เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

ลำดับตอนที่ #29 : ตามหา (ไม่เจอ...เจอแต่อะไร?)

ตอนที่ 28

ตามหา (ไม่เจอ...เจอแต่อะไร?)

ที่สวนสนุก

                “ว่าไงฟ้า แพรว่าไงบ้าง” ใหม่ถามเธอทันทีที่วางสายแล้ว

                “ฟ้าก็ยังไม่ทันจะรู้เรื่องเลยอ่ะพี่ใหม่ แพรบอกให้ฟ้าไปรับ แต่ไม่รู้ไปรับที่ไหนอ่าบอกว่าไม่อยากอยู่กับนายพัดสองคน” เธอบอกไปเท่าที่รู้มา

                “งั้นก็แสดงว่าพี่พัดเป็นคนพาพี่แพรไป แต่ว่าเค้าไปที่ไหนกันอ่า” เอ๋ยพูดขึ้นทำให้ใหม่ยิ่งกังวลใจที่น้องสาวหายไปกับใครก็ไม่รู้

                “พี่จะแจ้งตำรวจ” พี่โพล่งออกมา

                “ไม่ได้นะค่ะพี่ใหม่ แจ้งไปยังไงก็ยังทำอะไรไม่ได้อยู่ดีเพราะมันยังไม่ครบยี่สิบสี่ชั่วโมงเลย” เพลงอธิบาย

                “นั้นสิ”

                “แคนดี้รู้มั้ยว่านายพัดนั้นจะพาเพื่อนพี่ไปที่ไหน” ฟ้าหันไปถามน้องสาวของนายพัด

                “ไม่อ่าค่ะ” เธอปฏิเสธแต่ในใจคิดช่วยพี่ชาย เพราะคิดว่าเค้าต้องมีเรื่องบางอย่างแน่นอนที่จะต้องพูดคุยกับพี่สาวคนนั้น

                “แล้วเราจะทำไงดีอ่าค่ะฟ้า” เอ๋ยถามด้วยความเป็นห่วงจริง ๆ

                “ในเมื่อแจ้งตำรวจไม่ได้ น้องนายพัดก็ไม่รู้งั้นก็ต้องไปถามเอาจากเพื่อนของนายนั้น” กิ่งฟ้าพูดให้ทุกคนได้คิดตาม

                “แล้วใครอ่าพี่ฟ้า” เพลงถาม

                “ก็ไอ้ขนมปังเน่าไงละ มันจะต้องรู้แน่ ๆ ว่าเพื่อนมันเอาเพื่อนพี่ไปไว้ที่ไหน” ยิ่งนึกถึงหน้าของคนที่เอ่ยชื่อมาแล้วยิ่งโมโห

                “ฟ้างั้นไปบ้านนายนั้นกันเถอะ พี่เป็นห่วงแพรอ่ะ” ใหม่บอกทำให้ทุกคนเห็นด้วย

                “ได้ค่ะ งั้นแคนดี้ไปกับพวกพี่นะเดี๋ยวยังไงพี่ไปส่งนะ” เธอหันไปบอกกับสาวน้อยซึ่งเธอก็พยักหน้าตอบรับ

                “ค่ะพี่ฟ้า” เธอตอบรับ

                “งั้นเราไปกันเลยนะ พี่ใจร้อนอ่ะฟ้า” ใหม่บอกพร้อมกับเดินนำออกไปจากร้านอาหารทันทีแล้วทุกคนจึงเดินตามไปจนถึงรถ

                “เราจะไปบ้านพี่ปอนด์กันหรอพี่ฟ้า” เพลงถาม

                “อืมใช่ ขึ้นรถเถอะ”

                “หวังว่าชั้นคงไม่ต้องเจอนายนั้นนะ ไอ้ผีดูดเลือด” เพลงบ่นเบา ๆ จนฟ้าต้องเรียกให้มาขึ้นรถเพราเหลือเธอคนเดียวแล้ว

                “เพลงทำไรอยู่ มาขึ้นรถเร็ว” กิ่งฟ้าเร่งน้องสาวที่ยังยืนบ่นอยู่คนเดียว

                “ค่ะ ๆ” เมื่อเธอขึ้นรถแล้วกิ่งฟาก็ขับรถออกไปด้วยควาเร็วเพื่อจะไปถึงบ้านของปังปอนด์ให้เร็วที่สุด

 

บ้านปังปอนด์

                “พี่แก้ว...พี่แกล้วครับขอกาแฟผมแก้วนึงครับ” ปังปอนด์ที่เพิ่งตื่นตะโกนบอกสาวใช้ในบ้านให้เอากาแฟมาให้ แล้วจึงเดินมานั่งตรงโซฟาหน้าทีวีใหญ่ในห้องรับแขก สักพักพี่เลี้ยงสาวก็เอากาแฟมาใหม่

                “นี่ค่ะ กาแฟดำไม่ใส่น้ำตาล คุณหนูต้องการอะไรอีกมั้ยค่ะ” สาวใช้ถาม

                “ไม่อ่ะครับพี่แก้วขอบคุณครับ” ปังปอนด์ตอบไปแล้วหันไปสนใจกาแฟต่อ สาวใช้งสาวจึงเดินออกไป

                “เดี๋ยวครับพี่แก้ว ไอ้แมกกับเจ้าม้อนไปไหนอ่าครับผมยังไม่เห็นเลยอ่ะ” ปังปอนด์ถามหาน้องทั้งสอง เพราะตั้งแต่เค้าตื่นมายังไม่เห็นใครในบ้านเลย (จะเห็นได้ไงก็ตื่นสายจนตะวันจะตกดินขนาดนี้)          

                “อ่อ คุณทั้งสองอยู่หลังบ้านนะค่ะเป็นนั่งอ่านหนังสือกันอยู่ค่ะ”

                “อ่อครับ ขอบคุณครับ” เค้านั่งดื่มกาแฟสักพักแล้วจึงเดินไปหาน้องทั้งสองคนที่หลังบ้านทันที เมื่อม้อนเห็นพี่ชายคนโตเดินลงมาก็ทำการจิกกัดทันที

                “อ้าววว พี่ปอนด์ม้อนนึกว่าพี่จะตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้เลยอ่ะ อิอิ” ม้อนทักพี่ชายด้วยคำที่คนฟังแล้วเจ็บเล็ก ๆ ด้วยคำพูดของน้องสาว

                “กัดพี่แต่เช้าเลยนะยัยตัวยุ่ง” ปังปอนด์เดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ แล้วขยี้หัวม้อนจนฟูยุ่งไปหมด

                “อ๊ายยย พี่ปอนด์หัวม้อนยุ่งหมดแล้ว แล้วนี้มันก็บ่ายแล้วนะค่ะไม่ใช่เช้าดูนาฬิกามั้งป่าวเนี้ยก่อนออกมาเนี้ย”

                “ย้อนหรอ ๆ เดี๋ยวจะโดนไม่ใช่น้อย” ปังปอนด์ขู่

                “ม้อนจะฟังคุณพ่อ คุณแม่” เธอยกพ่อแม่มาขู่ทำให้พี่ชายต้องยอมทันที

                “ยัยเด็กขี้ฟ้อง เชอะ” แล้วเค้าก็หันไปคุยกับน้องชายคนรองแทน

                “แล้วแกไม่ไปไหนหรอแมก”

                “ไม่อ่ะพี่ เบื่ออยากอยู่บ้านบ้าง” เค้าตอบอย่างเนื่อย ๆ

                “โอ้ววว คนอย่างแกอยู่บ้านเป็นด้วยหรอว่ะ” เค้าแซวน้องชายทันที

                “โห้ยยย พี่มันก็ต้องมีเบื่อกันบ้างเที่ยวทุกวันก็เบื่อครับ ผมไม่ใช่พี่นะที่จะได้ออกตะเวนทุกคืนได้สาวกลับมาด้วยทุกวัน” เค้าพูดอย่างรู้จริง อิอิ

                “ช่ายยย พี่แมกพูดถูกพี่ปอนด์นิสัยไม่ดีชอบหลอกสาว ๆ มาบ้าน จะฟ้องแม่” น้องสาว สนับสนุนต่อบ้าง

                “รุมกันหรอ งั้นวันนี้พี่จะอยู่บ้านให้ได้เลยค่อยดู” แล้วทั้งสามก็พูดคุยหัวเราะตามประสาพี่น้องอย่างสนุกสนาน

                ปรี้นนน !!! เสียงคนบีบแตร่รถหน้าบ้านติดต่อกันหลายทีทำให้บทสนทนาของทั้งสามหยุดลง

                “คนว่ะมาบีบแตร่หน้าบ้านเนี้ย” ปังปอนด์บ่น

                “คุณหนูค่ะ มีคนมาขอพบค่ะเค้าบอกว่าเป็นเพื่อนของคุณหนูค่ะ” สาวใช้วิ่งมาบอก

                “เพื่อนผมหรอ ใครอ่า ไอ้พัด ไอ้เจนหรอ” เค้าถามกลับไปอย่างงง

                “ไม่ใช่อ่ะค่ะ เป็นผู้หญิงนะค่ะ”       

                “ผู้หญิง ใคร ๆ ใครกันพี่ปอนด์ม้อนจะฟ้องแม่แน่” เธอพูดแล้ววิ่งออกไปหน้าบ้านทันทีเพื่อไปดูหน้าของผู้หญิงคนนั้น

                “เดี๋ยวยัยม้อน โอ้ยยย ยุ่งจริงๆเลยยัยน้องคนนี้นี่” แล้วเค้าก็วิ่งตามไปอีกคนนึง แต่แมกไม่ได้ตามไปสาวใช้จึงกันมาถาม

                “คุณหนูไม่ตามไปอีกคนหรอค่ะ” สาวใช้ถาม

                “ไม่ละครับ ผมขี้เกียจพี่แก้วมีอะไรไปทำก็ไปทำเถอะครับ”

                “ค่ะคุณหนู” แล้วสาวใช้ก็เดินกลับไปทางหลังบ้าน

 

หน้าบ้าน

                “ไหน ๆ ผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน” ม้อนวิ่งไปพูดไป แต่พอเจอหน้าเท่านั้นแหละจากที่โกรธกลายเป็นดีใจทันที

                “พี่ฟ้า ดีใจจังเลยมาได้ไงเนี้ย คิดถึง ๆ”แล้วเธอก็ทำการเปิดประตูให้อีกฝ่ายหนึ่งทันทีแล้วเข้าไปกอดอย่างดีใจ

                “พี่ก็ดีใจจ้า ว่าแต่พี่ชายเราอยู่มั้ยจ้ะ” เธอถามถึงบุคคลที่ต้องการพบทันที

                “ชั้นอยู่นี้มีอะไรกับชั้นยัยกิ่งไม้” ปังปอนด์เดินเข้ามาทันได้ยินพอดี

                “มีแน่” เธอมองเค้าด้วยสายตาที่ไม่ชอบหน้ากันนัก

              

                “เข้าไปคุยกันข้างในเถอะค่ะพี่ฟ้า พี่ใหม่ พี่เพลง พี่เอ๋ย หวัดดีค่ะ แล้วพี่แพรไม่มาหรอ” ม้อนชวนเข้าบ้านและถามหาแพร แต่ไม่มีใครตอบจึงเดินเข้าบ้านไปตาม ๆ กัน

 

---

Shira kuma