พี่คนแมน แฟนน้องหมี

ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่4

แสงแดดอุ่นๆยามเช้าสาดส่องเข้ามาภายในห้องนอนของฉัน ฉันลืมตาตื่นขึ้นมา มองเห็นร่างใครบางคนกำลังกอดฉันแน่นอยู่ ใบหนาจิ้มลิ้มนั่นเวลาหลับนี่น่าหยิกชะมัด ไม่คิดเปล่า ฉันเอามือไปหยิกแก้มน้องหมีหนึ่งที

“อื้อ พี่เอมอย่าแกล้งสิคะ”  น้ำขยับปากมุบมิบบ่นฉันที่ไปกวนเธอ

“น้ำ ตื่นได้แล้วนะคะ สายมากแล้ว ไม่หิวเหรอ”

“อีก 10 นาทีนะคะ น้ำยังง่วงอยู่เลย รู้สึกเมื่อยตัวยังไงไม่รู้”

“5555 ก็เมื่อคืนน้ำทำอะไรล่ะคะ”  พอฉันพูดเท่านั้นแหละ น้ำลืมตาตื่นขึ้นมาทันที

“เงียบไปเลย พี่เอม ไม่ต้องมาพูดมากเลยนะ” คนบ้า พูดอะไรไม่รู้ ฉันก็เขินเป็นนะ ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย น่าอายจริงๆ

“พี่เอมรังแกน้ำ”  ฉันพูดออกไปแก้เขินน่ะ

“พี่เปล่านะคะ ที่พี่ทำไปเพราะพี่รักน้ำนะคะ รักมานานแล้วด้วย พี่อยากดูแลน้ำ อยากอยู่ใกล้ๆ อยากทำทุกๆอย่างให้น้ำมีความสุข อยากเห็นหน้าทุกวัน ไม่อยากห่างไปไหนอีกแล้ว..  พี่ไม่อยากเป็นแค่พี่สาวของน้ำแล้วนะคะ เป็นแฟนกับพี่นะคะ”

“ค่ะ น้ำก็รักพี่เอมนะคะ น้ำก็ไม่อยากเป็นน้องสาวเหมือนกัน  แต่.. พี่เอมห้ามทิ้งน้ำนะคะ น้ำไม่มีใคร น้ำมีพี่คนเดียว” 

“พี่สัญญาค่ะ”  ฉันยิ้มให้กับน้องหมีของฉัน และกดจูบลงไปที่ปากบางนั่น เราดูดดื่มหาความหวานกันอยู่นาน ไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายเป็นฉันเองที่ต้องหยุดทุกอย่าง ก่อนที่มันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้

“ไปอาบน้ำกันดีกว่าค่ะ  วันนี้พี่เอมจะพาไปช๊อปปิ้งดีไหมคะ ไปหาอะไรกินข้างนอกด้วย”

“ดีค่ะ น้ำเริ่มหิวแล้วด้วย  แฮ่ๆ”  หมีก็ยังเป็นหมีสินะ เรื่องกินนี่ที่หนึ่งเลย 

“น้ำ  ซื้ออะไรเยอะแยะคะเนี่ย”  ฉันเดินตามน้ำเข้าร้านนู้น ออกร้านนี้ จะครบทุกร้านแล้วนะเนี่ย ซื้อมาซะเยอะเชียวฉันก็ต้องหอบหิ้วเดินตามนางไปเรื่อย เมื่อยก็มื่อย ฉันบ่นอุบอิบคนเดียว

“พี่เอมมมม  บ่นอะไรคะ น้ำได้ยินนะ  ไม่อยากถือก็เอามาเลย น้ำถือเองก็ได้ บ่นอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็ไม่รักซะเลยนิ”  ฉันทำท่างอนพี่เอม แล้วเดินไปดึงของในมือพี่เอมเพื่อจะมาถือเอง

“เปล่าจ้า เปล่า พี่ไม่ได้บ่นอะไรเล๊ยยย (เสียงสูงไปอีก) เดี๋ยวพี่ถือให้นะคะ โอ๋ๆ  ไม่งอนน้าาาา ” ฉันก็ต้องยอมน้ำทุกทีซินะ  ก็คนมันรักนี่เนอะ

“น้าาา  รักพี่เอมเปล่า”  ฉันทำเสียงออดอ้อนถามน้ำไป ก็กลัวน้ำเปลี่ยนใจไม่รัก ฉันก็แย่ซิ พี่เอมทนไม่ได้  น้ำยังนิ่งไม่ยอมตอบ แถมเดินหนีฉันไปอีก  ของก็หนักซะเหลือเกิน บ้าจริง  ได้แต่บ่นในใจ  ขืนออกเสียงไปหมีได้งับหัวฉันแน่ๆ  แค่คิดก็สยองแล้ววว  โหดจริงเลยแฟนฉันเนี่ย

“น้ำ น้ำคร้าบบ  รอพี่ด้วย”

“มีอะไรคะ”  นั่นไง ทำเสียงเย็นชาใส่สาธิดาไปอีกกก

“กินติมกันไหม  จะได้ใจเย็นๆ นะคะ นะคะ ปะ”  ฉันรู้ว่าน้ำชอบ ก็เลยต้องง้อแบบนี้หละ ได้ผล น้ำตามฉันเข้ามาในร้าน เรากินกันไปหยอกล้อกันไป ตอนนี้น้ำหายโกรธฉันแล้วแหละ เหนื่อยเหมือนกันนะ ง้อหมีเนี่ย

“น้ำอยากไปไหนอีกไหมคะ เดี๋ยวพี่พาไป วันนี้ว่าง พี่ตามใจทุกอย่างเลย”

“น้ำอยากนั่งเล่นที่สวนสาธารณะค่ะ สวนไหนก็ได้ อยากพักผ่อนสบายๆอ่ะค่ะ  พี่เอมพาน้ำไปได้หรือเปล่าคะ”

“ได้สิคะ  ไปกันเลยดีกว่าเนอะ”  ฉันพาน้ำไปยังสวนแห่งหนึ่งที่ฉันชอบมานั่งบ่อยๆ  นี่ก็บ่าย3 แล้ว คนเริ่มเยอะขึ้นเรื่อยๆ แต่ฉันก็มีมุมโปรด ที่ดูเป็นส่วนตัว แล้วไม่ค่อยมีคนมากนัก  ตอนนี้น้ำนอนหนุนตักฉันอยู่ สงสัยคงจะเพลียสินะ  หลับไปเสียแล้วหมีน้อยของฉัน  ยิ่งได้มองทีไรก็ยิ่งรัก ยิ่งหลงทุกที เด็กอะไรทำให้ฉันตกหลุมรักได้ทุกวัน

“น้ำคะ  ตื่นเถอะค่ะ  เดี๋ยวกลับไปนอนต่อที่บ้านนะคะ  เย็นมากแล้วค่ะ ปะ ลุกเร็ว”  ฉันพาน้ำกลับมาถึงบ้าน เราก็ช่วยกันขนของที่น้ำไปเหมามาจากห้าง เข้าไปในบ้าน  แต่เอ๊ะ..รถนี่คุ้นๆ..... ชัดเลย  มาอีกแล้ววววเหรออ

“ใครมาบ้านพี่เอมเหรอคะ”

“อ๋อ  อาหญิงแม่น้องแนนไงคะ”

“สวัสดีค่ะคุณอา ”

“สวัสดีจ้ะหนูเอม  นั่นคงหนูน้ำสินะ”

“ค่ะ สวัสดีค่ะ”

“น้ำขอตัวก่อนนะคะ  พี่เอม น้ำขึ้นห้องก่อนนะคะ”

“ค่ะ เดี๋ยวพี่ตามขึ้นไปนะคะ”

“คุณอาคะ น้องไม่มาด้วยเหรอคะ”  ฉันถามออกไปเพราะไม่เห็นยัยน้องแนนอยู่ด้วย  ก็โล่งใจสินะฉันจะได้ไม่เหนื่อย

“คิดถึงน้องเหรอหนูเอม  มาสิจ๊ะ  ป่านนี้คงหลับอยู่ละมั้ง”

“อ่อ ค่ะ อยู่ที่ไหนเหรอคะ เอมไม่เห็นเลย ”

“อยู่บนห้องหนูเอมไงจ๊ะ  ก็มาที่นี่ทีไร ยัยแนนก็ขึ้นไปนอนห้องหนูทุกครั้งนิจ๊ะ  ขี้ลืมไปได้หนูเอม”

“อ๋อ ค่ะ..  ฮะ  ห้องเอมมม”  ตายๆ  ฉันตายแน่ๆ