Oh No! I Love You ตกหลุมรักนายกะล่อน(เงียบ)

 

                    อ๊ากก! ไอ้ป็อปปูล่าหน้าหล่อแถมทึ่มนั่น มันเกือบทำฉันปล่อยสิ่งปฎิกูล(ฉี่!)เรี่ยราดแล้วมั้ยล่ะ (-O-) บอกว่าไม่ได้ตาม ก็ไม่ได้ตามสิยะ!! ไอ้บ้านี่ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องจริงๆ ไอ้ประเภทชอบคิดเองเออเองเนี่ย ฉันล่ะเกลียดที่สุด! (- -^) ฉันขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะว่า...ฉันจะไม่ไปข้องแวะและอย่าให้ได้เจอะเจอกับไอ้ผู้ชายสมองวิกลจริตอย่างนายบ้านี่เด็ดขาด!!

                    แต่คำขอฉันมันก็ศักสิทธิ์ซะจริง ขอยังไงก็ได้ ตรงข้าม อย่างนั้น (- -) หลังจากวันนั้นมานายป็อปปูล่าน่าจับหางตุ๊กแกฟาดหน้านั่นก็คอยตามราวีฉันไม่เว้นวัน จุดประสงค์คือ ต้องการให้ฉันอับอายเหมือนอย่างที่ทำให้เขาอับอายบ้าง ปัญญานิ่ม!! และทุกครั้งที่เจอหน้าก็ต้องมีแขวะกันสักตั้ง ไม่งั้นสมองนายนั่นคงไม่ปกติ! นายนั่นต้องหาเรื่องมาให้ฉัน(เกือบ)อับอายทุกวันๆ จนชิน!!

                     เมื่อมีเหตุให้นายบ้านั่นต้องจากโรงเรียนไปถึง 2 อาทิตย์ เพราะไปเข้าค่ายเฉพาะเกรด 10 ห้องอัลเบิร์ต ฉันก็รู้สึกโหวงๆไปตงิดๆ เหมือนขาดอะไรสักอย่าง! (O_O) เฮ้ย! ฉันต้องดีใจสิที่สลัดอีตาบ้านั่นหลุดออกจากวงจรชีวิตสักทีถึงจะถูก! อ๊ากก! ไอ้ป็อปปูล่าหน้าจุ๊บ~  นายมาพ่นยากล่อมประสาทให้หัวใจดวงน้อยๆของฉันเลิกเกลียดนายเรอะ! ไม่นะๆ อย่าทำแบบเน้~! หัวใจฉันยิ่งเริ่มไม่แข็งแรงต่อคนหล่อ(อย่างนาย)อยู่ด้วย อย่าทำให้ฉันตกหลุมรักนาย! โฮกก!! (T[]T)