คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : นายคิดว่าตัวเองเป็นใคร?
"เฮ้ย!หยุดน่ะ"เสียงหวานของหญิงสาวสูงโปร่ง หุ่นเพรียวบางแต่เต็มไปด้วยความคล่องแคล่ว ตอนนี้หญิงสาวกำลังอารมณ์เสียเพราะรุ่นน้องหนุ่มของเธอมาสายแถมยังลืมเอาข้อมูลสำคัญที่ต้องเสนอกับลูกค้าในวันนี้มา
"โธ่ เจ๊หยุดก็โง่แหละ ถ้าหยุดผมก็โดนเจ๊อัดสิ"เด่นชาญพูดก่อนจะวิ่งหนีรุ่นพี่สาวของตนและหันมายิ้มล้อเลียนอย่างไม่สำนึกผิด
"แล้วมันน่าโดนมั้ยล่ะ ไอเด่น มีอย่างที่ไหนดันลืมข้อมูลมาได้ ดีน่ะที่ฝ่ายนู้นโทรมาเลื่อน ไม่งั้นแกกับฉันตายแน่ ที่นี้ละแกฉันได้กินก้อนเกลือเป็นอาหารแน่"หญิงสาวบ่นพร้อมกับยังวิ่งไล่ตามรุ่นน้องของเธอต่อและไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเป็นจริงขึ้นมาจะทำยังไง
"อย่างเจ๊เนี่ยน่ะกินก้อนเกลือ รวยมหาศาลอย่างตะกูลกาญไพรเลิศ ของเจ๊เนี่ยน่ะจะกินก้อนเกลือ แค่ไม่ต้องทำงานก็สบายไปทั้งชาติแล้วเจ็ ถ้าผมเป็นเจ็น่ะ ป่านนี้ผมไม่ต้องมาทำงานให้เหนื่อยหรอ นอนเล่นอยู่บ้านสบายกว่าเยอะ"เด่นชาญบ่นรุ่นพี่สาว ตัวรุ่นพี่สาวของเขาเป็นถึงลูกสาวคนเดียวของเจ้าสัวนภพกับคุญหญิงโสภาเจ้าของห้างอัญมณีทั้งหลายในประเทศไทยและต่างประเทศอีกมากมาย แต่รุ่นพี่สาวหรือหยกฟ้า กาญไพรเลิศ ดันอยากลำบากออกมาทำงานที่ตากแดด ตากลมผิดกับไฮโซ ลูกคุณหนูทั่วไปซะได้
"ก็คิดแบบแกน่ะสิถึงได้ทำงานมักน้อยแบบนี้ รักสบายเอาแต่ทำตัวสงบเสงี่ยมเรียบร้อย แค่คิดก็ ขนลุก แล้วเมื่อไรแกจะเลิกวิ่งเนี่ย ห่ะ"ตอนนี้ใบหน้าของหยกฟ้าเต็มไปด้วยเหงื่อเพราะเหนี่อย
"ก็เพราะเจ๊ถึกน่ะสิแล้วเจ๊ก็เลิกวิ่งไล่ผมได้แล้วเด่นชาญหันไปบอกรุ่นพี่สาว เพราะเขาก็เหนื่อยเหมือนกันที่ต้องวิ่งหนี
"ไอเด่นแกว่าฉันทึกหรอ ห๊ะ ไอนี่ มาให้ตบปากซะดีๆ มา"หญิงสาวโมโหที่รุ่นน้องหนุ่มว่า
"อายคนอื่นหน่อยสิเจ๊ ที่นี้ข้างนอกบริษัทน่ะ"
ตอนนี้ผู้คนเริ่มหันมามองทั้งสองที่ยังคงวิ่งไล่และถกเถียงกัน หญิงสาวเมื่อหันไปมองรอบๆก็คิดได้ได้และคิดจะเลิกวิ่งไล่ แต่ก่อนที่จะหยุดตัวเองได้นั้นกลับเสียหลักจะล้มเซไปด้านหลังเสียก่อน เพราะความหน้ามืดที่เกิดจากการทำงานดึกและยังต้องมาวิ่งไล่ตัวเด่นชาญอีก ก่อนที่จะเสียหลักล้มลงไป กลับมีสองมือมาโอบไว้เสียก่อน พร้อมกับเสียงรุ่นน้องหนุ่มที่ส่งเสียงเรียกชื่อเธอเพราะความตกใจ
"ระวังหน่อยสิ คุณ" เสียงส่งอำนาจที่ดังออกมาเพราะต้องการตักเตือน หญิงสาวตรงหน้า
"อ่ะ ขอบ"ยังไม่ทันทีหยกฟ้าจะหันไปพูดขอบคุณเสียงนั้นก็ต่อว่าเธอเสียงก่อน
"ทีหน้าทีหลัง ถ้าจะทะเลาะกับแฟนอย่ามาทะเลาะในที่สาธารณะมันหลบกวนคนอื่นเขา รู้มั้ย"ชายหนุ่มที่เธอหันหลังให้ทำเสียงไม่พอใจ คำพูดที่เธอจะพูดก่อนหน้านี่หายไปในทันที พร้อมกับความโมโหมาแทน ยิ่งสาวจึงรีบหันหน้าไปปะทะกับชายหนุ่มด้านหลังทีมาส่งสอนเธอ ทั้งทีไม่รู้อะไร แต่เมื่อหันไปก็ต้องตกตะลึงเพราะใบหน้าของเขาหล่อมากกกกกก เธอก็เจอึนหล่อมาเยอะ พี่ชายเธอก็หล่อ เด่นชาญรุ่นน้องเธอก็ถือว่าหน้าตาดี แต่ผู้ชายคนนี้กลับดูหล่ออย่างกับหลุดออกมาจากรูปปั้นกรักสมัยก่อน
"จะมองผมอีกนานมั้ยครับ" ชายหนุ่มตอนแรกถึงกับตกใจ เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอเธอเร็วขนาดนี้ ตัวเล็กของเขา อยู่ตรงหน้าเขาแล้ว ความรู้สึกในตอนนี้คือเขาอยากกอด กอดให้หายคิดถึงกับ20ปีที่เขาจากไป แต่ดูเหมือนเธอจะจำเขาไม่ได้เสียนี้
"อ่ะ คุณคิดว่าตัวเองเป็นใครฮะ มาว่าฉันแบบนี้ แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ใช่แฟนเขาด้วย ถ้าไม่รู้อย่าพูดดีกว่า"หยกฟ้าที่ตอนแรกตกตะลึงกับชายหนุ่มตรงหน้า แต่พอได้สติกลับมาก็ต่อว่าชายหนุ่มตรงหน้าทันที 'ผู้ชายอะไรหน้าตาก็ดี แต่นิสัยแย่ชะมัด'
"แล้วจะให้ผมคิดยังไง มาวิ่งไล่กันอย่างกับจะฆ่ากัน ตายมันเดือดร้อนชาวบ้านน่ะคุณ ที่นี้ไม่ใช่ที่บ้านคุณน่ะที่จะทำตามใจชอบ หัดให้เกียรติคนอื่น ที่เขาต้องการความสงบด้วยคุณ"ชายหนุ่มโต้ตอบกลับไปทำให้หญิงสาวกลับหน้าชาทันที ที่โดนว่า
"คุณๆ"หญิงสาวถึงกับพูดไม่ออกพร้อมกับชี้หน้าชายหนุ่มตรงหน้า
"ถ้าไม่มีอะไรแล้วก็กรุณาหลีกทางด้วย ผมต้องการที่จะเข้าบริษัท สายมากแล้วกับเรื่องไร้สาระนี่"ปราบปรามหรืออีกชื่อหนึ่งพอล คาสตัล หันไปบอกกลับหญิงสาวตรงหน้าที่ยังคงไม่หลีกไป"ยังมีอะไรสงสัยอีกหรือป่าวครับ" ปราบปรามถามหญิงสาว และสิ่งที่ได้กลับมาคือรอยยิ้มหวาน หวานจนน่ากลัว และ "โอ๊ย"ความเจ็บปวดตรงเท้าที่เกิดจากหญิงสาวตรงหน้า
"คุณๆ"ชายหนุ่มถึงกับพูดไม่ออกเพราะความเจ็บ
"เจ๊หยก"เสียงของเด่นชาญที่ร้องออกมาด้วยความตกใจในสิ่งที่รุ่นพี่สาวของเขาทำ
"หึ จำเอาไว้น่ะคนอย่างหยกฟ้า กาญไพรเลิศ พูดได้แต่หยามไม่ได้ แล้วก็ถ้าต้องการค่ารักษาพยาบาลล่ะก็ติดต่อได้ที่เบอร์นี่น่ะจ๊ะ"หญิงสาวทำหน้าสะใจพร้อมกับโยนนามบัตรให้กับชายหนุ่มพี้อมกลับลากรุ่นน้องหนุ่มไป
"ท่านประธานเป็นอะไรมากมั้ยครับ"รปภ.ที่เข้ามาดูเหตุการณ์ถึงกับตกใจเพราะประธานหนุ่มก้มลงไปจับปลายเท้าที่โดนเหยียบนั้น อต่สิ่งที่ รปภ.หนุ่มแปลกใจคือใบหน้าของท่านประธานที่ไม่ได้แสดงถึงความโกธรแต่ยังแสดงถึงรอยยิ้มที่หาได้ยากตากประธานหนุ่มคนนี้ และพร้อมกับประโยคที่เขาก๊ไม่เข้าใจ
"เปลี่ยนไปเยอะเลยน่ะ ยัยตัวเล็กตัวแสบ"ก่อนที่จะเดินมุ่วหน้าเข้าบริษัทพร้อมกับนามบัตรในมือ
ความคิดเห็น