ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ความหลัง
"็ไม่มีอะไร อยาเลิ็เลิสิ พ่อแม่มาร์ไม่อบแบมอยู่แล้ว แบมะ้อแร์ไหม" แบมแบม รริยา ภูวุล เอยปาพูับนรัอย่าไม่แร์ มาร์ ้วนถอนหายใออมา้วยวามเหนื่อยหน่ายเมื่อไ้ฟัวามรั้นอหิสาวนรั แบมแบมเป็นแบบนี้เสมอเมื่อเธอรู้ว่าเาไปออานับมาราและ้อไปทำวามรู้ัับลูสาวเพื่อนแม่อเา ึ่เารู้ีว่ามันไม่่าอะไราานับู่
มาร์รู้ว่าลอเวลาที่อยู่้วยันั้แ่เป็นแฟนสมัยมหาวิทยาลัย นมาทะเบียนสมรสเป็นรอบรัวันนั้น นรัอเาไม่เยไ้รับารยอมรับารอบรัวอเาเท่าไหร่ เพียเพราะเป็นนพูร พูแร ูไม่แร์ใรนูเหมือนเป็นนหัวแ็
แ่สำหรับมาร์แล้ว แบมแบมเป็นหิสาวที่เ้าใ่ายไม่ับ้อน ไม่มีริ แ่ารเป็นัวอัวเธอมาไปทำให้ผู้ให่มอแล้วไม่เ้าา
ารทะเบียนสมรสอนทัู้่็เิาวาม้อารอนทั้สอ ไม่ไ้รับารยอมรับารอบรัวอมาร์ เพราะแบมเป็นเ็ที่พ่อแม่แยทาัน แม่้อเินทาออนอประเทศบ่อยๆ้วยธุริที่ทำ ส่วนพ่อ็แ่านใหม่ับเศรษีนีทาภาเหนือ แบมึเิบโมา้วยนเอ าารอบรมและวามอบอุ่นาพ่อแม่อน นแบมมาพบับมาร์นรันแรอเธอทั้ีวิอแบมแบมึมีเพียมาร์เท่านั้น
มาร์รู้ีว่าที่ผ่านมา แบมแบม้ออทนมาแ่ไหนับารระทำอแม่เาที่อยแนะนำหิสาวนอื่นให้มาร์อย่าไม่แร์แบมในานะภรรยาเลย และบ่อยรั้ที่แบมแบม็อบโ้แม่อเาอย่าถึพริถึิเ่นัน
แ่เหมือนว่ารั้นี้วามอทนอแบมแบมะหมลเมื่อเธอเอยเรื่อหย่าออมา
"แบม มันไม่มีอะไรเลยนะ เราแ่ไปทาน้าวับแม่พี่และรอบรัวเนเท่านั้น"
"ี่รั้แล้วล่ะที่แม่มาร์เป็นแบบนี้ แม่มาร์ไม่เยให้เียริแบมเลย แบมเป็นภรรยาอมาร์นะ"
แบมแบม้อหน้านรัอย่าเหลืออ ี่รั้แล้วที่รอบรัวอมาร์เหยียบย่ำศัิ์ศรีอเธออย่าไม่มีิ้นี ทั้แนะนำสาวไฮโให้่อหน้า่อานที่เป็นภรรยาอย่าเธอ ประาศัวว่ามาร์ยัโสและหลาหลายบทสัมภาษ์ที่แสให้เห็นว่ารอบรัวระูล้วนไม่เยเห็นเธอในสายาเลย
"แ่แบม็ไม่วระไป่อว่าเนแบบนั้นนะ เนเาไม่ไ้รู้เรื่ออะไร้วย"
"นี่มาร์เ้า้าเาเหรอ" แบมแบมะโนออมาอย่าสุเสีย
"แบมอย่าใ้อารม์สิใเย็นๆหน่อย ็แบมเป็นแบบนี้ไแม่มาร์ถึไม่ยอมรับแบม"
"็อย่าที่บอไม่อบ็ไม่้ออบ เลิันไหมมาร์ถ้ารัันแล้วมันะเหนื่อยนานี้"
"แบม เราพูี่รั้แล้วว่าะโรธแ่ไหน็อย่าพูว่าเลิัน"
"ะไม่ให้เราพูไ้ไ 7 ปีแล้วนะที่แบมไม่ไ้รับารยอมรับารอบรัวมาร์ เราผิอะไรเหรอ ทั้พ่อทั้แม่ทั้พี่ทุนในบ้านนี้ั้แ่ับแบมันหม มาร์บอให้แบมปรับัว แบม็ปรับแล้ว แบม้อทำยัไเหรอมาร์นในรอบรัวมาร์ถึะพอใ แบมไม่ไหวแล้วนะไม่ว่าเราะทำอะไร เรา็ไม่เยีในสายาเาเลย แบมเหนื่อยมาร์"
ทั้สอนสบาันนิ่ นมาร์เห็นน้ำใสๆเริ่มไหลออาวาน้อยๆอแบมแบม มันบีบหัวใอเาเหลือเิน ลอเวลาที่ทั้สอเปลี่ยนสถานะานรัมาเป็นสามีภรรยา เาำไม่ไ้เลยว่าเยเห็นนรัอเายิ้มรั้สุท้ายเมื่อไหร่ แบมเป็นนแ็นอแ่อ่อน้าใน ภายนอูเธอะไม่แร์ับอะไรทั้นั้น แ่ภายในแบมแบมลับเป็นนอ่อนไหว่ายถึเธอะเผลออบโ้แม่เาไปบ้าามวิสัยผู้หิแรๆแ่เธอ็รู้ว่าสิ่ที่ทำมันผิไม่วรทำ แบมึไม่เยเรียร้อวามเห็นใาเา หรือูี่เ่าเอาแ่ใให้มาร์อยามแ้ปัหาให้แ่เธอเลือที่ะแ้ปัหานั้น้วยวิธีอัวเอโยไม่เยเอาปัหาพวนี้มาทำให้มาร์ลำบาใเลย
"ไม่เอานะที่รัไปอาบน้ำให้ใเย็นๆแล้วลไปทาน้าวันนะรับมาร์ยืนยันับแบมเลยนะว่ามาร์รัแบมนเียวและะรัลอไปไม่มีใรมาแทนที่ไ้ทั้นั้น ยืนยัน้วยีวิอมาร์และแหวนที่นิ้วนา้า้ายอแบมวนี้เลย"
มาร์พูพร้อมับลูบแหวนที่นิ้วอแบมและพร้อมยมือทัผมทั้สอ้าอหิสาวนรัอย่าอ่อนโยน
"แบบนี้ทุที"
แบมแบมรู้สึอบอุ่นับารระทำรหน้าอมาร์เธออบที่มาร์พยายามเอาน้ำเย็นเ้าลูบยามที่เธอำลัร้อนเป็นไฟ
มาร์รู้ีว่านรัอเาโรธ่ายหายเร็วเพราะโยพื้นานแล้วแบมแบมเป็นนมีเหุผลและเ้าใอะไร่ายๆ
ทั้สอนลมาทานอาหารพร้อมหน้าพร้อมาับนในรอบรัวอมาร์ และวันนี้แบมแบมเพิ่ทราบว่ารอบรัว้วนมีแไม่ไ้รับเิมาทานอาหาร้วย
"ุแบมแบมสวัสี่ะ" เนล่าวทัทายหิสาวที่เป็นภรรยาอมาร์อย่าอารม์ี
แบมแบมหันไปสบาับมาร์ที่นั่ทำหน้าไม่ถู เาเอ็ไม่รู้เหมือนันว่าวันนี้เนะมาทาน้าวเย็นับรอบรัวเา้วย
"หนูเนเาอยาะมาอำแนะนำเี่ยวับโรารที่รอบรัวอเราะร่วมลทุนันนะมาร์ ยัไ็ฝาูแลน้อ้วยนะ น้อยัใหม่ แ่็เ่มาูสิัวแ่นีุ้พ่อุแม่็ไว้ใให้ับานให่ๆแล้ว" ุนาย้วนล่าวื่นมอย่าออหน้าออา
"มาร์ัแสร้ว่าุ้ให้น้อเนเาิมหน่อยสิว่าับ้าวฝีมือุนาย ้วนอร่อยพอะลับมาทานไ้อีรึเปล่า"
แทมมี่พี่สาวอมาร์รีบับู่น้ออนโยไม่สนวามรู้สึน้อสะใภ้ที่นั่ทำหน้านิ่ๆอยู่้าๆ
"เออ"
มาร์ทำหน้าไม่ถู เาหันไปมอหน้านรั ่อนที่แบมแบมะพยัหน้าให้เาทำามวาม้อารอพี่สาวอมาร์
มาร์ัอาหารัล่าวส่ไปที่านอเน เนรับมาพร้อมยิ้มหวานแทนำอบุ
"ทานให้เยอะๆนะหนูเน ่อไปไ้มาทานันบ่อยๆเพราะธุริอเราสอรอบรัวร่วมลทุนันอีนาน"
ท่านประธาน้วนประมุอบ้านเอยึ้น
"หรือะถาวรเลย็ไ้นะะ แม่ไม่ถือ"ุนาย้วนพูพร้อมับหัวเราะอย่ามีวามสุ แบมแบมสะวามไม่พอใเอาไว้ภายในใอนเอ
บรรยาาศบนโ๊ะอาหารวันนี้เป็นไปอย่ามีวามสุเพราะแที่มาทานอาหาร้วยเป็นที่ถูใอรอบรัว้วนยิ่นั สำหรับสะใภ้ที่ไม่ไ้รับารยอมรับแบบแบมแบม ึ้อทานอาหารอย่าเียบๆไม่มีบทสนทนาร่วม้วยแ่อย่าใ
หลัามื้อเย็นบไป แบมแบมึ้นมาบนห้ออย่าเหนื่อยหน่าย เธอเฝ้าถามัวเอทุวันว่าทำไม้อทนอยู่ในสภาพที่ไร้ัวนแบบนี้ มันไม่เป็นัวอเธอเลย หลัาปล่อยใให้ิอะไรไปเรื่อยเปื่อย เธอ็รู้สึถึแรโอบา้านหลัอนทีุ่้นเย
"ิอะไรอยู่เหรอที่รั"
"ิไปเรื่อยเปื่อยไปอาบน้ำไ้แล้วมาร์พรุ่นี้้อเ้าบริษัทแ่เ้านะ"
"อย่าิมาเรื่อบนโ๊ะอาหารวันนี้เลยนะ"
"ิ แล้วทำอะไรไ้ล่ะ มาร์็เห็นว่าุพ่อ ุแม่ พี่สาวมาร์ เียร์เนออนอหน้านอาแ่ไหน"
"แบม็เื่อเราแ่นเียวสิ เรารัแบมนะนี่ือเรื่อริที่สุ"มาร์พูพร้อมับูบที่มับหิสาวและเริ่มุไ้เรือนร่าหอมรุ่นอภรรยาอเา
"มาร์ ไม่เอาน่า ไปอาบน้ำ่อน"
"ะอาบทำไมบ่อยๆทำเสร็แล้ว่อยอาบทีเียว็ไ้ นะ ที่รั"
มาร์พูพร้อมับประบปาเ้าที่อวัยวะเียวันับนรัเริ่มสอแทรปลายลิ้นเ้าไปัวน้ำหวานาอีฝ่ายและเริ่ม ิรรมรัอย่าหนัหน่วและร้อนเเร่อนะบลอย่าสุสม
ทั้สอระออันแนบิบนเียนอนหลัาสร้าวามมั่นใให้ันและัน้วยบทรัที่เื่อมวามเป็นหนึ่เียวันอทัู้่เอาไว้
ที่บริษัท ้วน รุ๊ป
เน สาวสวยาระูลปาร์ ผู้ร่วมลทุนนสำัอระูล้วนำลัมีโปรเสำัที่ะร่วมันในเร็วๆนี้ ันั้นมาร์และเนึ้อทำานร่วมันอย่าหลีเลี่ยไม่ไ้
เนิรา ปาร์ สาวสวยนนี้เป็นนที่มาร์ยอมรับว่ามีวามสามารถมา เธอเป็นำลัสำัที่ทำให้โปรเที่ทั้สอระูลทำร่วมันเป็นไปอย่าลื่นไหล และทำให้วามสัมพันธ์อนทัู้่พันาไปอย่าสนิทสนม ้วยนิสัยใอที่เหมือนัน เป็นนบ้าานเหมือนันและอบอะไรที่ล้ายๆัน
มาร์ปิเสธไม่ไ้เลยว่าเาเอ็แอบหวั่นไหวให้ับหิสาวนนี้ไม่น้อย ้วยเพราะเธอเป็นนที่รอบรัวเาให้ารยอมรับ ารทาน้าวที่มีเนร่วมโ๊ะ้วยึเป็นไปอย่าสนุสนาน นเาเริ่มะลืมเลือนใรบานไป
บ่อยรั้ที่มาร์ลับบ้านมา่ำๆ นัุยานับเนที่บ้าน่ววันหยุ ุยโทรศัพท์ับเนโยไม่สนว่าะมีแบมแบมอยู่้าๆ และเริ่มละเลยภรรยาัวริอเาไป
และวันที่แหั็มาถึเมื่อแบมแบมทนไม่ไหว เธอเินทามาที่บริษัทอมาร์ในวันรุ่ึ้น พนัานในบริษัท่าเิวามสสัยว่าหิสาวนสวยที่มาอพบท่านรอประธานนั้นเป็นใร เพราะแบมแบมไม่เยแสัวว่าเป็นอะไรับมาร์ และภาพที่แบมแบมเห็นือมาร์และเนุยานันอย่าแนบิสนิทสนม ทั้สอยิ้มแย้มให้ันอย่ามีวามสุเสมือนโลนี้มีันอยู่สอนโยไม่สนใแที่มาเยือนอย่าเธอเลย
"มาร์" แบมแบมเอยทัสามีอนเอ ทำให้ทั้สอเยหน้ามามอว่าแที่มานั้นเป็นใร
"อโทษนะะุมาร์ ุเน มุเือนเาแล้ว่ะว่าท่านยัไม่ว่าแ่เา็ไม่ฟั"
มุรินเลาสาวอมาร์พยายามะึัวอแบมแบมออาห้อ
"ไม่้อรับุมุ เิุไปทำานอุเถอะรับเียวทานี้ผมัารเอ"
มุรินน้อมรับ่อนะเินออาห้อไป
มาร์ลุึ้นมาหาแบมแบม
"มาทำไมไม่บอมาร์่อนล่ะแบม"
แบมแบมยิ้มเยาะที่มุมปาเบาๆ
"แปลนะมาร์ารที่ภรรยามาหาสามีัวเอที่บริษัท้อบอล่าวสามีัวเอ่อนเหรอ"
"แบมอย่าเพิ่มาหาเรื่อไ้ไหมมาร์ำลัเหนื่อยับานนะ"
"เหนื่อยเหรอมาร์ แบมเห็นมาร์ยิ้มมีวามสุะาย"
"โอเ มาร์ไม่เถียแบมละลแบมมาหามาร์วันนี้มีอะไร"
"แบมมาโยไม่มีอะไรไม่ไ้เหรอมาร์"
"ไ้ แ่มาร์ทำานอยู่ถ้าไม่มีอะไรสำัแบมลับไป่อนนะ ไว้มีเรื่ออะไรเรา่อยุยันที่บ้าน"
มาร์พู้วยเสียเว้าวอน
"มาร์ มาร์ลืมอะไรรึเปล่า"
"ลืมอะไรรับแบม"
"มาร์ำวันรบรอบวันแ่านอเราไม่ไ้เหรอ เมื่อวานแบมนั่รอมาร์ทั้ืน แบมั้ใะลอพร้อมันับมาร์ แ่ทำไมมาร์ถึลืมวันสำัอเราหรือว่ามันไม่สำัสำหรับมาร์อีแล้ว"
"โธ่แบม มาร์มีอะไรให้ิเยอะแยะใระไปนั่ำันละรับ"
"มันไม่ใ่หรอมาร์ เพราะอนนี้สิ่สำัอมาร์มันเปลี่ยนาแบมไปเป็นนอื่นแล้ว่าหา"
แบมแบมพูพร้อมับวัสายาไปทาเน ที่ยืนมอสถานาร์อยู่เียบๆ
"ลแบมมาที่นี่เพื่อหาเรื่อมาร์ใ่ไหม"
แบมแบม้อมอใบหน้าอนรัอย่าผิหวั
"มาร์ แบมเยบอมาร์นะว่าแบมทนให้นในรอบรัวมาร์มอแบมไร้ัวนไ้ แ่แบมะไม่ทนถ้านที่แบมรัไม่เยเห็นแบมอยู่ในสายา"
"แบมพูแบบนี้หมายวามว่าไ"
"เลิันเถอะมาร์"
"แบมเอาอีแล้วนะ อย่าี่เ่าไ้ไหม"
"ใ่แบมี่เ่าถ้าี่เ่านมาร์รำามาๆเรา็เลิันเถอะ หย่าให้แบมสัที ะทรมานแบมไว้ทำไมทุวันนี้รอบรัวมาร์ร่วมถึัวมาร์เอ็ไม่เยเห็นแบมในสายาไม่เยมีใรให้เียริแบมอยู่แล้ว"
"แบมอยู่ับมาร์แบมทรมานมาเหรอ"
"ใ่ แบมทรมาน ทรมานมา รอบรัวมาร์เหยียบย่ำศัิ์ศรีอ แบมมานานแล้ว วันนี้แบมออิสระามาร์ แบมะไม่เอาอะไรามาร์เลย เมื่อแบมมาแ่ัวแบม็ะไปแ่ัว"
"แบมใเย็นๆสิ ไปันให่แล้วนะ"
"ไม่มาร์ มาร์ลอทบทวนูีๆว่าลอ 1 เือนที่ผ่านมา อะไรที่มาร์ให้วามสำัในีวิมาร์มาที่สุ มาร์ลับบ้าน่ำทุวัน วันหยุมาร์็นัุเนมาุยานที่บ้านทั้ๆที่วันนั้นวระเป็นวันที่มาร์้ออยู่ับแบมมีเวลาให้ับแบม มาร์ทาน้าวเที่ยับุเนทุมื้อทั้ๆที่เมื่อ่อนมาร์้อแบ่เวลามาทานับแบม มาร์ุยโทรศัพท์ับุเนโยที่มีแบมอยู่้าๆแล้วเรื่อที่มาร์ุยแบม็ไม่เห็นมันะเี่ยวับานที่ทำรไหนเลย"
"แบมไม่โรธุเน ไม่โรธมาร์ ไม่โรธรอบรัวมาร์ที่พาุเนเ้ามา เพราะเรื่อวามรู้สึมันห้ามันไม่ไ้ แ่มาร์วรทำอะไรให้ัเน หย่าให้แบมเถอะมาร์ ีวิู่มันไม่เหมาะับเรา เรา่าันทุอย่า ุเนเาสามารถ่วยเหลือานอมาร์ไ้ ส่เสริมมาร์ไ้ สามารถทำให้มาร์ยิ้มและสบายใว่าารที่มาร์มีแบมอยู่ใล้ๆแบบนี้ มาร์เลือเาอย่าที่แม่มาร์้อารเถอะนะ อย่าฝืนอีเลย"
"มาร์ ไม่ หย่า แบม"มาร์เน้นย้ำทุำาใอัวเอ
"ไ้ ไม่หย่า็ไม่้อหย่า แบมะเป็นนไปามาร์เอ และใบหย่าแบมะส่มาให้มาร์เ็นให้ทีหลั แบมะให้แม่อมาร์ัารให้ เมื่อแบมเป็นสะใภ้ที่เาไม่้อาร เาะเ็มใ่วยแบมแน่นอน"
"ไม่นะแบม อย่าทำับมาร์แบบนี้ อย่า อย่าไปไหน"
มาร์ะโนึ้นมาอย่าใที่แบมเลือให้แม่อเา่วยเรื่อหย่า มาร์พยายามับมืออแบมแบมไว้แ่แบม็เลือที่ะ ปัมันออไม่ให้มาร์รั้ไว้ไ้่ายๆ
"ุเน่ะ ฝาูแลเาแทนัน้วยนะะ ันทำหน้าที่นี้ไ้ไม่ี เมื่อรอบรัวเาเลือุแล้ว็่วยทำให้ีแทนัน้วย"
แบมพูพร้อมับถอแหวนแ่านที่นิ้วนา้า้ายออ ่อนวามันลบนมืออนที่เป็นสามีอเธอ
"อบในะที่รั้หนึ่มาร์เยทำอะไรีๆเพื่อแบม แบมะไม่มีวันลืม ่วยใ้ีวิที่เหลืออยู่่อานี้ให้มีวามสุและูแลัวเอ้วย"
แบมสะน้ำาไว้ไม่ให้ไหลออมา
แบมผละออามืออมาร์ที่พยายามะรั้เธอเอาไว้พร้อมเปิประูเินออาห้อผู้บริหารไปโยไม่ิะหันหลัลับ
บแล้วสำหรับีวิู่อเธอ ่อไปนี้เธอะเริ่ม้นใหม่ ะไม่ลับไปรันอื่นมาว่าัวเออีแล้ว
***************
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น