- - [สาวสุดเซอร์กิ๊กหน่มเพอร์เฟ็ค]- -

ลำดับตอนที่ #2 : ข่าวลือ

“นี่พี่มิ้งค์ พี่เป็นเพื่อนสนิทกับนายจินนั่นจริงๆเหรอ”ฉันถามพี่มิ้งค์หลังจากที่กลับมาจากโรงเรียน

“ก็ใช่นะสิ คบกันมาตั่ง 2 ปีแล้ว”

“ทำไม มินไม่เคยเจอเลยล่ะ แล้วพี่มิ้งค์ก็ไม่เคยพูดถึงเลยด้วย”

“ก็มินจะรู้ได้ยังไงล่ะ วันๆก็ไม่เคยอยู่บ้าน จินน่ะเคยมาเที่ยวบ้านเราตั่งหลายครั้งแล้วนะ

ไม่เชื่อถามแม่ดูสิใช่ไหมคะแม่”ท้ายประโยคพี่มิ้งค์หันไปถามแม่

“ใช่แล้วมิน จินน่ะน่ารักมากเลยนะ แถมหน้าตาหล่อด้วยนะลูก”แม่พูด

“โห แม่คะหน้าตาอย่างนั้นน่ะเหรอคะหล่อ”ฉันพูดพลางทำท่าจะอ้วก

“ก็หล่อนะสิยัยมิน พี่ว่าเราจะอคติกับจินมากไปแล้วนะ วันนี้ก็ทะเลาะกันซะใหญ่โตเลย ทะเลาะกันเรื่องอะไรล่ะ”พี่มิ้งค์ถามอย่างสงสัย

“ไม่มีอะไรนี่คะ มินไม่ได้อคตินะแค่ไม่ชอบขี้หน้าคนกวนประสาทเท่านั้นเอง”ฉันพูดแล้ววิ่งขึ้นชั้นบนทันที

“แม่ดูยัยมินสิคะ นิสัยชอบดูคนที่หน้าตาเนี่ยแก้ไม่หายซะที”พี่มิ้งค์พูดพลางส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ

   ...........................................................................



วันนี้ฉันตื่นแต่เช้าเพราะเมื่อคืนตั่งนาฬิกาปลุกเอาไว้ ฉันกินข้าวแล้วไปโรงเรียนทันที

“มินไปนะคะแม่”ฉันร้องบอกแม่ขณะที่ขึ้นมอเตอร์ไซเรียบร้อย

“เดี๋ยวมิน ช่วยเอาของไปให้พี่เขาหน่อยสิลูก พี่เขาลืมไว้”แม่พูดแล้วส่งของให้ฉัน

“ค่ะ ไปนะคะ”แล้วฉันก็ขี่มอเตอร์ไซออกไป

เมื่อถึงโรงเรียนฉันจึงโทรหาพี่มิ้งค์ทันที

“ฮัลโหล พี่มิ้งค์เหรอมินนะของที่พี่มิ้งค์ลืมไว้เดี๋ยวมินเอาขึ้นไปให้ที่ห้องนะ”

“มินพี่ไม่ได้อยู่ที่ห้องเรียน พี่อยู่ที่ห้องประธานน่ะ มินจะเอามาให้พี่ที่นี่หรือจะไปฝากไว้กับจินที่ห้องก็ได้นะ”

“ไม่ล่ะ มินไม่อยากเจอนายนั่น เดี๋ยวมินเอาไปให้ที่ห้องประธานละกันนะ”

“โอเค พี่จะรอนะ”แล้วพี่มิ้งค์ก็วางสายไป

    

      แล้วฉันจึงรีบเดินไปห้องประธานทันที ระหว่างทางฉันเดินผ่านห้องดนตรีเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง

กำลังบอกรักนายหน้าปลากระโฮ่(จิน)อยู่จึงเดินเข้าไปดู ดูเหมือนนายนั่นจะเห็นฉันจึงเดนเข้ามาหาพลางเอามือมาโอบไหล่

“ขอโทษด้วยนะ ฉันคบยัยนี่อยู่น่ะ”เขาพูดหน้าตาย

“ฮะ นายพูดอะไรน่ะ”ฉันร้องอย่างตกใจ นายนั่นมองฉันแล้วพูด

“ทำไมล่ะที่รัก เรื่องที่เราคบกันอยู่ไม่เห็นต้องปิดบังนี่นา”จินพูดเสียงหวาน

“พี่ต้องขอโทษชีสด้วยนะคือพี่มีแฟนแล้วคงรับรักชีสไม่ได้หรอก”นายนั่นโกหกหน้าด้านๆเลย

รู้สึกว่าผู้หญิงที่ชื่อชีสจะเป็นดาวของม.4เลยนะ ไม่น่าล่ะถึงรู้สึกว่าหน้าตาคุ้นๆ  ยัยชีสมองหน้าฉันอย่างเคียดแค้น แล้วรีบวิ่งออกไปเลย

“นี่ นายจินนนน ฉันไปเป็นแฟนนายตอนไหนเวลาเท่าไหร่กันฮะ”ฉันรีบสวนกลับนายนั่นทันที

“นี่เธอถ้าไม่ติดว่าลำบากจริงๆฉันก็ไม่พูดแบบนั้นออกไปหรอกน่า หน้าตาอย่างเธอฉันไม่เอาไปทำพันธ์หรอก

ลูกออกมาคงหน้าตาน่าเกลียดพิลึก”นายนั่นพูดพลางทำหน้าสยองสุดๆ

“หนอย นายมันจะมากไปแล้วนะ หน้าตาอย่างนายฉันก็ไม่เอาไปทำพันธ์หรอก ลูกออกมาหน้าตาเหมือนปลากระโฮ่

ฉันต้องผูกคอตายแน่เลย”

แล้วเสียงกริ่งก็ดังขึ้นมาขัดจังหวะการทะเลาะกันของฉันกับนายนั่น

“เฮ้ย กริ่งดังแล้ว ฉันต้องเอาของไปให้พี่มิ้งค์ด้วย นี่ถ้าฉันเข้าเรียนสายนะ นายตายแน่”พูดจบฉันก็รีบวิ่งไปห้องประธานทันที

“พี่มิ้งค์นี่ของนะ มินไปก่อนล่ะเดี๋ยวสาย”ฉันบอกพี่มิ้งค์

“เดี๋ยวมินให้บิ๊กไปส่งสิอาจารย์จะได้ไม่ว่า”พี่มิ้งค์พูดอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรหรอกมินเกรงใจพี่บิ๊ก”ฉันพูดพลางเหล่ไปทางพี่บิ๊ก

“ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก ให้พี่เดินไปส่งนะ”พี่บิ๊กพูดแล้วยิ้มอย่างอ่อนโยน

“งั้นก็ขอบคุณคะ”ฉันตอบพลางส่งยิ้มให้พี่บิ๊ก



       ระหว่างทางทุกคนต่างมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ (สงสัยเพราะฉันสวยเกินไป) ไม่ใช่หรอกเพราะพี่บิ๊กต่างหาก ก็หล่อออกปานนั้น

พอมาถึงห้องพวกยัยเปิ้ลกับยัยหวานก็วิ่งหน้าตื่นเข้ามาถามฉันว่า

“นี่ยัยมิน แกไปคบกับพี่จินตั่งแต่เมื่อไหร่หะ”ยัยหวานเปิดฉากพูดก่อน

“อะไรนะ”ฉันร้องถาม ขณะที่พี่บิ๊กอึ่งไปแล้ว

“ก็มีข่าวว่าแกกับพี่จินคบกันนะสิ”ยัยเปิ้ลบอก

“จริงเหรอครับน้องมิน”พี่บิ๊กถามขึ้นมาหลังจากหายอึ่ง

“อ้าว พี่บิ๊กหวัดดีคะ”ยัยเปิ้ลกับยัยหวานพูดพลางยิ้มหวานสุดๆ

“จริงเหรอครับน้องมิน”พี่บิ๊กถามซ้ำอีกครั้งหนึ่ง

“เออ คือมินก็ไม่แน่ใจเหมือนกันคะ”ฉันตอบอย่างแบ่งรับแบ่งสู้เพราะไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรดี

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปถามไอ้จินมันเอง”พี่บิ๊กพูดพลางหันหลังเดินออกไป

“นี่ยัยมินแกมากับพี่บิ๊กได้ยังไงฮะ”ยัยหวานถาม

“ก็ไปหาพี่มิ้งค์มาแล้วพี่เขาก็อาสามาส่ง แล้วเรื่องคบกับพี่จินนี่มันอะไรกันวะ”

“ก็ยัยชีสดาวม.4เขามาป่าวประกาศว่าแกเป็นแฟนกับพี่จิน เออแล้วแกไปรู้จักกับพี่จินได้ยังไงวะ”ยัยหวานถาม

“จะรู้จักยังไงก็ช่างเถอะ แล้วพวกแกรู้จักพี่จินด้วยเหรอ”

“อ้าว แกไม่รู้เลยเหรอว่าพี่จินเนี่ย หนุ่มฮอตอันดับ 1 ของโรงเรียนเราเลยนะโว้ย เรียนก็ท็อบสูสีกับพี่บิ๊กเลย สลับกันได้ที่1ที่2ตลอดเลย กีฬาก็เลิศ บ้านก็รวย เล่นไวโอลินก็เก่งด้วยนะแก”ยัยเปิ้ลสาธยายให้ฉันฟัง

“โห ขนาดนั้นเชียว แล้วไงอีกล่ะ”ฉันถามอย่างสนใจ

“ก็พวกสาวๆ โรงเรียนเรานะสิคลั่งไคล้พี่เขามาก ถ้าพวกเขารู้ว่าพี่จินคบอยู่กัยแก แกได้อยู่ไม่สุขแน่ อีกทั้งแกยังรู้จักกับพี่บิ๊กอีก พวกนั้นต้องคิดว่า แกกะจะงาบทั้งหนุ่มฮอตอันดับ1 อันดับ2เลยแน่ๆ ฉันว่าแกระวังตัวให้ดีเถอะ”

“เออ แกคิดว่าฉันจะกลัวรึไง อย่าลืมสิว่าฉันน่ะคาราเต้สายดำนะแก”

“เออ ฉันรู้ว่าแกน่ะเก่ง แล้วพวกฉันจะคอยดู”

“แล้วสรุปแกไปรู้จักพี่จินได้ยังไง”

“โอ๊ย  พวกแกจะเอาอะไรกับฉันนักหนา บอกไม่มีอะไรก็ไม่มีอะไรสิ แล้วฉันก็ไม่ได้เป็นแฟนกับนายนั่นด้วย”

“งั้นแกก็เป็นแฟนกับพี่บิ๊กอะดิ”ยัยหวานถาม

“บ้า นั่นยิ่งไม่ใช่เข่าไปใหญ่เลย ฉันเพิ่งรู้จักพี่เขาเองนะแก จะเป็ยแฟนกันได้ไง”

“มันก็ไม่แน่หรอกเนอะเปิ้ล”

“ช่ายๆ รักแรกพบมีออกถมถืด แกไม่คิดพี่เขาอาจจะคิดก็ได้นี่ ไม่งั้นเขาจะอาสามาส่งแกทำไม”ยัยเปิ้ลให้เหตุผล

“ก็เพราะฉันเป็นน้องสาวพี่มิ้งค์ไง”

“โอ๊ย ทำไมเพื่อนฉันมันถึงซื่อบื้อขนาดนี้วะเนี่ย”ยัยเปิ้ลพูดพลางหันไปส่ายหน้ากับยัยหวาน ปล่อยให้ฉันนั่งงงอยู่คนเดียว



************************************************