ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เมื่อนู๋มินทะเลาะกะตากี้
ทึกกี้ : เมื่ออาทิตย์ที่แล้วนายรู้หรือเปลาว่าซองมินอารมณ์เสีย?
ด๊อง : อารมณ์เสียเหรอ? ผมเห็นแค่เค้าดูซึมๆนะ เหมือนว่าจะร้องไห้หน่อยๆด้วยเพราะว่าตาเค้าแดงๆอะพี่
ทึกกี้ : ทีแรกชั้นสงสัย วันนั้นตอนเราขึ้นเวทีเค้าไม่ยอมกินอะไรก่อนขึ้นไลฟ์เลย แล้วก็เอาแต่เงียบ ทั้งที่ปกติเค้าจะต้องซ้อมเต้นอะไรสักหน่อย ตอนนั้นชั้นกังวลมาก~
ฮยอกแจ : ผมเข้าไปถามนะ แต่เค้าก็เอาแต่เงียบอะ
ทึกกี้ : นั่นแหละ ทีนี้พอกลับมาบ้านชั้นเลยเข้าไปกอดเค้าแล้วถามว่าเป็นอะไร ทีแรกซองมินจะไม่ยอมบอกหรอก แต่เพราะชั้นเล่นไม้ตายว่า เราเป็นพี่น้องกันนะ ถ้านายไม่บอกพี่ พี่คงเสียใจมาก พอชั้นพูดแบบนี้เค้าก็ร้องไห้โฮเลย แล้วก้กอดชั้นแน่นมาก~
ฮยอกแจ : แล้วทำไมเค้าถึงร้องไห้?
ด๊อง : งอนคยูฮยอนแน่ๆ!!!
ทึกกี้ : ใช่ๆ เค้าบอกว่าวันนั้นเค้าโทรหาคยูฮยอนเพราะอะไรสักอย่าง แต่คยูฮยอนไม่ว่างแล้วดูเหมือนจะหงุดหงิดอยู่น่ะ อ่า....ทีนี้เลยเผลอพูดไม่ดีกับซองมิน
ด๊อง : พูดไม่ดีเหรอ? คยูฮยอนตวาดหรือเปล่า? เหมือนที่ผมเคยทำกับพี่ซองมินอะ ผมยังรู้สึกผิดอยู่เลย....
ทึกกี้ : ไม่ๆ ไม่ได้ตวาดนะ แต่ประมาณว่าบอกซองมินว่าไว้ทีหลังอะไรแบบนั้น แล้วเสียงห้วนมากๆน่ะ คยูอยอนไม่เคยทำกับซองมินแบบนี้มาก่อน ซองมินเลยตกใจแล้วก็เสียใจมาก~
ฮยอกแจ : อ่า....จริงๆแล้วมันก็ปกติของเขาไม่ใช่หรือไง ปกติคยูฮยอนไม่ค่อยโกรธใครก็จริง แต่เวลาเขาอารมณ์เสียเขาก็น่ากลัวเหมือนกันนะ เสียงเขาห้วนๆน่ะ
ทึกกี้ : ก็กับเราน่ะมันปกติ แต่ที่ผ่านมาคยูฮยอนของเราไม่เคยทำแบบนั้นกับซองมินเลยนี่
ด๊อง : อืม...นั่นเพราะพี่ซองมินอ่อนไหวมาก~
ทึกกี้ : แล้วเพราะอย่างนั้น พอคยูฮยอนรู้ก็เลยโทรมาหาซองมิน แต่ว่าซองมินไม่รับแล้วก็ยังตัดสายทิ้ง ไม่พอนะ พอคยูฮยอนมาง้อถึงที่ก็ยังไม่ยอมพูดด้วยเลย
ด๊อง : ผมจำได้แล้ว!!! วันนั้นใช่มั้ยที่ผมได้ยินเสียงจากห้องพี่ซองมินว่า " ถ้าไม่สนใจ ไม่คิดจะถนอมน้ำใจกันก็กลับไปเลย ไม่ต้องมาง้อชั้น ไม่ต้องมาสนใจ!!"
ทึกกี้ : ใช่ๆ เขาตวาดน่ากลัวมาก แต่จริงๆก็น่าสงสารด้วยแหละ เพราะว่าสองคนนั้นสนิทกันมาก พออีกฝ่ายกระทบหน่อยมันก็เลยเสียใจมากแบบนี้~
ฮยอกแจ : แต่ว่าสักพักหนึ่งห้องก็เงียบนะ เขาดีกันง่ายจริงๆ
ด๊อง : ใช่ๆ วันต่อมาเราก็เห็นสองคนนั่นคุยกันร่าเริงปกติแล้ว
ทึกกี้ : จริงๆนะ ..เพราะเราเป็นซูเปอร์จูเนียร์ เราควรจะรักกันมากๆ ชั้นไม่ชอบเห็นเวลาเราทะเลาะกันเลย~
ด๊อง : อารมณ์เสียเหรอ? ผมเห็นแค่เค้าดูซึมๆนะ เหมือนว่าจะร้องไห้หน่อยๆด้วยเพราะว่าตาเค้าแดงๆอะพี่
ทึกกี้ : ทีแรกชั้นสงสัย วันนั้นตอนเราขึ้นเวทีเค้าไม่ยอมกินอะไรก่อนขึ้นไลฟ์เลย แล้วก็เอาแต่เงียบ ทั้งที่ปกติเค้าจะต้องซ้อมเต้นอะไรสักหน่อย ตอนนั้นชั้นกังวลมาก~
ฮยอกแจ : ผมเข้าไปถามนะ แต่เค้าก็เอาแต่เงียบอะ
ทึกกี้ : นั่นแหละ ทีนี้พอกลับมาบ้านชั้นเลยเข้าไปกอดเค้าแล้วถามว่าเป็นอะไร ทีแรกซองมินจะไม่ยอมบอกหรอก แต่เพราะชั้นเล่นไม้ตายว่า เราเป็นพี่น้องกันนะ ถ้านายไม่บอกพี่ พี่คงเสียใจมาก พอชั้นพูดแบบนี้เค้าก็ร้องไห้โฮเลย แล้วก้กอดชั้นแน่นมาก~
ฮยอกแจ : แล้วทำไมเค้าถึงร้องไห้?
ด๊อง : งอนคยูฮยอนแน่ๆ!!!
ทึกกี้ : ใช่ๆ เค้าบอกว่าวันนั้นเค้าโทรหาคยูฮยอนเพราะอะไรสักอย่าง แต่คยูฮยอนไม่ว่างแล้วดูเหมือนจะหงุดหงิดอยู่น่ะ อ่า....ทีนี้เลยเผลอพูดไม่ดีกับซองมิน
ด๊อง : พูดไม่ดีเหรอ? คยูฮยอนตวาดหรือเปล่า? เหมือนที่ผมเคยทำกับพี่ซองมินอะ ผมยังรู้สึกผิดอยู่เลย....
ทึกกี้ : ไม่ๆ ไม่ได้ตวาดนะ แต่ประมาณว่าบอกซองมินว่าไว้ทีหลังอะไรแบบนั้น แล้วเสียงห้วนมากๆน่ะ คยูอยอนไม่เคยทำกับซองมินแบบนี้มาก่อน ซองมินเลยตกใจแล้วก็เสียใจมาก~
ฮยอกแจ : อ่า....จริงๆแล้วมันก็ปกติของเขาไม่ใช่หรือไง ปกติคยูฮยอนไม่ค่อยโกรธใครก็จริง แต่เวลาเขาอารมณ์เสียเขาก็น่ากลัวเหมือนกันนะ เสียงเขาห้วนๆน่ะ
ทึกกี้ : ก็กับเราน่ะมันปกติ แต่ที่ผ่านมาคยูฮยอนของเราไม่เคยทำแบบนั้นกับซองมินเลยนี่
ด๊อง : อืม...นั่นเพราะพี่ซองมินอ่อนไหวมาก~
ทึกกี้ : แล้วเพราะอย่างนั้น พอคยูฮยอนรู้ก็เลยโทรมาหาซองมิน แต่ว่าซองมินไม่รับแล้วก็ยังตัดสายทิ้ง ไม่พอนะ พอคยูฮยอนมาง้อถึงที่ก็ยังไม่ยอมพูดด้วยเลย
ด๊อง : ผมจำได้แล้ว!!! วันนั้นใช่มั้ยที่ผมได้ยินเสียงจากห้องพี่ซองมินว่า " ถ้าไม่สนใจ ไม่คิดจะถนอมน้ำใจกันก็กลับไปเลย ไม่ต้องมาง้อชั้น ไม่ต้องมาสนใจ!!"
ทึกกี้ : ใช่ๆ เขาตวาดน่ากลัวมาก แต่จริงๆก็น่าสงสารด้วยแหละ เพราะว่าสองคนนั้นสนิทกันมาก พออีกฝ่ายกระทบหน่อยมันก็เลยเสียใจมากแบบนี้~
ฮยอกแจ : แต่ว่าสักพักหนึ่งห้องก็เงียบนะ เขาดีกันง่ายจริงๆ
ด๊อง : ใช่ๆ วันต่อมาเราก็เห็นสองคนนั่นคุยกันร่าเริงปกติแล้ว
ทึกกี้ : จริงๆนะ ..เพราะเราเป็นซูเปอร์จูเนียร์ เราควรจะรักกันมากๆ ชั้นไม่ชอบเห็นเวลาเราทะเลาะกันเลย~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น