คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โลกคู่ขนาน 1/2
ลับมาทา้านอหรรษา เมื่อเธออาบน้ำแ่ัวเสร็แล้ว เธอึับรถยน์ู่ใอเธอไปยัร้านอไม้ หรรษานานาพันธุ์ อเธอ ที่อยู่ิับร้าน หรรษาเวิ้อเธอ เมื่อเธอเินมาถึร้านอไม้ พนัานในร้าน็ยมือไหว้ทัทายเธอ้วยรอยยิ้ม เธอยิ้มอบ แล้วึเินึ้นไปที่ห้อทำานบนั้นสออเธอ เมื่อถึโ๊ะทำาน เธอ็หยิบรูปอเธอที่ถ่ายรูปใสุ่นัศึษาับพี่ภีมและเอแมเพื่อนรัอเธอ
“หึ!!! ผู้หิ็ร้าย ผู้าย็เลว ันมีอวัที่ะมอบให้แสอนอย่าามเลยล่ะ” หรรษาหยิบโทรศัพท์ึ้นมาโทรหานัสืบ เพื่อให้เาสืบหาวามสัมพันธ์อเพื่อนั่ว ับแฟนสารเลวอเธอ “ูสิว่าในโลใบนี้พวแสอัว ะสวมเาให้ันอีหรือป่าว” หรรษานั่มอรูปอยู่นานึนำปาาสีำมาระบายหน้าอแฟนหนุ่ม และเพื่อนรันมอไม่เห็นหน้าอทัู้่ “หิวอหวานแล้วสิ” หรรษาพูบ็ลุึ้นไปเปิู้เย็น “ว่าป่าว นี่ันในโลนี้ ไม่ินอหวานเลยหรือไ” หรรษาปิประูู้เย็นัเิม “ออไปหาอะไรินีว่า” หรรษาเินลไปั้นล่าอย่าอารม์ี นพนัานมอมาที่เธอ “เอ่อ… ันะออไป้านอหน่อยนะ” หรรษารีบเินออาร้านไป หรรษาับรถมาอที่สวนสาธาระใลาเมือ ที่โล่อนเธอเยมานั่ร้อไห้ที่นี้ หรรษาเินมานั่ลที่เิม ในมือ็ถือไอศรีมระทิ และนมอีนิหน่อย หรรษานั่มอผู้นมามาย เินไปเินมา แล้วึหันไปมอเ็น้อยวิ่เล่นันที่สนามเ็เล่น “นั้นรา้อนใ่ไหมนะ” หรรษาเินไปที่สนามเ็เล่นที่เ็ ๆ เล่นอยู่ หรรษายืนูเ็ ๆ วิ่เล่นัน้วยรอยยิ้ม
“พี่สาวรับ”
“รา้อน!!!” หรรษาย่อัวลุยับเ็น้อย
“พี่สาวรู้ัผม้วยหรอรับ” รา้อนน้อยเอ่ยถามอย่าสสัย
“พี่สาวแ่เาเอานะ ิว่านน่าาีแบบนี้ น่าะื่อรา้อน” หรรษาลูบหัวอรา้อนน้อย
“ริหรอรับ” รา้อนน้อยยิ้มนเห็นฟันระ่าย
“ฟอ!!! ฟอ!!!” เสียหรรษาหอมแ้มรา้อนน้อย “แ้มน้อย ๆ อรา้อนหอมที่สุเลย”
“……” รา้อนน้อยยิ้มออมา้วยวามเิน “ฟอ!!! ฟอ!!!” รา้อนน้อยเย่ปลายเท้าหอมแ้มอหรรษา “แ้มพี่สาว ็หอมมาเลยรับ”
“รา้อน!!!” เสียผู้ายนหนึ่เรียื่อรา้อนน้อย
“ุอา” รา้อนน้อยรีบวิ่ไปหาอาอนเอ
หรรษาหลัหน้ามามอุอาอรา้อน และเธอ็้อยืนนิ่ เพราะผู้ายรหน้าเธอือ แผ่นิน ผู้ายที่่วยเธอ โยไม่ิถึีวิอนเอ อยู่ ๆ น้ำาอเธอ็ไหลอาบแ้ม
แผ่นินเอ็ยื่นมอ หรรษาผู้หิที่นเอแอบรั ้วยวามรู้สึหลาหลาย แผ่นินเห็นหรรษาร้อไห้ ็รีบเินไปหาหรรษาทันที หรรษาเยหน้ามอแผ่นิน แล้วึโผอแผ่นินแน่น
“หรรษา” แผ่นินออบหรรษา แล้วึพูื่อนที่นเอรัแผ่วเบา
“…….” ีัที่เธอไม่เป็นอะไร หรรษาิในใ
“หรรษา เธอร้อไห้ทำไม” แผ่นิน้มลมอใบหน้าอหรรษา
“เรา เราแ่ีใที่ไ้เอเธอไ” หรรษาอบ
“ีในร้อไห้เลยหรอ เรายัไม่ายสัหน่อย” แผ่นินเ็น้ำาให้หรรษา
“พูอะไรแบบนั้น” หรรษาีแนอแผ่นิน
“ุอารู้ัพี่สาว้วยหรอรับ” รา้อนน้อยเอ่ยถาม
“หรรษาเป็นเพื่อนออา นาย้อเรียว่าอาหรรษา” แผ่นินอบหลาน
“แ่พี่สาว ไม่ใ่แฟนอาสัหน่อย รา้อนะเรียว่าพี่สาว” รา้อนน้อยเินมาับมืออหรรษา
“……” หรรษายิ้ม
“พี่สาวรับ ไปทาน้าวบ้านรา้อนนะรับ”
“…..”หรรษามอหน้าแผ่นิน เห็นแผ่นินยิ้ม เธอึหันมาอบรา้อนน้อย “ไ้สิ๊ะ”
“เย้!!!” รา้อนน้อยระโไปมา้วยวามีใ
“เี๋ยวหรรษาไปรถเรานะ” แผ่นินพูึ้น
“เราับรถมา”
“เี๋ยวเราให้นับรถอเราับรถเธอามหลั”
“อืม เอาั้น็ไ้” หรรษายิ้ม
หลัานั้นแผ่นิน็้มลอุ้มหลานาย แล้วึเินนำทาพาหรรษามาที่รถันหรูอนเอ แล้วึับรถลับบ้านทันที เมื่อรถยน์อแผ่นินอรหน้าบ้านหลัให่ ไม่นานประูรั้วบ้าน็เปิออ หรรษาาเบิว้าึ้นมาทันที
“หรรษา ถึบ้านเราแล้ว” แผ่นินสิหรรษา หรรษาลารถ เินามหลัอแผ่นินไปิ ๆ เมื่อแผ่นินหยุเิน หรรษาึเินนหลัอแผ่นินเ็ม ๆ
“โอ๊ย!!!” หรรษาร้อออมาเสียั
“หรรษา!!! เป็นอะไรหรือป่าว” แผ่นินรีบหันมาูหรรษา ที่ำลัลูบมูัวเอไปมา “เ็บไหม”
“นิหน่อย”
“มานี่เลย” แผ่นินูมือหรรษามานั่ลที่โฟาัวให่
“ุอาแล้พี่สาว!!!” รา้อนน้อยพู้วยน้ำเสียไม่พอใ “พี่สาวเ็บไหมรับ”
“ไม่เ็บแล้วรับ” หรรษาอบ
“อ้าว แผ่นินลับมาแล้วหรอลู” ผู้หิวัยลาน นหนึ่พูึ้น
“รับแม่” แผ่นินอบ
“แล้วนั้นใรล่ะ” แม่อแผ่นินเอ่ยถาม
“แม่รับ นนี้หรรษา เพื่อนผมเอรับ” แผ่นินแนะนำหรรษาให้แม่อนเอรู้ั
“สวัสี่ะ ุน้า” หรรษายมือไหว้แม่อแผ่นิน
“สวัสีลู” แม่อแผ่นิน เินมานั่้า ๆ หรรษา “น่ารัริ ๆ” แม่อแผ่นินเอ่ยมหรรษา
“อบุ่ะ ุน้า”
“ุย่ารับ วันนี้มีอะไรินบ้ารับ” รา้อนน้อยเอ่ยถามุย่าอนเอ
“วันนี้ย่าทำอโปรอหลานหลายอย่าเลย” ุย่าอบหลานาย
“ุย่าน่ารัที่สุเลย” รา้อนอุย่าอนเอ
“หรรษา ไปเินเล่นันไหม” แผ่นินเอ่ยวนหรรษา
“…..” หรรษาพยัหน้าไปมา
แผ่นินึพาหรรษาเินูรอบ ๆ บ้านอนเอ แล้วึพาหรรษามาหยุที่บ้านหลัน้อยลาสวนอไม้หลัหนึ่
“บ้านลาสวนอไม้ สวยัเลย” หรรษาหันมายิ้มให้แผ่นิน
“เราเ้าไป้าในันีว่า” แผ่นินและหรรษาึเินเ้าไปในบ้าน “บ้านนี้เราสร้าไว้พัผ่อนนเียวเียบ ๆ”
“เียบริ ๆ เหมาะับารนั่ทำานนเียวสบาย ๆ”
“ใ่ ที่นี้มีทาเ้า 2 ทา ถ้าหรรษาอยามาหาที่สบ ๆ ็มาไ้นะ เราไม่ว่า” แผ่นินยื่นุแบ้านให้หรรษา
“เราเรในะแผ่นิน”
“เ็บไว้เถอะ”
หลัานั้นแผ่นินและหรรษา็ลับมาบ้านให่ เพื่อทาน้าวเย็น เมื่อทาน้าวเย็นเสร็แล้ว หรรษาึอัวลับบ้าน แผ่นินเินมาส่หรรษาที่รถ และยัไม่ลืมยื่นนามบัรอนเอให้หรรษา หรรษาึยื่นนามอนเอให้แผ่นิน แล้วึับรถออาบ้านแผ่นินไป
………….
บอน
…………..
ความคิดเห็น