เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

ลำดับตอนที่ #37 : บน...รถบัสอันแสนจะครึกครื้น

ตอนที่ 36

บน...รถบัสอันแสนจะครึกครื้น

 

                “ตั้งแต่เป็นสาวเต็มกาย หาผู้ชายถูกใจไม่มี ~~~~~” คณะรุ่นพี่ที่อยู่บนคันนั้นส่งเสียงร้องเพลงกันอย่างสนุกสนานแต่มันดูจะน่ารำคาญสำหรับใครบางคนเสียเหลือเกิน

                “โอ้ยยย จะร้องอะไรกันนักหนาเนี้ยคนจะหลับจะนอน” เพลงซึ่งกำลังจะหลับก็สะดุ้งตื่นเมื่อพวกพี่ ๆ บนรถเกิดอยากจะแหกปากร้องเพลงขึ้นมาจนเธอนอนไม่หลับจึงบ่นออกไปอยากรำคาญแต่ก็ไม่สามารถหยุดอะไรได้เลย

                “วู้ๆๆๆ ทุกคนลุกขึ้นมาเต้นกันดีกว่า แมก ตั๊บมาเต้นกันโว้ย เพลงออกจะสนุกนั่งบื้ออยู่ได้ลุกมา ๆ” รุ่นพี่ชวนทั้งสองให้ออกไปเต้นด้วยกันเพราะเพลงสนุก (สนุกตรงไหนว่ะ)

                “ไม่เอาอ่ะพี่” เค้าปฏิเสธ

                “เออน่า นาน ๆ ครั้งลุกมา ๆ อยู่ปฏิเสธสิว่ะรุ่นพี่อุตส่าห์ชวน” ไม่พูดป่าวแต่เข้าไปดึงแขนของแมกและตั๊บให้ลุกออกไปแดนซ์กันตรงระหว่างทางเดินอย่างสนุกสนาน ตอนแรกเจ้าตัวก็ปฏิเสธเค้าหลัง ๆ เริ่มออกลายเต้นกระจายเลยทีเดียว (อายบ้าง)

                “เห้ย แมกไปชวนแฟนเรามาเต้นด้วยกันสิละ นอนไปจะได้ประโยชน์อะไรลุกออกมาเต้นออกกำลังกายจะดีกว่า ไป ๆ ๆชวนน้องเค้ามาไว ๆ” รุ่นพี่บอกแต่เค้าปฏิเสธแทนเพราะไม่อยากให้เธอออกมายืนท่ามกลางฝูงผู้ชายที่เยอะขนาดนี้

                “อย่าเลยพี่ ปล่อยให้เค้านอนไปเถอะ”

                “ไม่เอาน่า หวงแฟนหรือไง” รุ่นพี่แซว

                “ป่าวซะหน่อยพี่” เค้าพูดไปหน้าแดงไป

                “ฮ่า ๆ งั้นก็ไปชวนมาเต้นด้วยกันเร็วหรือจะให้พี่ไปชวนน้องเค้าเอง” ว่าแล้วก็ทำท่าจะเดินไปหาร่างคนที่นอนหงุดหงิดอยู่ แมกจึงดึงแขนรุ่นพี่ไว้แล้วเดินเข้าไปหาเธอซะเอง

                “นี้ยัยตัวแสบ” แมกสะกิดเรียก

                “อะไร” เธอตอบออกมาอย่างหงุดหงิดที่ไม่ได้นอนอย่างที่ใจคิด

                “ออกไปเต้นกันพี่เค้าให้มาชวน”

                “อะไรนะ นายจะบ้าหรอนายเห็นชั้นเป็นพวกสาวอะโกโก้หรือไงนึกจะชวนไปเต้นก็ไปเนี้ย” เธอโวยใส่เค้าเป็นชุดด้วยความไม่พอใจ

                “เอาน่าบอกให้ไปก็ไปสิ” เค้าเริ่มใช้น้ำเสียงบังคับแต่เธอก็ยังดื้ออยู่

                “ชั้นไม่ไป” เธอสบัดหน้าหนีเค้าทันที

                “จะเดินออกไปเต้นเองดี ๆ หรือจะให้ชั้นอุ้มเธอออกไปเต้น” แมกพูดด้วยเสียงเรียบ ๆ กลับไปใช้คำพูดแบบเดิมกันอีกครั้ง (ที่หวานกันมาไม่ได้ช่วยอะไรเลย)

                “อย่ามาขู่กัน ชั้นไม่กลัวนายหรอก”

                “ชั้นไม่ได้ขู่ เธอท่าเองนะ” ว่าแล้วแมกก็ทำท่าจะเข้าไปอุ้มจากเบาะนั่งจริง ๆ จนอีกฝ่ายตกใจขยับตัวหนีแล้วร้องโวยวาย

                “ไม่ต้อง ๆ ไอ้บ้าชั้นลุกเองก็ได้” แล้วเธอก็ลุกตามที่เค้าสั่งแต่ก็ไม่ยอมเดินไปมาง่าย ๆ

                “ออกมาสิ” เค้าสั่ง

                “จะให้ชั้นออกไปทำไมเล่า ชั้นเต้นไม่เป็นนะ” เค้าบอกเหตุผล

                “เออ เดี๋ยวก็เป็นเองแหละมานี้” แล้วเค้าก็จูงมือเธอให้เดินตามออกมาตรงกลางทางเดินแล้วเค้าก็เต้นต่อหน้าตาเฉยส่วนเธอก็ยืนนิ่งเป็นท่อนไม้เลยทีเดียว

                “นี้ นี้นายลากชั้นออกทำไมเนี้ย” เธอเรียกเค้าเพื่อให้หันมาสนใจบ้างเพราะเค้ามั่แต่เต้นอยู่กลับเพื่อน ๆ ไม่สนใจเธอเลย

                “ก็ลากมาเต้นไง เต้นไปสิ” น่าตบมากดูมันตอบ

                “ไอ้บ้าก็ชั้นบอกว่าชั้นเต้นไม่เป็น ฟังภาษานไม่รู้เรื่องหรอ ไอ้...” เธอพูดยังไม่ทันจบแมกก็ดึงร่างเธอเข้าไปใกล้แล้วจับเธอเต้นส่ายสะโพกไปมาตามจังหวะเพลงเต้นตามเค้า

                “นี้ นายจะทำไรอ่ะปล่อยเอวชั้นนะ” เธอพยายามดิ้นออกจากร่างอีกฝ่าย

                “อยู่นิ่ง ๆ ถ้าไม่อยากโดนพวกผู้ชายลากไปหลังรถ” เค้าพูดขู่เธอให้กลัวแล้วมันก็ได้ผล

                “นายพูดอะไรของนาย” เธอถามเค้าอย่างสงสัย

                “ก็หันไปดูไอ้พวกสามสี่คนข้างหลังเธอสิ ว่ามันจ้องจะตะครุบเธอแน่” เค้าบอก เธอจึงหันไปดูข้างหลังแล้วมันก็จริงอย่างที่ว่าเพราะพวกนั้นนั่งน้องเธอตาเป็นมันเลยทีเดียว

                “อืม ๆ ถ้าชั้นเป็นอะไรไปนายตายแน่” เธอพูดแล้วชี้หน้าอีกคนอย่างเอาเรื่อง

                “ชั้นไม่ปล่อยให้เธอเป็นอะไรไปหรอกน่า” แล้วเค้าก็ขยับตัวมาอีกฝั่งที่พวกนั้นนั่งมองอยู่เพื่อเอาตัวเองบังร่างกายเธอไว้ไม่ให้เป็นเป้าสายตาของคนพวกนั้น

               

                แล้วการเดินทางเพื่อไปรับน้องในต่างจังหวัดก็เป็นไปด้วยความสนุกสนาน เพราะรุ่นพี่แต่ละคนก็ดูจะน่ารักกันมาก ๆ ในสายตาของเธอ จึงไม่กังวลอะไรมากในส่วนนี้ แต่ไอ้พี่รหัสเนี้ยแหละถ้ามันทำชั้นเดือดร้อนเมื่อไหรนะชั้นจะขย้ำคอมันแน่ ไอ้บ้าไปมุดหัวอยู่ที่ไหนเนี้ย เพลงแอบบ่นในใจอย่างหงุดหงิด รับน้องห้าวันนี้จะเจออะไรบ้างว่ะเนี้ย เฮ้ยยยย หายใจ

---

Shira kuma