ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic Vanguard] Mystery School ชมรมลับ โรงเรียนปริศนา ภาค 1

    ลำดับตอนที่ #9 : Special *

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 59




    "นายไม่คิดจะไปหาเขาเลยรึไง" เสียงทุ้มต่ำถามขึ้นอย่างสงสัย
    "ไม่ต้องหรอก....ฉันว่า เขาคงยังไม่อยากเจอฉันในตอนนี้หรอก" ชายอีกคนตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูหม่นหมอง
    "ผ่านไปสามปี จากที่เป็นคนเรียบง่ายก็กลายเป็นพวกชอบหลบหน้าคนอื่นเลยเหรอ....ไค" อีกฝ่ายมองเพื่อนสนิทอย่างขุ่นเคือง
    "ไม่ใช่ซะหน่อย ฉันแค่ยังไม่อยากจะเจอไอจิตอนนี้ก็เท่านั้น" ไคตอบอย่างกังวล ชายหนุ่มอีกคนจึงเดินมาตบบ่าเพื่อให้กำลังใจ
    "งั้น เราก็ไปหาคามุยและคุณชินกัน" เมื่ออีกฝ่ายพูดจบ ไคก็โดนลากไปยังร้านการ์ดแคปปิตอลทันที
    "โอ้.....ไค มิวะ!!" คามุยรีบเดินออกจากเคาน์เตอร์ทันที
    "ไง ไม่ได้เจอกันสามปี นายสูงขึ้นเยอะเลยนะ" มิวะยิ้มแป้นพลางขยี้หัวคามุยเล่น
    "อย่ามายุ่งกับผมฉันน่า" คามุยปัดมือมิวะออกพลางมองมาที่ไค
    "นายยังไม่ไปหาพี่ไอจิอีกเหรอ" คามุยยืนกอดอกพลางมองไคอย่างต้องการคำตอบ
    "อือ.......แต่ก็กำลังจะไปแล้วล่ะ" ไคตอบพลางมองออกนอกหน้าต่าง คามุยถอนหายใจก่อนจะยื่นจดหมายให้อีกฝ่าย ไคมองมันอย่างสงสัยแต่ก็รับจดหมายนั่นมา
    "พี่ไอจิฝากให้ฉันเอามาให้นาย และเขาบอกว่าจะรออยู่ที่ที่เป็นความทรงจำของพี่ไอจิและนาย" ไคอึ้งเล็กน้อยก่อนจะเปิดซองจดหมายและหยิบขึ้นมาอ่าน

    'ไคคุง....ผมรู้ว่านายกลับมาที่ญี่ปุ่นแล้ว แต่นายกลับไม่ยอมติดต่อผม ผมไม่รู้หรอกว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ขอให้นายมาหาผมด้วย ผมจะรอนายอยู่ที่นั่นจนกว่านายจะออกมาหาผม ผมจะรอนายนะ....'

    ไคกำจดหมายแน่นจนมือสั่นก่อนจะฝากจดหมายไว้กับมิวะและวิ่งออกไปหาไอจิทันที
    "คุณคามุย คนนั้นรึเปล่าครับ คนที่คุณเคยพูดถึง ไค โทชิกิน่ะ" เด็กชายผมแดงเดินมายืนข้างๆ คามุยพลางเงยหน้าถามอีกฝ่าย
    "ใช่ หมอนั่นแหละ คนที่แข็งแกร่งที่สุด แต่อ่อนไหวที่สุด บางทีฉันยังเคยคิดเลยนะว่า......" ทั้งมิวะและเด็กชายต่างมองคามุยอย่างลุ้นระทึก
    "แต่บางทีฉันก็เผลอคิดไปว่าหมอนั่นเป็นผู้หญิง" คำตอบที่ได้รับเล่นเอาเด็กชายและมิวะแทบลื่นอากาศล้ม
    "ว่าแต่ เด็กคนนี้เหรอ ที่นายบอกว่าได้แคลนแปลกๆ นั่น" มิวะมองเด็กชายอย่างสงสัย
    "อื้อ ชื่อชินโด โครโน่" คามุยพูดขึ้น เด็กชายที่ชื่อโครโน่ยังงงๆ อยู่แต่ก็ทำความเคารพมิวะตามมารยาท
    "ฉันมิวะ ไทชิ ขอดูแคลนที่เธอเล่นหน่อยสิ" มิวะพูดพร้อมรอยยิ้ม โครโน่จึงหยิบเด็คของตนในกระเป๋าเสื้อออกมาให้กับอีกฝ่าย
    "หืม....เกียร์โครนิคเคิลงั้นเหรอ เป็นแคลนใหม่จริงๆ ด้วย...." มิวะพูดพลางดูการ์ดของโครโน่ต่อ

    ตัดมาทางด้านไคและไอจิกันบ้าง....
    ไควิ่งมาถึงที่ที่ไอจิบอกไว้ และก็ได้พบกับร่างโปร่งของใครบางคนกำลังยืนพิงต้นซากุระโดยหันหลังให้เข้าอยู่
    "ไอจิ...." ไคเอ่ยเรียกอีกฝ่าบเบาๆ คนที่ถูกเรียกสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะรีบหันมาหาอีกฝ่ายทันที
    "ไคคุง.." ไอจิยิ้มบางๆ ไคตกใจไม่น้อยกับการเปลี่ยนแปลงของไอจิ เพราะไอจิสูงขึ้น แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนไปคือ รูปร่างที่ผอมบางกว่าผู้ชายทั่วไปและใบหน้าที่หวานจนเหมือนผู้หญิง
    "ไอจิ ฉันขอโทษนะ...." ไคพูดเสียงแผ่ว ไอจิยิ้มก่อนจะยื่นมือออกไปจับมือไค
    "ผมไม่โกรธหรอก ผมไม่เคยโกรธไคคุงเลย" ไอจิยิ้มกว้างซึ้งบ่งบอกได้เลยว่าไอจิไม่เคยโกรธเขาเลย
    "ที่ฉันกลับมาเพราะอยากจะมาบอกพวกนายว่า.....ฉันอาจจะไม่กลับมาญี่ปุ่นอีก" ไอจิตกใจเล็กน้อยก่อนจะมองไคอย่างต้องการคำตอบ
    "เพราะว่าฉันยังมีพันธะกับที่นั่นอยู่อีก ถ้าหาก ทำสำเร็จฉันก็จะกลับญี่ปุ่นทันที แต่ไม่รู้จะใช่เวลานานขนาดไหนน่ะ" ไอจิพยักหน้าเข้าใจก่อนจะสวมกอดไคทันที
    "ไอจิ?!" ไคดูจะตกใจไม่น้อยเลยกับการที่ไอจิทำแบบนี้
    "สู้ๆ นะไคคุง แล้วนายก็ต้องกลับมาให้ได้ล่ะ พวกผมจะรอนายที่นี่ แล้วก็ ถ้าเกิดเจอไกยาร์ลคุง ก็ขอให้เขามาหาพวกเราบ้างล่ะ" ไอจิพูดพร้อมรอยยิ้ม ไคยิ้มบางๆ ก่อนจะลูบผมไอจิเบาๆ
    "อืม ได้สิ แล้วก็ ฉันจะพยายามทำพันธะที่ว่าให้สำเร็จนะ" ไอจิยิ้มพลางพยักหน้า
    "นายสัญญาแล้วนะ ไคคุง อย่าผิดสัญญาล่ะ ไม่งั้นผมจะให้บลาสเตอร์ เบลดเล่นงานนายแน่" ไอจิพูดเป็นเชิงขู่ ไคหัวเราะเบาๆ ก่อนจะโยกหัวไอจิไปมาด้วยความเอ็นดู
    "เออนี่ไอจิ นายรู้เรื่องแคลนที่มาใหม่แล้วใช่มั้ย" ไคถามขึ้น ไอจิพยักหน้าพลางถามว่า "ทำไมงั้นเหรอ? นายสนใจแคลนใหม่ที่ว่าสินะ?" ไคพยักหน้าช้า ไอจิยิ้มก่อนจะลากไคไปที่ร้านการ์ดแคปปิตอล
    "อะ ไอจิ นายจะพาฉันไปไหนน่ะ?" ไคถามพลางเดินตามไอจิ
    "ไปหาคนที่ได้แคลนใหม่นั่นไงล่ะ" ไอจิตอบพลางเดินเข้าไปหาคามุย
    "คามุยคุง โครโน่คุงยังอยู่ที่นี่ใช่มั้ย?" คามุยพยักหน้าพลางชี้ไปที่โต๊ะแข่งแวนการ์ด
    "แข่งกับมิวะคุงอยู่เหรอเนี่ย?" ไอจิเดินเข้าไปดูตามด้วยไค
    "อะ....คุณไค โทชิกิ" โครโน่มองอีกฝ่ายอย่างตกใจ ก่อนจะมองไปที่คามุยที่กำลังส่งยิ้มมาให้
    "นาย....ชินโด โครโน่สินะ ขอดูการ์ดที่นายเล่นหน่อยสิ" ไคพูดพลางมองผลการแข่ง
    "มิวะแพ้เด็กงั้นเหรอ น่าตลกดีแฮะ" ไคพูดพลางรับเด็คมาจากโครโน่
    "อยู่ในสายดาร์กโซนงั้นเหรอ น่าสนใจดีนะ" ไคพูดพลางยื่นเด็คให้กับโครโน่
    "เฮ้อ........ฉันไปหามิซากิก่อนดีกว่า ไปล่ะ" มิวะพูดพลางรีบเดินออกจากร้านไปหามิซากิทันที
    "เอ....ว่าแต่คุณชินหายไปไหนเนี่ย?" ไอจิมองหาชายหนุ่มผมสีเขียวที่เป็นผู้จัดการร้าน
    "คุณชินอยู่ในห้องอุปกรณ์ กำลังเช็คของครับ" คามุยตอบข้อสงสัยให้ ไอจิพยักหน้าพร้อมกับส่งยิ้มไปให้คามุย
    "เอมิกับไมจังบอกว่าคราวหน้าจะมาหาคามุยคุงเพื่อแข่งแวนนะ" ไอจิพูดขึ้น คามุยยิ้มอย่างเก้อเขินให้ก่อนจะนั่งเล่นกับแมว
    "ไคคุงจะออกเดินทางวันไหนเหรอ?" ไอจิมอง ไคมองออกไปนอกหน้าต่างพลางพูดขึ้นว่า
    "วันพรุ่งนี้ตอนบ่ายน่ะ" ไอจิพยักหน้าก่อนจะจับมือไค อีกฝ่ายงงเล็กน้อย ไอจิเพียงแค่ยิ้มให้ไคเท่านั้นก่อนจะลุกขึ้นและลากไคออกจากร้าน
    "โชคดีครับพี่ไอจิ ไค" คามุยพูดไล่หลังพวกไอจิและหันกลับไปเล่นกับแมวต่อ โดยครั้งนี้มีโครโน่มาเล่นด้วยอีกคน
    "นายจะพาฉันไปไหนล่ะเนี่ย" ไคเหงื่อตกเล็กน้อย ไอจิยิ้มพลางลากไคไปที่สวนสาธารณะ
    "ไคคุง ผมไม่รู้จะพูดอะไรดีน่ะนะ แต่ การเดินทางครั้งนี้และเรื่องงานของไคคุงผมขอให้นายทำให้สำเร็จนะ" ไอจิพูดจบ จู่ๆ นาโอกิ โควริน เรน อาซากะ เท็ตสึ มิวะ มิซากิและคนอื่นๆ ที่รู้จักกันก็เดินออกมาหาไค
    "โชคดี พวกเราจะรอ" นาโอกิพูดพลางตบบ่าไค
    "ไคคคคคคคคค!! มาก็ไม่ยอมบอก แบบนี้มันน่านักนะ!" เรนกระโดดกอดคอไคพลางขยี้ผมอีกฝ่ายให้หายแค้น
    "เอาน่าๆ วันนี้พวกเราไปเลี้ยงฉลองกันดีกว่า แล้วก็เป็นการเลี้ยงต้อนรับและส่งไคไปด้วยเลย" นาโอกิพูดพลางจับแขนไคและไอจิคนล่ะข้างและลากไปที่ร้านเนื้อย่าง และในวันนี้ ไคก็เอาแต่ยิ้มไม่หยุด และอยากเก็บช่วงเวลาที่เขาได้อยู่กับเพื่อนรักให้นานที่สุดด้วย ซึ่งทุกๆ เองก็เข้าใจจึงถ่ายรุปเก็บไว้เป็นที่ระลึกและแจกจ่ายกับไปในหมู่เพื่อน.....

    "เมื่อคืนสนุกมากเลยนะ........แล้วก็ ฉันจะรีบทำพันธะให้เสร็จแล้วมาหาพวกนาย" ไคพูดพลางเดินขึ้นเครื่องบินไป ส่วนทุกๆ คนต่างก็บอกลาไคอย่างพร้อมเพรียง
    "พวกเราจะรอนายนะไค!" นาโอกิตะโกนกับเครื่องบิน ส่วนเรนที่หาอะไรเกาะไม่ได้จึงเดินไปเกาะไอจิแทน
    "ไคไปซะแล้วล่ะ" เรนพึมพำ ไอจิยิ้มบางๆ ก่อนจะพูดออกมาว่า "สักวันเขาก็กลับมาครับ คุณเรน" เรนขยี้หัวไอจิอย่างหมั่นเขี้ยวปนเอ็นดู
    "เฮ้อ...พวกเรากลับกันดีกว่า ไม่สิ ไปเที่ยวบ้านเลออนกัน" หลังจากนั้น ทุกคนก็ยกโขยงไปที่เกาะของเลออน ยกเว้นไอจิ เรน อาซากะ เท็ตสึและคามุยเท่านั้นที่ขออยู่เฝ้าร้านแทน...

    +*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+*+
    ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรมาก แถมยังรู้สึกงงอีก(งงที่ตัวเองแต่งออกมามันชักจะเริ่มออกนอกทะเลไปเรื่อยๆ....)
    ตอนหน้า พวกไอจิจะซ้อมการแสดงกันอย่างจริงจังกันซะที หลังจากที่มีการโต้แย้งกันเรื่องบทมานาน
    ไปล่ะ ถ้าพูดมากไปไรท์กลัวว่าท่านผู้อ่านจะรำคาญเอา ^^"
    Sayonara บายจ้าาาา






     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×