เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

ลำดับตอนที่ #39 : ความรู้สึกแปลก ๆ

ตอนที่ 38
ความรู้สึกแปลก ๆ

 

                “ปล่อยนะโว้ยยย ไอ้คนบ้า” ฉันร้องโวยวายให้นายนั้นปล่อยมาตลอดทางจนมาถึงแหล่งน้ำตก รู้ได้ไงนะหรอก็ฉันได้ยินเสียงน้ำนะสิ

                “อยากให้ปล่อยนักใช่ไหม ได้”

                “ตุม !!! กรี๊ดดดด” แคร่กๆ สำลักน้ำเลยโว้ยไอ้บ้า

                “กรี๊ดดด ไอ้บ้านายโยนฉันลงน้ำทำไมเนี้ยห๊ะ”

                “เอ้า ก็เธอบอกให้ฉันปล่อย ฉันก็ปล่อยแล้วนี้ไงยังจะเอายังไงอีก” ไอ้นี้กวนเว้ยเห้ย

                “อ๊ายยย นายก็ปล่อยฉันลงที่อื่น” ฮื่ออออ สำลักน้ำเลยอ่ะ

                “ก็เธอไม่ได้บอกว่าให้ปล่อยตรงไหน ฉันก็เลยปล่อยตามใจชอบนะสิ”

                “ไอ้...ไอ้ผีดูดเลือด ไอ้ผู้ชายใจดำ ไอ้คนไร้มนุษยธรรม ไอ้....” สั่งหยุดทำไมกันว่ะ ยังไม่สะใจเลย

                “พอ ๆ เลยยัยตัวแสบ วันนี้ฉันจะเอาคืนเธอไม่น่วมเลย”

                “ใครกันแน่ที่จะน่วม หึหึ ไอ้ผู้ดูดเลือด”

                “ใครน่วม ไม่น่วมไม่รู้แต่ตอนนี้มาช่วยดึงฉันขึ้นไปหน่อยดิหนาวจะตายแล้วเนี้ย” น้ำเย็นชะมัดเลยอ่ะ T_T

                “จะขอให้คนอื่นช่วยเธอพูดจาอย่างนี้หรอยัยตัวแสบ พูดดี ๆ สิแล้วฉันจะช่วย” มีต่อรอง ๆ

                “ฮึ้ย ถ้าไม่ใช่เพราะแผนที่ฉันจะเล่นงานนายอย่าหวังว่าจะได้ยินเลย” ฉันบ่นคนเดียวเบา ๆ

                “บ่นอะไร พูดเร็ว ๆ สิ”

                “เออ ๆ จะพูดอยู่นี้ไงเล่า” ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้านายแมกแล้วยิ้มหวานสุดชีวิต (สุดจะทนกับพฤติกรรมตัวเอง)

                “พี่แมกค่ะ ช่วยดึงเพลงขึ้นจากน้ำหน่อยได้ไหมค่ะ ตอนนี้หนาวมาก ๆ เลยอ่ะ” ฉันพูดพลางยกมือขึ้นกอดตัวเองให้ดูน่าสงสารที่สุดแล้วรอดูปฏิกริยาของนายนั้นอย่างใจเย็น

                “เอ่อ...ช่วยก็ได้ พูดจาดี ๆ เพราะ ๆ เหมือนคนอื่นเขาก็เป็นนะเนี้ย เอ้าส่งมือมา” นายนั้นยื่นมือมาเพื่อให้ฉันยึดมือเขาขึ้นไป (เสร็จฉันแน่ หึหึ)

                “ขอบคุณมากกก ไอ้ผีดูดเลือด” ฉันจับมือนายแมกแล้วดึงสุดแรงเพื่อกระชากให้ร่างของนายนั้นตกลงมาในน้ำเหมือนกันฉันด้วยความสะใจ เมื่อเป็นผลสำเร็จ

                “ฮ่า ๆๆ นายนี้มันฉลาดน้อยจริง ๆ เลยนะไอ้ผีดูดเลือด” ฉันยืนหัวเราะอีกฝ่ายอย่างสะใจที่เห็นนายนั้นเปียกไปทั้งตัว

                “ยัยตัวแสบนี้เธอหลอกฉันหรอ”

                “เพิ่งจะรู้หรอ ฮ่าๆ ฉันไปละขอให้สนุกกับการเล่นน้ำนะ” ฉันพูดพร้อมกับหมุดตัวเพื่อขึ้นฝั่ง แต่ฉันคงคิดช้าไปอีกแล้วอ่ะ

                “คิดว่าลากฉันลงมาแล้วเธอจะได้ขึ้นไปง่าย ๆ หรอยัยตัวแสบ มานี่เลยยย” ว่าแล้วนายแมกก็ล็อคเอวฉันแล้วลากให้ลงไปในน้ำที่ลึกกว่าเก่าเพื่อให้ฉันยืนไม่ถึง แต่ตัวเองยืนถึง (มันลำเอียงอ่ะ)

                “อ๊ายยยย ปล่อยฉันนะไอ้ผู้ดูดเลือด ฉันจะขึ้นฝั่งแล้วปล่อยนะโว้ยยย” ฉันทั้งดิ้น ทั้งโวยวายแต่มันก็ไม่สำเร็จเพราะแรงนายนั้นมีเยอะกว่าฉันอีก

                “อยากเล่นน้ำกับฉันไม่ได้หรอ ถึงได้ลากลงมาจนเปียกซะขนาดเนี้ย งั้นเราไม่เล่นน้ำกันดีกว่ายัยตัวแสบ”

                “ม่ายยยยยย” ใครบอกจะเล่นน้ำกันนายตอนไหนแว๊ ว่าแล้วไอ้ผีดูดเลือดก็จับฉันกดลงไปในน้ำพร้อมกับตัวเองทันที ฉันจึงพยายามว่ายน้ำหนีแล้วโผล่หัวขึ้นมาหายใจ

                “จะไปไหนมานี้”

                “อย่ามายุ่งกับฉันนะ อยากเล่นก็เล่นไปคนเดียวสิฉันไม่เล่นกันนาย” แล้วฉันก็หันไปหวักน้ำใส่อีกฝ่ายจนกระเด็นเต็มหน้า นายนั้นจึงหวักน้ำใส่ฉันคืนบ้าง

                “แกล้งฉันหรอ ไอ้พี่รหัสบ้า นี่แน่ะๆ” แล้วฉันก็กระหน่ำสาดน้ำใส่หน้าอีกฝ่ายอย่างสนุกสนาน ๆ จนนายนายนั้นต้องร้องห้าม แต่มีหรอที่ฉันจะฟัง ฮ่าๆๆ

                “นี่ ๆ ยัยตัวแสบพอแล้ว ๆ นี่บอกให้หยุดไง”

                “ไม่...ไม่หยุดโว้ยยยย นี่แน่ะ ๆ” เอาสินายเริ่มก่อนเองนะไอ้ผีดูดเลือด

                “งั้นมานี่เลย” ว่าแล้วนายนั้นก็จับเอวฉันให้เข้าไปใกล้ตัวเองแล้วกอดเอวฉันให้แน่นไม่ให้ขยับ นอกจากนะกอดเอวฉันแล้วนายนั้นยังเอาคางตัวเองมาเกยกับไหล่ฉัน จนฉันต้องหยุดอยู่นิ่ง ๆ เป็นหินถูกสาปเลย T_T

                “นะ...นี่นาย เอาคางนายออกไปนะแล้วก็ปล่อยเอวฉันเดี๋ยวนี้นะ”

                “ไม่ปล่อย ว่าแต่ตัวเธอนี้ก็นิ่มเหมือนกันนะเนี้ย”

                “อ๊ายยยยย ไอ้คนบ้า ไอ้คนลามก ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นฉันจะร้องได้ป่าแตกเลย” ฉันร้องได้จริง ๆ น้า บังอาจลวนลามฉันอ่า T_T

                “ก็เอาสิ ถ้าเธอมีเสียงมากพอ” ท้าหรอ อย่าคิดว่าฉันทำไม่ได้นะโว้ย

                “ช่วยด้วยยย ช่วยด้วยค่า มีคนลามกลวนลามฉันอยู่ตรงนี้ ใครก็ได้ช่วยด้วยยยย” แง่ ๆ เจ็บคออ่า

                “มีเสียงแค่นี้หรอ ร้องดัง ๆ กว่านี้สิก่อนที่จะไม่ได้ร้อง หึหึ” ไม่ได้ร้อง หมายความว่าไงแว๊

                “ไม่ร้องโว้ย ปล่อย ๆ ฉันจะขึ้นแล้ว” แล้วฉันก็ออกแรงผลักนายนั้นจนเซแล้วรีบเดินเหยียบโขดหินเพื่อขึ้นฝั่ง แต่ฉันคงรับไปหน่อยเลยเหยียบพลาดจนเผลอไปเหยียบกับกับหินที่ลื่นจนเซตัวลงไปในน้ำอีกรอบ

                “เห้ย!!! ยัยตัวแสบ” ฉันได้ยินเสียงนายนั้นเรียกแล้วร่างฉันก็ตกลงไปอยู่ในอ้อมกอดของนั้นนายอย่างเต็มเปา ด้วยความที่ไม่ตั้งตัวทำให้หน้าของฉันกับเขาใกล้กันจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจของอีกฝ่าย

                “ทำอะไรระวังตัวองหน่อยสิ เกิดฉันมารับไม่ทันแล้วจะเป็นยังไงหืม” ฉันมองหน้าเขาอย่างอึ้ง ๆ เพราะการกระทำและคำพูดของเขาทำให้ฉันคิดว่าเขาอาจจะเป็นห่วงฉันหรือป่าวนะ จนรู้สึกได้ว่าหน้าของเขาขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้น ฉันพยายามจะถอยห่างแต่ทำไมนะถึงหยุดนิ่งเพื่อแค่ได้สบตากับเขาอย่างตรง ๆ จนทำให้ฉันไม่สามารถขยับร่างกายตัวเองไปไหนไม่ได้เลย  แล้วความคิดทั้งหลายของฉันก็หยุดลงเมื่อริมฝีปากของเขาประทับลงกับริมฝีปากของฉันอย่างแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะมอบจุมพิษที่แสนหวานให้กับฉัน จนไม่รู้ว่าเวลาที่เราจูบกันมันผ่านไปนานเท่าไร จนอีกฝ่ายผละออกแล้วจ้องมองหน้าฉันอยู่นาน จนเริ่มรู้สึกตัวเองว่าถูกจ้องนานเกินไปแล้ว

                “เอ่อ...ฉันจะขึ้นฝั่งแล้ว” แล้วฉันก็หันหน้าว่ายน้ำหนีขึ้นฝั่งไปเลย ก่อนจะหันไปมองสบตากับอีกคนที่มองฉันอยู่ในน้ำ ฉันรู้สึกหน้าร้อน ๆ จึงรีบวิ่งหนีเพื่อกลับไปที่ห้องทันที >///<

Shira kuma