ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เพลย์บอยหน้าหล่อปะทะสาวซ่าส์หน้าใส

    ลำดับตอนที่ #11 : ได้เพื่อนใหม่

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 237
      0
      23 เม.ย. 53

    ตอนที่ 10
    ได้เพื่อนใหม่
     
    ห้องประชุมคณะนิติศาตร์
                     “เอาเร็ว ๆ ครับน้อง ๆ ใครมาถึงแล้วเข้าไปข้างเลยห้องเลยนะครับ” เสียงรุ่นพี่ประกาศบอกนักศึกษาใหม่ที่ทยอยกันเข้าห้องประชุม
                    “อะไรกันนักกันหนาว่ะรุ่นพี่พวกนี้นี่ เร่งอยู่ได้จะไปตามควายที่ไหนกันว่ะ” เพลงบ่นไปรีบเดินไปโดนไม่ทันได้มองคนรอบช้าง
                    “โอ้ยยย !!!” สองเสียงร้องขึ้นพร้อมกัน
                    “ขอโทษค่ะ ๆ เป็นไรมั้ย” เพลงถามผู้หญิงที่เพิ่งเดินชนไป
                    “เราไม่เป็นไรจ้ะ แล้วเธอละเจ็บตรงไหนมั้ยขอโทษด้วยนะ” หญิงสาวเอ่ยขอโทษเช่นกัน
                    “เราไม่เป็นไรเหมือนกัน มาเข้าประชุมหรอ”เพลงถาม
                    “ใช่จ้า เธอก็เหมือกันหรอ” เธอตอบและถามกลับบ้าง
                    “อืมใช่ งั้นไปพร้อมกันมั้ย” เธอชวน
                    “โอเค ไปสิจะได้มีเพื่อน แล้วเธอชื่ออะไรอ่ะ” เพลงถามขณะเดินไปตามทางเพื่อไปห้องประชุม
                 “เราชื่อเพลง แล้วเธอละ”เธอถามกลับบ้าง
                    “เราชื่อเอจ้า”
                 “โอเค ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้วเนอะแล้วเธออยู่ห้องไรอ่ะ” เธอถามถึงห้องเรียนของเอ    
                    “เราอยุ่ A3 นะแล้วเพลงละ”
                    “เราก็ A3 เหมือนกันดีจังมีเพื่อนแล้วเรา อิอิ”
                 “ฮ่าๆๆ คิดเหมือนกันเลย เราก็ยังไม่ค่อยมีเพื่อนเท่าไหร่เลย”
                 “พอกันเลยแฮะ รู้จักแต่รุ่นพี่นะ ฮ่าๆๆ”
                    “ดีจังที่เพลงยังไม่คนรู้จักที่นี้ เราไม่มีเลย แฮะๆ”
                 “เอาน่า อ่ะถึงแล้วคนเยอะชะมัดเลยอ่ะเอ”
                    “นั้นสิเพลง คนเยอะอ่ะเราอย่าเพิ่งเข้าไปเลยนะ” เอบอกเมื่อเห็นคนเยอะ มันมักจะทำให้เธอเวียนหัวบ่อย ๆ
                    “ทำไมอ่า ไม่เข้าไปเลยหรอ”
                    “อย่าเพิ่งเลย เอมักจะปวกหัวเวลาอยู่ในที่ ๆ มีคนเยอะมาก ๆ อ่ะ”เธอบอกเหตุผล
                    “อ้อ..ก็ได้ ๆ งั้นเดี๋ยวไปอยู่ตรงนั้นกันดีกว่าคนไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่”      
                    “อืม โอเคก็ได้ยังดีกว่าอยู่ตรงนี้ละ” เอเห็นด้วย
                    “ไปสิ เฮ้ยยย **0**” เพลงร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อมีคนวิ่งมาชนข้างจากข้างหลัง ทำให้เธอที่กำลังจะก้าวลงบันไดก้าวพลาดจึงผลัดตกลงไปข้างล่าง
                    “เฮ้ย เพลง” เอตะโกนอย่างตกใจเช่นกันที่กำลังจะเห็นเพลงตกลงไปเช่านั้น
                    “อุ้ย v-v” เพลงสะดุ้งเมื่อรู้สึกว่ามีคนมารองรับเธอจากด้านล่าง จึงทำให้เธอไม่ตกลงพื้นอย่างที่ควรจะเป็น
                    “เป็นอะไรมั้ยครับ เจ็บตรงไหนหรือป่าว” ผู้ชายคนที่รับร่างเธอไว้ถามขึ้น
                    “ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะที่รับไว้” เธอเอ่ยขอบคุณเค้า
                    “เพลงเป็นไรมั้ย เจ็บตรงไหนหรือป่าว ไหนดูสิ ๆ เจ็บมั้ย” เอวิ่งลงมาถามอย่างตื่นตะหนก
                    “ไม่เป็นไรแล้วเอ พอดีว่าเค้ารับตัวเพลงไว้พอดีอ่ะเลยไม่เจ็บมาก” เธอพูดพร้อมกับชี้ไปที่ชายคนนั้น
                    “ขอบคุณมากนะน่ะที่ช่วยเพลงไว้” เอหันไปขอบคุณเค้าอีกคน แต่พอเห็นหน้าเค้าแล้วทำให้เธอไม่อาจละสายตาไปจากเค้าได้เลย
                    “ไม่เป็นไรครับ นี้น้อง ๆ จะมาเข้าประชุมหรอ”
                    “ใช่ค่ะ เอ๊ะเมื่อกี้คุณเรียกพวกเราว่าน้องแสดงว่าคุณก็รุ่นพี่พวกเรานะสิ” เพลงถาม
                    “คงงั้น พี่อยู่ปี 4 แล้วครับ”
                “จริงหรอค่ะ แล้วพี่เรียนคณะอะไรหรอค่ะ” เอถามอย่างลืมตัว
                    “พี่เรียนแพทย์ครับ”          
                    “อ่าๆๆ ดีจังแล้วพี่ชื่ออะไรหรอค่ะ หนูชื่อเอน้า” เอแนะนำตัวกับเค้าทันที
                    “พี่ชื่อบิ๊กครับน้องเอ” บิ๊กนั้นเอง อิอิ
                    “ว้าววววว ชื่อสมกับตัวเลย พี่ตัวสูงจังเลย ชักอยากจะป่วยตอนนี้ซะแล้วสิค่ะ อิอิ” เธอแหย่เค้าเล่น
                    “ฮ่าๆๆ ป่วยสิครับเดี๋ยวพี่รักษาเอง” เค้าตอบกลับอย่างอารมณ์ดีเช่นกัน
                    “ฮ่าๆ พูดแล้วอย่าคืนคำนะคะ เอจริงจังน้าจะบอกให้ อิอิ” เธอพูดอย่างดีใจในความรู้สึก
                    “ครับผม น้องเอนี่ตลกดีจังเลยนะครับแบบนี้ก็ดีนะครับดูสดใสน่ารักดี พี่ชอบนะ” บิ๊กพูดออกไปอย่างไม่คิดอะไร ต่างจากคนที่ฟังที่แอบหวังไปแล้วอย่างลึก ๆ
                    “น่ารักแล้วรักเลยไม่ได้หรอค่ะพี่บิ๊ก อิอิ^_^” เอเย้าเล่นอย่างดีใต
                    “เอิ่มมมม...คือพี่” บิ๊กตอบอย่างอึกอัก
                    “ฮ่าๆๆๆ หนูล้อเล่นค่ะพี่บิ๊ก อย่าคิดมากน้า” เธอพูดออกไปอย่างนั้นแต่ใจกลับเศร้าทันที
    “อ้อครับ...แล้วน้องชื่ออะไรครับ” บิ๊กหันไปถามเพลงบ้าง
    “ชื่อเพลงค่ะ” เธอจอบสั้น ๆ
                    “เราสองคนเป็นเพื่อนกันหรอครับ” เค้าหันไปถามมั้งคู่
                    “ใช่ค่า แต่เพิ่งจะเจอกันตอนเดินมาประชุมนี้ละ แล้วก็เจอว่าที่คุณหมอที่น่ารักทันทีเลยเนี้ยละ อิอิ” เอเป็นคนตอบทั้งหมด
                    “ฮ่าๆๆ อย่างนั้นหรอครับ”
                    “น้อง ๆ ครับใครที่มาถึงแล้วเข้าข้างในเลยนะครับ”เสียงรุ่นพี่ประกาศย้ำ
                    “เอ เพลงว่าเราเข้าข้างในกันได้แล้วละคนเริ่มน้อยแล้ว”
                “โอเคก็ได้ ยังไม่อยากไปเลยแฮะ” เอตอบรับ
                    “งั้นพวกเราไปก่อนนะคะพี่” เพลงหันไปบอกบิ๊ก
                    “อ้อ ครับรีบไปเถอะ”
                    “งั้นหนูไปก่อนนะค่ะพี่บิ๊ก มีโอกาศคงได้เจอกันนะคะ” เอบอกบิ๊กเช่นกัน
                    “ครับ แล้วเจอกันครับน้องเพลงน้องเอ”     
                    “ค่า” แล้วทั้งคู่ก็พากันเดินเข้าข้างในห้องประชุมทันที

      Shira kuma
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×