ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : หญิงสาวแห่งนครสายฝน (1)
อนที่ 1 หิสาวับโ่รวน
-----------------------------
หิสาวผู้หนึ่ยืนอยู่ลาลานโล่ว้า ัวอเธอเปียปอนไป้วยสายฝนที่เทลมาอย่าหนั แ่เธอ็ไม่ไ้หลบหรือหาวิธีปัป้อ เธอเพียยืนนิ่อยู่รนั้น ยื่นมือหนึ่ออไปรอรับน้ำฝนไว้ ุระโปรผ้าไหมสีรีมลู่หนัอยู่้าัว เีย้าับเส้นผมสีน้ำาลเปลือไม้ที่ยาวถึแผ่นหลัที่เปียโ ใบหน้าอเธอมอนิ่ลไปในแอ่น้ำลาฝ่ามือ
"เมี้ยว~" อบอลานว้าที่ห่าออไป แมวสีำัวหนึ่วิ่มาหานา มันเป็นแมวำที่ส่าาม นเรียบเนียนเป็นเา วาสีเียวถูล้อม้วยสีเหลือแปลา หาโบสบัไปมายามวิ่มาหาเธอ
"เ้าอีแล้ว" หิสาวเอ่ย ทว่า็ย่อัวลนั่ลูบหัวมัน ราวๆสัปาห์่อนที่เธอไ้พบมัน มันเป็นแมวที่เย่อหยิ่แ่็ี้อ้อนอย่าน่าประหลา มันยินยอมให้เธอลูบหัวมันะมันนอนอยู่บนั เธอปล่อยให้มันทำอย่านั้นอย่าน้อยเธอ็ไม่เียวาย ทุๆรั้ฟ้าผ่าเ้าแมวะสะุ้อย่าื่นลัว ูน่าทะนะถนอมไม่น้อย เธอหัวเราะแผ่วเบา ลูหัวปลอบมัน้าๆ
"นี่.....เมื่อไหร่เาะมาไ้อีนะ" เธอรำพึแผ่วเบา
ราวๆสัปาห์่อนพอๆับเวลาที่เ้าแมวปราัว มีายหนุ่มปราัวึ้นเาเป็นน่าถิ่นที่บัเอิผ่านมา เาูสสัยและสนใในัวเธอ อนแรที่เาเอเธอ เาโวยวายที่เธอไม่ยอมหลบฝนและพยายามเ้ามาในลานว้าเพื่อเอาร่มระาษให้เธอ แ่เา็ไม่อาเ้ามาไ้ เธอบอเาว่าไม่เป็นไร เาูัใเล็น้อย แ่ว่า็ใฝ่รู้มาว่า ทัู้่เปลี่ยนมาพูุยัน ทว่าพูันไ้ไม่ทันไรเา็ถูพาัวไป โยนอหัวหน้าหมู่บ้าน แ่เา็ลับมาอีรั้ในทุๆ2-3วัน เาเล่าว่าเาเป็นบุรแห่นรนัเินทา เาเินทาไปเรื่อยๆทุหนแห่ เหมือนัสายลม ไม่รู้ทำไมอยู่ๆเา็อยาเินทามาหมู่บ้านอันไร้ื่อเสียนี้ แม้เธอะแอบรู้สึว่าเาน่ารำา แ่เธอ็อบบุลิเหมือนเ็อเาไม่น้อย มัน่วให้เธอรู้สึถึแสอาทิย์ที่ไม่ไ้สัมผัสมานาน
เธออามอบสายฝนที่เยือเย็นแ่ไม่ไ้อบที่มันเหน็บหนาว เธอ้อาระาไป หิสาวสะบัแนอย่าัใ ทันในั้น้อมือที่เยว่าเปล่า็ปราโ่รวนึ้น เหล็ล้าสีำ้านิแน่นอยู่ับ้อมืออเธอ เป็นผนึ เป็นำสาปที่เธอถูสาปไว้ ทำให้เธอไม่อาาไป เธอโรธ หวาลัว เรียั และสุท้ายมัน็หล่อหลอมเธอไว้และเหลือเพียวามเสียใ เธอลูบหัวแมวำอย่าใลอยและเผลอหลับไปในเวลา่อมา เ้าแมวลอัวออมาพยายามไม่ให้เธอื่น วาอมันล้ำลึยาะอ่าน ้อหิสาวไว้พัหนึ่แล้วระโาไป ทิ้ไว้เพียอาวระายสีเหลืออหนึ่
รุ่เ้า หิสาวื่นึ้นอย่า้าๆ เมื่อมอที่ั็พบวามว่าเปล่า เธอถอนหายใเียบัน เ็บอาวระายึ้นมาหมุนเล่น ฝนเริ่มาลแล้ว แ่ยัไม่หยุ ในสายฝนโปรยอาวระายสีเหลือราวับส่อประายไ้ ลีบอบอบบาแผ่ออาเสรที่ระุเป็น้อนลมนับไ้แปลีบ หยน้ำฝนระทบมันเบาๆ ทุๆรั้ที่ายหนุ่มมาหาเธอเาะเอาอาวระายมา้วยเสมอ เหมือนเป็นสัลัษ์ประำัว หิสาวอมันแนบอและเฝ้ารอารปราัวอเา้วยใพอโ
เาปราัวึ้นในอีสอวัน่อมา พร้อมบาแผลหลายแห่ ในมือเาถือลูุแมา้วย เป็นุแที่ใ้ไโ่รวนอเธอ ใบหน้าอเาาวีและเหนื่อยอ่อน แ่็พยายามฝืนยิ้มให้เธอรู้สึี เธอระวีระวาพยายามเ็เลือมามายที่อยู่บนัวเา ทันทีที่แนเธอยับ โ่รวน็ปราอีรั้ ายหนุ่มลี่ยิ้มอ่อนโยนใุ้แปลโ่ให้เธอพร้อมำพูประโยหนึ่
"ไป้วยันนะ" หิสาวน้ำาไหลออมา
เนิ่นนานแล้วที่เธอเียวายและว่าเปล่า เนิ่นนานแล้วที่เธอเปลี่ยวเหาและลำพั ถูัอยู่ภายใ้สายฝนและวามหนาวเย็น แ่ทว่าในที่สุ...ในที่สุ็มีนมาปลปล่อยเธอ รับเธอเ้าสู่อ้อมแนที่อ่อนโยน เธอลอย่าไม่ลัเล
-----------------------------
หิสาวผู้หนึ่ยืนอยู่ลาลานโล่ว้า ัวอเธอเปียปอนไป้วยสายฝนที่เทลมาอย่
ฟ้าแลบเป็นประายส่อให้เห็นใบหน้าเศร้าสร้อย วาโใสระ่าเหมือนาวาทว่าในวาลับเ็มไป้วยวามเศร้า มูเิน้อยๆแฝแววื้อรั้น ริมฝีปาบาเม้มแน่น สมาธิทั้หม้ออยู่ลาฝ่ามือ น้ำในมือเรื่อแสสีน้ำเินทึมทึบและับไป
หิสาวถอนหายใอย่าอ่อนล้า ฝนในนรแห่นี้เป็นฝนแห่วามโศเศร้า เป็นพายุแห่วามเสียใ เน่อนานแล้วที่นาถูผูมัไว้ับที่แห่นี้ มอูสายฝนแห่วามเปลี่ยวเหาที่ไม่บสิ้น
เนิ่นนานนนา็เศร้าโศเสียใ ถูย้อมให้ว่าเปล่านล้ายภานะที่เปล่าลว
เนิ่นนานนนา็เศร้าโศเสียใ ถูย้อมให้ว่าเปล่านล้ายภานะที่เปล่า
"เมี้ยว~" อบอลานว้าที่ห่าออไป แมวสีำัวหนึ่วิ่มาหานา มันเป็นแมวำที่ส่าาม นเรียบเนียนเป็นเา วาสีเียวถูล้อม้วยสีเหลือแปลา หาโบสบัไปมายามวิ่มาหาเธอ
"เ้าอีแล้ว" หิสาวเอ่ย ทว่า็ย่อัวลนั่ลูบหัวมัน ราวๆสัปาห์่อนที่เธอไ้พบมัน มันเป็นแมวที่เย่อหยิ่แ่็ี้อ้อนอย่าน
"นี่.....เมื่อไหร่เาะมาไ้อีนะ" เธอรำพึแผ่วเบา
ราวๆสัปาห์่อนพอๆับเวลาที่เ้าแมวปรา
เธออามอบสายฝนที่เยือเย็นแ่ไม่ไ้อบ
รุ่เ้า หิสาวื่นึ้นอย่า้าๆ เมื่อมอที่ั็พบวามว่าเปล่า เธอถอนหายใเียบัน เ็บอาวระายึ้นมาหมุนเล่น ฝนเริ่มาลแล้ว แ่ยัไม่หยุ ในสายฝนโปรยอาวระายสีเหลือราวับส่อ
เาปราัวึ้นในอีสอวัน่อมา พร้อมบาแผลหลายแห่ ในมือเาถือลูุแมา้วย เป็นุแที่ใ้ไโ่รวนอเธอ ใบหน้าอเาาวีและเหนื่อยอ่อน แ่็พยายามฝืนยิ้มให้เธอรู้สึี เธอระวีระวาพยายามเ็เลือมามายที่อย
"ไป้วยันนะ" หิสาวน้ำาไหลออมา
เนิ่นนานแล้วที่เธอเียวายและว่าเปล่า เนิ่นนานแล้วที่เธอเปลี่ยวเหาและลำพั ถูัอยู่ภายใ้สายฝนและวามหนาวเย็น แ่ทว่าในที่สุ...ในที่สุ็มีนมาปลปล่
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น