วาดรักสะกดใจ

ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1 ใครอยู่ในห้องน้ำ?

ตอนที่ 1 ใครอยู่ในห้องน้ำ?

        “เจอกันตอนเปิดเทอมน้า~”

        ฉันโบกมือให้เพื่อนๆ เมื่อแม่มารับ เป็นเชิงบอกลา ที่บอกว่า'บอกลา'ได้อย่างเต็มปากเต็มคำก็เพราะว่า มันปิดเทอมแล้ววว เย้~ ดีใจชะมัด กลับบ้านไปจะไปวาดรูปเล่นให้หนำใจเลย จากที่เอาแต่อ่านหนังสือสอบ อ่านไปก็ไม่รู้เรื่องอยู่ดีT_T อ่านนิยายยังอ่านรู้เรื่องกว่าหนังสือเรียนเยอะเลย

        “กลับมาแล้วนะพ่อ~” 

        ฉันทักทายพ่อที่กำลังชงเหล้าอย่างมืออาชีพ ก่อนจะเดินตัวปลิวเข้าบ้านไป โดยที่ไม่รอการตอบรับของพ่อ บ้านฉันเปิดร้านอาหารตามสั่ง แล้วตอนกลางคืนหน่อย ก็จะมีพวกวัยรุ่น พวกลุงๆ มานั่งดื่มเหล้าหน้าบ้านกัน นานๆ ทีฉันก็มาช่วยอยู่บ้าง(นานๆ ทีนะ) แต่ปิดเทอมแล้วคงได้ช่วยทุกวัน ลำบากแล้ว -*-

        ฉันเดินมุ่งหน้าไปยังห้องครัวเพื่อทำอะไรกิน แต่ก็ต้องชะงักเมื่อฉันได้ยินเสียงน้ำไหลจากฝักบัวในห้องน้ำที่อยู่ใกล้ๆ กับห้องครัว คำถามแรกผุดขึ้นมาว่า ใครอยู่ในห้องน้ำ? แม่ไปเก็บรถ พ่อชงเหล้าอยู่หน้าบ้าน ฉันก็ยืนอยู่ตรงนี้ ใครอยู่ในห้องน้ำ? มะ...ไม่ใช่ว่าเป็นผีหรอกนะ มันยังไม่มืดเลยอ่า>_<¦¦¦

        แอด~

        แต่ข้อสงสัยของฉันก็ต้องคลี่คลายลงในทันทีที่ประตูห้องน้ำถูกเปิดออกทำให้เผยเห็นผู้ชายร่างสูง หน้าตาดี(โคตร~) ยืนประจันหน้ากับฉัน แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ตรงน้านนน ประเด็นคือผู้ชายหน้าตาดี(โคตร~) คนนี้อ่ะเขาไม่ได้ใส่เสื้อ~ ซิกแพคมาเป็นชั้นๆ เลยนะ ยิ่งตัวก็ยังเปียกๆ อยู่ ผมก็ยังมีไรน้ำติด ยิ่งทำให้ดูเซ็กซี่ เย้ายวนใจ -,.- ไม่ใช่สิ ก่อนอื่นฉันต้องถามเขาก่อนว่าเขาเป็นคร้ายยย

        “คุณ...เป็นใครคะ?”

        “เฮ้ย! นี่เอิร์นจำพี่ไม่ได้จริงอ่ะ อุตส่าห์ให้มองอยู่ตั้งนานคิดว่าจะจำได้”

        อุ้ยๆ อุตส่าห์ให้มอง ให้มองหน้าหรือมองซิกแพคคะ-,.- ช่วยเฉพาะเจอะจงที! ใครอ่าาา~ ถ้าเป็นคนรู้จักล่ะก็ หล่อขนาดนี้ไม่เคยลืมหรอกน้าาา

        “พี่ชายไง พี่ชายอ่ะ จำได้ยัง”

        คนตรงหน้าใช้นิ้วชี้ตัวเองรัวๆ พี่ชาย? ...

        “...พ่อ~ คนหน้าตาดีแบบนี้มาอยู่ในบ้านเราได้ไง!!!”

        ฉันรีบตัดบทโดยการเดินหนีคนตรงหน้า ไปหาพ่อที่หน้าบ้าน ใครจะอยู่ให้ผู้ชายหล่อๆ เห็นหน้างงๆ ของฉันกันล่ะ ยิ่งมีซิกแพคคนยิ่งคิดไม่ออกไปใหญ่เลยว่าเป็นใคร ไปหาพ่อเนี่ยแหละหนทางสว่างสุดแล้ว

          

        “พ่อ~ ใครอยู่ในบ้านก็ไม่รู้ เอิร์นไม่รู้จักอ่ะ แล้วทำไมต้องมาอาบน้ำบ้านเราด้วย”  พ่อฉันมองอย่างงงๆ ก่อนจะหัวเราะออกมา

        “ฮ่าๆ นี่เราจำไอ้ชายไม่ได้หรอเอิร์น พี่ชายที่แสนดีของแกสมัยเด็กๆ ไง ที่เป็นลูกของลุงแดงอ่ะ ”

        พี่ชายที่แสนดีสมัยเด็กๆ 

        O...O 

        ความทรงจำย้อนคืนกลับมา ราวกับถูกฝังไว้ในใจนานเป็นสิบปี พี่ชายสมัยเด็กคือคนที่หน้าตาดี (โคตร~) คนนั้นน่ะเหรอ

        “ลุงครับมีอะไรให้ผมช่วยมั้ย~”

        เสียงของพี่ชายดังขึ้นมาในขณะที่ฉันกำลังระลึกความทรงจำอยู่ แต่ตอนนี้ใส่เสื้อแล้วนะ พี่ชายหันมามองฉันก่อนจะยิ้มให้บางๆ ฉันจึงต้องจำเป็นหันไปเสวนาด้วย

        “พี่ชาย~ หนูขอโทษน้าาา ที่จำพี่ไม่ได้อ่าT_T”

        “โอ้ๆ ไม่เป็นไร ตอนเห็นเอิร์นพี่ก็จำไม่ค่อยได้เหมือนกันนะ แหะๆ”

        -*-! ต่างคนต่างก็ลืมกันแหะ 

        “โอเค ถ้าจำกันได้แล้วก็ดี ตั้งแต่ปิดเทอมนี้ชายจะมาอยู่กับเรานะลูก พ่อของชายเขาไปต่างประเทศแล้วเป็นห่วงชายก็เลยฝากพ่อไว้”

        “ห๊ะ!!!”

        “ตกใจอะไรยัยเอิร์น-︿-”

        พ่อฉันหรี่ตาลงเมื่อฉันแสดงกิริยาไม่ดีต่อแขก ฉันจึงเม้มปากตัวเองเป็นการปิดปาก ถ้าเกิดฉันต้องอยู่ร่วมชายคากับพี่ชาย คงต้องมีหวั่นไหวบ้างแหละ -///- ฉันว่าตอนเด็กๆ พี่ชายหล่อแล้วนะ พอโตขึ้นเหมือนความหล่อก็เพิ่มทวีคูณขึ้นไปอีก แถมยังมีซิกแพค -,.- พอๆ ความเพ้อเจ้อ ความมโนเริ่มจะกลืนกินหัวฉันแล้ว เลิกคิดๆ

        “เดี๋ยวเอิร์นทำกับข้าวเย็นเอง~”

------------------------------------------------------------------------

ฝากด้วยนะคะ แนะนำให้อ่านต่อ เพราะตอนหลังๆ จะสนุกมากๆ ค่ะ รับประกันเลยยยย ♥