Love forever.

ลำดับตอนที่ #3 : คิม จงอิน

เช้าวันใหม่

วันนี้ฉันแต่งตัวในชุดนักเรียนจัดกระเป๋าพร้อมที่จะไปเรียนเรียบร้อยโดนเดินทางด้วยการนั่งรถรับสงนักเรียนจึงทำให้ฉันต้องตื่นแต่เช้า  พอมาถึงโรงเรียน ฉันก็ได้เจอกับไอพวกหน้าม่อแก๊งที่ฉันไม่อยากเจอและเกียจขี้น่าสุดๆ

“วิดวิว~ อ่าวๆ น้องสาวจะรีบไปไหนจะไม่มานั่งเล่นด้วยกันก่อนหรา? ฮาๆ )  พวกมัน ผิวปากใช่ฉันพร้อมพูดแซวทันทีที่เห็นฉันพยายามจะหลีกไปทางอื่น

“หลบไปนะ” ฉันพูดเสียงแข็งทันทีที่พวกมันเดินเข้ามา ในใจหวั่นๆ กลัวมันจะทำอะไรที่ทำให้ฉันอับอายเหมือนอย่างที่มันเคยทำไว้กับฉันเมื่อครั้งก่อน

“จะรีบไปไหนละฮะ น้องสาว อยู่คุยกันก่อนสิ ฮาๆ”

“ฉันไม่ว่าง หลบไปนะ”

 ณ ห้องพักของจงอิน “เฮ้ย!!!!  ไอจงอิน ตื่นๆ ตื่น ตื่น น น น น น  น ตื่นดิว่ะ” คริสตะโกนหลั่นห้องเพื่อกะจะปลุกคนตัวดำที่นอนิ่งอยู่บนที่นอน “เฮ้ย!!! ไอดำ ตื่น สายแล้วโว้ย ย ย ย ย” พอจงอินได้ยินคำว่า “ดำ” ก้อรีบกระโดนขึ้นมาจากที่นอนหวังจะเตะ คนที่พูดว่าดำให้สะใจ แต่คริส รู้ทัน ทำให้ รอดไปอย่างวุดวิด

“เฮ้ยๆ  ใจเย็น แค่นี้จะเตะกูเลยหรอว่ะ ไปเลย มึง ไปอาบน้ำ จะได้ไปโรงเรียนสักที แม่ง เสียเวลา วันแรก กูไม่อยากไปสาย เข้าใจ๊ ไปๆ” ในขนาดที่จงอินกำลังง่างปากจะพูกก้อโดนคริสพูดแทรกพูดสั่งๆรัวๆ จนเจ้าตัวเถียงไม่ขึ้นทำให้ยอมอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนทันที

  พอมาถึงก้อพบคนตัวเล็กๆ ยืนอยู่ในวงล้อมไอพวกน่าม่อ ซึ่งตอนแรกเค้าก้อไม่ได้สนใจอะไร แต่พอมองคนตัวเล็กดีๆ ก้อพบว่า คนตัวเล็กนั้น คือ “ซองอึน” จงอิน พูดออกมาอย่าตกใจ และไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปช่วยคนตัวเล็กทันที

“เฮ้ย !พวกมึงมายุ้งอารัยกับ “แฟน” กู” คิม จงอิน พูดขึ้นทันทีเมื่อวิ่งมาถึงไอพวกนั้น ทำให้คนแถวๆนั้น หันมามองเป็นจุดเดียวกันทันที่เมื่อได้ยินสิ่งที่ คิม จงอิน พูด

 เมื่อ พวกมันเห็นใบหน้าหล่อ ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยคามหน้ากลัวจึงทำให้พวกมันยอมถอยห่างและยอมสลายตัวไปในที่สุด

“ขอบคุณค่ะ พี่จงอิน ขอบคุณจริงๆ ถ้าไม่ได้พี่ ซองอึนคง……..”ฉันพูดติดๆขัดๆ ในขนาดที่พี่จงอินเดินจูงมือฉันมาส่งเข้าห้องเรียนเพื่อให้แน่ใจว่าฉันจะไม่โดนไอพวกนั้นเล่นงานอีก

“อืม ไม่เป็นไร เรื่องแค่นี้เอง ว่าแต่เราเถอะ อย่า ทำตัวให้มันน่ารักมากสิ ไม่งั้นพวกมันก้อไม่ยอมเลิกราสักที^^”พี่จงอินพูดขึ้นแถมยิ้ม น่าบานเล่นทำให้ใจฉันที่กลัวๆตอนนี้รู้สึกดีขึ้นเยอะ

“ขอบคุณนะค่ะพี่จงอิน”

“ไม่เป็นไร ว่าแต่เรื่องที่พี่พูดนะ เราจะว่าไง?”

“เอ๊ะ !! เรื่องอารัยค่ะ” ฉันตอบไปอย่าง งงๆอยู่ดีๆพี่จงอินก้อพูดอารัยไม่รู้เล่นเอาฉันเป็นต้องหยุดเดินเพื่อถามคำถามที่สงสัยทันนี้

“ก้อเรื่อง…….”

“เรื่องอารัยค่ะ” ฉันถามซ้ำอีกครั้ง

“ซองอึน…..”

“ค่ะ”

“เป็นแฟนกับพี่นะ”

คุยกับไรทเตอร์

ก้อแหม่ เทพบุตรตัวดำจะเล่นมุขอารัยก้อไม่ปรึกษา

อย่าลืม  เม้ม !!!