คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : มันคงเหมือน...บันทึกประจำวัน ล่ะมั้งเจ้าคะ?
วันนี้หมวยไม่ออนล่ะ...
คอมเม้นท์ก็ยังไม่ตอบเลย
ดูเหงาๆยังไงไม่รู้ เพราะหมวย เป็นไม่กี่คนล่ะมั้ง ที่สามารถแสดงความเป็นตัวเองออกไปได้หมด
ไม่น่าเปลี่ยนไอดีจริงๆสินะ ถ้าตอนนั้นไม่เกิดน้อยใจขึ้นมา
ไม่สิ...มันก่อนจากนั้นต่างหาก เราทำผิดพลาดไป...เป็นครั้งที่เท่าไหร่กันนะ
อยากให้เรียกชื่อนั้นอีกเยอะๆ มันเหมือนผนึกความทรงจำทุกอย่างไว้
‘อาริ’
‘คิต’
‘แคต’
‘เรน’
แล้วตอนนี้ล่ะ?’องค์หญิง’ ‘ท่านเซเรน่า’ ‘เซเรน’
เริ่มหายไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้สิ...
เสียงบรรเลงของเปียโน บทเพลงที่อ่อนโยน ฟังแล้วไพเราะเสนาะหู คีย์ออกเสียงสูงต่ำดูแปลกไปบ้าง พร้อมกับนัยน์ตาที่หลับพริ้มและบรรเลงมันไป
ดูมีความสุขจัง...
แต่ว่า...ถ้าสิ่งนั้น ไม่ใช่ตัวเรา เราจะทำไปทำไมล่ะ?
เสียงกลองที่ดังเป็นจังหวะ แม้จะเร่งไปบ้าง ไม้กลองตีกระทบกัน ทำให้ดูกระตืนรือร้น ถึงจะไม่อ่อนน้อมสวยงาม แต่มันก็ทำให้คนดูสนุกไปตามๆกัน
ตัวฉันคืออะไรกันแน่นะ?
สับสน?
อะไรคือตัวฉันจริงๆกัน รู้เพียงแต่...เวลาที่อยู่กับเพื่อนๆแต่ละคน
ฉันมีความสุขมาก
แต่ตอนนี้ อะไรกันล่ะที่หายไป
มันคืออะไร?
+ +
ความคิดเห็น