ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [W]riter-Twins-Love-Stor[y]CHAP:6จุดเริ่มต้นของมิตรภาพ!!
6
คุณว่าจุดเริ่มต้นของมิตรภาพเริ่มจากตรงไหนเหรอ!?
สำหรับฉัน ฉันคิดว่า มันอาจจะเริ่มมาจากสิ่งที่คาดไม่ถึงก็เป็นได้!!
ติ๊งต่อง~ติ๊งต่อง~
เข้าสู่ชม.แห่งการเรียนอีกครั้ง ฉันและคนข้างๆนั่งจ้องกันตาเป็นมันส์เอ๊ยไม่ใช่ ต่างคนต่างก็เคียดแค้นกันสุดขีด เฮ้อ... ทำไมจะมีเรื่องกับเขาทั้งทีต้องมีเรื่องกับคนหน้าตาดีด้วยกันด้วยนะ เอ๊ะ!อย่าเข้าใจผิดไป ฉันไม่ได้ชมนายนั่นหล่อหรอกนะ!! ก็แค่มันดูดีกว่าชาวบ้านทั่วไปเขานิดหน่อยเท่านั้นแหละ
"นักเรียนเคารพ!"
"สวัสดีค่ะ/ครับ"
"สวัสดีค่ะนักเรียน"
"เอาล่ะ วันนี้เราจะมาเรียนเรื่องวัฒนธรรมและประเพณีกันนะ"
"ค่ะ/ครับ"
"เปิดหนังสือไปที่น.168"
"เอาล่ะ นักเรียนคงทราบว่าคนในแต่ละประเทศและในแต่ภูมิภาคและท้องถิ่น จะมีประเพณีและวัฒนธรรมในการพูด การทักทาย การรับประทานอาหาร ฯลฯ ไม่เหมือนกันใช่ไหมคะ"
"............................."
"เงียบ แปลว่าไม่ทราบเหรอคะ งั้นเดี๋ยวครูจะยกตัวอย่างให้"
"นายกรกฤตลุกขึ้นสิ!"
"กรี๊ดดดดดดดกร๊าดดดดด"สาวในห้องกรี๊ดกันใหญ่ เมื่อนายกรกฤตหรือที่รู้จักกันในนามว่า'น้ำตาล'ลุกขึ้น
ซวยเป็นบ้าเลย!ทำไมต้องเรียกชื่อฉันด้วยนะ =_=^
"ไหนทุกคนลองทายสิ ว่าอย่างคุณกรกฤตมีวัฒนธรรมในการทักทายยังไง?"พอจบคำถามของอาจารย์ไม่ถึง1วิ ฉันก็รีบตอบไปตามความคิดทันที โดยไม่ยอมให้ใครแทรกพูดขึ้นก่อนเลย
"หน้าตายค่ะ!!"
"OoO!!"<<<สีหน้าของคนทั้งห้องและอาจารย์
"=_=^^"<<<สีหน้านายน้ำตาล
"^__^"<<<สีหน้าของฉัน
"เอ่อ...คุณศิริอักษรทำไมคุณถึงคิดว่าคุณกรกฤตมีวัฒนธรรมในการทักทายคือหน้าตายคะ!!"อาจารย์ศิรดาถามเสียงอึกอัก ท่าทางจะกลัวที่ถูกนายน้ำตาลส่งแววตาอาฆาตมาจากดวงตาตี่ๆคู่นั้น
"ก็เพราะมันทำหน้าตายเป็นอย่างเดียวไงคะ!!"
ติ๊งต่อง~ติ๊งต่อง~
"เธอแน่มากว่ะ ที่กล้าเรียกนายน้ำตาลสุดป๊อปของสาวๆว่านายหน้าตาย ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ"
"เธอใจร้ายจังไปว่าน้ำตาลเขาหน้าตาย เค้าออกจะน่ารักออก"
"ไอ้เฟอร์แกไม่กลัวนายนั่นมันกลับมาแก้แค้นแกมั่งเหรอ?"
"เฟอร์กี้ไปว่าแฟนเราได้ไงเนี่ย!?">O<
"เฟอร์กี้น่ารัก...."(เกี่ยวอะไรเนี่ย!? แต่ก็ขอรับไว้ คิกคิก)
"โว้ย!พอกันได้แล้วยัยพวกบ้า!!"ฉันโวยวายทันที หลังจากฟังเสียงพูดของเพื่อนๆในกลุ่มทั้ง 12 คนเกือบจะครบแล้ว ดีนะยังไม่ครบ =_=^^
"O_O"
"เออพอๆสักที กูรำคาญ!!"เสียงผู้ชายในกลุ่มของฉันทั้งสองคนโวย สองคนจริงๆนะ เพราะทั้งกลุ่มมีผู้ชายอยู่แค่เนี้ยแหละ --_--"
"อ่ะนะ ผู้ชายในกลุ่มเราก็หน้าตาดีพอสูสีมันได้แหละน่า..."ฉันบ่น เพียงแต่ว่ามัน....
"มันเป็นผู้ชายแรด!!" โอ้วประสานเสียง แหมมีคนมาตอบแทนให้ฉันซะงั้น =_=
"ยัยพวกบ้า ว่าฉันแรดเหรอ! ชิ!" นั่นปล่อยมาดแต๋วออกมาซะแล้ว =_=" เฮ้อ...เครียดกับพวกมันจริงๆเลย
หมับ~
ทันใดนั้นมีมือเข้ามาจับที่แขนของฉันแล้วลากออกไปจากกลุ่ม เฮ้ยใครวะ!? บังอาจทำแบบนี้ ฉันหันไปมองสรุปว่าเป็น......
"กรี๊ดดดดดดดดดๆๆๆกาแฟ"
ไอ้กาแฟมอคค่า!!
"แสบนักนะยัยตัวดี บังอาจมาว่าน้องฉันหน้าตาย!!"กาแฟพูด หน้าตาดูราวกับว่าจะฆ่าฉันได้ทุกเมื่อ
"แล้วไงล่ะ?" มาเลยๆอยากมีเรื่องเข้ามาเลย เดี๋ยวนี้เกลายป็นนักเลงตั้งแต่เมื่อกันนะฉัน =_="
"ไม่แล้วไงทั้งนั้นแหละยัยตัวแสบ แต่เธอต้องตามฉันมาขอโทษน้องชายฉันซะ!!"ว่าแล้วกาแฟก็ลากฉันไปทันที ท่ามกลางเสียงกรี๊ดดด ไอ้พวกบ้าเอ๊ยเห็นเพื่อนโดนลากไปไม่ยอมช่วยสักคน แถมยังกรี๊ดดดให้มันอีก TT^TT
"โอ๊ย!ปล่อยฉันสิฟ่ะ ฉันเดินเองได้น่า.."
"ไม่ต้องมาทำลีลาเลยยัยตัวแสบ ปล่อยเธอให้โง่เรอะ!!"
"เออ เอ๊ยไม่ใช่ ฉันไม่หนีหรอกจ้า" ^^"
"ไม่ต้องพูดมาก เดินตามฉันมาก็พอ!!"นายกาแฟมอคค่าบ่นเสียงดุ แงๆๆ วันนี้ฉันกลัวมันจังเลยอ่ะ หน้าแม่งยังกับฆาตกรโรคจิต แงๆๆTTOTT
"ถึงแล้ว!!"
"เฮ้ย!แกลากยัยนี่มาทำไมวะ!?"OoO น้ำตาลถามเสียงตกใจทันทีที่เห็น อ้าว นี่พวกแกไม่ได้เตี๋ยมกันไว้เหรอ
"ลากมาขอโทษแก!!"
"ไม่! ฉันไม่ขอโทษนายนั่นหรอก ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย"ฉันเบือนหน้าหนีทันทีอย่างหยิ่งทระนงในศักดิ์ศรี เรื่องไรต้องยอมก้มหัวขอ
โทษพวกมัน ชิ!
"นี่เธอ!?"
"นี่ว่ายัยนั่นไม่ได้หรอกที่ผิดคืออาจารย์ที่เป็นคนเลือกฉันขึ้นมาตั้งหาก"
"ช่ายๆ"ฉันพยักหน้าอย่างเห็นด้วย ในใจคิด เฮ้ย นี่มึงจะให้อาจารย์มาก้มหัวขอโทษมึงเหรอเรอะ!?
กาแฟหันมามองหน้าฉันและน้ำตาลสลับไปมากันอีกครั้งอย่างงงๆ เพราะจูลไม่ติด =_="
"ก็ถ้าอาจารย์ไม่ตั้งคำถามบ้าๆนี้มา ฉันก็คงไม่ตอบแบบนี้หรอก"^__^ ฉันยิ้มอย่างจริงใจสุดๆ ยกนี้กูต้องไม่แพ้เฟ้ย ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ
"เออ งั้นเคลียร์กันเองรึกัน ฉันไปก่อนล่ะ!" แบร่~ เชิญแกกลับสุพรรณไปเลย!!
"ขอบใจนายมากนะ คิดยังไงช่วยฉันเนี่ย!?"ฉันหันไปยิ้มขอบคุณหมอนั่น แต่พบว่าหมอนั่นมองฉันอย่างหน้าตายสุดๆ (ปกติมันก็หน้าตายอยู่
แล้วนี่)
"เหรอ ขอโทษนะฉันไม่ได้ช่วยเธอหรอก แค่สงสารหมาน่ะ!"น้ำตาลพูดจบก็หัวเราะ หึ หึ หึในลำคอเบาๆแล้วรีบเดินหนีออกไปทันที
"เฮ้ย!แกว่าฉันเป็นหมาเหรอไอ้บ้า!!"ฉันทีเพิ่งจูลติดโวยวาย พลางรีบวิ่งไล่ตามนายนั่นไปทันที หนอยแน่ะ~ นายน้ำตาล เหมือนจะดีแต่กัดเจ็บชะมัด ไอ้บ้าเอ๊ย!! >O<"
"แฮ่กๆๆแฮ่กๆๆ"ฉันหอบแฮ่กๆอยู่หน้าห้อง ทุกคนมองแบบงงๆแต่ก็ไม่มีใครกล้าถามสักคนว่าฉันไปทำอะไรมา เพราะคงกลัวว่าฉันจะชกหน้าเข้าให้มั้ง =_=" เฮ้อ...ทำไมรู้สึกว่าตัวเองดูหน้ากลัวผิดตาไปเลยนะ ว่าแต่ไอ้น้ำตาลมันวิ่งเร็วชะมัด ฉันวิ่งตามมันไม่ทันเลย แล้วยังมีหน้ามา
นั่งหน้าตายที่โต๊ะฉันอีกนะแก!!
"นี่แวนนายว่าไปเดทที่ไหนดีวะ!?"
"O_O"ฉันตาโตทันที เมื่อเห็นว่านายน้ำตาลกำลังโพสท่าเซ็กซี่นั่งคุยกับแวนสุดที่รักของฉัน แล้วเอ่ยถามว่าไปเดทที่ไหนดีคะ?(เจ้เริ่มเพ้อแล้ว =_=) กรี๊ดดดดๆๆ ม่ายยอม แกเป็นเกย์เหรอ ไม่น่าล่ะ! เห็นหน้าสวยๆแบบนี้สุดท้ายก็เป็นมันทุกคนเลย ไม่ได้ๆ แกห้ามมายุ่งกับที่รักของฉันนะ!! ว่าแล้วฉันก็เดินจะไปหามันเพื่อจิกตบทันที (เว่อร์)
หมับ~
ทันใดนั้นมือนุ่มๆของใครบางคนก็มาสัมผัสหน้าอกหน้าใจของฉันอย่างจัง
"กรี๊ดดดดดดดดๆๆ" >O< ฉันกรี๊ดดลั่นห้องทันที ช่วยด้วยหนูโดนจับนม!! >O<" พระเจ้าใครมันบังอาจกล้ารังแกกูวะ!?
"ว้าว ใหญ่เกินคาด"ฉันหันปหาเสียงต้นเหตุทันทีพลางส่งสายตาอาฆาตสุด
"ไอ้แพร แกจับนมฉันเหรอ!!?"ว่าแล้วสิ้นเสียง ฉันก็กลายเป็นไอ้บ้ากามไล่จับหน้าอกเพื่อนๆที่มันเริ่มก่อนทันที ดีไม่ดีมั่วไปจับคนอื่นๆที่เค้าไม่
รู้เรื่องด้วย ว๊ายยย ทำไมฉันถึงได้ทำตัวหน้าอายแบบนี้นะ >"<
"ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ"ทุกคนล้มลงตัวลงนั่งกับพื้นอย่างเหนื่อยอ่อนทันที ต่างพากันหัวเราะแบบสนุกสนาน ไม่เคยวิ่งจนเหนื่อยขนาดนี้กับเพื่อนๆนานแค่ไหนแล้วนะ
"ไอ้เฟอร์แกใหญ่สุดเลยว่ะ!"
"ไอ้บ้า ทะลึ่ง มาพูดอะไรต่อหน้าคนอื่น"ฉันหน้าแดง แกยังอายอีกเรอะ!?
"ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆเค้ารู้กันหมดแล้วน่า ไม่ต้องมาทำอายเลยไอ้บ้า!!"
ทุกคนจ้องหน้ากันยิ้มๆแล้วก็หัวเราะกันอีกครั้ง ดูเหมือนคราวนี้จะประสพความสำเร็จนะ คนที่ไม่เคยพูดกันก็พูดกันอย่างสนุก ฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆฮ่ะๆๆ ขำจริงๆ นี่สินะจุดเริ่มต้นของมิตรภาพของฉัน มาจากวิธีการ จับหน้าอกนี่เอง!!=_=" ฟังดูแล้วคงไม่กล้าไปเล่าให้ใครฟังแน่!? ว่าแต่ไอ้น้ำตาลกับแวนล่ะ อ๊ายยย ลืมเสียสนิท ไม่ใช่มันไปถึงไหนถึงไหนกันแล้วนะ! (เจ้คิดไปถึงไหนแล้วนะ!?)
"ตกลงว่ายังไงวะ!?"น้ำตาลถาม
กรี๊ดดดดๆๆตกลงว่ายังไงคะ อะไรกัน !? (แรงหึงทำให้คนหูเพี้ยนได้) =_="
"นี่พวกนาย!?"ฉันเข้าไปแทรกทันที ทนไม่ไหวแล้วโว้ย พูดอะไรกันเรกงใจคนมั่งดิ๊
"มีอะไร?"น้ำตาลหันกลับมาถามฉัน หนอยแน่ะ~ ทีเงี้ยเสียงเปลี่ยนไปคนละคนเลยนะ
"พวกนายเป็นเกย์กันเหรอ! อุ๊บ!!"
"ยัยบ้า เธอพูดอะไรผล่อยๆน่ะ"น้ำตาลเอามืออุดมือฉันแล้วกระซิบเบาๆ
"แล้วนายไม่ได้เป็นรึไง"ฉันกัดมือของเขาแล้วถามกลับ
"โอ๊ยยัยบ้า!เป็นหมาจริงๆเหรอเนี่ย!?"น้ำตาลบ่น
"เออเรื่องของฉัน แต่ตอบฉันมาก่อนดิเฟ้ย!?"อ้าวแกยอมรับว่าแกเป็นหมาแล้วเหรอ? O_O?
"ไม่ใช่โว้ย ยัยบ้า!เธอเข้าใจผิดกันไปใหญ่แล้ว แวนกับฉันเป็นเพื่อนสนิทกันเฟ้ย!!"
"O_Oจริงเหรอ"
"เออดิ!!"
"แล้วที่ถามไปเดทที่ไหนดีกันล่ะ?"
"ยัยบ้า!ฉันถามว่าไปเดทที่ไหนกับสาวถึงจะดีตั้งหากล่ะ!?"
"อ่ะเหรอ งั้นฉันขอโทษและกันนะ แหะๆ"ว่าแล้วฉันก็รีบเดินหนีออกไปทันทีด้วยความอายสุดขีด กรี๊ดดดดดดดๆๆ นี่ฉันฟังผิดหรอกเหรอเนี่ย!? อายเป็นบ้าเลย TTOTT
To be con......
สวัสดีค่า เย่เย้ มาอัพเรื่องนี้เพิ่มได้แล้ว 555 เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องนึงของ เชดามี เลยนะคะ ที่อยากแนะนำลองให้อ่านดู เพราะมันเป็นคล้ายๆกับชีวิตจริงในวัยเรียนของหลายๆคนด้วย ถ้าใครที่ชอบชีวิตรักแล้วอุปสรรคปัญหาต่างๆที่มักเจอกันในช่วงวัยรุ่นล่ะก็ มาอ่านกันได้เลยนะคะ รับรองว่าไม่ทำให้คุณต้องผิดหวังแน่ค่ะ ขอบคุณนะคะ^^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น