คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : คนนี้แหล่ะเนื้อคู่ฉัน
คนนี้แหล่ะเนื้อคู่ฉัน
3 วันผ่านไป (ไวเหมือนโกหก)
18.30 น.
เฮ้ย! ใกล้ถึงเวลางานเริ่มแล้วสินะ
ทำไงดีอ่ะฉันจะไปงานทันมั้ยเนี่ยงานเริ่ม 1 ทุ่มแล้วอ่ะ
โอ๊ยๆๆๆๆ ฉันจะทำยังไงดี มัวแต่แต่งหน้าทาครีมอยู่นั่นแหล่ะ
จนลืมดูเวลาเลยเนี่ย
ถ้าฉันไปไม่ทันนะฉันต้องโดนเจ๊บุษบาเล่นงานแน่เลยอ่ะ
โอ๊ยยยยย รีบไปดีกว่า
ณ หน้าปากซอย
“เฮ้อ แถวนี้นี่ไม่มีรถเลยหรือไงกันเนี่ย” ฉันบ่นกับตัวเอง
ก้อมันจริงนี่นาฉันมารอตั้งเกือบ 10 นาทีแล้วเนี่ย
โอ๊ย งานจะเริ่มแล้วอ่ะ
โบกรถขอคนอื่นติดไปด้วยได้มั้ยเนี่ย
เอ้าเป็นไงเป็นกัน
คันที่ 1
~วูบ~
คันที่ 2
~วูบ~
“หึ ฉันจะโบกเป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะ”
คันที่ 3
~เอี๊ยด~
เยสในที่สุดก้อมีรถจอดเพื่อมารับฉันแล้ว
“ขอโทษนะคะฉันขอติดรถไปด้วยได้มั้ยคะ” ฉันพูดขออนุญาตอย่างไพเราะที่สุด
“เอิ่มได้ครับ เพราะผมคิดว่าเราจะไปงานเดียวกัน” เค้าตอบกลับฉันมา
“อ๋อเหรอคะ งั้นขอติดรถไปด้วยนะคะ”
“ครับ”
ฉันก้าวขึ้นรถคันหรู
เอาจริงๆคือตอนที่ฉันคุยกับเค้าอ่ะนะ ฉันยังไม่เห็นน่าเค้าเลยอ่ะ
แต่ไม่เป็นไรเค้าอุตส่าห์มีน้ำใจ ไว้ค่อยไปมองน่าเค้าบนรถก้อได้นิ
ระหว่างทางทุกคนต่างนิ่งเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรออกมา
จนในที่สุดฉันก้อทนไม่ไหวจึงเป็นชวนเค้าคุยก่อน
เพราะอีกประเด็นฉันอยากเห็นน่าเค้ามากๆเลยน่ะสิ
“เอ่อ ไม่ทราบว่าคุณรู้ได้ยังไงคะว่าเรากำลังจะมางานเดียวกัน” ฉันหันไปมองน่าเค้า
เห้ย! คิม จุนมยอน ดาราดังที่สุดในตอนนี้น่ะสิ
ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ป่ะ
ฉันขึ้นรถมาคันเดียวกันกับซุปตาร์อ่ะ
แล้วในที่สุดเค้าก้อตอบฉันมา
“เดี๋ยวไปถึงงานคุณก้อรู้เองแหล่ะครับ”
อร๊ายยยยทิ้งท้ายไว้ได้หน้าสนใจมากอ่ะ
ขอตายแปบบบบ
โอยตายค่ะรถติดไฟแดง
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับหน้าแดงเชียว
ไม่สบายรึเปล่าครับ” พอเค้าพูดจบเท่านั้นแหล่ะ
เค้าก้อเอามือมาแตะที่หน้าผากของฉันอ่ะ
เขินอ๊ะ ^////^
“ตัวก้อไม่ร้อนนี่นา” เค้ายังไม่เอามือออกจากหน้าผากฉันอีกอ่ะ
แถมยังขยับหน้าเข้ามาใกล้ฉันอีก
ส่วนฉันน่ะเหรอตอนนี้คือแบบ
“................” เงียบค่ะ
ก้อคนมันเขินจนพูดอะไรไม่ออกแล้วอ่ะ
“นี่คุณยังฟังผมอยู่รึเปล่าครับ” เค้าเรียกฉัน
จนฉันหลุดออกจากความคิดของฉัน
“อ่อฟังค่ะ” ฉันตอบเค้าไปแบบสั้นๆง่ายๆได้ใจความมาก
“ผมก้อนึกว่าคุณไม่สบายเห็นหน้าแดงเชียว แต่....ลองจับตัวคุณแล้วก้อไม่ร้อนนี่ครับ”
“อ่อฉันไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ พอดีฉันร้อนน่ะค่ะ”
“อ้าวเหรอครับ พอดีผมเป็นคนขี้หนาวน่ะครับ ก้อเลยไม่เปิดแอร์
งั้นเดี๋ยวผมเปิดแอร์ให้แล้วกันนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้มันเบาร้อนแล้วล่ะค่ะ
คือตอนนั้นมันยังร้อนอยู่น่ะค่ะ ตอนนี้ไม่แล้ว” ฉันตอบกลับไปอย่างยิ้มๆ
“อ่าไฟเขียวแล้ว” เค้าอุทานออกมาเบาๆ
แล้วก้อขับรถออกไป
แต่.....ระหว่างทางก้อไม่มีใครพูดอะไรออกมาอีกเลย
........จนกระทั่ง.........
“ถึงแล้วครับ” เค้าปลุกฉันเบาๆ
“อ่อค่ะ” ฉันรีบตื่นขึ้นมา
ไม่รู้ว่าระหว่างที่หลับทำอะไรน่าเกลียดไว้รึเปล่าก้อไม่รู้
ฉันรีบก้าวลงจากรถ
และไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณเจ้าของรถ
“ขอบคุณมากนะคะ คุณจุนมยอน”
“ครับ แต่ไม่ต้องเรียกผมว่าจุนมยอนหรอกครับ มัน....ดูห่างเหินไป
เรียกผมว่าซูโฮดีกว่าครับ^^”
“ค่ะคุณซูโฮ”
ฉันรีบปิดประตูรถและเดินออกมาเพื่อที่จะเค้ามาในงาน
ผู้ชายอะไรน่ารักชะมัด
คนแบบนี้แหล่ะฉันหามานานแล้ว
คนนี้แหล่ะคือเนื้อคู่ของฉัน
SUHO PART
สวัสดีครับผมซูโฮนะครับ
จริงแล้วที่ผมรับเธอมาด้วยน่ะ
เพราะว่าผมรู้อยู่แล้วว่าเธอต้องไปที่ไหนต่อ
ถ้าอยากรู้ก้อต้องคอยติดตามตอนต่อไปนะครับ
แต่ผมมีอะไรจะบอกครับ
ตอนที่....
คุณหลับน่ะ
มันน่ารักมากเลยครับ^//////^
จบ SUHO PART
...................................
เย้ ได้เจอกับพระเอกกันแล้วน้า
ความคิดเห็น