คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หึงนะ #4
าเมล ไวโลาร์
นี่็ผ่านมา 1 อาทิย์แล้วันารอยู่ร่วมับแวมไพร์แบบๆอผมโยที่ไม่มีอะไรเิึ้น รึเปล่านนะ
"าเมล มาทาน้าวไ้แล้วนะ" รับอย่าที่เห็นไม่มีอะไรเิึ้นเลยนอาอาารแปลๆอเา ที่ในแ่ล่ะวันะลุาเียแหี้ามาทำอาหารแบบนี้ ไม่ว่าะเป็น ้าวเ้า ้าวเที่ย(ถ้าวันหยุอ่ะนะ) ้าวเย็น พร้อมเสร็สับในแ่ล่ะมื้อ
"ไ้ยินที่พี่เรียหรือเปล่า"
"รับๆ ผมไ้ยินแล้ว ำลัออไป" นั่นแหละรับ ไม่ใ่แ่ัวเาที่ประหลา อนนี้พฤิรรมเา็ประหลาัวย
"วันนี้พี่ไม่ไปไหนหรอรับ"
"อนึๆพี่นัเพื่อนไว้นะ มีอะไรหรือเปล่า"
"เปล่ารับผมแ่ถามูนะ อนเน็นผม็มีนัับเพื่อนเหมือนัน"
"อืม"
20:30 น.
ริ๊
"ฮะโหล"
(นี่มึอยู่ไหนแล้ว ออมาหรือยั)
"ออมาแล้ว ำลัะถึ นี่มึรีบหรือไ ไ้่าวว่านัสามทุ่มนะ"
(ูเปล่ารีบ ูแ่เหาไม่ละไอ้ห่านี่ ูอยู่นเียวรีบมา VIP5 ั้นสอนะ)
"อืม โอเ ับรถ่อน"
ผมวาสาย่อนะรีบเหยียบันเร่ไปยัที่นัหมาย
"มา้าิบหาย" อันเรสเอ่ยปาในะที่้นผมยัไม่ทันไ้แะับเบาะโฟา้วย้ำ
"มึะบ่นอะไรนัหนา "
"็ูรอนานอ่ะ แล้วเอาเหมือนเิม?"
ผมอบอืออึในลำอพลายแ้วสีอำพันึ้นิบ หืมมม รสาิีไม่เลว
"อ่ะๆ พอๆมานันหน่อยเป็นไ" อันเรสยแ้วสีอำพันึ้นพลาระรวเียวหม สสัยอยาเมา
"ใเย็นๆน่าอันเร เรียอะไรมา" ผมถามออไป
"เปล่าน่า ูแ่อยาเมา" มันอบพลายัไหล่ไม่ใส่ในั
พวผมนั่ื่มไ้ไม่นาน สายาอผม็ไปสะุเ้าับวาสีแที่ับ้อผมอยู่่อนแล้ว ผมทำเป็นไม่สนใับสายานั่น ไม่นาน็มีสาวสวย2นเินเ้ามานั่้าผมับอันเรส
"ฮาย~ มาันสอนหรอ ให้เราสอนนั่้วยไ้ไหม" เธอถามพลานั่ลอย่าถือวิสาสะ ถ้าเธอะพูแล้วนั่ลแบบนี้ไม่้ออผม็ไ้หรอ~
ผมนั่ิบอเหลวสีอำพัน พลามอไปยัเวทีที่อนนี้ีเไ้ึ้นไปเปิเพลแล้ว เธอผู้มาใหม่พูาเี้ยว้าวไม่หยุ มืออเธอ็เาะแนผมแน่นหนึบไม่ยอมปล่อย ผมไม่ไ้สนใเธอเลย้วย้ำ สิ่ที่ผมรู้สึสนใอยู่ลอเวลาะเป็นสายาอใรบานมาว่า ให้ายเถอะ ผมว่าะไม่สนใแล้วเียว นี่เนเล่นมานั่้อผมไม่วาาแล้วะให้ผมเยไ้ยัไ
"เมละ มาเรียเมาแล้วอ่ะ ไปส่มาเรียหน่อยไ้ไหมะ" เธอพูพลายหัวมาบไหล่ผมอย่าอออ้อน
"แล้วเพื่อนอุล่ะรับ" ผมถามออไปทั้ๆที่รู้ำอบอำถนมนั่นอยู่แล้ว็เถอะ
"เี๋ยวแอนนาลับับอันเรส่ะ" เธอพูออมาพลาส่สายาให้ับเพื่อนอผม มันทำหน้าาเหลอหลาเหมือนไม่รู้เรื่อพลายัไหล่ให้ผม
"อ่ารับ" ผมอบลออไปโยไม่เ็มในัไม่่าาอันเรส เราทั้สี่เรียเ็บิลแล้วเรียมรวะออาร้าน็้อะัเมื่อมีนุ้นเยวอนยืนประันหน้าอยู่
"ะไปไหน" นรหน้สมอผมนิ่้วยวาสีแ
"อะ...เอ่อ ไปส่มาเรียน่ะรับ" ผมอบะุะั
"ส่ทำไม ลับับพี่"
"เอ่อ...แ่"
"ไม่มีแ่ ลับเี๋ยวนี้" นรหน้าไม่เพียพูเปล่า พลาระา้อมืออผมอย่าแรเพื่อให้หลุาารเาะุมอหิสาว้าน้า ผมเถลาไปนับอแล่อนรหน้า ผมใแ่ไม่ไ้ยับัวหนีพร้อมยืนนิ่ๆให้นรหน้าออยู่แบบนั้น
"มึ็้วย ลับับูอันเรส"
"ผม้อไปส่เธอ่อน"
"ูบอให้มานี่ไ!" ผมสะุ้ับเสียอพี่เรโแ่็ไม่ไ้หันหน้าลับไปูสีหน้าอเพื่อนสนิทผม
"ไม่ไว่ะ!!" เพื่อนสนิทผมะอลับแบบไม่ยอมแพ้
"ูบอให้มาไ!!"
"โอ้ย!!"
"ูไป่อนนะ ไปับู"
ผมไ้ยินเสียโววายอเพื่อนผมเล็น้อย่อนที่ะเียบไป นรหน้าผมปล่อยผมให้เป็นอิสระาอ้อมอ แ่เปลี่ยนไประับมืออผมแน่น
"พวเธอลับไปไ้แล้ว"พีลุบอเสียเย็นนสอสาวรหน้าสะุ้
"แ่เมลบอะไปส่มาเรียนะ!"เธอะออย่าไม่ยอมแพ้
พี่ลุเพีย้อหน้าสอสาวนิ่ๆ แล้วูมือผมออมาอย่าหน้าาเย
"เฮ้ ะไปไหนะเมล แล้วมาเรียับแอนนาล่ะะ!" ผมไ้ยินเสียะโนไล่หลัแ่ไม่ไ้สนใเท่านรหน้าแล้ว ึ ั ึ ั~ ไอ้เสียหัวใบ้าเียบๆหน่อยไ้ไหมเี๋ยวเา็ไ้ยินหรอ บ้าเอ้ยยยย
เราสอนเินมานถึรถอพี่ลุเปิประูให้ผมเาไปนั่โยไม่พูอะไรสัำ ผม็ไม่ล้าที่ะเอ่ยปาบอว่าแล้วรถผมล่ะ พี่ลุับรถมาไ้สัพั็พูอ่ะไรบาอย่า
"หึนะ" เาพูเสียเบาเหมือนุยับแ่เอ แ่ผมไ้ยินไ ไ้ยินัเน ัสุๆ ึัึั~ เอาอีแล้ว ผมว่าผม้อเป็นโรหัวใแน่ๆให้ายเถอะ
ความคิดเห็น