คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : 2.-2สองต่อสอง(มีรูปค่ะ)
แล้วพี่ซาตานก็ลากสาวน้อยน่ารักน่าสงสารคนนี้ไปข้าวหน้า5กิโลเมตรอย่างรวดเร็ว ชาตินี้เคยจ่ายค่าแท็กซี่ไหมเนี่ย มือพี่เงินเค้าแปลกๆ หน้าตาหล่อมากเลยอ่ะ สเป็คอย่างแรงเลยน่าเนี่ย
"มองไรล่ะน้อง วิ่ง! ....! ! " ฉันไม่ใช่นักกีฬาวิ่งทีมชาตินะยะ โอย.. เจ็บมือว้อย
"หยุดได้แล้ว พี่เค้าไม่ตามมาแล่ว แฮ่กๆ"
"อือ! ว่าแต่ว่าเธอทำไมไม่บอกฉัน ปล่อยให้นั่งซะนาน"โอย หอบ กว่าจะหยุดได้
"แล้วนี่ฉันจะกลับบ้านยังไงเนี่ย 5ทุ่มแล้วนะ"
"จะกลับยังไงล่ะ มันห่างบ้านเธอมากนะ"
"ไม่รู้อ่ะ ฮือๆ 
"น้ำใสใสออกจากตาของฉัน ฉันกลัวจริงๆนะ ที่นี่ที่ไหนก็ไม่รู้อ่ะ ฉันกลัว กลัวมาก ง่วง เพลีย เหนื่อยมากด้วยอ่ะ แงๆๆ ฉันจะทำยังไงดี 
"พี่ขอโทษนะ"
"อะไรนะ!" ฉันเงยหน้าขึ้นจากพื้น แล้วมองหน้าพี่เค้า
"พี่ผิดเองแหละ พี่ขอโทษ ขอโทษจริงๆ"พี่ซาตานร้องไห้
"พี่จะพาเธอกลับบ้านเอง พี่ผิดกับน้องก็เยอะ ขอโทษนะ" ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้วล่ะ
"
ค่ะ พี่ช่วยพาหนูกลับบ้านด้วยนะคะ"ฉันเลิกเป็นศัตรูกับพี่ซาตานชั่วคราว
"T-^ จริงเหรอ เธอยกโทษให้ฉันใช่ไหม อ้ะ"พี่ money ส่งมือมาให้ฉัน ฉันจับมือพี่เค้าลุกขึ้น
"แล้วทีนี้เราจะกลับกันยังไงล่ะ?"พี่ซาตานถาม
"อ้าว! "อะไรเนี๊ยะ! ฉันลงไปกองที่พื้นอีกครั้ง ตั้งท่าร้องไห้อีกแล้ว แล้วชั้นจะได้กลับบ้านไหมเนี่ย
....เงียบ ฉันกับพี่ซาตานเงียบ พี่ซาตานมองไปข้างหน้า ส่วนฉัน..ร้องไห้(บ้า! ร้องไห้แล้วยิ้ม และก็ร้องไห้อีก บ้าๆๆๆ)
3นาทีผ่านมา...
"เอ๊ะ! เย่ ไชโยโห่ฮิ้ว กะละมังติดจรวดพุ่งยิงลงโลก เย่ๆ ยัยเค้กๆ !!!"พี่ซาตานบ้านอะไรอีกล่ะ เงยหน้ามองพองามดีกว่า คนกะลังกลุ้ม มากะละมังติดจรวดลงก้นอยู่ได้(?)
"อะไรอีกล่ะ จะกลับบ้านเนี๊ยะ"อะไรของเค้า เรียกทำไมไม่รู้ ร้องไห้ต่อเหอะ
"มองไปข้างหลังซิยัยงั่ง"ฉายาไรอีกละ มองไปข้างหลังมันมีกะละมังติดจรวดพุ่งลงก้นไงล่ะ จะกลับบ้านเว้ยย.. แต่เอ๊ะ! นั่นมัน
"ห๊า..! นั่นมัน นั่น นั่นมัน เย่ ไชโยๆๆๆ ไชโย้ ไชโย ไชโย"(กรุณาอ่านเป็นเพลงจะได้ฟิลร้านกาแฟมากขึ้นค่ะ ~) ฉันลุกขึ้นจับมือพี่ซาตาน ดีใจมากเลย ฉัน..ฉัน เย่~ ฉันเต้นระบำไปรอบๆตัวพี่เค้าแล้ว เย่ๆ~
อ่อ ลืมไปว่าฉันยังไม่ได้บอกท่านผู้อ่านว่าฉันเจออะไร ข้างหลังฉันมันคือ มันคือ..The Mall นั่นเอง เย่ๆ โย่วๆ ดีใจจัง ~
~(จะบ้าตายกะพระ-นางคู่นี้ บ้าทั้งคู่)
"น้อยหน่อยแม่คุณ ไป!~ กลับบ้านได้ละ แต่พรุ่งนี้เธอต้องเคลียร์กับฉันอีกนะ อย่าพึ่งดีใจไป เอาโทสับเธอมานี่สิ" ขัดจังหวะความดีใจโหม๊ะเลย อ๊า..ฉัน...จับมือพี่ซาตานนี่นา โหะๆ โทษน้าลืมตัวไป ว่าแต่พี่ซาตานจะเอา
โทสับชั้นไปทำไรเนี๊ยะ!
"โทสับเหรอคะ เอาไปทำไม!"
"ก็เอามา mem เบอร์พี่ไง จะได้ทวงหนี้ถูก เหอะๆ"
"ก็ได้ อ๊ะ! โทสับ โทสับหาย แย่แล้วๆ โทสับหาย"
"อะไรของเธออีกเนี่ย! ฉันง่วงแล้วนะ เร็วๆ"อย่าทำหน้าเครียดน้า โทสับหายจริงๆ หายที่ไหนน้า..แงๆ ซวยทั้งวันเลย ตั้งแต่ตี5ยันเที่ยงคืนเลย โปรฯไรฟะ รู้ละ โปรฯวันซวย ตั้งแต่ตี5ยันเที่ยงคืน ฟรีค่าใช้บริการ..เฮ้ย ไม่ใช่!(นอกเรื่อง
)
"หายจริงๆนะ ไม่เชื่อฉันรึไง"
"ก็ใช่!"เอ๊ะ! เริ่มกวนแล้วนะ ตกลงว่ามันหายที่ไหนกันนะ คิดสิคิด คิด คิด แง คิดไม่ออก
"หายจริงๆ หายที่ไหนน้า..จำไม่ได้อ่า
"
"ยัยเบ๊อะเอ๊ย! กลับบ้านไป๊ เดี๋ยว! เอาสร้อยคอกับกำไลเธอมานี่สิ เอาไว้มัดจำ กิ๊บเธอด้วย พรุ่งนี้เจอกันตรงนี้ 6โมงเช้า โอเค้"
"ทำไมอ่ะ? "
"เอาน่า..เอามาแล้วไปนอนไป พรุ่งนี้ห้ามเบี้ยวนะ ไม่งั้นบ้านเธอบึ้มแน่"
"จำไว้ซะว่า เธอทำให้คนหล่อขั้นเทพคนนี้ล้มละลาย เส้นทางชีวิตที่ฉันวาดไว้ต้องพังเพราะเธอ!" OK ฉันจำ ไปนอนนะ ฉันรีบบึ่งกลับบ้าน ทิ้งชายหนุ่มรูปงามไว้ตามยถากรรม หัวถึงหมอนปุ๊บ ชั้นก็ 'หลับ' ZzzZz..-o-
จบตอน2 ใครไม่คอมเม้นท์ขอให้สิวมากกว่าเดิม4เท่า
(อัพ PIC 4/8/51)
K a eK a e
ความคิดเห็น