ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 5 : ถึงเวลาเอาจริง
ะรัและิถึลอไป.... ลูย์
................
ร่าายและวามรู้สึอผมในอนนี้มัน่าอบอุ่นเสียริเหมือนมีใรำลัสวมอผมอยู่ ทำไม...เหมือนับผมไม่เยไ้รับวามอบอุ่นนี้มานานแสนนาน
อยารู้... อยารู้ว่าใรำลัให้วามอบอุ่นนี้ับผม
แม่หรือว่าพ่อ...ลูย์? ไม่สิ พวเาไม่มีัวนอยู่อี่อไปแล้ว
ผมำลัอยู่ัวนเียวั้นเหรอ?
ผมะไม่ไ้เอพ่อับแม่อีแล้วั้นเหรอ?
ผมะไ้เอับนายอีหรือเปล่า ลูย์?
ผมน่ะ...
ไม่อยาอยู่ัวนเียวหรอนะ
อยู่ในโลที่ไม่มีนายในอนนี้ มัน่าเหาเหลือเิน
ไ้โปรอย่าปล่อยมือเลยนะ
อย่าิที่ะทิ้ผมไป
อย่าทิ้ผมไว้นเียว!!!
ลูย์!!!
'เฟ!'
'เฟ!'
'เป็นอะไรมามั้ย!'
'เฟ!..'
"เฮือ!!!"
ผมสะุ้ื่นึ้น ภาพายรหน้าผมือสเลนที่มาพร้อมับน้ำเสียอเาปลุผมให้ื่น แผ่นหลัและใบหน้าอผมเปียุ่มไป้วยเหื่อ ลมหายใหอบแร ทั้ๆที่เมื่อี้ยัอบอุ่นอยู่แท้ๆแ่ร่าายผมลับร้อนระอุ
มัน็แ่ฝันร้าย...ที่อยอย้ำให้ผมรู้สึถึวามโเี่ยวและสูเสีย วามิถึยิ่ทำให้รู้สึว้าเหว่นน้ำาไหลออมาโยไม่รู้ัว
"นาย...ำลัร้อไห้ั้นเหรอเฟ"
สเลนในอนนี้ำลัร่อมัวผมอยู่ ในใ็อยาะถีบมันเียริๆนะ อยาะถามมัน้วยว่าผมมานอนบนเียนี้ไ้ไ
"อย่ามายุ่ อย่ามาแะ้อัวันนะ!"
ผมเอามือทั้สอ้าปิาัวเอเอาไว้ เพื่อปปิน้ำาที่ไหลอย่า่อเนื่อ
โรธ โรธมา้วย วามโรธมันไหลออมาเป็นน้ำาที่ลายเป็นวามโศเศร้าที่สุที่ผมบรรยายไม่ออ
ผมำลัเศร้าหรือำลัโรธันแน่?
มือหนาอสเลนทาบลที่แ้มอผม มืออเา่าอ่อนโยน
"ไม่เป็นไร... นายไม่ไ้อยู่ัวนเียว มอหน้าันสิ"
สเลนำ้อมือผมทั้สอ้าที่ำลัปิาผมอยู่ ่อยๆึออ้าๆแล้วรวบไว้บนหัวผม
ผมมอใบหน้าอันว่าเปล่าอเาทั้น้ำา
นาย้อาระทำอะไรันแน่ สเลน นาย้อาระอย้ำอีั้นเหรอ
"นายะไปรู้อะไร! ปีศาอย่านายน่ะ ฮึ.. ไม่เ้าใวามรู้สึันหรอ!"
"เ้าใสิ!"
ห้ะ?..
"เพราะันน่ะ อยเฝ้ามอนายอยู่ลอเวลาเลยนิ"
"ไม่ริ! นายน่ะำลัโหันอยู่"
"ทำไมะ้อโห้วยล่ะ นสำัน่ะไม่มีใรล้าโหันเล่นๆหรอนะ"
เานนี้ำลัทำให้ผมรู้สึหวั่นไหว เาูริัว่ามาปิที่ผ่านมา ทำไมันนะเหมือนผมเ้าใวามหมายนั้นเป็นพิเศษ
"เพราะะนั้นเฟ.."
สเลนยื่นใบหน้าเ้าใล้ผมมาึ้น นผมรู้สึถึลมหายใอุ่นๆร้นอมันทำให้ผมเสียวแถวลำออย่าบอไม่ถู "มาเป็นนสำัอันเถอะ..."
ห้ะ!? เี๋ยวๆ! ำพูเมื่อี้มันืออะไร!!
"ำออะไรอนายเนี่ย! มะ..มัน!"
มันำลัล้อเล่นผมอยู่ั้นหรอ ผมรู้ว่าำพูเมื่อี้มันสื่อถึอะไร มันำลับอรัทาอ้อมอยู่!!!
"นาย็รู้วามหมายอมันีนิเฟ"
Slendy...
ผม่อยๆถอฮูอเฟออนเผยให้เห็นร่าที่าวเผือ และยออสีอ่อนแล้วึออาัวเฟ้าๆ มืออี้าเลื่อนลมาปลิปาเออแล้วึลามเรียวา ผมเหลือบสายาึ้นไปมอเฟ มีอาารเินอายเล็น้อย และูเหมือนะไม่อบโ้ ไม่ปิเสธเลยันิ ะยอมรับในารระทำอผม
นี่แหละเป็นวาม้อารอผม
ผมถอเสื้อสูทสีำั้นนอและเนไทให้เหลือเพียเสื้อเิ้สีาวแนยาว ผมปลระุมเสื้อออสามเม็เพื่อระบายวามร้อน ่าาอีฝ่ายที่นอนเปลือยเปล่าอยู่บนเีย
ผมับาเรียวแยออาันแล้วเ้าไปนั่แทรรหว่าา
"อาาา อือออ.." ร่าายเฟระุเล็น้อย เมื่อผมัแนายแล้วบีบเ้นไปมานมันเริ่มแ็สู้มือ ผมรูรั้เ้าออัพัมัน็ปลปล่อยออมาเ็มผมไปหม
เฟนอนหอบหายใมอผม้วยสายาหวานเยิ้ม เหื่อออบริเวไรผม ใบหน้าและลำัวแ่ำ
ผมเลื่อนมือลไปแถวๆ่อทารัอเฟ วนนิ้วไปรอบ่อทา่อนะสอนิ้วลาลไป้าๆ ทันทีที่เ้าไป่อทานั้น็้อรับผม้วยารอรัรัวๆ
"อ่าาา..อาา" เฟราออมาทันทีทีาผมยับนิ้ว าทั้สอ้าแยออาันว้าว่าเิม ผมเพิ่มนิ้วลไปาหนึ่เป็นสอยับเ้าออรัวเร็วเฟแอ่นอึ้น้วยวามเสียว
"เฟ.. ันะเอาริแล้วนะ"
ผมปลิปาเัวเอล
เฟพยัหน้าอบรับ
ผมับแ่นายให่ที่แ็ทื่อ่อยๆสอเ้าไปใน่อทารันมิ้าม
"อื้อออ..มันเ้า...มาแล้ว"
"อาาา..มันรัแน่นมา" ผมแ่ท่อนายไว้อย่านั้นัพั ่อทารัออีฝ่ายอรััวนอผมแน่น ในที่สุ่อทาเริ่มรายแรบีบรัเล็น้อย
"ะยับแล้วนะ"
ผมบอให้เฟรับรู้่อนะ่อยๆยับายเ้าออ้าๆ
"อื้อออ..อาาา"
ผมเริ่มเร่ัหวะารสอใส่ให้เร็วึ้นนัวอเฟสั่นลอน ามแรระแทอผมนเิเป็นเสียัหยาบโลน
พลับๆๆๆ
"อ๊าา..มันเสียว..อ่าา..มาเลย"
"อาาา..อืมม..มันรัแน่นีั.."
ผมยึสะโพอีฝ่ายไว้มั่น แล้วับระแทเ้าออแรๆนเียสั่นไหว เฟเิหน้าัริมฝีปาล่า แอ่นอึ้นยอมรับทุอย่าที่ผมทำ
"อ่ะะ..อะ..อาา..แฮ่ๆ"
ผมระแทสะโพไปโนุเร้าออีฝ่าย ทำให้เฟเ้ัวึ้นมเาะเอวผมไว้ ผมอุ้มัวเฟึ้นมานั่ัผมพร้อมเ้สะโพใส่รัวๆ
"อาาา..แฮ่ๆๆ..สะ..อือออ...สเลน..อ่าาา"
เฟราออมาเบาๆเหมือนเสียระิบ
โอ๊ยยย ยอมแล้วทูลหัว แ่นี้็หลัวนหัวปรัหัวปรำแล้ว
"อาา..พร้อมันนะ"
ผมพูออมาเบาๆในะที่เฟเอ็พยัหน้ารับ ผมระแทแ่นายเ้าออไม่ยั้ เฟเยหน้าเิึ้นเหือมามายไหลท่วมัวทั้อผมและอเฟ ในที่สุเราสอน็ปลปล่อยออมาพร้อมัน น้ำรัาวุ่นไหลลมาามแรโน้มถ่วา่อทารัำนวนมา
ผมับเฟนอนราบลบนเีย ่อนะ่อยๆถอแ่นายออมา้าๆ
"แฮ่ๆ...เป็นไ สนุสะใเลยอ่ะิ"
ผมพูแล้ว้มหน้าลไปนอน้าๆเฟ
"หึหึ...ั้นมั้.."
เฟพูทั้ๆที่ยัหลับาอยู่
"ถามริ...เริ่มอบันึ้นบ้ารึยั.."
"เอ่อ...."
น้ำเสียูลัเล
"ไม่เป็นไร ยัไม่้อให้ำอบอนนี้็ไ้"
ผมเอามือไปลูบหัวเฟเบาๆ
"อืมมม..."
"นายยัเ็บอยู่อีไหม"
"......."
"เฟ"
ผมเรียอีฝ่ายแ่็นิ่เียบ พอรู้ัวอีทีเฟ็หลับสนิทไปแล้ว ลมหายใเ้าอออย่าสม่ำเสมอ ผมส่ายหน้าไปมาอย่านึเอ็นูแล้วห่มผ้าให้เฟีๆ
พร้อมับึอีฝ่ายเ้ามาในอ้อมอ ัวเฟเอ็ยับมาุอผมโยอัโนมัิเหมือนัน หลัานั้นผม็หลับไปในไม่้า
.............
อบุสำหรับอมเม้นีๆอท่านผู้อ่านทุนนะ่ะ ้าพเ้าีในับแทบแเลย่ะ อาะอัพ้าหน่อย็่วยรอัน้วยนะ่ะ >3<
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น