ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

    ลำดับตอนที่ #16 : ไอศครีมเป็นเหตุ (จากตอนนี้ไปจะใช้ชื่อเล่นทั้งหมดแล้วนะ เพื่อความไม่สบสัน)

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 209
      0
      23 เม.ย. 53

     

    ตอนที่ 15
    ไอศครีมเป็นเหตุ
     หน้าร้าน Ice Monster
                    “ที่นี้ละค่ะถึงแล้ว ร้านไอศครีมสุดอร่อย” เธอบอกกล่าวอย่างภูมิในร้านไอศครีมที่พาเค้ามา
                    “ร้านน่ารักจัง น่ารักเหมือนคนพามากินเลยนะครับเนี้ย อิอิ” น่าน เจอไปอีกหนึ่งดอก อิอิ
                    “บ้า ร้านนี้เอ๋ยกับเพื่อนมากินประจำเลยนะ รับรองอร่อย”
                    “จริงหรอ งั้นสงสัยพี่ต้องขอน้องเอ๋ยมากินบ่อย ๆ ซะแล้วละครับ”
                    “เอ้า จะมากินแล้วทำไมต้องมาขอเอ๋ยด้วยละค่ะ เอ๋ยไม่ใช่เจ้าของร้านนะค่ะเนี้ย”
                    “เอ้า ก็จะไม่ให้พี่ขอให้ไงละครับ ก็ที่พี่ขอเมื่อกี้ก็หมายความว่าพี่จะขอมาทานกับน้องเอ๋ยสองคนไรงี้อ่ะครับ อิอิ”
                    “ฮ่าๆๆ พูดเป็นเล่นมุขใช่มั้ยละเข้าข้างในกันเถอะค่ะ เอ๋ยไม่อยากกลับบ้านดึกค่ะ”
                    “โอเคงั้นเดี๋ยวมื้อนี้พี่เลี้ยงเองนะ” รวยจริงๆ
                    “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เอ๋ยจ่ายเองก็ได้ค่ะเกรงใจพี่เจนป่าว ๆ” เธอพูดจากใจจริง
                    “เกรงใจอะไรกันละครับ สาว ๆ พี่ยังเลี้ยงมาเยอะกว่านี้เลยทำไปแค่น้องเอ๋ยคนเดียวพี่จะเลี้ยงไม่ได้ละจ้ะ” พูดออกมาด้วยความลืมตัว
                    “หึหึ เอ๋ยก็คงจะเป็นเหมือนสาว ๆ พวกนั้นที่พี่เลี้ยงเหมือนกันสินะ” เธอพูดอย่างน้อยใจ แต่สิ่งที่ได้ยินหลังจากนั้นทำให้เธอยิ่งน้อยใจกว่าเก่า
                    “ใช่แล้วครับ พี่ก็มักจะพาพวกเค้ามาเลี้ยงไอศครีมซะส่วนใหญ่เวลาว่าง ๆ นะครับ” หลุดอีกแล้ว นิสัย -*- (บอกได้คำเดียวว่าซวยแล้วพี่เจน อิอิ)            
                    “หรอค่ะ” แล้วเธอก็สะบัดหน้าเดินเข้าน้อยไปอย่างงอน ๆ เมื่อเค้ามองเธอเหมือนผู้หญิงที่ผ่าน ๆ มาของเค้า แต่เอ๊ะทำไมเราต้องไปนึกน้อยใจเค้าด้วยละ = =”
                    “อ่ะ อ้าววว น้องเอ๋ยรอพี่เจนด้วยครับ” แล้วเค้าก็วิ่งตามเข้าไปโดยไม่ได้รู้อะไรเลย
                    “ร้าน Ice Monster ยินดีต้อนรับ สวัสดีค่ะ กี่ท่านค่ะ” พนังงานสาวสวยออกมาต้อนรับทั้งสองด้วยหน้าที่ของเค้า
                    “สองที่ครับ -_v” ขยิบตาให้ (เอ๋ยมองอยู่นะพี่เจน)
                    “อ่อค่ะ งั้นเชิญทางนี้ค่ะ” แล้วพนังงานสาวก็เดินนำทั้งสองไปที่โต๊ะนั่งด้วยความเขินอายต่อชายหนุ่ม
                    “เชิญนั่งค่ะ นี่ค่ะเมนูเดี๋ยวสักครู่จะมารับรายการนะค่ะ” เธอหันมองยิ้มหวานให้เจนแล้วเดินจากไป
                    “บรรยากาศสวยดีนะครับน้องเอ๋ย” โต๊ะที่ทั้งสองนั่งเป็นบริเวณที่สามารถมองเห็นด้านรอบนอกของตัวร้านได้ถือว่าบรรยาดีเลยทีเดียว
                    “บรรยากาศสวยหรือพนังงานของร้านสวยกันแน่ค่ะ” ออกอาการหึงโดยไม่รู้ตัว ทำให้คนฟังถึงกับชะงัก
                    “เอ่อ คือน้องเอ๋ยครับ พี่...”
                    “มารับรายการแล้วค่ะ รับอะไรดีค่ะ” เจนยังพูดไม่ทันจบพนังงานคนเดิมก็เข้ามารับออเดอร์ (ขัดจังหวะจริงวุ้ย -*-)
                    “ผมเอาช็อคโกแล็ตครับ น้องเอ๋ยละครับเอาไรดี” เค้าสั่งแล้วหันมาถามเอ๋ยที่หน้าเธอตอนนี้ไม่รับแขกเอาซะเลย
                    “เอาวานิลลาค่ะ” แล้วเธอก็หันหน้าออกนอกร้านหันที
                    “จะรับอะไรเพิ่มอีกมั้ยค่ะ” ไปซะทีเถอะแม่คุณ
                    “ไม่ค่ะ” เธอกันมาพูดเสียงแข็งทำให้พนังงานสาวต้องเดินกลับไป
                    “เอ่อ...น้องเอ๋ยเป็นอะไรรึป่าวครับ” เจนถามด้วยความกังวลว่าเค้าทำอะไรให้เธอไม่พอใจรึป่าว (ยังไม่รู้ตัวอีก)
                    “ป่าวค่ะ” -*-
                    “น้องเอ๋ยไม่พอใจอะไรพี่ทำอะไรผิดบอกพี่ได้นะครับ” เจนพูดอย่างร้อนรน
                    “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พี่เจนไม่ต้องสนใจเอ๋ยหรอกค่ะ”
                    “ไม่สนได้ไงละครับน้องเอ๋ย พี่ต้องสนใจน้องเอ๋ยสิ ก็พี่...ก็...”
                    “ก็อะไรค่ะ ก็เพราะพี่สนใจผู้หญิงทุกคนที่พี่รู้จักหรอค่ะ”        
                    “คงจะอย่างนั้นแหละครับ แต่กับน้องเอ๋ยพี่......”
                    “ไอศครีมมาเสิร์ฟแล้วค่ะ” ตลอดเลยแม่คนนี้
                    “ขอบคุณครับ / ค่ะ” เอ๋ยหันไปขอบคุณและมองพนังงานสาวด้วยสายตาที่ดุดันทำให้เธอต้องถอยกลับไป
                    “ทานเถอะค่ะจะได้รีบกลับ” เธอตัดบทที่จะสนทนากับเค้าทันที
                    “นี้เธอ ดูผู้ชายโต๊ะนั้นสิหล่อจังเลยอ่ะ” ผู้หญิงโต๊ะข้าง ๆ พูดขึ้น
                    “นั้นสิน่ารักจังเลยอ่ะ มาทานไอศครีมกับน้องสาวหรอค่ะ” หญิงสาวอีกคนตัดสินใจถามเจนอย่างที่จะทำความรู้จัก
                    “ครับผมมาทานกับน้องนะครับ” เจนตอบออกไปด้วยรอยยิ้ม
                    “น่ารักทั้งพี่ทั้งน้องเลยนะค่ะ ว่าแต่คุณชื่ออะไรหรอ ชั้นแพทค่ะ” มีใครอยากรู้จังเธอมั้ยเนี้ย
                    “เจนครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณแพท”
                    “เช่นกันค่ะ คุณเจน เอ่อ...คุณเจนพอมีเบอร์ที่จะติดต่อกันมั้ยค่ะ”
                    เพล้ง !!!!~~~~ ทั้งหมดตกใจตาโต O_O
                    “เอ๋ยจะกลับแล้วค่ะ” แล้วเธอก็เดินออกจากร้านไปทันทีหลังจากตั้งใจกระแทกช้อนกับแก้วจนเกิดเสียงดังด้วยความไม่พอใจ
                    “อ้าวววว น้องเอ๋ย...ผมขอตัวก่อนนะครับคุณแพท”
                    “ค่ะ มีโอกาสคงได้พบกันอีกนะค่ะ” แล้วเจนก็เดินออกจากร้านไปเมื่อออกมาหน้าร้านก็เห็นเอ๋ยยืนทำหน้าบึ่งตึงอยู่ก่อนแล้ว
                    “น้องเอ๋ยจะกลับเลยหรอครับ” เจนถาม
                    “ค่ะ เอ๋ยจะกลับบ้าน เดี๋ยวนี้” เธอหันมาเหมือนจะสั่ง
                    “ครับ ๆ กลับก็กลับ” แล้วเค้าก็เปิดประตูให้เอ๋ยเข้าไปนั่งแล้ววิ่งอ้อมมาฝั่งคนขับ แล้วขับรถออกไปเพื่อไปส่งเธอที่บ้าน โดยตลอดทางทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกันอีกเลย
     
      Shira kuma
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×