ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic iKON (BobJun) I'm different

    ลำดับตอนที่ #5 : :: Ep.4 ว้าวุ่น ::

    • อัปเดตล่าสุด 6 พ.ค. 58







     
     
        วันนี้เป็นวันกีฬาสีวันแรก บ๊อบมาโรงเรียนแต่เช้าเพราะต้องมาเตรียมตัวเดินพาเหรด บ๊อบเข้ามาในโรงเรียนก็เจอไอ้ยุนฮยอง กับไอ้ฮันบินยืนรออยู่แล้ว ได้ข่าวว่ามันมากันตั้งแต่ตีห้าก็ไม่รู้ว่ามันจะมาส่องกบกันรึไง
     
     
    "ไอ้บ๊อบ! ไปๆๆๆ ไปวัดกิ้งกือทองประดิษฐารามกัน" ไอ้ฮันบินเดินมากะไอ้ยุนฮยองแล้วดึงมือบ๊อบไป
     
     
    "ไปทำไมวัดกิ้งกือทอง?" บ๊อบก็อยากรู้ครับว่ามันจะไปทำห่าไรที่วัดกิ้งกือทอง มันจะชวนบ๊อบไปทำบุญกันหรอ
     
     
    "ไอ้ควายยยย มึงเคยรู้เรื่องห่าไรกะเค้ามั่งมั้ยว้ะไอ้บ๊อบบ" ด่าบ๊อบทำไมไอ้ยุนบ๊อบผิดอัลไลลล?
     
     
    "เค้าให้ไปเริ่มขบวนพาเหรดกันที่วัดเว้ยไอ้ฟาย ไปได้แล้วเดี๋ยวไม่ทัน!!" ไอ้บินพูดเสริมบ๊อบก็ถึงบางลำพู ถึงบางอ้อมันเชยแล้วบ๊อบไม่อยากใช้เพราะมันไม่คูล บ๊อบเดินตามไอ้สองคนนี้มาถึงวัดกิ้งกือทองประดิษฐารามที่อยู่ห่างจากโรงเรียนบ๊อบประมาณ500เมตร แล้วร้องเดินเข้าซอยไปอีกหน่อย
     
    ที่ลานวัดมีนักเรียนหลายๆสีมารออยู่ก่อนแล้วเริ่มเดินขบวนแปดโมง ตอนนี้ก็เจ็ดโมงกว่าแล้ว 
     
     
     
     
    "เพื่อนบ๊อบ มึงดูนั่น" จู่ๆไอ้ยุนก็สะกิดไหล่บ๊อบยิกๆ ไม่รู้สะกิดบ้าไรของมันอย่างกับหมาสะกิดเจ้าของ บ๊อบมองไปตามที่ไอ้ยุนชี้ก็เจอกับ...
     
     
    "ไอ้เชี่ย! นั่นมันจุนเน่ของบ๊อบ!!!" ภาพที่บ๊อบเห็นคือไอ้พี่มาร์คประธานนักเรียนกำลังจับเส้นผมที่ร่วงปรกหน้าของจุนเน่แล้วติดกิ๊บให้จุนเน่ จุนเน่หลับตาพริ้มส่วนพี่มาร์คยิ้มหวานนน แล้วทั้งคู่ก็คุยกันกระหนุงกระหนิงฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งกุ้งกิ้งจุ๋งจิ๋ง ว่าแต่พี่มาร์คทำอะไร? จับเหาให้จุนเน่หรอ ? มันใช่เวลาฮามั้ยยย. ประเด็นคือกูต้องทำอะไรสักอย่างสิไอ้สัสห่า
     
     
    จุนเน่ใส่ชุดฮันบกสีชมพูสดตัดสีขาว วิกผมยาวดัดลอนสีน้ำตาลสว่างปล่อยสยาย ติดกิ๊บบนหัวตัวเล็กๆน่ารัก 
     
    ส่วนไอ้พี่มาร์คเดินถือธงโรงเรียนโดยสวมชุดฮันบกแบบเจ้าชายในวังสง่างาม แต่อย่าให้บ๊อบแต่งนะ บอกเลยว่าโคตรหล่อยิ่งกว่าลีมินโฮ
     
     
    "บ๊อบ ใจเย็นไอ้สัส" เพิ่อนบินสุดที่รวั้กตบไหล่บ๊อบที่โกรธจนฟันออกปาก
     
     
    "ไอ้พี่มาร์ค ไอ้อุลตร้าแมนแดกตีนเป็ด ไอ้เห็ดอลาสก้า ไอ้หน้าขนรักแร้โดราเอมะอื่อ ไอ้หน้าขื่อหัก ไอ้ปลักขี้ควาย ไอ้สารละลายไอโอดีน ไอ้ตีนเป็นฝี ไอ้ผีแคสเปอร์ทะลุมิติ ไอ้สติล้มละลาย ไอ้ควายธนู ไอ้รูหูเป็นหนองใน ไอ้ไส้ระเบิดโดนไล่ตะเพิดออกนอกโลก ไอ้อโศกดินแดง ไอ้แกงพะแนงปลิงทะเล ไอ้เข้ขวางคลอง..." บ๊อบโมโหสัดจะทนแล้วครับไอ้มาร์คด้วน เอ้ย มาร์คต้วนเดี๋ยวเถอะมึงไอ้หน้าแย้ทแยงมุม
     
     
    "บ๊อบ.." เพื่อนบินนี่ก็ขัดกูจัง วุ้ยยย เฉาะแม่ม!!
     
     
    "ไอ้ตะขาบดองปิ้งย่าง ไอ้ช้างแมมมอธ ไอ้นกปรอทแดกแฟ้บ ไอ้วิตรฐาน ไอ้ไข่ยานโตงเตงมะเท่งเง๊าะแง๊ะ..."
     
     
     
    "ไอ้เชี่ยบ๊อบ..." คราวนี้เป็นเสียงเพื่อนยุนครับ ว่าแต่ทำไมบ๊อบสัมผัสได้ถึงบรรยากาศสงบแบบเหมือนมีพระอยู่ใกล้ๆ แล้วพวกมันไหว้อะไรกันวะครับ
     
     
    "โยม..." ชะอุ้ย! บ๊อบนี่ตกใจเลยครับพูดถึงพระพระก็มา นี่ก็ไม่รู้ว่าท่านมายืนตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อกี้บ๊อบกำลังด่าเพลินๆ โถ่ พระเจ้าช่วยกล้วยปิ้งสะดิ้งได้ทุกท่า ไอ้ห่าเกี่ยวไรกัน พนมมือสิครับ -/\-
     
     
    "ละ..หลวงพี่จงแด" เสียงบ๊อบเองครับ หลวงพี่แกตีนกาเยอะมากอ่ะสงสัยต้องซื้อคอลลาเจนถวายแกหน่อยแล้ว
     
     
    "ใช่..อาตมาเอง โยมไปว่าโยมประธานนักเรียนอันฑะยาน โยมเคยแหวกของเขาดูแล้วหรือ.." หลวงพี่ท่านพูดอัลไร๊? ช่วยฝืนใจหน่อยได้มั้ยยย ช่วยพูดว่ารักอีกครั้ง ให้อ้ายได้ยินได้ฟัง ถึงจะเป็นแค่ครั้งสุดท้ายย~ อยู่ๆเพลงพี่ไผ่ พงศธรก็เด้งขึ้นมา บ๊อบติ่งไผ่ฮยองนะครับเนี่ย โดยเฉพาะซิงเกิ้ลคนบ้านเดียวกันนี่บ๊อบปลื้มมากเลย ไผ่ฮยองนี่ไอดอล พอเถอะออกทะเลแล้ว
     
     
    "มะ..ไม่เคยครับ"
     
     
    "ตอบอาตมาเสียงตะกุกตะกักแบบนี้แสดงว่าเคยสินะ สมัยนี้น่ะโลกมันเปลี่ยนไปเยอะ... รสนิยมทางเพศคนเรามันก็เปลี่ยนไป... โยมไม่ต้องปฏิเสธหรอก อาตมาเข้าใจ" หลวงพี่จงแด๊!!! โอ้ยยย บ๊อบจะเข้าเชิงตะกอนแล้วเผาตัวเองตาย!!!  ทำไมอ่ะทำไม?! ทำไมหลวงพี่แม่งต้องเข้าใจบ๊อบผิดว้ะ พฮือออ~ หลวงพี่อย่าพูดเง้บ๊อบไม่อยากเสียตูดดด แล้วบับหลวงพี่ยิ้มกริ่มนี่คือร้ะ? 
     
     
    "เอ่อ... ไม่ใช่คะ.." บ๊อบต้องรีบอธิบายเดี๋ยวหลวงพี่เข้าใจผิด
     
     
    "อย่ามาทำปฏิเสธไปเลยโยม... อาตมาเห็นมาบ่อยแล้ว บอกว่าไม่แต่จริงๆน่ะได้กันแล้ว ไม่ต้องเขินไปนะ อาตมาไปแล้ว... รักกับโยมมาร์คนานๆนะโยมบ๊อบบี้ เจริญพร..." แล้วเธอก็เดินจากไป๊~ โอ้ยยยย หลวงเพพพ่ จะบ้าตายย ทำไมหลวงพี่ต้องคิดว่าบ๊อบเป็นแฟนกับไอ้ขนหน้าแข้งโดเรมี่นั่นด้วย งือออ บ๊อบจะฟ้องแม่อ้ะบ๊อบจะฟ้องแม่ ฮือออ หนูโดนพระเข้าใจผิดว่าได้กะศัตรูหัวใจอ่ะแม๊ บ๊อบรีบก้มหน้าเพราะอยากจะแทรกแผ่นดินหนีมากๆเลยตอนนี้ 
     
     
    "สีชมพูเข้าแถว!" เสียงประกาศจากพี่ลู่หานทำให้บ๊อบและสองเพื่อนรักรีบวิ่งกันไปตรงขบวนที่มีตำแหน่งของสีชมพูอยู่ เราสามคนเลือกแถวหลังๆครับ ไม่อยากไปอยู่ข้างหน้าน่าเบื่อ
     
     
    ลืมบอกไปว่าวันนี้จุนเน่ใส่ชุดฮันบกหญิงเดินขบวนถือป้ายโรงเรียนด้วยแหละน่ารักมากกก ทำไมเมื่อวานน้องไม่บอกบ๊อบ สงสัยเซอร์ไพรส์ กิ้ๆ  
     
    ไอ้พี่มาร์คมันอยู่สีฟ้าครับ ฮันบกมันนี่สีอย่างกับตกถังสีเบเยอร์ --' เออ นั่นแหล่ะไม่รู้จะเปรียบกับอะไร
     
    ตำแหน่งในขบวนตอนนี้คือ
    ไอ้พี่มาร์คถือธงโรงเรียนนำขบวน
    จุนเน่ถือป้ายโรงเรียนที่เอาเหล็กต่อยาวๆเป็นด้ามอยู่หลังไอ้พี่มาร์ค
    ตามด้วยดรัมเมเยอร์คือ อีตุ๊ดแบคฮยอนไม้1 อีตุ๊ดเซฮุนไม้2 อีตุ๊ดวีไม้3 พี่จียงไม้4 และจูเนียร์ไม้5 ตามด้วยดุริยางค์ และสีชมพูของผมเป็นอันดับแรกตามด้วยสีฟ้า เหลือง ม่วง เขียว
     
     
    ตอนนี้เวลาแปดโมงตรง ขบวนพาเหรดเริ่มเคลื่อนตัวออกจากวัดกิ้งกือทอง ตอนนี้แดดยังไม่ค่อยร้อนมากนักเหมือนบรรยากาศจะเป็นใจด้วย ไอ้พี่มาร์คเดินนำขบวนมาตามฟุตบาท คนนี่มองมันเต็มเลยครับสงสัยเค้าคิดว่าบ้าอยู่ดีๆมาใส่ชุดฮันบกเดินถือธง5555 อุ้ต้ะ! ลืมไปว่าจุนเน่ก็ใส่ แต่คือจุนแน่ใส่ฮันบกหญิงไงแถมถือป้ายโรงเรียนด้วย แต่จะว่าไปจุนเน่ไม่ค่อยชอบอะไรแบบนี้สงสัยอาจารย์จับแต่ง
     
     
    ตอนนี้ขบวนเริ่มเดินเจ้ามาในสนามของโรงเรียนแล้วครับ พอขบวนหยุดท่านประธานในพิธีก็ยืนบ่น เอ้ย กล่าวเปิดงานไม่รู้จะกล่าวบ้าอะไรนักหนาตั้งหลายสิบนาทีถามว่าบ๊อบฟังมั้ยนี่บอกเลยว่าบ๊อบไม่ฟัง แต่สายตาของบ๊อบก็แอบมองจุนเน่อยู่ตลอด ก็วันนี้จุนเน่น่ารักง่ะ! อย่างกะนางฟ้าลงมาจุติ
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    ด้านหน้าของขบวน
     
    JUNHOE 's Part
     
          ผมยืนถือป้ายอยู่ตรงหน้าขบวนพาเหรด ถ้าถามว่าทำไมผมถึงมาแต่งชุดฮันบกกระโปร่งสุ่ม ใส่ส้นสูง ใส่วิกแต่งหน้าอย่างกะจะไปเล่นซีรี่ย์แบบนี้น่ะหรอ บอกเลยว่าอาจารย์ล้วนบังคับทั้งนั้นโดยไม่ถามสุขภาพซักคำ
     
    เมื่อวานหลังจากที่ผมแยกกับพี่บ๊อบบี้ที่หน้าบ้าน ผมก็เดินไปบอกแม่และให้แม่พาไปร้านเช่าชุดทีนที
     
    ผมตื่นนอนตั้งแต่ตีสี่เพื่อมาแต่งหน้าที่ร้าน ช่างแต่งหน้าบรรจงแต่งแต้มสีสันลงบนใบหน้าของผมจนสวยสดเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคน พอแต่งหน้าเสร็จแม่ก็พาผมมาที่โรงเรียนโดยมีจินฮยองและจองกุกรอผมอยู่แล้ว ดีที่มันอยู่สีเดียวกับผม
     
    พวกมันพาผมเดินไปที่วัดเพื่อไปรอคนอื่นตั้งขบวน ไอ้จองกุกและไอ้จินฮยองเตรียมเครื่องสำอางค์ที่บอกว่าไปขโมยแม่มาโชว์ให้ผมดู
     
    ผมมองไปรอบๆวัดก็ยังไม่เจอพี่บ๊อบบี้ ผมอยากรู้ว่าถ้าเค้าเห็นผมในสภาพนี้เค้าจะคิดยังไงนะ เค้าจะชมผมว่าน่ารักหรือเปล่า >//< บ้าไปแล้ว นี้ผมคิดอะไรอยู่
     
     
    "จุนฮเวครับ" เสียงๆหนึ่งเรียกผมจากทางด้านหลังขณะที่ผมรอไอ้สองคนนั้นไปเข้าห้องน้ำ ทำให้ผมหันไปมองก็พบว่าเป็นพี่มาร์ค
     
     
    "ครับผม"
     
     
    "น้องจุนฮเวดูน่ารักขึ้นนะครับ แถมสวยด้วย" 
     
     
    "ขอบคุณครับ พี่มาร์คก็หล่อมากเหมือนกัน"ที่พี่มาร์คชมผมแบบนี้ไม่ใช่ผมไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไร ผมรู้ว่าพี่เค้าชอบผมแต่ผมไม่ได้คิดอะไรกับเค้าเพราะผมมี...'คนที่ชอบ'อยู่แล้วน่ะสิ... แล้วที่ผมทำแบบนี้เท่ากับให้ความหวังเค้ารึป่าว
     
     
    "ขอบคุณนะครับ อ๊ะ จุนฮเวครับ" พี่มาร์คเอามือมาจับผมของผมที่ร่วงลงมา
     
     
    "อะไรครับ"
     
     
    "พี่ติดกิ๊บให้นะ ดูสิผมร่วงหมดเลย" พูดจบพี่แกก็ติดกิ๊บเป๊าะแป๊สีชมพูน่ารักบนหัวผม
     
     
    "เสร็จแล้ว" พี่มาร์คยิ้มอ่อนโยนให้ผมก่อนที่พี่เค้าจะชวนผมคุยโน่นนี่
     
     
     
    สายตาผมก็เหลือบไปเห็นพี่บ๊อบบี้ที่ยืนคุยกับเพื่อน น่าแปลกที่วันนี้เขาไม่ทักผม
     
     
    หรือว่าผมดูเหมือนกระเทยป่าพี่เค้าถึงไม่มอง ..?
     
    แล้วจะคิดทำไมล่ะจุนฮเว นี่นายเป็นอะไร
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    มาต่อแล้ววว มโนภาพอิเน่ใส่ฮันบก555 ไรท์ว่าน่ารักนะ ><' น้องเน่ว้าวุ่นอ่ะแกรรร ยังไงก็ช่วยเม้นให้ไรท์หน่อยโน๊ะ เอนจอยรีดดิ้งค้าา

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×