ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : นายฮะ ช่วยผมด้วย Ep.6
เ้าวัน่อมา ึ่เป็นวันหยุอพีม และลูน้อนอื่นๆ รามะให้ทุนหยุวันอาทิย์ ะไปไหน็ไ้
พีมื่นนอนใน่วสายๆ เพราะเมื่อืนพีมเอาเอสารลับมาทำที่บ้านพั้วย ว่าะไ้นอน็เือบเที่ยืน พีมเริ่มะทำานไ้ี และถนัับาน พีมลุไปอาบน้ำ และแ่ัวในุธรรมา ไม่ใุ่ทำานแ่อย่าไร พีมเินออมาาบ้านพั เพื่อรไปที่รัวเพื่อิน้าวับลูน้อนอื่นๆ รามัอาหารให้ลูน้อทุมื้อ
" อ้าวพีม " สนในุธรรมาที่นั่อยู่่อน เอ่ยทัึ้น
" สวัสีฮะพี่สนนไม่หล่อ " พีมยิ้มวนๆให้สน
" อ้าวๆ ไอ้นเี้ย " สนไ้ทีแหย่ลับ
" โอ๊ยๆ มาแหย่อะไรัน " เสียอทิมัึ้น พร้อมับาน้าว2าน
" อะ เอามาให้ พอีเห็นพีมเินมาพอี เลยัมาให้ " ทิมวาาน้าวล ให้นและพีม
" อบุฮะ " พีมพูบอ และนั่ลโ๊ะเียวับสนและทิม ึ่พวเาทั้3น มัะนั่ิน้วยันเป็นประำ
บรืน~
เสียรถแล่นเ้ามาภายในบ้าน ทิมสนและพีม
หันไปมอพร้อมัน รถหรูอ ่อนที่ร่าบาอใรบาน ลารถ และรเ้าบ้านให่
" ใรหรอฮะ? " พีมพูเสียเบาๆถามทิมและสน
" ุทามน่ะ ลูุพั " ทิมบอ
" อ๋อ " พีมพยัหน้า และิน้าวนเสร็
______________________________
" สวน้นไม้อไม้บ้านพี่ราม สวยัเลยอ่ะ "
ทามมอ้นไม้รอบๆ พร้อมับอแนรามเอาไว้ ยิ้มน้อยยิ้มให่ ทามเอมาหาราม และอให้รามออมาเินเล่นที่สวนอบ้านรามเป็นเพื่อน ึ่ราม็ไม่อยาัอะไร ทำไมรามะูไม่ออว่าทามอบเา
" อืม ทาม็ลอให้อาพััสวนแบบนี้ไว้ที่บ้านสิ " รามพูบอ
" ไม่อะ ทามะมาที่นี่ อยามาหาพี่ทาม "
ทามยิ้มหวาน พร้อมับเอาหัวบออราม
" ทาม ทำอะไร? " รามพูเสียุนิๆ
" ็.. ทาม.. พี่ราม็รู้นี่ ว่าทามอบพี่ "
ทามพูเสียระเ้าระอออมา
" เห้อ อ้าว พีม " รามเรียพีม เมื่อเห็นว่าพีมเินเล่นในสวนเหมือนัน
" อ่าว นาย " พีมหันมาหาราม ่อนะายาไปเห็นนที่ทิมบอว่าื่อทาม ที่อนี้ำลับรามอยู่
" ไปเอาอว่ามาให้หน่อยสิ "
รามพูบอพีม ทามเอ็มอพีมั้แ่หัวรเท้า พีมเอหน้าาหวานพอสมวร เาเอ็เพิ่เยเห็นพีม
" ฮะนาย " พีมอบรับ แล้วเินออไป
" ใรหรอพี่ราม " ทามถามึ้น
" ลูน้อนใหม่น่ะ " รามอบแ่นั้น แล้วพาทามมานั่ที่โ๊ะในสวน
10 นาทีผ่านไป
" มาแล้วฮะ " พีมยอว่ามาวาที่โ๊ะอรามและทาม
" ิน้วยันสิพีม " รามพูวนพีม เาเอ็ไม่อยาอยู่ับทามสอ่อสอมานั
" เอ่อ... " พีมยิ้มแหยๆ พีมว่าทามไม่อยาให้เาร่วมว้วยสัเท่าไหร่
" เป็นแ่ลูน้อ ะมาร่วมโ๊ะับเ้านายไ้ยัไ " ทามพูเยาะๆ ปิทาม็อบูถูนอยู่แล้ว ยิ่รามวนพีมอี เายิ่ไม่่อยอบพีม
" นายทานเลยฮะ พีมอัวนะฮะ " พีมฝืนยิ้มนิๆ่อนะเินออมา ใรว่าพีมไมุ่ล่ะ ที่โนอย้ำสถานะนานั้น
( แมัน็แ่ลูน้อพีม ไม่มีอะไรู่วรับนายหรอ ) พีมอย้ำัวเออยู่อย่านั้น พีมรู้สึเ็บี๊ในใหน่อยๆ ที่เห็นทามใล้ิับรามแบบนั้น
พีมเินออมานั่รบ่อปลานาให่อบ้าน
มีปลาหลาหลายสายพันธุ์ในบ่อ ึ่แ่ใหู้เป็นธรรมาิ มีเสียน้ำลอเวลา
มุมนี้เป็นมุมที่พีมอบมาริๆ
" นายฮะ .. พีมวรื่อสัย์ับนาย มาว่าะรู้สึไปมาว่านั้น " พีมบ่นับัวเอ พร้อมับถอนหายใเบาๆ พีมเอามือลไปในบ่อ พลาวัน้ำไปมา
" หึ ิแล้วไม่มีผิ " เสียอใรบานัึ้นา้าหลั
" ..ุทาม " พีมาเบิว้า เมื่อเห็นว่าทามยืนอยู่้าหลั ึ่ทามแล้บอรามว่าะไปห้อน้ำ แ่ที่ริเินามพีมมา เาเอรู้สึแปลๆบาอย่า เลยอยามาถามพีม
" หึ แิยัไับพี่รามันแน่ "
ทามถามออไป
" พีม.. พีมเป็นลูน้อฮะ " พีมอบออไปเสียสั่นๆ
" หึ ลูน้อหรอ ทำไมราม้อวนแินอว่า้วยัน้วย ปิันไม่เยเห็นรามวนลูน้อนไหนเลย " ทามถามออมาอี
" พีม.. พีมไม่รู้ " พีมพูแ่นั้น ่อนะเินออไป
หมับ
ทามว้า้อมืออพีมเอาไว้ แล้วระาพีมมาหานอย่าแร
" บอันมานะ แอบรามใ่มั้ย ? "
ทามบีบ้อมืออพีมแรึ้น ทามเอ็เินมาทัน พอที่ะไ้ยินที่พีมพู่อนหน้านี้
" ฮึ.. พีม.. พีมเปล่านะฮะ " พีมร้อไห้ออมา เารู้สึเ็บที่้อมือเป็นอย่ามา
" ำไว้นะ รามอัน แไม่มีสิทธิ์ ลูน้อ
มัน่ำ้อยเินไปสำหรับมัรอย่าราม! "
ทามผลัพีมลพื้นห้าอย่าแร ่อนะเินออไป
ร่าน้อยล้มลับพื้น วาู่สวยแ่ำ เ็มไป้วยราบน้ำา เ็บ้อมือยัไม่เท่าับเ็บใที่โนเาูถูแบบนี้ พีมเอ็รู้สึีับรามริๆ แ่ลูน้อ้อย่ำอย่าเา เป็นแ่เศษฝุ่น
ที่ไมู่่วรับมัรสันิเลย
" ฮึ.. นายฮะ ... " น้ำาอพีมไหลออมาอย่าไม่าสาย ร่าบานั่สะอื้นอยู่อย่านั้น
( ป้า.. พีม..พีมรู้สึีๆับนาย พีมมันอัูใ่มั้ยฮะ ฮึ .. )
" พีม เป็นอะไร ? " สนที่เินผ่านมาพอี รีบวิ่เ้ามาหาพีม ที่นั่ร้อไห้ที่พื้นห้า
" ฮึ พี่สน ฮือ " พีมอสนแน่น ร่าบาสะอื้นออมาอย่าน่าสสาร ีวิอพีมโนูถูมาลอีวิ แล้วยิ่เาลับรู้สึีๆับผู้มีพระุอี มันไม่เหมาะสมเลย
" ไม่ร้อนะนเ่ ไม่ร้อนะ " สนอพีมอบ ลูบหลัพีมเบาๆ โยไม่รู้เลย ว่ารามเินผ่านมาพอี
" หึ " รามแสยะยิ้มนิๆ
______________________________
ผ่านไปพัให่ๆึ่ทาม็ลับไปแล้ว
พีมลับเ้าบ้านพั เพื่อะเอาเอสารที่ทำเสร็แล้วมาให้ับราม
๊อๆ
พีมเาะประูห้อทำานอราม
" เ้ามา " รามพูเสียเรียบ
พีมเปิประูแล้วเินเ้าไปในห้อทำานอราม ่อนะวาเอสารลบนโ๊ะอราม
" เสร็แล้วฮะ " พีมพูยิ้มๆ
" อืม " รามอบในลำอ ไม่ไ้มอหน้าพีมแ่อย่าไร
" นาย.. นายเป็นอะไรรึเปล่าฮะ? " พีมถามึ้น เพราะปิ รามไม่ไ้นิ่แบบนี้ บาที็ะมพีม้วย้ำ
" มึับไอ้สนนี่สนิทันีเนอะ " รามพูึ้น มือ็ับเอสารูไปเรื่อยๆ
" ็.. สนิทฮะ พี่ทิม้วย เป็นพี่น้อไฮะ "
พีมอบออมารๆ พีมเอ็ิแบบนั้น
" เห้อ ... เอาล่ะๆ ่าเถอะ ลับไปไ้แล้ว "
รามถอนหายใออมาหนัๆ เาไม่วรถามำถามแบบนั้นออไปเลย
" ฮะนาย มีอะไรโทรหาพีมไ้เลยนะฮะ " พีมพูบอ ราม็พยัหน้ารับ ร่าบาึเินออไป
" เห้อ ไอ้ราม .. เป็นบ้าไรมึเนี่ย " รามุบมับัวเอ และถอนหายใหนัๆ
✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️✂️
มั่วๆมึนๆ =_=
น่าเบื่อเนอะ5555555555555555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น