ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Let's get married!!...แต่งงานกัน(สักที)เห๊อะ!! P.2
เดี๋ยวก็รู้...หึหึ
แล้วเป็นไง...ตอนนี้กรูยืนอยู่หน้าโซลทาวเวอร์!!
โซลทาวเวอร์ หรือนัมซานทาวเวอร์ เป็นหอคอยที่ตั้งตระหง่านอยู่บนเขากลางกรุงโซลโดยมีความสูง 480 เมตรจากระดับน้ำทะเล บนสุดของหอคอยมีหอดูดาวและภัตตาคารหมุนได้รอบพิพิธภัณฑ์พื้นบ้านและยังมีหมีน้อยเท็ดดี้แบร์กว่า 1000 ตัวที่เค้าเอามาทำเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับวัฒนธรรมและประเพณีต่างๆของชาวเกาหลีในพิพิธภัณฑ์ และจุดขายของที่นี่คือการที่คู่รักเอากุญแจมาเขียนชื่อตัวเองกับคนรัก แล้วนำไปล็อคไว้จากนั้นก็จะโยนลูกกุญแจทิ้ง…เป็นเคล็ดว่าเราทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่มีใครมาพลัดพรากเราออกจากกันได้ -0-
ประเด็นคือ...พากูมาทำไม?
ข้าพเจ้า!! คิมฮีชอลซึ่งเป็นคนเกาหลีโดยกำเนิด เห็นอิหอคอยสูงโย่งนี่ตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย มาคล้องแม่กุญกับผู้ชายผู้หญิงเป็นร้อยๆ ก็ยังไม่มีใครมันอยู่กับกูตลอดไปเลยซักคน ตอนมาครั้งแรกจำได้เลยว่ามีอิเวรตะไลที่ไหนก็ไม่รู้โยนลูกกุญแจมาโดนหัวกู อย่าให้กูรู้นะว่าแม่กุญแจมึงอยู่ที่ไหนกูจะกระชากมันออกจากกันแม่ม -*-
โฮกกกก กูร้อนนนน!!
ร่างสูงจูงมือพาคนตัวเล็กที่ทำหน้าบูดเป็นตูดเป็ดตั้งแต่ลงมาจากรถขึ้นไปบนหอคอยเพราะวันนี้ไม่ใช่วันหยุดแถมยังเริ่มเย็นแล้ว คนบนหอคอยเลยมีน้อย
เหมาะแก่การขอแต่งงานเลยแฮะ ^_^
ฮันคยองมองไปรอบๆบนหอคอย วันนี้ดูเหมือนทุกอย่างจะเป็นใจไปกับเค้าซะหมดท้องฟ้าตอนเย็นสีเริ่มออกส้มๆ มีกำแพงแม่กุญแจคู่รูปต่างๆเรียงรายอยู่เต็มแถมยังของตกแต่งที่ทางหอคอยเค้าจัดมาอีก ดูยังไงก็โรแมนติก
แต่คงไม่ใช่กับคนที่ชื่อ คิมฮีชอล
“พามาทำไม ร้อนจะตายอยู่แล้ว! วันนี้ชั้นไม่ได้ทาครีมกันแดดมานะ ผิวชั้นต้องเสียแน่ๆ!!” ร่างเล็กบ่นกระปอดกระแปด หยิบแว่นกันแดดกับหมวกใบโตมาใส่ มืออีกข้างก็โบกไปมาต่างพัด
-.- << สีหน้าของฮันคยอง
อย่างที่บอกไปแล้วว่า ตอนนี้เป็นเวลาเย็นถึงมันจะร้อนอบอ้าวนิดๆแต่ก็คงไม่ได้ร้อนขนาดนั้นมั้ง พระอาทิตย์ก็ใกล้จะตกแล้ว รังสียูวีมันคงไม่ออกมาทำร้ายผิวคุณเธอจนเสียหรอก
“เกิง!! เกิงใช่มั้ย!!” เสียงใสๆตะโกนมาจากอีกฟากหนึ่ง พร้อมกับร่างเล็กของเจ้าของเสียงที่กำลังวิ่งมาทางฮันคยองและฮีชอล พอฮีชอลว่าใครเป็นคนเรียก หน้าที่บูดอยู่แล้วกลับบูดเพิ่มขึ้นอีกสองเป็นเท่า
“ฮยอกแจ..” ฮันคยองเรียกชื่อของอีกฝ่าย
โมโห!! ตอนนี้คิมฮีชอลกำลังโมโหมากๆ
ทำไมน่ะหรอ??
ก็เพราะฮยอกแจน่ะ เป็นแฟนเก่าของฮันคยองไงเล่า!!!
แล้วทำไมฮันคยองต้องวิ่งเข้าไปหาเหมือนหมาเห็นเจ้าของแบบนั้นด้วย!!!!
“เกิงจริงๆด้วย ฮยอกดีใจจังเลยที่ได้เจอเกิงอีกครั้งอ่า” ฮยอกแจจับไม้จับมือของร่างสูงแล้วโยกไปมาเหมือนเด็กๆ แล้วยิ้มสดใส ตามแบบฉบับฮยอกแจ ฮันคยองยิ้มตอบรอยยิ้มอันสดใสของฮยอกแจที่เมื่อก่อนเค้าเคยหลงใหล แล้วเริ่มพูดคุยถามสารทุกสุกดิบกันตามประสาเพื่อนเก่า
“ฮยอกสบายดี แล้วเกิงล่ะ”
“ชั้นสบายดี ฮยอกมากับใครล่ะแล้วทำไมแต่งตัวแบบนี้”
“น่ารักใช่มั้ยล่า วันนี้เรามารอแฟนเราน่ะ จะไปเที่ยวกัน” ฮยอกแจพูดแล้วหมุนตัวไปมาเหมือนนักบัลเล่ต์
แต่...
“เหยอ!!”
ตุบ!!
ดูเหมือนว่าจะผิดจังหวะไปนิดนึง ฮยอกแจเลยได้ไปนั่งจุ้มปุ๊กอยู่บนพื้นไม้สีอ่อน ฮันคยองหัวเราะออกมาน้อยๆแล้วยื่นมือให้ฮยอกแจ ฮยอกแจจับมือของฮันคยองแล้วค่อยๆพยุงตัวขึ้น
ชริ้ง!!
รังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากคนที่อยู่ข้างหลังของฮันคยองเพิ่มมากขึ้นจนฮยอกแจรู้สึกเสียววาบ
ฮยอกแจเองก็เห็นฮีชอลตั้งแต่แรกแล้วล่ะ ดูจากลักษณะแล้วฮีชอลก็คงเป็นคนรักของฮันคยองแหละนะ และฮยอกแจก็ดูออกด้วยว่าฮีชอลกำลังหึง..เอ่อ มาก
ก็แค่จะมาทักทายตามประสาเพื่อนทำไมต้องส่งรังสีอำมหิตให้เค้าด้วยล่า T^T
“ซุ่มซ่ามเหมือนเดิมเลยนะ ฉันว่าฉันอยู่รอแฟนกับฮยอกดีกว่าไหม” ฮันคยองที่ดูเหมือนจะลืมไปแล้วว่าตัวเองมาทำอะไรที่นี่เอ่ยด้วยความเป็นห่วง ก็ฮยอกแจน่ะไม่เท่าทันคนแถมยังชอบทำตัวป็นเด็กอยู่เสมอทำให้เขาอดห่วงไม่ได้
“เอ่อ..ไม่ต้องหรอก”
“ได้ยังไงล่ะ ก็ฉันเป็นห่วงนี่!!”
โครม!!
ตะกร้าถังขยะใบโตใกล้ๆกับฮีชอลล้มคว่ำ ขยะหล่นกระจัดกระจายด้วยฝีมือของฮีชอลที่จัดการไซด์คิงมันไปอย่างรุนแรง เหมือนจะบอกเป็นนัยๆว่า
ฉันยังอยู่ตรงนี้อีกคนนะ!!
ก่อนที่จะเงยหน้าที่เปื้อนไปด้วยน้ำตาขึ้นมามองฮันคยอง ฮันคยองเบิกกว้างอย่างตกใจ รู้ว่าตัวเองพลาดแล้ว ก่อนจะเดินไปหาฮีชอล มือหนาเอื้อมไปหาใบหน้าหวานหมายจะเช็ดน้ำตา พลางเรียกชื่ออีกคนเสียงแผ่ว
“ฮะ..ฮีชอล”
เพียะ!!
มือของฮันคยองถูกปัดทิ้งโดยแรงจากคนตัวเล็ก ก่อนจะวิ่งหนีไปโดยเร็ว ฮันคยองมองตามและหันมามองฮยอกแจอีกครั้ง แล้ววิ่งตามฮีชอลไป
ไอ้ฮันคยองเอ๊ย!!! แกลืมไปได้ไงว่าจะมาขอฮีชอลแต่งงานน่ะ!!!!!
+++++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น