[Fic Hoozuki No Reitetsu] Eternal Love

ข้อมูลเบื้องต้น

ไรเตอร์อวย "ฮาคุทาคุ x โฮซุกิ" นะคะ ใครไม่ชอบแพร์ริ่งนี้
กดปิดไปได้เลยค่ะ

ฟิคนี้เป็นฟิค Yaoi
ใครไม่ชอบก็กด ปิด เช่นกันค่ะ

 

เนื้อเรื่อง

Eternal Love

Fic : Hoozuki No Reitetsu

Paring : Hakutaku x Hoozuki

Rate : PG

ยักษ์น้อยโฮซุกิเดินเตาแตะไปบนทางราบ และมาหยุดที่บ้านทรงจีนหลังหนึ่ง ก่อนจะผลักประตูไม้เข้าไป

"ท่านฮาคุทาคุ "

ยักษ์น้อยเอ่ยเรียก ฮาคุทาคคุหันมาแล้วยิ้มให้อย่างเคยก่อนจะวางชาอู่หลงที่กำลังต้มอยู่ลง

"ไม่มีงานหรือ?"

"ไม่มีขอรับ บ่ายนี้ข้าว่าง"

ยักษ์น้อยเดินเข้าไปกอดขาอีกฝ่าย

"เลยมาหาข้างั้นหรือ?"

โฮซุกิพยักหน้าเบาๆ

"ท่านฮาคุทาคุ ข้าขอจับหางของท่านได้ไหม?"

สัตว์ในตำนานหัวเราะเบาๆแล้วลูบหัวยักษ์ตัวน้อยก่อนจะอุ้มพาไปที่สวนท้อ

"ข้าเป็นถึงสัตว์ในตำนาน จับหางข้าง่ายๆแบบนี้ก็แย่สิ ฮ่าๆ"

"งั้นหรือขอรับ..."

โฮซุกิน้อยพูดเสียงแผ่วลงพลางกอดคอฮาคุทาคุ

"ไว้คราวหน้าล่ะกันนะ"

ฮาคุทาคุวางอีกฝ่ายตกใต้ต้นท้อแล้วนั่งลงข้างๆ

"ท่านฮาคุทาคุอยู่ที่นี่นานแค่ไหนแล้วเหรอขอรับ..?"

โฮซุกิเอ่ยถาม

"ฮืม...ประมาณสิบล้านปีได้น่ะ ฮะๆ"

ฮาคุทาคุยิ้มแล้วหัวเราะ โฮซุกิเงยหน้ามองอีกฝ่าย แม้สีหน้าจะเรียบเฉย แต่เขาก็พอจะรับรู้ได้ว่าโฮซุกิคาอนข้างอึ้งกับอายุของเขา

"แล้วไม่เหงาหรือขอรับ..?"

คนสูงกว่าลูบหัวยักษ์น้อยก่อจะพูดประโยคที่ชวนให้ใจพองโต

"ตอนนี้ข้าไม่เหงา เพราะข้ามีเจ้าแล้วไง"

"งั้น.....ท่านฮาคุทาคุรักข้าไหมขอรับ?"

ฮาคุทาคุแทบสำลักน้ำลายตัวเองกับสิ่งที่โฮซุกิน้อยพูดออกมา

"รักสิ เจ้าเป็นเด็กน้อยแสนสำคัญของข้านะ"

"แล้ว ถ้าข้าโตขึ้น แล้วไม่ได้มาหาท่านบ่อยแบบตอนนี้ ท่านจะยังรักข้าไหม?"

ยักษ์น้อยมองหน้าฮาคุทาคุอย่างคาดหวัง

"แน่นอน ต่อให้นานแค่ไหน ข้าก็จะรักเจ้าไปตลอด เพราะเจ้าเป็นเด็กน้อยของข้าไง "

"ท่านสัญญานะขอรับ.."

"ข้าสัญญา"

ฮาคุทาคุก้มลงจูบหน้าผากโฮซุกิอย่างแผ่วเบา

/*/

2000 กว่าปีผ่านมา

"เจ้ายักษ์ป่าเถื่อน !!!! เลิกเอากระบองเหล็กนั่นไล่ฟาดข้าได้แล้ว !!! ข้าแค่มาหาโอโกะจังที่นรกมัตตัยเท่านั้น !!!!"

ฮาคุทาคุวิ่งหนีมัจจุราชที่วิ่งไล่เข้ามาทุกฝีก้าว จนสุดท้ายก็คว้าคอเสื้อไว้แล้วจับทุ่มลงพื้นแล้วยกขึ้นมาใหม่

"แค่ไม่ใช่กระบองเหล็กฟาดก็พอสินะขอรับ"

โฮซุกิเอ่ยเสียงเรียบ "หา อะไรน-- อั๊กกกกก !!!!"

หมัดเพียวๆประเคนเข้าที่ใบหน้าคมของฮาคุทาคุ อย่างไม่ยั้ง จนโฮซุกิสาแก่ใจจึงปล่อยฮาคุทาคุลงพื้น

ยักษ์น้อยตอนนั้นของข้าไปไหนกัน....

ฮาคุทาคุได้แต่คร่ำครวญในใจ

"เจ้าลืมสัญญาตอนนั้นรึยัง... "

ฮาคุทาคุที่นอนหมดสภาพเอ่ยขึ้น

"...........กับเจ้า ข้าไม่เคยมีสัญาอะไรต่อกัน ถึงจะมีแต่ข้าลืมไปแล้ว เกี่ยวกับเจ้าข้าไม่อยากจำทั้งนั้น..."

ราวกับโดนมีดกรีดกลางใจ ฮาคุทาคุได้แต่เค่นหัวเราะให้ตัวเอง จนโฮซุกิเดินออกไป

"ฮะๆ....เจ้ายุ่นงี่เง่าไม่รักษาสัญญาเอ้ย...."

สัญญานั่น....ข้ายังรักษามันอยู่ทุกวันนี้นะ...........

END.

 

----------------------------------------------

 

เป็นฟิคที่สั้นมาก คุยกับเพื่อนในแชทไปๆมาๆดันคลอดฟิคนี้ออกมาค่ะ ฮาาาา

ฟิคนี้ ไรท์มีสิ่งที่อยากจะบอก 'คุกอยู่ทางขวาค่ะ' /ปลิวไปแต่งแจ็คเอลซ่าที่ดองไว้ต่อ