนี่ย" ไฮต์บ่นกับตัวเอง*************************************************************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น